Zdobywanie duchowej wiedzy, część 2.

Badanie pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy

Jednym z celów istnienia programu doktryn do opanowania jest wspomożenie cię w nauce i stosowaniu zasad zdobywania duchowej wiedzy, byś stawał się bardziej jak Jezus Chrystus. Ta lekcja może ci pomóc nauczyć się, jak badać sprawy przez pryzmat wiecznej perspektywy, aby widzieć je wyraźniej.

Uwaga: Tę lekcję prawdopodobnie najlepiej przeprowadzić wkrótce po rozpoczęciu roku szkolnego. Jeśli zajdzie konieczność przesunięcia jej z tego tygodnia na wcześniejszy lub późniejszy, możesz zamiast niej poprowadzić lekcję dotyczącą doktryn do opanowania, która mogła ominąć uczniów, gdy szkoła była nieczynna.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, by zastanowili się nad jakimś pytaniem lub wyzwaniem, z którym się mierzą, albo pomyśleli nad pytaniem, przy którym postanowili działać z wiarą przy okazji lekcji „Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1.”. Poproś, aby rozważyli, jakie mogą podjąć kroki, by lepiej sobie z tym wyzwaniem lub pytaniem poradzić.

Przykładowe ćwiczenia

Pytania i wyzwania

Czasami stajemy przed wyzwaniami lub próbami, które są testem naszej wiary. Prezydent Russell M. Nelson opowiedział o próbie, której doświadczyła żona jego wnuka.

Przeczytaj poniższy tekst:

Nie tak dawno temu żona jednego z naszych wnuków zmagała się duchowo. Będę nazywał ją „Jill”. Pomimo postu, modlitwy i udzielonych błogosławieństw kapłańskich ojciec Jill umierał. Ogarnął ją strach, że straci zarówno ojca, jak i świadectwo.

Pewnego późnego wieczora moja żona, Siostra Wendy Nelson, powiedziała mi o sytuacji Jill. Następnego poranka Wendy poczuła natchnienie, by powiedzieć Jill, że moja reakcja na jej duchowe zmagania składała się z jednego słowa! Brzmiało ono: miopia.

(Russell M. Nelson, „Pozwól Bogu zwyciężyć”, Ensign lub Liahona, listopad 2020, str. 93)

Słowo miopia oznacza „krótkowzroczność”

• Jakie prawdy na temat Boga i Jego planu mogłyby pomóc Jill nie bać się aż tak o to, co mogłoby się wydarzyć w przyszłości?

Pomyśl o wyzwaniu, któremu aktualnie stawiasz czoła, lub pytaniu, jakie cię nurtuje. Może to być ta sama rzecz, która przyszła ci do głowy przy okazji lekcji „Zdobywanie duchowej wiedzy, część 1.”.

• Dlaczego chcesz i potrzebujesz pomocy przy tym pytaniu lub wyzwaniu?

Pamiętaj, że żal i ból są czymś, co się normalnie zdarza. Nawet Jezus odczuwał żal z powodu tych, których kochał (zob. Ew. Jana 11:32–36). Gdy patrzymy na okoliczności naszego życia przez pryzmat wiecznej perspektywy, Pan może pomóc nam się z tymi uczuciami uporać. Poszukaj w tej lekcji prawd, które mogą ci pomóc poradzić sobie z pytaniami i wyzwaniami, z którymi się mierzysz.

Zasady zdobywania duchowej wiedzy

Gdy doświadczamy życiowych wyzwań lub mierzymy się z pytaniami, na które nie mamy odpowiedzi, pomóc nam mogą następujące zasady zdobywania duchowej wiedzy:

1. Działaj z wiarą.2. Badaj pojęcia i pytania przez pryzmat wiecznej perspektywy.3. Dąż do osiągnięcia głębszego zrozumienia, korzystając ze wskazanych przez Boga źródeł.

Podczas tej lekcji skupimy się na następującej prawdzie: Gdy będziemy badać sprawy przez pryzmat wiecznej perspektywy, Duch Święty może nam pomóc widzieć je wyraźniej.

Przestudiuj akapit 8. w części „Zdobywanie duchowej wiedzy” w publikacji pt. Doktryny do opanowania. Podstawowy dokument oraz przynajmniej jeden z poniższych fragmentów pisma świętego. Zaznacz słowa lub sformułowania, które mogłyby pomóc Jill spojrzeć na próby, których doświadczyła, przez pryzmat wiecznej perspektywy.

II List do Koryntian 4:17–18

Ks. Mosjasza 4:9

Doktryna i Przymierza 58:2–4

• W oparciu o to, co przeczytałeś, co chciałbyś, żeby Jill wiedziała o patrzeniu przez pryzmat wiecznej perspektywy?

• Jakimi doświadczeniami związanymi z patrzeniem przez pryzmat wiecznej perspektywy mógłbyś (lub mógłby kto inny) podzielić się z Jill?

Jak badać pytania i wątpliwości przez pryzmat wiecznej perspektywy

Jeden z procesów, jakie możemy przejść, by patrzeć na wszystko przez pryzmat wiecznej perspektywy, gdy mamy pytania lub wątpliwości, wygląda następująco:

Przez resztę lekcji pokaż uczniom i trzymaj na widoku następujące trzy kroki:

1. Zidentyfikuj wszelkie założenia, które nam towarzyszą i które mogą doprowadzić do opacznego zrozumienia Ojca Niebieskiego lub Jego planu.2. Zidentyfikuj prawdy na temat Ojca Niebieskiego lub Jego planu, które te założenia korygują.3. Przeformułuj pytanie, rozważając je przez pryzmat wiecznej perspektywy lub zmieniając je tak, by odzwierciedlało ewangeliczne prawdy.

Obejrzyj film pt. „Badanie pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy” (2:56) dostępny na stronie KosciolJezusaChrystusa.org, aby zobaczyć, jak młoda kobieta imieniem Lauren wykorzystała ten proces, by pomóc swojej przyjaciółce.

• Co ten film pozwolił ci zrozumieć na temat badania pojęć i pytań przez pryzmat wiecznej perspektywy?

• W jaki sposób Lauren wykorzystała trzy kroki, które właśnie poznaliśmy?

Pomyśl, jak ten sam proces mógłby pomóc Jill, żonie wnuka Prezydenta Nelsona.

• Jakie założenia, które mogą prowadzić do strachu lub zwątpienia, mogła mieć Jill?

Wśród krótkowzrocznych założeń, które może przyjąć ktoś, kto znajduje się w sytuacji takiej, jak Jill, mogą się znaleźć: to, że śmierć bliskiej osoby mogła nastąpić zbyt wcześnie; że ten ktoś może już nigdy swojego bliskiego nie zobaczyć lub że czyjeś świadectwo zależy od tego, czy wydarzy się cud, który tego bliskiego uratuje. Założenia te mogą skłonić ludzi mierzących się z żalem do zadawania takich pytań, jak: „Skoro Bóg mnie kocha, to dlaczego miałby odebrać mi ukochaną osobę?”.

W wielu wypadkach podobne założenia mogą wywołać u nas dodatkowy żal i ból ponad te, które już odczuwamy. Pomóc może rozpoznanie prawd o Ojcu Niebieskim i Jego planie.

• Jakie znasz prawdy o Ojcu Niebieskim i Jego planie, które mogą pomóc?

Możliwe odpowiedzi to na przykład:

• Myśli i drogi Pana są wyższe niż nasze (zob. Ks. Izajasza 55:8–9).

• Zawarłszy przymierza świątynne i dotrzymawszy ich, zjednoczymy się z naszymi bliskimi znów po śmierci dzięki mocy Zbawiciela (zob. Doktryna i Przymierza 138:47–48).

• Bóg pozwala nam doświadczać prób, by sprawdzać naszą wiarę (zob. Ks. Etera 12:6 , Doktryna i Przymierza 98:14).

• Na jakie sposoby możesz spojrzeć przez pryzmat wiecznej perspektywy na potencjalne wątpliwości kogoś znajdującego się w sytuacji Jill? (Możesz na przykład zadać pytania, które odzwierciedlają wieczną perspektywę, jak np. „W jaki sposób mogę poczuć miłość Boga, gdy doświadczam tej bolesnej straty, choć wieczna perspektywa mówi mi, że ból jest tylko tymczasowy?” lub „W jaki sposób mogę polegać na mojej wierze w Zbawiciela, by ufać, że znów ujrzę ukochaną osobę?”).

Prezydent Nelson podzielił się tym, jak Jill zakosztowała błogosławieństwa rozwinięcia wiecznej perspektywy dzięki tej próbie.Przeczytaj poniższą wypowiedź:

Kiedy ojciec Jill zmarł, słowo miopia często przychodziło jej do głowy. Otworzyła swe serce, aby jeszcze głębiej zrozumieć, że miopia oznacza „krótkowzroczność”. Jej sposób myślenia zaczął się zmieniać. Później Jill powiedziała: „Słowo miopia spowodowało, że się zatrzymałam, rozmyślałam i zostałam uzdrowiona. To słowo napełnia mnie teraz spokojem. Przypomina mi o poszerzaniu perspektywy i poszukiwaniu spraw o wiecznym znaczeniu. Przypomina mi o boskim planie i o tym, że mój tata nadal żyje, kocha mnie i dba o mnie. Słowo miopia poprowadziło mnie do Boga”.

Jestem bardzo dumny z naszej wspaniałej wnuczki. W tym rozdzierającym serce okresie droga Jill uczy się przyjmować wolę Boga co do jej ojca, mając wieczną perspektywę dla jej własnego życia. Wybierając, że pozwoli Bogu zwyciężyć, odnajduje spokój.

(Russell M. Nelson, „Pozwól Bogu zwyciężyć”, str. 93)

• W jaki sposób Jill została pobłogosławiona dzięki zachowaniu wiecznej perspektywy?

Zastanów się nad wyzwaniem lub pytaniem, nad którym myślałeś wcześniej podczas tej lekcji. Przeanalizuj to pytanie lub wyzwanie w swoim dzienniku do studiowania, posługując się trzema krokami, które właśnie poznałeś.

Gdy upłynie odpowiednia ilość czasu, poproś uczniów, by powiedzieli, czego dowiedzieli się z tego ćwiczenia, oraz by zadali wszelkie pytania, które w dalszym ciągu mogą mieć. Złóż świadectwo o omówionych podczas lekcji prawdach i poproś uczniów, aby podzielili się swoim świadectwem.

Komentarz i tło historyczne

W jaki sposób zachowanie wiecznej perspektywy może mi pomóc, gdy doświadczam żalu lub straty?

Prezydent Russell M. Nelson wyjaśnił, w jaki sposób zachowanie wiecznej perspektywy pomogło mu, gdy nagle zmarła jego żona, Dantzel, oraz gdy jego córka, Wendy, odeszła po długiej walce z rakiem:

W 2005 roku, po prawie 60 latach małżeństwa, moja droga Dantzel została niespodziewanie wezwana do domu. Przez jakiś czas mój smutek był niemalże paraliżujący. Sił dodawało mi jednak przesłanie Wielkanocy i obietnica zmartwychwstania.

(Russell M. Nelson, „Objawienie dla Kościoła, objawienie dla nas”, Ensign lub Liahona, maj 2018, str. 94)

Bardzo tęsknimy za naszą córką. Jednak za sprawą przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa nie martwimy się o nią. Szanując przymierza, które zawarliśmy z Bogiem, oczekujemy ponownego spotkania z nią. Tymczasem my służymy Panu tutaj — na ziemi, a ona służy Mu tam — w raju.

(Russell M. Nelson, „‘Przyjdź i naśladuj mnie’”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 88)

Dlaczego nasze założenia mają znaczenie?

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium powiedział:

Wiemy, że życie doczesne nie jest jednoaktową sztuką wciśniętą między niepoznawalną przeszłość a niepewną przyszłość. Wiemy to, gdyż święci w dniach ostatnich znają plan, jaki nasz Ojciec Niebieski ma dla Swoich dzieci. To życie stanowi drugi akt w trzyaktowej sztuce. Jego cel jest określony przez objawienia o naszej duchowej egzystencji w akcie pierwszym i o naszym wiecznym przeznaczeniu w akcie trzecim. Z powodu naszej wiedzy na temat tego Planu oraz innych prawd, które objawił Bóg, zaczynamy z innymi założeniami niż ci, którzy nie podzielają naszej wiedzy. W rezultacie dochodzimy do innych wniosków na temat wielu ważnych tematów, które inni oceniają tylko w odniesieniu do swoich opinii na temat życia doczesnego.

(Dallin H. Oaks, „As He Thinketh in His Heart” (wieczór z przedstawicielem Władz Generalnych, 8 lutego 2013, str. 3–4)

W jaki sposób mogę przeformułować pytania i wątpliwości, aby spojrzeć na nie przez pryzmat wiecznej perspektywy?

Brat Chad Webb, administrator Seminariów i Instytutów Religii, powiedział:

Gdy zaczynamy z wieczną perspektywą, dochodzimy do wniosków, które odzwierciedlają wieczną prawdę. Jeśli jednak wychodzimy od doczesnych założeń, prawdopodobnie dojdziemy do doczesnych wniosków. Pewne pytania należy zatem przeformułować, gdyż zwyczajnie nie akceptujemy przesłanek, na których one bazują.

Dla przykładu, pewnie pytano was: „Czy nie powinno być tak, że dwójka dowolnych ludzi, którzy się kochają, powinna móc zawrzeć małżeństwo?”. Z perspektywy sporej części świata odpowiedź pewnie brzmi „tak”. Pomyślcie jednak, co wiecie o planie zbawienia i celu, jaki Ojciec Niebieski nadał małżeństwu. Plan zbawienia daje nam wieczną perspektywę i ewangeliczną przesłankę, która przeformułowuje to pytanie. Niektóre z pytań, jakie możemy rozważyć, to: „Dlaczego rodzina została ustanowiona przez Boga?” lub „Dlaczego Bóg ustanowił małżeństwo między mężczyzną a kobietą?”. Pomyślcie o tym, co wiecie o duchowych dzieciach Ojca Niebieskiego — skąd pochodzą oraz czego On chce dla nich teraz i na wieczność. Pomyślcie, dlaczego On pobłogosławił nas mocą pieczętowania rodzin w świątyniach. W jaki sposób wasze rozumienie tych zasad pozwala przeformułować to pytanie i patrzeć na nie w świetle ewangelii?

(Chad H Webb, „That They May Know How to Come unto Him and Be Saved” [Uniwersytet Brighama Younga Hawaje — uroczyste spotkanie, 22 marca, 2016], strona internetowa: byuh.edu)