លូកា ១៥

ពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីអ្វីដែលបាត់

នៅជិតចុងបញ្ចប់នៃការងារបម្រើនៅក្នុងព្រះជន្មរមែងស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យបានប្តឹងតវ៉ាអំពីការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរបស់ព្រះយេស៊ូវជាមួយអ្នកទារពន្ធ និងមនុស្សមានបាប ។ ដោយឆ្លើយតបទៅនឹងការប្ដឹងតវ៉ារបស់ពួកគេ នោះព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពីពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមដែលបាត់ ប្រាក់ដួងដែលបាត់ និងអំពីកូនខ្ជះខ្ជាយ ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ និងដឹងថា តើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្រឡាញ់ និងឲ្យតម្លៃអ្នក និងមនុស្សដទៃទាំងអស់ខ្លាំងប៉ុណ្ណា ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ៖ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសិក្សាឧទាហរណ៍មួយ ឬទាំងអស់នៅក្នុង លូកា ១៥ ពីមុនមកថ្នាក់រៀន ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាអំពីអ្វីដែលពាក្យប្រៀបប្រដូចបង្រៀនអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

តើវាមានតម្លៃអ្វី ?

សូមពិចារណានាំយកអាហារ និងលុយខ្លះមកកាន់ថ្នាក់រៀន ដើម្បីបង្ហាញពីសកម្មភាពដូចខាងក្រោម ។ សូមប្រើអាហារ ឬលុយក៏បានដែលពាក់ព័ន្ធ ឬងាយប្រើ ហើយសូមសម្របរូបិយប័ណ្ណដែលបានរៀបរាប់នេះ ទៅនឹងរូបិយប័ណ្ណដែលប្រើនៅក្នុងតំបន់របស់អ្នក ។ ឧទាហរណ៍ សកម្មភាពនេះអាចធ្វើបានដោយប្រើស្ករគ្រាប់មួយគ្រាប់ និងក្រដាសប្រាក់ ១ ដុល្លារ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបង្ហាញនៅលើម្រាមដៃរបស់ពួកគេថា តើវត្ថុនោះមានតម្លៃប៉ុន្មានចំពោះពួកគេក្នុងជំហាននីមួយៗ ។

នៅលើមាត្រដ្ឋានពី ១ ដល់ ១០ ដោយ ១ មានន័យថាទាប និង ១០ មានន័យថាខ្ពស់ តើអ្នកចង់បានអ្វីដូចខាងក្រោមនេះខ្លាំងប៉ុណ្ណា ?

• បង្អែមដែលអ្នកចូលចិត្ត

• បង្អែមដែលអ្នកចូលចិត្ត ប្រសិនបើវាកំពប់ទៅលើឥដ្ឋ

• បង្អែមដែលអ្នកចូលចិត្ត ប្រសិនបើនរណាម្នាក់បានដើរជាន់លើវា

• ក្រដាស ២០ ដុល្លារ

• ក្រដាស ២០ ដុល្លារ ប្រសិនបើវាជ្រុះទៅដី

• ក្រដាស ២០ ដុល្លារ ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់ដើរជាន់លើវា

សូមចំណាយពេលបន្តិចដើម្បីសញ្ជឹងគិតពីរបៀប ដែលសកម្មភាពនេះអាចទាក់ទងទៅនឹងតម្លៃរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ។

• តើភាពស្រដៀងគ្នានេះអាចប្រៀបធៀបជាមួយភាពត្រឹមត្រូវ ដែលយើងមើលទៅលើតម្លៃខ្លួនយើងដោយរបៀបណា ?

• ហេតុអ្វីបានជាពេលខ្លះយើងមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានល្បួងឲ្យគិត ឬប្រព្រឹត្តចំពោះខ្លួនយើង និងអ្នកដទៃ ដូចជាយើង ឬពួកគេពុំសូវមានតម្លៃអញ្ចឹង ?

វាអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការចែកចាយសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ដែលមាននៅក្នុងផ្នែក « សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម » នៅចុងមេរៀននេះ ។

សូមគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកប្រព្រឹត្ដចំពោះបុគ្គលដែលអាចត្រូវធ្វើការប្រែចិត្ត និងកែលម្អ រួមទាំងខ្លួនអ្នកផងដែរ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាមេរៀននេះ សូមរកមើលសេចក្ដីពិតអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យចំពោះ និងប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលដែលត្រូវធ្វើការប្រែចិត្ត ។

នៅក្នុង លូកា ១៥ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពាក្យប្រៀបប្រដូចចំនួនបី ។ សូមអាន លូកា ១៥:១–២ ដោយរកមើលស្ថានភាពដែលនាំឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ ។ សូមកំណត់ចំណាំថា ពួកអ្នកទារពន្ធគឺជាសាសន៍យូដាដែលបានប្រមូលពន្ធសម្រាប់ជនជាតិរ៉ូម ហើយជាទូទៅ សាសន៍យូដាដទៃទៀតបានស្អប់ពួកគេ ។

• តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ ? តើពេលខ្លះយើងអាចដូចជាពួកផារិស៊ីតាមរបៀបណាខ្លះ ?

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានឆ្លើយតបចំពោះការប្តឹងតវ៉ារបស់ពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យ ដោយការបង្រៀនអំពីចៀមដែលបាត់ ប្រាក់ដួងដែលបាត់ និងកូនប្រុសដែលវង្វេង ។

សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យសង្ខេបនូវអ្វីដែលពួកគេដឹងអំពីពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ និងរបៀបដែលពួកគេបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមកែតម្រូវសកម្មភាពសិក្សានៅក្នុងមេរៀននេះទៅតាមការយល់ដឹង និងតម្រូវការរបស់សិស្ស ។

ចៀមដែលបាត់ និងប្រាក់ដួងដែលបាត់

សូមអាន ឬពិនិត្យឡើងវិញនូវពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមដែលបាត់ ( លូកា ១៥:៤–៧ និងអត្ថបទបកប្រែដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលមាននៅក្នុង លូកា ១៥:៤ ) ឬពាក្យប្រៀបប្រដូចនៃប្រាក់ដួងដែលបាត់ ( លូកា ១៥:៨–១០ ) ដោយរកមើលពាក្យ ឬឃ្លាដែលបង្ហាញពីរបៀបដែលចៅហ្វាយនៅក្នុងរឿងនីមួយៗបានឲ្យតម្លៃទៅលើអ្វីដែលបានបាត់បង់ ។

• តើពាក្យ ឬឃ្លាណាដែលបញ្ជាក់ពីតម្លៃ ដែលចៅហ្វាយម្នាក់ៗផ្ដល់ទៅឲ្យអ្វីដែលបានបាត់នោះ ?

• តើចៀម ឬប្រាក់ដួងនៅក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះតំណាងឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗតាមវិធីណាខ្លះ ?

• យោងតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើអ្នកដែលជួយស្វែងរកអ្នកដែលវង្វេងខាងវិញ្ញាណមានអារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្តេចដែរ នៅពេលដែលមនុស្សមានបាបប្រែចិត្តនោះ ? តើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះទ័យយ៉ាងណាដែរ ?

• តើអ្នកបានរៀនមេរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ចេញពីពាក្យប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ ?

ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមជួយសិស្សឲ្យកំណត់ពីសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដឹងពីតម្លៃរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ហើយមានព្រះទ័យចង់ប្រមូលពួកគេទាំងអស់ឲ្យត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ ហើយ ព្រះវរបិតាសួគ៌រីករាយព្រះទ័យ នៅពេលដែលបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ប្រែចិត្ត ហើយត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ ។

កូនខ្ជះខ្ជាយ

ពាក្យប្រៀបប្រដូចទីបីនៅក្នុង លូកា ១៥ ត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថាជាពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីកូនខ្ជះខ្ជាយ ( ពាក្យ ខ្ជះខ្ជាយ មានន័យថា បំផ្លាញ មិនប្រុងប្រយ័ត្ន ឬហួសប្រមាណ ) ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ដំណើររឿងនេះប្រាប់អំពីរឿងកូនប្រុស ពីរ នាក់ ដែលពួកគេទាំងពីរត្រូវការជំនួយពីឪពុករបស់ពួកគេ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា សូមរកមើលសេចក្តីពិតដែលបង្ហាញពីព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ហើយប្រព្រឹត្តល្អចំពោះពួកគេទាំងអស់ ដែលវង្វេងខាងវិញ្ញាណដោយហេតុផលណាមួយ ។

ចំពោះសកម្មភាពដូចខាងក្រោម សូមពិចារណាថា តើវាមានប្រយោជន៍សម្រាប់សិស្សក្នុងការអានពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ឬមើលវីដេអូវិញល្អជាង ។

សូមអាន លូកា ១៥:១១–៣២ ដោយស្រមៃថាឪពុកនៅក្នុងដំណើររឿងនេះតំណាងឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាដែលបង្ហាញពីព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកក៏អាចពិចារណាមើលវីដេអូ « The Prodigal Son » ( ៥:៣៣ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ហើយអានតាមនៅក្នុងបទគម្ពីរផងដែរ ។

សិស្សអាចសិក្សាដំណើររឿងប្រៀបប្រដូចនេះជាទម្រង់ « ល្ខោននិយាយ » ដែលមានបួនផ្នែក ៖ អ្នកនិទានរឿង ( ខទី ១១, ១៣–១៦, ២០, ២៥–២៨ ) កូនខ្ជះខ្ជាយ ( ខទី ១២, ១៧–១៩, ២១ ) ឪពុក ( ខទី ២២–២៤, ៣១–៣២ ) និងកូនប្រុសច្បង ( ខទី ២៩–៣០ ) ។ សូមពិចារណាផ្អាកអ្នកអានឲ្យបានញឹកញាប់ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យយល់ និងពិនិត្យមើលនូវអ្វីដែលតួអង្គនីមួយៗកំពុងនិយាយ ហើយប្រហែលជាកំពុងគិត និងមានអារម្មណ៍ ។

សំណួរខាងក្រោមនេះមានគោលបំណងជួយសិស្សឲ្យវិភាគពាក្យប្រៀបប្រដូច ហើយធ្វើឲ្យវាពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។

សូមរំឭកពីរបៀបដែលពួកផារិស៊ីបានរិះគន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះការទទួល និងការបរិភោគជាមួយមនុស្សមានបាប ។

• តើអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះសង្ឃឹមថាពួកផារិស៊ីនឹងរៀនអ្វីចេញពីពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ?

• តើអ្វីក្នុងដំណើររឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ដែលអ្នកគិតថាជាប់ទាក់ទងបំផុតដែលអ្នកត្រូវយល់ និងចងចាំ ? ហេតុអ្វី ?

សេចក្តីពិតមួយដែលយើងរៀនពីពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះគឺថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យតម្លៃ និងស្រឡាញ់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ ហើយរង់ចាំបើកព្រះហស្ដស្វាគមន៍អស់អ្នកដែលនឹងងាកមករកទ្រង់ ។

សូមពិចារណាសួរសំណួរបន្ថែមដូចជា « តើអ្នកបានកត់សម្គាល់អ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលកូនខ្ជះខ្ជាយបានវង្វេង ? » « តើកូនប្រុសម្នាក់ទៀតអាចចាត់ទុកថាវង្វេងដូចគ្នាតាមរបៀបណាដែរ ? » « តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ ចេញពីពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះអំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ឆ្លើយតបចំពោះអ្នកដែលខិតខំខ្នះខ្នែងវិលត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ និង ចំពោះអ្នកដែលតែងតែព្យាយាមរក្សាភាពស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់ជានិច្ច ? ហេតុអ្វីបានជាការយល់ដូច្នេះអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌មានសារៈសំខាន់ចំពោះអ្នក ? »

• តើពាក្យប្រៀបប្រដូចនៅក្នុង លូកា ១៥ អាចអនុវត្តចំពោះអ្នកដែលវង្វេងខាងវិញ្ញាណដោយសារអំពើបាប ក៏ដូចជាចំពោះអ្នកដែលមានអារម្មណ៍ខុសប្លែកពីគេ គេមើលរំលង ឬមើលមិនឃើញយ៉ាងដូចម្តេច ?

ការទទួលស្គាល់ពីតម្លៃផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ

នៅលើទំព័រមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក សូមពិចារណាគូររូបដ៏សាមញ្ញមួយនៃអ្នកគង្វាលចៀម ឬឪពុកឱបកូនប្រុសរបស់គាត់ ។ សូមប្រើចន្លោះជុំវិញគំនូរនេះដើម្បីកត់ត្រាអ្វីដូចខាងក្រោមនេះ ៖

• ពាក្យ ឬឃ្លា ( រួមទាំងពាក្យពី លូកា ១៥ ) ដែលរំឭកអ្នកអំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់អ្នក និងអ្នកដទៃទាំងអស់ ទោះបីអ្នក និងអ្នកផ្សេងទៀតត្រូវធ្វើការប្រែចិត្តក៏ដោយ ។

• របៀបដែលអ្នកអាចប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដែលត្រូវធ្វើការប្រែចិត្តដោយសេចក្តីមេត្តា រួមទាំងខ្លួនអ្នកផង ។

សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយផ្នែកដែលពេញចិត្តពីសកម្មភាព ដែលបានបញ្ចប់របស់ពួកគេនេះ ។

• នៅពេលអ្នកគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកប្រព្រឹត្តចំពោះខ្លួនអ្នក និងអ្នកនៅជុំវិញអ្នក តើអ្នកចង់អនុវត្តអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅថ្ងៃនេះដោយរបៀបណា ?

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះរាជហឫទ័យរបស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សទាំងអស់ឲ្យវិលត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

លូកា ១៥:៧ ។ តើព្រះអម្ចាស់មានន័យយ៉ាងដូចម្តេច កាលទ្រង់មានបន្ទូលថា « ជាជាងមនុស្សសុចរិត ៩៩ នាក់ ដែលមិនត្រូវការប្រែចិត្តទេ » ?

យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនថា វិធីមួយដើម្បីបកស្រាយពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមដែលបាត់ គឺត្រូវប្រៀបធៀបចៀមកៅសិបប្រាំបួនទៅនឹងពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីដែលគិតថា ពួកគេមិនចាំបាច់មករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយប្រែចិត្តនោះទេ ( សូមមើល History, 1838–1856 [ Manuscript History of the Church ] វ៉ុល D-1 ទំព័រ ១៤៥៩ នៅលើគេហទំព័រ josephsmithpapers.org ) ។

ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីព្យាយាមស្វែងរក រកឲ្យឃើញ និងចិញ្ចឹមបីបាច់អ្នកដែលវង្វេង ?

ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ ដែលជាប្រធានស្តីទីនៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖

គ្រប់ព្រលឹងទាំងអស់គឺមានតម្លៃណាស់ចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។ យើងមិនត្រូវភ្លេចទេថាតាមរយៈដង្វាយធួន ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង់ថ្លៃយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ការប្រោសលោះយើងម្នាក់ៗ ។ ការរងទុក្ខវេទនារបស់ទ្រង់មិនត្រូវឥតប្រយោជន៍ ពីព្រោះយើងបរាជ័យក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់ និងបង្រៀនអ្នកដែលកំពុងព្យាយាមសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ ។

( អិម រ័សុល បាឡឺដ « Are We Keeping Pace? » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ៨ )

លូកា ១៥:១២–១៣ ។ តើកូនប្រុសមានន័យយ៉ាងម៉េច នៅពេលគាត់ពោលថា « សូមលោកឪពុកប្រគល់ចំណែកមរតក ដែលត្រូវចែកដល់ខ្ញុំនោះមក » ?

យោងតាមទំនៀមទម្លាប់នៃពេលវេលារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ កូនប្រុសម្នាក់ទទួលមរតករបស់គាត់បាន តែបន្ទាប់ពីឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ ។ សម្រាប់កូនប្រុសម្នាក់ដែលទាមទារមរតករបស់គាត់ មុនពេល ឪពុកគាត់ស្លាប់ ( សូមមើល លូកា ១៥:១២–១៣ ) នោះវានឹងជាបទល្មើសដ៏ធំមួយ ។ ការស្នើសុំរបស់កូនប្រុសនេះនឹងត្រូវបានគេឃើញថាជាការបដិសេធឪពុកគាត់ ផ្ទះគាត់ ការចិញ្ចឹមបីបាច់គាត់ និងសូម្បីតែសហគមន៍ទាំងមូលរបស់គាត់ ។

( New Testament Student Manual [ ឆ្នាំ ២០១៨ ] នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org )

តើធនធានអ្វីផ្សេងទៀតដែលអាចជួយខ្ញុំឲ្យយល់ និងអនុវត្តតាមពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីកូនខ្ជះខ្ជាយ ?

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

សេចក្តីថ្លែងការណ៍បន្ថែម

បន្ទាប់ពីធ្វើសកម្មភាពនៅដើមមេរៀន សូមពិចារណាចែកចាយសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ។ ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ អតីតគណៈប្រធានទីមួយ បានចែកចាយដំណើររឿងពី « ស្ត្រីម្នាក់ដែលបានឆ្លងកាត់ឧបសគ្គ និងទុក្ខសោកអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ [ ដែល ] បាននិយាយទាំងទឹកភ្នែកថា ‹ ខ្ញុំបានដឹងខ្លួនថា ខ្ញុំដូចជាក្រដាសប្រាក់ ២០ ដុល្លារចាស់មួយសន្លឹក—ដែលខ្ទក់ខ្ទី រហែក ប្រឡាក់ ជាន់ឈ្លី និងមានស្នាមរបួសអញ្ចឹង ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែជាក្រដាសប្រាក់ ២០ ដុល្លារដដែល ។ ខ្ញុំមានតម្លៃសម្រាប់អ្វីមួយ ។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំមើលទៅមិនដូចជាមានតម្លៃច្រើន ហើយទោះជាត្រូវខ្ទក់ខ្ទី និងប្រើក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែមានតម្លៃ ២០ ដុល្លារពេញដដែល › » ។ ប្រធាន អុជដូហ្វ ក៏បានកំណត់ចំណាំផងដែរថា « យើងមិនអាចវាស់ស្ទង់ពីតម្លៃរបស់ព្រលឹងមួយទៀត លើសពីអ្វីដែលយើងអាចវាស់វិសាលភាពនៃសកលលោកនេះបានទេ ។ មនុស្សគ្រប់រូបដែលយើងជួប គឺជាមនុស្សសំខាន់បំផុតចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។ នៅពេលយើងយល់ពីចំណុចនេះ នោះយើងអាចចាប់ផ្តើមយល់ពីរបៀបដែលយើងគួរប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងហើយ » ( សូមមើល ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « You Are My Hands » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ៦៩ ) ។

ចៀមដែលបាត់ និងប្រាក់ដួងដែលបាត់

សូមសួរសិស្សថា តើពួកគេធ្លាប់បាត់របស់របរដែលមានតម្លៃចំពោះពួកគេដែរឬទេ ហើយតើពួកគេបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីរកវាឲ្យឃើញ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតថា តើវាអាចមានន័យយ៉ាងម៉េចប្រសិនបើនរណាម្នាក់វង្វេងខាងវិញ្ញាណ ហើយថាតើវាមានលក្ខណៈយ៉ាងណាដែរក្នុងការព្យាយាមស្វែងរកពួកគេ ។ នៅពេលពួកគេសិក្សាពាក្យប្រៀបប្រដូចនៅក្នុង លូកា ១៥ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលចៀម ប្រាក់ដួង និងកូនប្រុសបានបាត់ និងវិធីផ្សេងៗដែលបានរកពួកគេឃើញ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីទំនួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួន ដើម្បីស្វែងរកអ្នកដែលបានវង្វេងបាត់ ។