Zastosuj, a następnie dostosuj program nauczania seminarium

Istnieje wiele skutecznych sposobów przygotowania się do nauczania ewangelii Jezusa Chrystusa. Przygotowanie to zawsze obejmuje studiowanie słowa Bożego w duchu modlitwy i zabieganie o przewodnictwo Ducha Świętego, aby wiedzieć, jak najlepiej pomóc nauczanym przez ciebie osobom nawrócić się do Jezusa Chrystusa i Jego ewangelii. Aby to osiągnąć, przestudiuj blok fragmentów z pism świętych znajdujących się w harmonogramie podręcznika Przyjdź i naśladuj mnie. Przejrzenie programu nauczania ułatwi przygotowanie lekcji. Program nauczania umożliwi ci rozpoznanie podstawowych zasad i doktryny z danego bloku fragmentów z pism świętych, ułatwi uczniom poznanie i pokochanie Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa oraz podążanie za nimi. Pomoże ci też postępować zgodnie z natchnionymi wzorcami skutecznego nauczania.

Rozważ następującą radę Prezydenta Dallina H. Oaksa z Pierwszego Prezydium dotyczącą wykorzystania programu nauczania w przygotowywaniu lekcji seminarium:

Najpierw musimy zastosować [materiał], a potem go dostosować. Jeśli pieczołowicie opracujemy wyznaczony materiał lekcyjny, będziemy w stanie dostosować go pod wpływem Ducha. Jednak kiedy mówimy o byciu elastycznym w tej kwestii, istnieje pokusa, żeby zacząć od dostosowania, a nie od zastosowania. Musimy zachować odpowiednią równowagę. To jest ciągłe wyzwanie. Jednak podejście, zgodnie z którym najpierw skupiamy się na zastosowaniu, a potem na dostosowaniu, jest dobrym sposobem na to, żeby stać na pewnym gruncie.

(„A Panel Discussion with Elder Dallin H. Oaks” [Dyskusja panelowa z udziałem Starszego Dallina H. Oaksa], przekaz satelitarny dla seminarium i instytutu religii, 7 sierpnia 2012, strona internetowa broadcasts.ChurchofJesusChrist.org)

• Co to znaczy zastosować i dostosować program nauczania podczas przygotowywania lekcji?

Prezydent Henry B. Eyring pomógł nam zrozumieć kilka powodów, dla których musimy dostosować program nauczania:

Jest więcej propozycji dotyczących nauczania idei, sposobów ich nauczania i przypisów, niż jesteśmy w stanie wykorzystać […]. Ponieważ jednak chcemy, aby nasi uczniowie pytali Pana i zostali oświeceni, musimy błogosławić ich przykładem. Aby to zrobić, możemy przeczytać program nauczania — słowo w słowo. Możemy nie mieć czasu, aby znaleźć i przestudiować wszystkie odsyłacze, ale Bóg zna naszych uczniów […].

Pan doskonale wie, co wiedzą [uczniowie] i czego potrzebują. On ich kocha i kocha nas. I z Jego pomocą […] wybierzcie nie tylko te elementy programu nauczania, które pozwolą nam w pełni wykorzystać nasze umiejętności nauczania, ale także te, które sprowadzą moce niebios na uczniów w naszej klasie danego dnia.

(„The Lord Will Multiply the Harvest” [Pan pomnoży plon], wieczór z Przedstawicielem Władz Generalnych, 6 lutego 1998, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)

• Dlaczego, twoim zdaniem, ważne jest, aby najpierw zastosować to, co znajduje się w materiałach lekcyjnych, zanim się to dostosuje?

• Jak mogą się różnić metody przygotowywania lekcji dla nauczyciela, który korzysta z programu nauczania, od tych, z których korzysta nauczyciel nieposługujący się programem nauczania?

Co należy wziąć pod uwagę podczas dostosowywania lekcji

Oto kilka pytań do rozważenia, kiedy stosujesz i dostosowujesz materiały lekcyjne:

1. Jaki jest ogólny cel tej lekcji oraz cel jej poszczególnych części?

2. Jaka intencja przyświeca natchnionemu autorowi i czy rozważane przeze mnie dostosowanie współgra z nią?

3. Z jakich powodów chcę dostosować te materiały lekcyjne? Czy jest to po prostu kwestia osobistych preferencji, czy też zmiana zapewni uczniom lepsze doświadczenia związane z uczeniem się?

4. Czy moja modyfikacja jest zgodna z podszeptami Ducha Świętego?

Być może będziesz musiał dostosować lekcję, aby

• postępować zgodnie z podszeptami Ojca Niebieskiego otrzymanymi poprzez Ducha Świętego; (Zob. studium przypadku — Brat Dube.)

• zaspokoić szczególne lub unikalne potrzeby, dopasować się do możliwości i dostępnych zasobów uczniów; (Zob. studium przypadku — Brat Dube i Brat Reyes.)

• dopasować część lekcji do lokalnych uwarunkowań i kultury; (Zob. studium przypadku — Siostra Rodriguez.)

• pomóc uczniom w bieżących problemach i znalezieniu odpowiedzi na naglące pytania; (Zob. studium przypadku — Brat Dube.)

• znaleźć lepszy sposób na osiągnięcie tego samego celu dla danej części lekcji; (Zob. studium przypadku — Brat Li i Siostra Martin.)

• skorzystać z najnowszych wskazówek i materiałów przekazanych przez przywódców Kościoła (Zob. studium przypadku — Siostra Schmidt).

Studium przypadku

Siostra Rodriguez

Siostra Rodriguez przygotowuje się do nauczania lekcji „Ew. Mateusza 1:18–25 i Ew. Łukasza 1:26–35”. Wie, że uczniowie w jej klasie będą chcieli dowiedzieć się, czego pisma święte uczą o Marii, matce Jezusa. W ich mieście panuje kultura silnych uczuć i odmiennych wierzeń względem Marii. Wielu nawet oddaje cześć Marii ze względu na jej rolę jako matki Boga. Podczas studiowania lekcji w programie nauczania Siostra Rodriguez szuka właściwego miejsca, aby pomóc uczniom zrozumieć, czego pisma święte i przywódcy Kościoła nauczali na temat Marii.

W jednym ze zadań zawartych w tej lekcji uczniowie są poproszeni o odnalezienie w Ew. Łukasza 1:30–35, Ew. Mateusza 1:18–23 i Ks. Almy 7:10 nauk o tym, kim byli rodzice Zbawiciela.

Siostra Rodriguez postanawia dostosować lekcję po tym, jak uczniowie przeczytają Ks. Almy 7:10, poprzez dodanie dwóch poniższych pytań do tego, co jest zawarte w programie nauczania.

„Co rozumiemy lepiej na temat Marii dzięki Almie? W jaki sposób Ks. Almy 7:11–13 ułatwia nam zrozumienie tego, dlaczego oddajemy cześć jedynie Ojcu Niebieskiemu i Jezusowi Chrystusowi, jednocześnie szanując i kochając Marię oraz innych wiernych uczniów w pismach świętych?”.

Brat Li

Kiedy Brat Li przygotowuje się do nauczania lekcji „Ew. Jana 1:1–16”, na początku lekcji widzi następującą sugestię i dwa pytania:

Pokaż poniższą ilustrację lub przynieś na lekcję piłkę, której używa się w popularnym sporcie, i zadaj poniższe pytania. Możesz też wykorzystać inny przedmiot, jeśli sądzisz, że nauka o nim mogłaby pomóc uczniom w zrozumieniu, że jest on wart więcej, niż mogłoby się wydawać na początku.

• Jak myślicie, ile jest warta ta piłka?

• Jak zmieniłaby się jej wartość, gdyby została wykorzystana w meczu o mistrzostwo świata lub podpisana przez znanego gracza?

Brat Li kontynuuje czytanie lekcji, aby dowiedzieć się, jaki może być cel przyniesienia piłki na lekcję. Określa, że celem jest pomóc uczniom przygotować się, by zrozumieć, że im więcej dowiadujemy się o tym, kim był Jezus Chrystus przed Jego doczesnym życiem, tym bardziej możemy docenić wartość Jego misji na ziemi.

Chcąc osiągnąć ten cel w najbardziej skuteczny sposób, przez chwilę zastanawia się nad tym, jaki przedmiot mógłby przynieść na lekcję, do którego jego uczniowie mogliby się najlepiej odnieść. Postanowił dostosować lekcję poprzez przyniesienie na zajęcia prostego naszyjnika. Kiedy uczniowie opowiedzą, ile, ich zdaniem, ten naszyjnik jest wart, podzieli się tym, kto zrobił naszyjnik i dlaczego znajomość jego historii sprawia, że jest dla niego o wiele więcej wart, niż byłoby to w innym przypadku.

Siostra Martin

Kiedy Siostra Martin przygotowuje się do nauczania lekcji „Dzieje Apostolskie 3”, zauważa sugestię, by pokazać film ukazujący chromego mężczyznę, który został uzdrowiony przez Piotra i Jana dzięki mocy Boga. Ogląda film i jest pod wrażeniem jego przekazu. Wie również, że w tym tygodniu uczniowie obejrzeli już trzy filmy podczas jej zajęć. Postanawia poszukać innego sposobu na to, żeby przesłanie tego filmu dotarło do jej uczniów.

Zdaje sobie sprawę, że film jest w zasadzie wizualnym przedstawieniem tej historii słowo po słowie. Dochodzi do wniosku, że celem tego filmu może być umożliwienie uczniom wyobrażenia sobie wydarzeń, które miały miejsce, a nie tylko przeczytanie o nich. Aby dostosować lekcję, postanawia poprosić uczniów o przeczytanie, a następnie odegranie scenki przedstawiającej to, co wydarzyło się w tej historii, umożliwiając im aktywne uczestnictwo, przerwę od oglądania filmów i też wyobrażenie sobie tego wydarzenia.

Brat Dube

Brat Dube pilnie przygotowywał się w piątek przed weekendem konferencyjnym, aby nauczać lekcji na podstawie Listu do Rzymian zgodnie z programem nauczania na nadchodzący poniedziałek. Ku swemu zdumieniu usłyszał, jak prorok ogłosił podczas konferencji, że w niedalekiej przyszłości zostanie zbudowana pierwsza świątynia na ich obszarze. Bardzo niewielu jego uczniów widziało kiedyś świątynię na własne oczy. Wie, że uczniowie przyjdą na zajęcia, pragnąc porozmawiać o świątyni i że wielu będzie miało na jej temat pytania.

Po modlitwie czuje natchnienie pochodzące od Ducha Świętego, aby w poniedziałek i we wtorek przejść do dalszego materiału i przeprowadzić lekcję kontekstową „I List Piotra 3:18–22 i 4:1–6” oraz towarzyszącą jej lekcję dotyczącą doktryn do opanowania „I List Piotra 4:6”. Ta zmiana wydawała się właściwa, ponieważ w lekcji kontekstowej widniał następujący cel: „Ta lekcja może pomóc ci zgłębić sposoby, na jakie możesz pomagać Zbawicielowi w Jego dziele odkupienia zmarłych”. Nauczyciel czuje, że ten wyjątkowy czas jest najlepszą okazją, aby pobudzić ekscytację uczniów przygotowaniem do odkupienia swoich przodków w przyszłej świątyni.

Kiedy Brat Dube przygotowuje poniedziałkową lekcję, zwraca uwagę na jedno z zaproszeń do zastosowania tego, czego uczą się uczniowie. Brzmi ono tak:

Odwiedź stronę FamilySearch.org lub skorzystaj z aplikacji Drzewo genealogiczne FamilySearch. Sprawdź, czy możesz znaleźć imiona i nazwiska przodków, którzy nadal potrzebują obrzędów kapłańskich. Możesz zarezerwować imiona i nazwiska tych przodków i zabrać je do świątyni samodzielnie lub przesłać je do świątyni, aby ktoś inny mógł wykonać za nich obrzędy. Możesz skorzystać z funkcji Gotowe obrzędy, aby szybciej zidentyfikować dane przodków, którzy potrzebują obrzędów kapłańskich.

Brat Dube wie, że większość jego uczniów nie ma dostępu do Internetu lub aplikacji Drzewo genealogiczne FamilySearch. Mądrze dostosowuje to zadanie, aby uczniowie zastosowali to, czego się nauczyli przez wypełnianie wraz z rodzinami grupowych arkuszy rodzinnych na kartkach oraz rozmowę z konsultantem ds. świątyni i historii rodziny w okręgu. Dzięki temu uczniowie będą mogli dowiedzieć się, jak znaleźć inne imiona i nazwiska członków rodziny, które mogą przygotować do wykonania pracy świątynnej w przyszłości.

Siostra Schmidt

Po przestudiowaniu lekcji „Ew. Mateusza 22:34–40” dotyczącej dwóch największych przykazań, Siostra Schmidt przypomina sobie wypowiedź z ostatniej konferencji generalnej, która doskonale pasowałaby do tej lekcji. Zauważa, że w połowie lekcji znajduje się wypowiedź z dawniejszej konferencji, która ma pomóc uczniom dostrzec, że kiedy kochamy Boga, On zwróci nasze serca ku pomyślności bliźnich. Siostra Schmidt zastępuje ją następującą wypowiedzią:

Jezus wydał zarządzenie o pierwszym, największym przykazaniu: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej” [Ew. Mateusza 22:37] […].

Po pierwsze więc kochajcie Ojca i Syna.

Po drugie: „Będziesz miłował bliźniego swego” [Ew. Mateusza 22:39] […].

Po trzecie, kochajcie siebie samych.

Z tym wiele osób ma problemy. Czyż nie jest to ciekawe, że kochanie siebie wydaje się przychodzić trudniej niż kochanie innych? Jednak Pan powiedział: „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”. On ceni w nas boskość, więc my też musimy to robić. Kiedy jesteśmy obciążeni błędami, bólem serca, poczuciem nieadekwatności, rozczarowaniem, złością lub grzechem, moc Zadośćuczynienia Zbawiciela, zgodnie z Bożym zamysłem, jest jedną z rzeczy, które podnoszą duszę. (Ronald A. Rasband, „To, co odnosi się do mojej duszy”, Liahona, listopad 2021, str. 39, 40)

Siostra Schmidt uważa, że wypowiedź z ostatniej konferencji generalnej przyniesie ten sam rezultat, co ta, która znajduje się w lekcji programu nauczania. Wie też, że może to pomóc niektórym jej uczniom, mającym trudności z pokochaniem siebie samych, dostrzec, że miłość do Boga może pomóc im poczuć ich własną wartość.

Brat Reyes

Podczas studiowania lekcji „Objawienie Jana 15–19” Brat Reyes odnalazł zadanie, którego celem było poproszenie uczniów o przestudiowanie dwóch z trzech opcjonalnych zagadnień:

• Opcja A: Aniołowie i plagi

• Opcja B: Niegodziwość a moc Zbawiciela

• Opcja C: Małżeństwo Baranka

Każda z tych opcji zawierała różne pytania, odsyłacze do pism świętych i powiązane z nimi zajęcia. Brat Reyes czuł, że celem tego ćwiczenia było pomóc uczniom zrozumieć zasadę zapisaną w lekcji pogrubioną czcionką: Jezus Chrystus może pomóc nam przezwyciężyć niegodziwość dni ostatnich.

Chociaż Bratu Reyesowi przypadły te opcje do gustu, w części „Dodatkowe ćwiczenia” odnalazł pomysł, który pomoże osiągnąć ten sam cel. Brat Reyes poczuł, że jego uczniowie potrzebują go jeszcze bardziej. Oto ten pomysł:

Ograniczenie wpływu Babilonu na nas

Jeśli położenie nacisku na pokonanie Babilonu przyniesie uczniom większą korzyść, rozważ wykorzystanie przemówienia Starszego Davida R. Stone’a pt. „Syjon w sercu Babilonu”, Liahona, maj 2006, str. 90–93. Jego nawiązanie do Świątyni Manhattan może być użyte, aby pomóc uczniom zrozumieć, jak ważne jest zwiększenie ilości czasu poświęconego Zbawicielowi przy jednoczesnym ograniczeniu wpływu Babilonu na nich. Uczniowie mogą również wynieść korzyść ze studiowania i omawiania norm Pana dotyczących nich, zapisanych w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży (2011).

Brat Reyes przygotował 10-minutowy fragment lekcji w oparciu o ten dodatkowy pomysł. Aby wygospodarować na to czas, postanowił poprosić uczniów o przestudiowanie tylko jednej z trzech sugerowanych opcji znajdujących się w głównej części lekcji.