Wprowadzenie

Członkowie Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów postanowili wydać serię Nauki Prezydentów Kościoła, aby umożliwić ci zbliżenie się do Ojca Niebieskiego i głębsze zrozumienie przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Książki te mają być wykorzystywane do osobistego studiowania oraz podczas nauczania. Mogą też być przydatne w przygotowaniu lekcji na domowy wieczór, innych lekcji czy przemówień, uzupełniających lekcji w Kościele oraz w znalezieniu odpowiedzi na pytania związane z doktryną Kościoła.

Niniejsza książka zawiera nauki Prezydenta Thomasa S. Monsona, który służył jako szesnasty Prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich od 3 lutego 2008 r. do 2 stycznia 2018 r.

Osobiste studiowanie

Podczas studiowania nauk Prezydenta Thomasa S. Monsona staraj się poprzez modlitwę o natchnienie pochodzące od Ducha Świętego. Pytania znajdujące się na końcu każdego rozdziału ułatwią ci rozważanie i zastosowanie nauk Prezydenta Monsona. Oto inne przydatne pomysły:

• Zapisuj przemyślenia i odczucia, które przychodzą ci do głowy za pośrednictwem Ducha Świętego podczas studiowania.

• Zaznaczaj lub podkreślaj fragmenty, które chcesz zapamiętać.

• Czytaj dany rozdział lub fragment więcej niż raz, aby lepiej go zrozumieć.

• Zadawaj sobie pytania w rodzaju: „W jaki sposób nauki Prezydenta Monsona pogłębiają moje zrozumienie zasad ewangelii?” lub „Co Pan chce, abym wyniósł z tych nauk? Jakiego działania ode mnie oczekuje?”.

• Zadawaj sobie pytanie o to, w jaki sposób nauki z tej książki ułatwią ci pokonanie osobistych wyzwań i rozwiązanie problemów.

• Opowiadaj o tym, czego się nauczyłeś, swojej rodzinie i przyjaciołom.

Nauczanie na podstawie tej książki

Poniższe wskazówki pomogą ci nauczać na podstawie tej książki, zarówno w kościele, jak i w domu.

Przygotuj się do nauczania

Przestudiuj dany rozdział, abyś był pewien, że rozumiesz nauki Prezydenta Monsona. Z modlitwą wybierz te nauki, które w twoim odczuciu będą najbardziej użyteczne. Możesz także zachęcić osoby, które nauczasz, do przestudiowania tego rozdziału.

Staraj się o przewodnictwo Ducha Świętego podczas przygotowywania się do lekcji. Poproś Ducha, aby natchnął cię pomysłami na to, jak opowiadać i dyskutować o naukach Prezydenta Monsona.

Zachęcaj do uczestnictwa

Aktywne uczestnictwo w dyskusjach poświęconych ewangelii sprawia, że członkowie lepiej przyswajają wiedzę i otrzymują osobiste objawienie. Zachęcaj ich, aby podczas omawiania nauk Prezydenta Monsona wymieniali się swoimi przemyśleniami i pytaniami.

Pytania znajdujące się na końcu każdego rozdziału stanowią cenny materiał do stymulowania dyskusji. Możesz także wymyślić inne pytania. Możesz również poprosić inne osoby, aby opowiedziały o osobistych doświadczeniach, które odnoszą się do tych nauk.

Zachęcaj do stosowania

Nauki Prezydenta Monsona mają najbardziej konstruktywny wpływ, kiedy członkowie stosują je w swoim życiu. Omawiając jego nauki, porozmawiajcie o tym, w jaki sposób mogą się one odnosić do obowiązków w domu, w Kościele i w innych okolicznościach. Proś osoby, które nauczasz, aby zastanowiły się nad następującym pytaniem: „Co zrobię inaczej dzięki temu, czego nauczyłem się od Prezydenta Monsona?”.

Zakończ dyskusję

Krótko podsumuj omówione zasady lub poproś o to jedną czy dwie osoby z grupy. Złóż świadectwo o prawdziwości tych zasad. Możesz również poprosić inne osoby, by podzieliły się własnym świadectwem o tych zasadach.

Informacja na temat materiałów źródłowych

Nauki zawarte w tej książce są bezpośrednimi cytatami z przemówień i artykułów Prezydenta Thomasa S. Monsona. W cytatach pochodzących z materiałów opublikowanych zachowana jest oryginalna interpunkcja, pisownia, wielkie litery i podział na akapity, chyba że zmiany edytorskie bądź typograficzne konieczne były dla zwiększenia jasności przekazu. W związku z tym, że cytaty są wierne opublikowanym materiałom źródłowym, mogą wystąpić drobne niespójności w tekście. Na przykład zaimki odnoszące się do Boga czasami pisane są wielką, a czasami małą literą.

Prezydent Monson często używał takich słów, jak: ludzie, człowiek czy ludzkość w odniesieniu do wszystkich ludzi, zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Często też używał zaimków: on, jego oraz jemu, mówiąc o obu płciach. Ta konwencja językowa była powszechnie stosowana w jego czasach.