1 Բայց ահա, կլինեն շատերը, այն օրը, երբ ես կսկսեմ մի զարմանալի գործ անել նրանց մեջ, որպեսզի կարողանամ հիշել իմ ուխտերը, որոնք ես արել եմ մարդկանց զավակների հետ, որպեսզի ես կարողանամ կրկին պարզել իմ ձեռքը՝ երկրորդ անգամ ետ բերելու իմ ժողովրդին, որոնք Իսրայելի տնից են.

2 Եվ նաև, որպեսզի ես կարողանամ հիշել խոստումները, որոնք ես տվել եմ քե՛զ, Նեփի, և նաև քո հորը, որ ես կհիշեմ քո սերնդին. և որ քո սերնդի խոսքերը դուրս կգան իմ բերանից դեպի քո սերունդը. և իմ խոսքերն առաջ կսլանան մինչև աշխարհի ծայրերը՝ որպես դրոշ իմ ժողովրդի համար, որոնք Իսրայելի տնից են.

3 Եվ որովհետև իմ խոսքերը կսլանան առաջ, շատերը հեթանոսներից կասեն. Աստվածաշու՜նչ, Աստվածաշու՜նչ: Մենք ունենք Աստվածաշունչ և չի կարող լինել որևէ այլ Աստվածաշունչ:

4 Բայց այսպես է ասում Տեր Աստված. Ո՜վ հիմարներ, նրանք կունենան Աստվածաշունչ. և այն դուրս կգա հրեաներից՝ իմ հին ուխտի ժողովրդից: Եվ ի՞նչպես են շնորհակալություն հայտնում նրանք հրեաներին Աստվածաշնչի համար, որը նրանք ստացել են նրանցից: Այո, ի՞նչ ի նկատի ունեն հեթանոսները: Հիշո՞ւմ են նրանք հրեաների չարքաշությունները, ճիգերը և ցավերը, և նրանց ջանասիրությունը հանդեպ ինձ, հեթանոսներին փրկություն բերելիս:

5 Ո՜վ դուք, հեթանոսնե՛ր, դուք հիշե՞լ եք հրեաներին՝ իմ հին ուխտի ժողովրդին: Ո՛չ. այլ դուք անիծել եք նրանց, և ատել եք նրանց, և չե՛ք ջանացել ետ վերադարձնել նրանց: Բայց ահա, ես կվերադարձնեմ բոլոր այս բաները ձեր իսկ գլխին. քանզի ես՝ Տերս, չեմ մոռացել իմ ժողովրդին:

6 Դո՛ւ, անմի՛տ, որ կասես. Աստվածաշունչ, մենք ունենք Աստվածաշունչ, և մենք կարիք չունենք մեկ այլ Աստվածաշնչի: Մի՞թե դուք ձեռք բերած կլինեիք Աստվածաշունչ, եթե դա չլիներ հրեաների միջոցով:

7 Չգիտե՞ք դուք, որ կան մեկից ավելի ազգեր: Չգիտե՞ք, որ ես՝ Տերս, ձեր Աստվածը, ստեղծել եմ բոլոր մարդկանց, և որ ես հիշում եմ նրանց, ովքեր ծովի կղզիների վրա են. և որ ես իշխում եմ վերը՝ երկինքներում, և ներքևում՝ երկրի վրա. և ես հայտնի եմ դարձնում իմ խոսքը մարդկանց զավակներին, այո, այսինքն՝ երկրագնդի բոլոր ազգերին:

8 Ինչի՞ համար եք տրտնջում դուք, մի՞թե այն պատճառով, որ ստանալու եք ավելի շատ իմ խոսքերից: Չգիտե՞ք դուք, որ երկու ազգերի վկայությունն ապացույց է ձեզ, որ ես եմ Աստված, որ ես հիշում եմ մեկ ազգին, ինչպես մյուսին: Ուստի, ես խոսում եմ նույն խոսքերն ինչպես մեկ ազգին, այնպես էլ մյուսին: Եվ երբ երկու ազգերը միավորվեն, երկու ազգերի վկայությունները նույնպես կմիավորվեն:

9 Եվ ես անում եմ այս, որպեսզի կարողանամ ապացուցել շատերին, որ ես նույնն եմ՝ երեկ, այսօր և հավիտյան. և որ ես խոսում եմ իմ խոսքերը՝ ըստ իմ սեփական կամքի: Եվ այն պատճառով, որ ես խոսել եմ մի խոսք, դուք չպետք է ենթադրեք, որ ես չեմ կարող խոսել մեկ ուրիշը. քանզի իմ գործը դեռ չի ավարտվել. ոչ էլ այն կավարտվի, մինչև մարդու վախճանը, ոչ էլ այդ ժամանակից՝ այնուհետև և հավիտյան:

10 Ուստի, քանի որ դուք ունեք Աստվածաշունչ, դուք կարիք չունեք ենթադրելու, որ այն պարունակում է բոլոր իմ խոսքերը. ոչ էլ կարիք ունեք ենթադրելու, որ ես գրել չեմ տվել ավելին:

11 Քանզի ես պատվիրում եմ բոլոր մարդկանց՝ և՛ արևելքում, և՛ արևմուտքում, և՛ հյուսիսում, և՛ հարավում, և՛ ծովի կղզիներում, որ նրանք պետք է գրեն խոսքերը, որոնք ես խոսում եմ նրանց համար, քանզի այն գրքերից ելնելով, որոնք կգրվեն, ես կդատեմ աշխարհը, ամեն մարդու՝ համաձայն իր գործերի, համաձայն նրա, ինչ գրված է:

12 Քանզի ահա, ես կխոսեմ հրեաների համար, և նրանք կգրեն այն. և ես կխոսեմ նաև Նեփիացիների համար, և նրանք կգրեն այն. և ես կխոսեմ Իսրայելի տան մյուս ցեղերի համար, որոնց ես հեռուն եմ առաջնորդել. և նրանք կգրեն այն. և ես կխոսեմ նաև երկրագնդի բոլոր ազգերի համար, և նրանք կգրեն այն:

13 Եվ կլինի այնպես, որ հրեաները կունենան Նեփիացիների խոսքերը, և Նեփիացիները կունենան հրեաների խոսքերը. և Նեփիացիներն ու հրեաները կունենան Իսրայելի կորած ցեղերի խոսքերը. և Իսրայելի կորած ցեղերը կունենան Նեփիացիների ու հրեաների խոսքերը:

14 Եվ կլինի այնպես, որ իմ ժողովուրդը, որոնք Իսրայելի տնից են, կհավաքվեն տուն՝ իրենց տոհմական հողերի վրա. և իմ խոսքը նույնպես մեկտեղ կհավաքվի: Եվ ես ցույց կտամ նրանց, որ կռվում են իմ խոսքի դեմ և իմ ժողովրդի դեմ, ովքեր Իսրայելի տնից են, որ ես եմ Աստված, և որ ես ուխտել եմ Աբրահամի հետ, որ ես հիշելու եմ նրա սերնդին հավիտյան: