1 Λοιπόν, όταν ο Αμμών και οι αδελφοί του χωρίστηκαν στα σύνορα της γης των Λαμανιτών, ιδού, ο Ααρών ξεκίνησε για το ταξίδι του προς τη γη που ονομαζόταν από τους Λαμανίτες Ιερουσαλήμ, ονομάζοντάς την κατά τη γενέτειρα γη των πατέρων τους. Και ήταν μακριά, συνδεόμενη με τα σύνορα του Μόρμον.

2 Λοιπόν οι Λαμανίτες και οι Αμαληκίτες και ο λαός του Αμουλών είχαν χτίσει μια σπουδαία πόλη, η οποία ονομαζόταν Ιερουσαλήμ.

3 Τώρα οι Λαμανίτες αφ’ εαυτού τους είχαν αρκετά σκληρύνει, όμως οι Αμαληκίτες και οι Αμουλωνίτες ήταν ακόμη πιο σκληροί. Γι’ αυτό προκάλεσαν τους Λαμανίτες να σκληρύνουν την καρδιά τους, για να γίνουν ισχυροί στην κακία και στα βδελύγματά τους.

4 Και συνέβη ώστε ήλθε ο Ααρών στην πόλη της Ιερουσαλήμ, και πρώτα άρχισε να κηρύττει στους Αμαληκίτες. Και άρχισε να τους κηρύττει στις συναγωγές τους, επειδή είχαν χτίσει συναγωγές κατά την τάξη των Νεχώρ, επειδή πολλοί από τους Αμαληκίτες και τους Αμουλωνίτες ήταν κατά την τάξη των Νεχώρ.

5 Γι’ αυτό, καθώς μπήκε ο Ααρών σε μία από τις συναγωγές τους για να κηρύξει στον λαό, και καθώς τους μιλούσε, ιδού, σηκώθηκε ένας Αμαληκίτης και άρχισε να φιλονικεί μαζί του, λέγοντας: Τι είναι αυτό που έχεις καταθέσει μαρτυρία; Έχεις δει άγγελο; Γιατί δεν παρουσιάζονται άγγελοι σε μας; Ιδού, δεν είναι αυτός ο λαός τόσο καλός όσο ο λαός σου;

6 Λες επίσης, αν δεν μετανοήσουμε, θα χαθούμε. Πώς ξέρεις εσύ τη σκέψη και την πρόθεση της καρδιάς μας; Πώς ξέρεις εσύ ότι έχουμε λόγο να μετανοήσουμε; Πώς ξέρεις εσύ ότι δεν είμαστε δίκαιος λαός; Ιδού, έχουμε χτίσει ιερούς χώρους και συναθροιζόμαστε για να λατρεύουμε τον Θεό. Πιστεύουμε ότι ο Θεός θα σώσει όλους τους ανθρώπους.

7 Τότε ο Ααρών του είπε: Πιστεύεις ότι ο Υιός του Θεού θα έλθει να λυτρώσει την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες της;

8 Και ο άνθρωπος του είπε: Δεν πιστεύουμε ότι εσύ ξέρεις κάτι τέτοιο. Δεν πιστεύουμε σε αυτές τις ανόητες παραδόσεις. Δεν πιστεύουμε ότι ξέρεις για πράγματα μελλοντικά, ούτε πιστεύουμε ότι οι πατέρες σου και επίσης ότι οι πατέρες μας ήξεραν σχετικά με αυτά που έλεγαν, για αυτό που πρόκειται να συμβεί.

9 Λοιπόν ο Ααρών άρχισε να τους γνωρίζει τις γραφές σχετικά με τον ερχομό του Χριστού και επίσης σχετικά με την ανάσταση των νεκρών και ότι δεν μπορούσε να υπάρξει λύτρωση για την ανθρωπότητα παρά μόνον μέσω του θανάτου και των Παθών του Χριστού, και της εξιλέωσης του αίματός του.

10 Και συνέβη ώστε καθώς άρχισε να τους τα εξηγεί αυτά, εκείνοι θύμωσαν μαζί του και άρχισαν να τον περιγελούν· και δεν άκουγαν τα λόγια που έλεγε.

11 Γι’ αυτό, όταν είδε ότι δεν άκουγαν τα λόγια του, αναχώρησε από τη συναγωγή τους και ήλθε σε ένα χωριό που λεγόταν Άνι-Άντι και εκεί βρήκε τον Μουλόκι που τους κήρυττε τον λόγο του Θεού, και επίσης τον Αμμά και τους αδελφούς του. Και συζητούσαν με πολλούς σχετικά με τον λόγο.

12 Και συνέβη ώστε είδαν ότι ο λαός θα σκλήραινε την καρδιά του, γι’ αυτό αναχώρησαν και ήλθαν μέσα στη χώρα του Μιδδόνι. Και κήρυξαν τον λόγο του Θεού σε πολλούς, και λίγοι πίστεψαν στα λόγια που δίδαξαν.

13 Παρά ταύτα, ο Ααρών και μερικοί από τους αδελφούς του συνελήφθησαν και ρίχτηκαν στη φυλακή και οι υπόλοιποι απ’ αυτούς έφυγαν έξω από τη χώρα του Μιδδόνι στις περιοχές τριγύρω.

14 Και εκείνοι που φυλακίστηκαν υπέφεραν πολλά, και ελευθερώθηκαν από το χέρι του Λαμόνι και του Αμμών, και τους έδωσαν να φάνε και τους έντυσαν.

15 Και προχώρησαν πάλι για να κηρύξουν τον λόγο, και έτσι απελευθερώθηκαν για πρώτη φορά έξω από τη φυλακή. Και έτσι είχαν υποφέρει.

16 Και πήγαιναν οπουδήποτε τους οδηγούσε το Πνεύμα του Κυρίου, κηρύττοντας τον λόγο του Θεού σε κάθε συναγωγή των Αμαληκιτών ή σε κάθε συνάθροιση των Λαμανιτών, όπου μπορούσαν να γίνουν δεκτοί.

17 Και συνέβη ώστε ο Κύριος άρχισε να τους ευλογεί, τόσο που έφεραν πολλούς στη γνώση της αλήθειας. Μάλιστα, έπεισαν πολλούς για τις αμαρτίες τους και για τις παραδόσεις των πατέρων τους, οι οποίες δεν ήταν σωστές.

18 Και συνέβη ώστε ο Αμμών και ο Λαμόνι επέστρεψαν από τη γη του Μιδδόνι στη γη του Ισμαήλ, η οποία ήταν η γη της κληρονομιάς τους.

19 Και ο βασιλιάς Λαμόνι δεν άφησε τον Αμμών να τον υπηρετεί, δηλαδή να είναι υπηρέτης του.

20 Όμως φρόντισε να χτιστούν συναγωγές στη χώρα του Ισμαήλ. Και φρόντισε ώστε ο λαός του, δηλαδή ο λαός που βρισκόταν υπό τη βασιλεία του, να συναθροίζεται.

21 Και αγαλλιούσε γι’ αυτούς και τους δίδασκε πολλά. Και τους δήλωσε επίσης ότι ήταν λαός που ήταν υπό την εξουσία του και ότι ήταν ελεύθερος λαός, ότι ήταν ελεύθεροι από τις καταπιέσεις του βασιλιά, του πατέρα του, και ότι ο πατέρας του τού είχε παραχωρήσει το να βασιλεύει επί του λαού που ήταν στη γη του Ισμαήλ και σε όλη τη χώρα τριγύρω.

22 Και τους δήλωσε επίσης ότι μπορούσαν να έχουν την ελευθερία να λατρεύουν τον Κύριο τον Θεό τους σύμφωνα με την επιθυμία τους, σε οποιοδήποτε μέρος βρίσκονταν, αν ήταν μέσα στη χώρα που ήταν υπό τη βασιλεία του βασιλιά Λαμόνι.

23 Και ο Αμμών κήρυττε στον λαό του βασιλιά Λαμόνι. Και συνέβη ώστε τους δίδαξε όλα τα πράγματα τα σχετικά με εκείνα που αφορούν στη χρηστότητα. Και τους παρότρυνε καθημερινά, με κάθε επιμέλεια. Και εκείνοι έδωσαν προσοχή στα λόγια του και είχαν ζήλο για την τήρηση των εντολών του Θεού.