Κεφάλαιο 35
Το κήρυγμα του λόγου καταστρέφει την πανουργία των Ζωραμιτών. Εκδιώκουν τους νεοφώτιστους, οι οποίοι ενώνονται με τον λαό του Αμμών στο Ιερσόν. Ο Άλμα θλίβεται λόγω της κακίας του λαού. Περίπου το 74 π.Χ.
1 Τώρα συνέβη ώστε αφού τελείωσε αυτά τα λόγια ο Αμουλέκ, απεσύρθησαν από το πλήθος και εισήλθαν στη χώρα του Ιερσόν.
2 Μάλιστα, και οι υπόλοιποι από τους αδελφούς, αφού κήρυξαν τον λόγο του Θεού στους Ζωραμίτες, εισήλθαν επίσης στη γη του Ιερσόν.
3 Και συνέβη ώστε αφού είχε συσκεφθεί το πιο δημοφιλές τμήμα των Ζωραμιτών σχετικά με τα λόγια που είχαν κηρυχθεί προς αυτούς, θύμωσαν εξαιτίας του λόγου του Θεού, γιατί κατέστρεψε την πανουργία τους. Γι’ αυτό δεν θα εισάκουγαν τα λόγια.
4 Και έστειλαν και συγκέντρωσαν όλο τον λαό από όλη τη χώρα, και συσκέφθηκαν μαζί τους σχετικά με τα λόγια που είχαν ειπωθεί.
5 Τώρα οι κυβερνήτες τους και οι ιερείς τους και οι διδάσκαλοί τους δεν άφησαν τον λαό να μάθει σχετικά με τις επιθυμίες τους. Γι’ αυτό, ανακάλυψαν κρυφά τις σκέψεις όλου του λαού.
6 Και συνέβη ώστε αφού ανακάλυψαν τη σκέψη όλων των ανθρώπων, αυτών που ήταν υπέρ των λόγων που είχαν ειπωθεί από τον Άλμα και τους αδελφούς του, εξεδιώχθησαν από τη χώρα. Και ήταν πολλοί. Και ήλθαν κι αυτοί στη γη του Ιερσόν.
7 Και συνέβη ώστε ο Άλμα και οι αδελφοί του τους τέλεσαν διακονία.
8 Τώρα ο λαός των Ζωραμιτών ήταν θυμωμένος με τον λαό του Αμμών που βρισκόταν στο Ιερσόν, και ο αρχικυβερνήτης των Ζωραμιτών, όντας πολύ κακός άνθρωπος, έστειλε στον λαό του Αμμών και τους ζητούσε να διώξουν από τη χώρα τους όλους εκείνους που ήλθαν από αυτούς στη χώρα τους.
9 Και έπνευσε πολλές απειλές εναντίον τους. Και τότε ο λαός του Αμμών δεν φοβήθηκε τα λόγια τους, γι’ αυτό δεν τους έδιωξαν, αλλά δέχτηκαν όλους τους φτωχούς των Ζωραμιτών που ήλθαν σε αυτούς. Και τους έθρεψαν και τους έντυσαν και τους έδωσαν γη για κληρονομιά τους, και τους χορήγησαν ανάλογα με τις ανάγκες τους.
10 Τώρα αυτό ερέθισε τους Ζωραμίτες σε θυμό εναντίον του λαού του Αμμών, και άρχισαν να αναμιγνύονται με τους Λαμανίτες και να τους ερεθίζουν κι αυτούς σε θυμό εναντίον τους.
11 Και έτσι οι Ζωραμίτες και οι Λαμανίτες άρχισαν να κάνουν προετοιμασίες για πόλεμο εναντίον του λαού του Αμμών, και επίσης εναντίον των Νεφιτών.
12 Και έτσι τελείωσε ο δέκατος έβδομος χρόνος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.
13 Και ο λαός του Αμμών αναχώρησε από τη γη του Ιερσόν, και εισήλθε στη γη του Μελέκ, και έκανε χώρο στη γη του Ιερσόν για τα στρατεύματα των Νεφιτών, για να πολεμήσουν με τα στρατεύματα των Λαμανιτών και τα στρατεύματα των Ζωραμιτών. Και έτσι άρχισε πόλεμος μεταξύ των Λαμανιτών και των Νεφιτών, κατά τον δέκατο όγδοο χρόνο της βασιλείας των δικαστών. Και θα δοθεί η αφήγηση των πολέμων τους στο μέλλον.
14 Και επέστρεψαν στη γη του Ζαραχέμλα, ο Άλμα και ο Αμμών, και οι αδελφοί τους, όπως επίσης και οι δύο υιοί του Άλμα, αφού είχαν καταστεί όργανα στα χέρια του Θεού για να φέρουν πολλούς από τους Ζωραμίτες σε μετάνοια. Και όσοι οδηγήθηκαν σε μετάνοια οδηγούντο έξω από τη χώρα τους, όμως έχουν εδάφη για κληρονομιά τους στη γη του Ιερσόν, και έχουν πάρει τα όπλα για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα εδάφη τους.
15 Τώρα ο Άλμα, όντας θλιμμένος για την ανομία του λαού του, μάλιστα για τους πολέμους και τις αιματοχυσίες και τις διχόνοιες που υπήρχαν ανάμεσά τους, και ενώ είχε πάει να κηρύξει τον λόγο, δηλαδή είχε σταλεί να κηρύξει τον λόγο, σε όλους τους ανθρώπους σε κάθε πόλη, και βλέποντας ότι οι καρδιές των ανθρώπων άρχισαν να γίνονται σκληρές, και ότι άρχισαν να θίγονται εξαιτίας της αυστηρότητας του λόγου, η καρδιά του ήταν υπερβολικά θλιμμένη.
16 Γι’ αυτό, έκανε ώστε να συναθροιστούν οι υιοί του για να δώσει στον καθένα τους την ευθύνη του, χωριστά, σχετικά με εκείνα που αφορούν στη χρηστότητα. Και έχουμε την αφήγηση με τις εντολές του, αυτές που τους έδωσε σύμφωνα με το χρονικό του.