1 Ιδού, τώρα συνέβη ώστε αφού εδραιώθηκε στη γη του Ιερσόν ο λαός του Αμμών, μάλιστα, και επίσης αφού εξεδιώχθησαν από τη χώρα οι Λαμανίτες, και ετάφησαν οι νεκροί τους από τον λαό της χώρας –

2 Τώρα οι νεκροί τους δεν αριθμήθηκαν λόγω του πολυπληθέστατου αριθμού τους, ούτε αριθμήθηκαν οι νεκροί των Νεφιτών – αλλά συνέβη ώστε αφού έθαψαν τους νεκρούς τους και επίσης ύστερα από τις ημέρες της νηστείας και του πένθους και της προσευχής, (και ήταν κατά το δέκατο έκτο χρόνο της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί) άρχισε να υπάρχει διαρκής ειρήνη σε όλη τη χώρα.

3 Μάλιστα, και οι άνθρωποι πρόσεχαν να τηρούν τις εντολές του Κυρίου, και ήταν αυστηροί στην τήρηση των διατάξεων του Θεού, σύμφωνα με τον νόμο του Μωυσή, επειδή είχαν διδαχθεί να τηρούν τον νόμο του Μωυσή μέχρι να εκπληρωθεί.

4 Και έτσι ο λαός δεν είχε καμία ενόχληση σε όλο τον δέκατο έκτο χρόνο της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.

5 Και συνέβη ώστε κατά την αρχή του δέκατου έβδομου χρόνου της βασιλείας των δικαστών, υπήρχε διαρκής ειρήνη.

6 Όμως συνέβη ώστε κατά το τέλος του δέκατου έβδομου χρόνου, ήλθε ένας άνθρωπος στη γη του Ζαραχέμλα, και ήταν Αντίχριστος, επειδή άρχισε να κηρύττει στον λαό εναντίον των προφητειών οι οποίες είχαν λεχθεί από τους προφήτες, σχετικά με τον ερχομό του Χριστού.

7 Τώρα δεν υπήρχε νόμος εναντίον του πιστεύω του κάθε ανθρώπου, επειδή ήταν αυστηρώς εναντίον των προσταγών του Θεού να υπάρχει νόμος που να έφερνε τους ανθρώπους σε άνιση θέση.

8 Γιατί έτσι λέει η γραφή: Διαλέξτε σήμερα ποιον θέλετε να υπηρετείτε.

9 Λοιπόν, αν κάποιος επιθυμούσε να υπηρετεί τον Θεό, ήταν προνόμιό του, ή μάλλον, αν πίστευε στον Θεό ήταν προνόμιό του να τον υπηρετεί. Όμως αν δεν πίστευε σε εκείνον, δεν υπήρχε νόμος για να τον τιμωρήσει.

10 Όμως αν δολοφονούσε, τιμωρείτο σε θάνατο. Και αν λήστευε, επίσης τιμωρείτο. Και αν έκλεβε, επίσης τιμωρείτο. Και αν διέπραττε μοιχεία, επίσης τιμωρείτο. Μάλιστα, για όλη την κακία αυτή τιμωρούνταν.

11 Γιατί υπήρχε νόμος ότι οι άνθρωποι έπρεπε να κρίνονται σύμφωνα με τα αδικήματά τους. Παρά ταύτα, δεν υπήρχε νόμος εναντίον του πιστεύω ενός ανθρώπου. Γι’ αυτό, τιμωρείτο κάποιος μόνο για τα αδικήματα που είχε πράξει. Γι’ αυτό, όλοι οι άνθρωποι ήταν στην ίδια βάση.

12 Και αυτός ο Αντίχριστος, του οποίου το όνομα ήταν Κοριχόρ, (και ο νόμος δεν μπορούσε να τον ελέγξει) άρχισε να κηρύττει στον λαό ότι δεν επρόκειτο να υπάρξει Χριστός. Και κατά τον έξης τρόπο κήρυττε, λέγοντας:

13 Ω, εσείς που περιοριστήκατε από μια ανόητη και μάταιη ελπίδα, γιατί ζεύεστε με τόσο ανόητα πράγματα; Γιατί προσμένετε έναν Χριστό; Γιατί κανένας δεν μπορεί να ξέρει τίποτε που πρόκειται να συμβεί.

14 Ιδού, αυτά που αποκαλείτε προφητείες, τα οποία λέτε ότι μεταβιβάσθηκαν από άγιους προφήτες, ιδού, είναι ανόητες παραδόσεις των πατέρων σας.

15 Και πώς γνωρίζετε για τη βεβαιότητά τους; Ιδού, δεν μπορείτε να γνωρίζετε πράγματα που δεν βλέπετε. Γι’ αυτό, δεν μπορείτε να γνωρίζετε ότι θα υπάρξει Χριστός.

16 Προσβλέπετε και λέτε ότι βλέπετε άφεση των αμαρτιών σας. Όμως ιδού, είναι το αποτέλεσμα ενός ξέφρενου νου, και αυτή η παραφροσύνη του μυαλού σας επέρχεται εξαιτίας των παραδόσεων των πατέρων σας, που σας παρασύρουν στο να πιστεύετε πράγματα που δεν είναι έτσι.

17 Και πολλά άλλα τέτοια τους είπε, λέγοντάς τους ότι δεν μπορούσε να γίνει εξιλέωση για τις αμαρτίες των ανθρώπων, αλλά καθένας διάγει ετούτη τη ζωή σύμφωνα με το πώς την κατευθύνει το κάθε πλάσμα. Γι’ αυτό, καθένας ευημερούσε ανάλογα με την ευφυία του, και καθένας κατέκτησε ανάλογα με τη δύναμή του, και οτιδήποτε έκανε ο καθένας δεν ήταν αδίκημα.

18 Και έτσι κήρυττε σε αυτούς, παρασύροντας τις καρδιές πολλών, κάνοντάς τους να υψώνουν το κεφάλι τους με την κακία τους, μάλιστα, παρασύροντας πολλές γυναίκες, και επίσης άνδρες, να διαπράττουν πορνείες – λέγοντάς τους ότι όταν ο άνθρωπος πεθάνει, αυτό ήταν το τέλος του.

19 Λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος, πήγε στη γη του Ιερσόν για να κηρύξει αυτά τα πράγματα στον λαό του Αμμών, που ήταν κάποτε ο λαός των Λαμανιτών.

20 Όμως ιδού, αυτοί ήταν πιο συνετοί από πολλούς Νεφίτες, διότι τον πήραν και τον έδεσαν και τον έφεραν ενώπιον του Αμμών, ο οποίος ήταν αρχιερέας επί του λαού αυτού.

21 Και συνέβη ώστε αυτός έκανε να τον βγάλουν έξω από τη χώρα. Και εκείνος ήλθε στη γη του Γεδεών, και άρχισε να κηρύττει και σε αυτούς. Και εδώ δεν είχε μεγάλη επιτυχία, διότι τον έπιασαν και τον έδεσαν και τον έφεραν εμπρός στον αρχιερέα και επίσης στον αρχιδικαστή της χώρας.

22 Και συνέβη ώστε ο αρχιερέας του είπε: Γιατί πηγαίνεις και διαστρέφεις τις οδούς του Κυρίου; Γιατί διδάσκεις σε αυτόν τον λαό ότι δεν θα υπάρξει Χριστός, για να διαταράξεις την αγαλλίασή τους; Γιατί μιλάς εναντίον όλων των προφητειών των αγίων προφητών;

23 Τώρα το όνομα του αρχιερέα ήταν Γιδδόνας. Και ο Κοριχόρ του είπε: Επειδή δεν διδάσκω τις ανόητες παραδόσεις των πατέρων σας, και επειδή δεν διδάσκω τον λαό αυτό να προσδεθούν κάτω από τις ανόητες διατάξεις και τελετές που έχουν προσδιοριστεί από αρχαίους ιερείς, για να σφετερισθούν δύναμη και εξουσία επ’ αυτών, για να τους κρατούν σε άγνοια, ώστε να μην μπορέσουν να σηκώσουν το κεφάλι τους, αλλά να υποταχθούν σύμφωνα με τα λόγια σου.

24 Εσύ λες ότι αυτός ο λαός είναι ελεύθερος λαός. Ιδού, εγώ λέω είναι σε δουλεία. Εσύ λες ότι αυτοί οι αρχαίες προφητείες είναι αληθινές. Ιδού, εγώ λέω πώς δεν το ξέρεις ότι είναι αληθινές.

25 Εσείς λέτε ότι αυτός ο λαός είναι ένοχος πεπτωκώς λαός εξαιτίας της παράβασης ενός γονέα. Ιδού, εγώ λέω ότι το παιδί δεν είναι ένοχο εξαιτίας των γονέων του.

26 Και λέτε επίσης ότι ο Χριστός θα έλθει. Όμως ιδού, εγώ λέω πως δεν ξέρετε ότι θα υπάρξει Χριστός. Και λέτε επίσης ότι θα θανατωθεί για τις αμαρτίες του κόσμου –

27 Και έτσι παρασύρετε αυτόν τον λαό κατά τις ανόητες παραδόσεις των πατέρων σας, και σύμφωνα με τις δικές σας επιθυμίες. Και τους κρατάτε υπό, ακριβώς σαν να ήταν στην υποδούλωση, για να μπορείτε να υπερχορταίνετε εσείς με τον μόχθο των χεριών τους, για να μην τολμούν να κοιτάξουν ψηλά με θάρρος, και για να μην τολμούν να απολαμβάνουν τα δικαιώματα και τα προνόμιά τους.

28 Μάλιστα, δεν τολμούν να χρησιμοποιήσουν αυτό που είναι δικό τους μήπως και προσβάλουν τους ιερείς τους, που τους ζεύουν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, και τους έκαναν να πιστέψουν, με τις παραδόσεις τους και τα όνειρά τους και τα καπρίτσια τους και τα οράματά τους και τα δήθεν μυστήριά τους, ότι αν δεν πράττουν σύμφωνα με τα λόγια τους, θα προσβάλουν κάποιο άγνωστο ον, που λένε ότι είναι Θεός – ένα ον που κανείς ποτέ δεν έχει δει ούτε έχει γνωρίσει, που ποτέ δεν υπήρξε ούτε ποτέ θα υπάρξει.

29 Λοιπόν όταν ο αρχιερέας και ο αρχιδικαστής είδαν τη σκληρότητα της καρδιάς του, μάλιστα, όταν είδαν ότι καθύβριζε ακόμη και τον Θεό, δεν έδωσαν καμία απάντηση στα λόγια του, αλλά φρόντισαν να δεθεί, και τον παρέδωσαν στα χέρια των αξιωματούχων, και τον έστειλαν στη γη του Ζαραχέμλα, για να προσαχθεί ενώπιον του Άλμα και του αρχιδικαστή που ήταν κυβερνήτης όλης της χώρας.

30 Και συνέβη ώστε όταν προσήχθη εμπρός στον Άλμα και τον αρχιδικαστή, αυτός συνέχισε κατά τον ίδιο τρόπο όπως και στη γη του Γεδεών. Μάλιστα, προχώρησε σε βλασφημία.

31 Και σηκώθηκε επάνω με μεγάλα φουσκωμένα λόγια ενώπιον του Άλμα και καθύβριζε τους ιερείς και τους διδασκάλους, κατηγορώντας τους ότι παρέσυραν τον λαό κατά τις ανόητες παραδόσεις των πατέρων τους, με σκοπό να υπερχορταίνουν από τους μόχθους του λαού.

32 Λοιπόν ο Άλμα του είπε: Ξέρεις ότι δεν υπερχορταίνουμε από τους μόχθους αυτού του λαού, διότι ιδού, εγώ εργάζομαι και μάλιστα από την αρχή της βασιλείας των δικαστών μέχρι τώρα, με τα ίδια μου τα χέρια για τη συντήρησή μου, παρά τα πολλά ταξίδια μου τριγύρω στη χώρα για να διακηρύξω τον λόγο του Θεού προς τον λαό μου.

33 Και παρά τις τόσες εργασίες που έχω τελέσει στην εκκλησία, ποτέ δεν έλαβα ούτε καν ένα σενίν για τον κόπο μου, ούτε κανένας από τους αδελφούς μου, παρά μόνο αν ήταν στη δικαστική έδρα, και τότε λάβαμε μόνο σύμφωνα με τον νόμο για τον χρόνο μας.

34 Και τώρα, αν δεν λαμβάνουμε τίποτα για την εργασία μας στην εκκλησία, τι μας ωφελεί να εργαζόμαστε στην εκκλησία, αν δεν ήταν να διακηρύττουμε την αλήθεια, για να αγαλλιάζουμε με την αγαλλίαση των αδελφών μας;

35 Τότε γιατί λες ότι κηρύττουμε στον λαό αυτό για να έχουμε κέρδος, όταν εσύ, αφ’ εαυτού σου, ξέρεις ότι δεν λαμβάνουμε κέρδος; Τώρα λοιπόν, πιστεύεις εσύ ότι εμείς εξαπατούμε τον λαό αυτόν, ώστε προκαλεί τόση αγαλλίαση μέσα στην καρδιά τους;

36 Και ο Κοριχόρ του απάντησε: Μάλιστα.

37 Και τότε ο Άλμα του είπε: Πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;

38 Και εκείνος απάντησε: Όχι.

39 Τότε ο Άλμα του είπε: Θα αρνηθείς πάλι ότι υπάρχει Θεός, και επίσης θα αρνηθείς τον Χριστό; Γιατί ιδού, εγώ σας λέω, ξέρω ότι υπάρχει Θεός, και επίσης ότι ο Χριστός θα έλθει.

40 Και τώρα τι αποδεικτικό στοιχείο έχετε ότι δεν υπάρχει Θεός, ή ότι δεν θα έλθει ο Χριστός; Εγώ σας λέω ότι δεν έχετε τίποτα, εκτός μόνο από τον λόγο σας.

41 Όμως, ιδού, έχω τα πάντα σαν μαρτυρία ότι όλα αυτά είναι αληθινά. Και εσύ επίσης έχεις όλα αυτά σαν μαρτυρία προς εσένα ότι είναι αληθινά. Και θα τα αρνηθείς; Πιστεύεις ότι αυτά είναι αληθινά;

42 Ιδού, εγώ ξέρω ότι πιστεύεις, αλλά σε κατέχει ψευδόμενο πνεύμα, και παραμέρισες το Πνεύμα του Θεού ώστε να μην έχει θέση μέσα σου, αλλά ο διάβολος σε εξουσιάζει, και σε περιφέρει, ενεργώντας διάφορες επινοήσεις για να καταστρέψει τα τέκνα του Θεού.

43 Τότε λοιπόν ο Κοριχόρ είπε στον Άλμα: Αν μου δείξεις ένα σημάδι, για να πεισθώ ότι υπάρχει Θεός, μάλιστα, δείξε μου ότι έχει δύναμη και τότε θα πεισθώ ότι τα λόγια σου είναι αληθινά.

44 Όμως ο Άλμα του είπε: Είχες αρκετά σημάδια. Θα βάλεις σε πειρασμό τον Θεό σου; Θα πεις: Δείξε μου ένα σημάδι, όταν έχεις τη μαρτυρία όλων αυτών των αδελφών και επίσης όλων των αγίων προφητών; Οι γραφές είναι ενώπιόν σου, μάλιστα και τα πάντα δηλούν ότι υπάρχει Θεός. Μάλιστα, ακόμη και η γη, και τα πάντα που είναι επάνω στο πρόσωπό της, μάλιστα, η κίνησή της, μάλιστα και όλοι οι πλανήτες που κινούνται στην κανονική τους μορφή επιμαρτυρούν ότι υπάρχει ο Ανώτατος Δημιουργός.

45 Και τώρα περιφέρεσαι εσύ, παρασύροντας τις καρδιές αυτού του λαού, καταθέτοντας μαρτυρία σε αυτούς ότι δεν υπάρχει Θεός; Και τώρα θα αρνηθείς εσύ ενάντια σε όλους αυτούς τους μάρτυρες; Και είπε: Μάλιστα, θα αρνηθώ, εκτός αν μου δείξεις ένα σημάδι.

46 Και τώρα συνέβη ώστε ο Άλμα του είπε: Ιδού, θλίβομαι για τη σκληρότητα της καρδιάς σου, μάλιστα, που θέλεις ακόμα να αντιστέκεσαι στο πνεύμα της αλήθειας, ώστε να καταστραφεί η ψυχή σου.

47 Όμως ιδού, είναι καλύτερα να χαθεί η ψυχή σου παρά να είσαι το μέσο για να φθάσουν στην καταστροφή πολλές ψυχές, με τα ψέματά σου και τα κολακευτικά σου λόγια. Γι’ αυτό, αν αρνηθείς ξανά, ιδού, ο Θεός θα σε πατάξει, ώστε να βωβαθείς, ώστε να μην ανοίξεις ποτέ πια το στόμα σου, ώστε να μην εξαπατάς πια αυτόν τον λαό.

48 Τότε ο Κοριχόρ του είπε: Δεν αρνούμαι την ύπαρξη Θεού, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει Θεός. Και λέω επίσης πως εσύ δεν ξέρεις ότι υπάρχει Θεός. Και αν δεν μου δείξεις ένα σημάδι, δεν θα πιστέψω.

49 Τότε ο Άλμα του είπε: Αυτό θα σου δώσω σαν σημάδι, ότι θα βωβαθείς, σύμφωνα με τα λόγια μου. Και λέω, ότι στο όνομα του Θεού, να βωβαθείς, ώστε να μην μπορείς πια να έχεις ομιλία.

50 Λοιπόν όταν ο Άλμα είπε αυτά τα λόγια, ο Κοριχόρ βωβάθηκε, ώστε δεν μπορούσε να έχει ομιλία, σύμφωνα με τα λόγια του Άλμα.

51 Και τότε, όταν το είδε αυτό ο αρχιδικαστής, άπλωσε το χέρι του και έγραψε προς τον Κοριχόρ, και του είπε: Πείσθηκες για τη δύναμη του Θεού; Σε ποιον επιθυμούσες να επιδείξει ο Άλμα το σημάδι του; Ήθελες να βασανίσει άλλους, για να δείξει σε σένα ένα σημάδι; Ιδού, σου έδειξε ένα σημάδι, και τώρα θα εξακολουθήσεις να φιλονικείς;

52 Και άπλωσε το χέρι του ο Κοριχόρ και έγραψε, λέγοντας: Ξέρω ότι είμαι βωβός, γιατί δεν μπορώ να μιλήσω. Και ξέρω ότι τίποτα, παρά μόνο η δύναμη του Θεού δεν μπορούσε να φέρει αυτό το πράγμα επάνω μου. Μάλιστα, και πάντα ήξερα ότι υπάρχει Θεός.

53 Όμως ιδού, ο διάβολος με έχει εξαπατήσει· διότι εμφανίσθηκε σε μένα με μορφή αγγέλου, και μου είπε: Πήγαινε και να ανάκτησε αυτόν τον λαό, γιατί παραστράτησαν όλοι τους ακολουθώντας έναν άγνωστο Θεό. Και μου είπε: Δεν υπάρχει Θεός. Μάλιστα, και μου έμαθε αυτά που έπρεπε να πω. Και εγώ δίδαξα τα δικά του λόγια, και τα δίδαξα επειδή ήταν ευχάριστα προς τον σαρκικό νου. Και τα δίδαξα μέχρι που είχα μεγάλη επιτυχία, τόσο πολύ που πράγματι πίστεψα ότι ήταν αληθινά. Και γι’ αυτόν τον λόγο αντιστεκόμουν στην αλήθεια, μέχρι που έφερα αυτήν τη μεγάλη κατάρα επάνω μου.

54 Λοιπόν όταν τα είπε αυτά, ικέτευσε να προσευχηθεί ο Άλμα στον Θεό, ώστε να αφαιρεθεί από πάνω του η κατάρα.

55 Όμως ο Άλμα του είπε: Αν αφαιρείτο αυτή η κατάρα από πάνω σου, θα παρέσυρες πάλι τις καρδιές αυτού του λαού. Γι’ αυτό, θα γίνει σε σένα ακριβώς όπως επιθυμεί ο Κύριος.

56 Και συνέβη ώστε δεν αφαιρέθηκε από τον Κοριχόρ η κατάρα, αλλά εξεδιώχθη, και πήγαινε από σπίτι σε σπίτι ζητιανεύοντας για την τροφή του.

57 Λοιπόν η γνώση τού τι συνέβη στον Κοριχόρ, αμέσως διαδόθηκε σε όλη τη χώρα. Μάλιστα, η προκήρυξη εστάλη από τον αρχιδικαστή σε όλο τον λαό στη χώρα, διακηρύττοντας σε εκείνους που είχαν πιστέψει στα λόγια του Κοριχόρ ότι πρέπει ταχύτατα να μετανοήσουν, μην τυχόν και πέσουν απάνω τους αυτές οι ίδιες κρίσεις.

58 Και συνέβη ώστε όλοι πείσθηκαν για την κακία του Κοριχόρ. Γι’ αυτό, όλοι τους μεταστράφηκαν πάλι προς τον Κύριο. Και αυτό έβαλε τέλος στην ανομία κατά τον τρόπο του Κοριχόρ. Και ο Κοριχόρ τριγύριζε από σπίτι σε σπίτι, ζητιανεύοντας τροφή για τη συντήρησή του.

59 Και συνέβη ώστε καθώς πήγε ανάμεσα στον λαό, μάλιστα, ανάμεσα σε έναν λαό που είχαν διαχωριστεί από τους Νεφίτες και αποκαλούνταν Ζωραμίτες, οδηγούμενοι από κάποιον του οποίου το όνομα ήταν Ζώραμ – και καθώς πήγε ανάμεσα τους, ιδού, έτρεχαν επάνω του και ποδοπατήθηκε, μέχρι που πέθανε.

60 Και έτσι βλέπουμε το τέλος εκείνου που διαστρέβλωσε τις οδούς του Κυρίου. Και έτσι βλέπουμε ότι ο διάβολος δεν θα υποστηρίξει τα τέκνα του κατά την τελευταία ημέρα, αλλά ταχύτατα θα τα σύρει κάτω στην κόλαση.