1 Ιδού, λοιπόν συνέβη ώστε μόλις έστειλε ο Μορόνι αυτήν την επιστολή του στον αρχικυβερνήτη, έλαβε μια επιστολή από τον Παχόραν, τον αρχικυβερνήτη. Και αυτά είναι τα λόγια που έλαβε:

2 Εγώ, ο Παχόραν, που είμαι ο αρχικυβερνήτης αυτής της χώρας, στέλνω αυτά τα λόγια στον Μορόνι, τον αρχιστράτηγο του στρατού. Ιδού, λέω σε σένα, Μορόνι, ότι δεν χαίρομαι με τα μεγάλα σου βάσανα, μάλιστα, αυτό θλίβει την ψυχή μου.

3 Όμως ιδού, υπάρχουν αυτοί που χαίρονται με τα βάσανά σου, μάλιστα, τόσο ώστε έχουν εξεγερθεί σε ανταρσία εναντίον μου, και επίσης εναντίον εκείνων από τον λαό μου που είναι ελευθερόφρονες, μάλιστα, και αυτοί που έχουν εξεγερθεί είναι υπερβολικά πολυάριθμοι.

4 Και εκείνοι που έχουν επιδιώξει να μου αφαιρέσουν τη δικαστική έδρα, είναι αυτοί που έγιναν η αιτία αυτής της μεγάλης ανομίας, διότι έχουν χρησιμοποιήσει μεγάλη κολακεία και έχουν παρασύρει την καρδιά πολλών ανθρώπων, πράγμα το οποίο θα είναι η αιτία οδυνηρής συμφοράς ανάμεσά μας. Έχουν παρακρατήσει τις προμήθειές μας και έχουν φοβίσει τους ελευθερόφρονές μας ώστε δεν έχουν έλθει σε σας.

5 Και ιδού, με έχουν διώξει από εμπρός τους και έχω καταφύγει στη γη του Γεδεών, με όσους άνδρες ήταν δυνατόν να μπορέσω να πάρω.

6 Και ιδού, έχω στείλει μια διακήρυξη σε όλο αυτό το τμήμα της χώρας, και ιδού, συρρέουν σε μας καθημερινά, στα όπλα τους, για την άμυνα της πατρίδας τους και της ελευθερίας τους, και για να εκδικηθούν για τα άδικά μας.

7 Και έχουν έλθει σε εμάς, σε τέτοιο σημείο που εκείνους που έχουν ξεσηκωθεί σε εξέγερση εναντίον μας τους αψηφούν, μάλιστα, τόσο ώστε εκείνοι φοβούνται και δεν τολμούν να έλθουν σε μάχη εναντίον μας.

8 Έχουν καταλάβει τη χώρα, δηλαδή την πόλη, του Ζαραχέμλα. Έχουν ορίσει έναν βασιλιά σε αυτούς, και αυτός έχει γράψει στον βασιλιά των Λαμανιτών, με τον οποίο έχει ενωθεί σε συμμαχία μαζί τους, κατά την οποία συμμαχία έχει συμφωνήσει να διατηρήσει την πόλη του Ζαραχέμλα, ή οποία διατήρηση αυτός νομίζει ότι θα δώσει τη δυνατότητα στους Λαμανίτες να κατακτήσουν την υπόλοιπη χώρα και αυτός να τεθεί βασιλιάς επάνω σε αυτόν τον λαό, όταν θα έχουν κατακτηθεί από τους Λαμανίτες.

9 Τώρα λοιπόν, στην επιστολή σου με μέμφεσαι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Δεν είμαι θυμωμένος, αλλά αγαλλιάζω με το μεγαλείο της καρδιάς σου. Εγώ, ο Παχόραν, δεν επιδιώκω δύναμη, παρά μόνο για να κρατήσω τη δικαστική μου έδρα, για να μπορέσω να διατηρήσω τα δικαιώματα και την ελευθερία του λαού μου. Η ψυχή μου είναι σταθερή σε αυτήν την ελευθερία με την οποία ο Θεός μας έχει καταστήσει ελεύθερους.

10 Και τώρα, ιδού, εμείς θα αντισταθούμε στην κακία μέχρι αιματοχυσίας. Δεν θα χύναμε το αίμα των Λαμανιτών, αν παρέμεναν στη δική τους χώρα.

11 Δεν θα χύναμε το αίμα των αδελφών μας, αν δεν ξεσηκώνονταν σε ανταρσία και δεν έπαιρναν το σπαθί εναντίον μας.

12 Θα υποτασσόμασταν στον ζυγό της υποδούλωσης, αν αυτό ήταν απαιτούμενο σύμφωνα με τη δικαιοσύνη του Θεού, ή αν εκείνος μας πρόσταζε να κάνουμε αυτό.

13 Όμως ιδού, δεν μας προστάζει να υποταχθούμε στους εχθρούς μας, αλλά να θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν και αυτός θα μας ελευθερώσει.

14 Γι’ αυτό, αγαπημένε μου αδελφέ, Μορόνι, ας αντισταθούμε στο κακό, και σε οτιδήποτε κακό δεν μπορούμε να αντισταθούμε με τα λόγια μας, μάλιστα, όπως τις ανταρσίες και τις διαφωνίες, ας αντισταθούμε σε αυτά με τα σπαθιά μας, ώστε να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, για να μπορούμε να αγαλλιάσουμε με το μέγα προνόμιο της εκκλησίας μας και με τον σκοπό του Λυτρωτή μας και του Θεού μας.

15 Γι’ αυτό, έλα προς εμένα ταχύτατα με μερικούς από τους άνδρες σου, και άφησε τους υπόλοιπους υπό τις διαταγές του Λεχί και του Τεάνκουμ. Δώσε τους εξουσία να διευθύνουν τον πόλεμο σε αυτό το τμήμα της χώρας, σύμφωνα με το Πνεύμα του Θεού, το οποίο είναι επίσης το πνεύμα της ελευθερίας που είναι μέσα τους.

16 Ιδού, τους έχω στείλει μερικές προμήθειες, ώστε να μη χαθούν ώσπου να μπορέσεις εσύ να έλθεις σε μένα.

17 Συγκέντρωσε όποια δύναμη μπορείς κατά την πορεία σου προς τα εδώ, και θα πάμε ταχύτατα εναντίον αυτών των αντιφρονούντων, με τη δύναμη του Θεού μας, σύμφωνα με την πίστη που είναι μέσα μας.

18 Και θα καταλάβουμε την πόλη του Ζαραχέμλα, ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε περισσότερα τρόφιμα για να στείλουμε στον Λεχί και τον Τεάνκουμ. Μάλιστα, θα πάμε εναντίον τους με τη δύναμη του Κυρίου, και θα θέσουμε τέλος σε αυτήν τη μεγάλη ανομία.

19 Και τώρα, Μορόνι, πράγματι χαίρομαι που έλαβα την επιστολή σου, διότι ανησυχούσα κάπως για το τι έπρεπε να κάνουμε, αν θα ήταν δίκαιο για μας να πάμε εναντίον των αδελφών μας.

20 Όμως εσύ είπες, αν δεν μετανοήσουν, ο Κύριος σε πρόσταξε να πας εναντίον τους.

21 Φρόντισε να ενδυναμώσεις τον Λεχί και τον Τεάνκουμ εν Κυρίω. Πες τους να μη φοβούνται, διότι ο Θεός θα τους λυτρώσει, μάλιστα, και επίσης όλους όσους στέκουν σταθεροί στην ελευθερία εκείνη με την οποία ο Θεός τους έχει ελευθερώσει. Και τώρα κλείνω την επιστολή μου προς τον αγαπημένο μου αδελφό, τον Μορόνι.