1 Akong anak, paminawa ang akong mga pulong, kay sultihan ko ikaw, gani sama sa akong gisulti kang Helaman, nga kon tumanon nimo ang mga sugo sa Dios mouswag ka dinhi sa yuta; ug kon ikaw dili motuman sa mga sugo sa Dios ipahimulag ka gikan sa iyang atubangan.

2 Ug karon, akong anak, ako misalig nga ako adunay dakong kalipay dinha kanimo, tungod sa imong pagkamakanunayon ug sa imong pagkamatinud-anon sa Dios; kay sa ingon nga imong gisugdan sa panahon sa imong kabatan-on sa pagtan-aw sa Ginoo nga imong Dios, mao nga manghinaot ko nga ikaw magpadayon sa pagtuman sa iyang mga sugo; kay bulahan siya nga molahutay hangtod sa kataposan.

3 Sultihan ko ikaw, akong anak, nga ako aduna nay dakong kamaya diha kanimo, tungod sa imong pagkamatinud-anon ug sa imong pagkamakugihon, ug sa imong pagkamapailobon ug sa imong pagkamainantoson taliwala sa katawhan sa mga Zoramita.

4 Kay nasayod ko nga ikaw gigapos; oo, ug nasayod usab ako nga ikaw gibato tungod sa pulong; ug giantos nimo kining tanan nga butang uban sa pailob tungod kay ang Ginoo nag-uban kanimo; ug karon nasayod ka nga giluwas ka sa Ginoo.

5 Ug karon Shiblon, akong anak, manghinaot ako nga ikaw mahinumdom, nga kon ibutang nimo ang imong pagsalig sa Dios ikaw pagaluwason gikan sa imong mga pagsulay, ug sa imong mga kasamok, ug sa imong mga kasakit, ug pagabayawon ka sa kataposang adlaw.

6 Karon, akong anak, ako dili buot nga maghunahuna ka nga nasayran ko kining mga butanga sa akong kaugalingon, apan ang Espiritu sa Dios nga ania kanako ang mipahibalo niining mga butanga ngari kanako; kay kon wala pa ako matawo sa Dios wala unta ako masayod niining mga butanga.

7 Apan tan-awa, ang Ginoo sa iyang dakong kaluoy mipadala sa iyang anghel aron sa pagpahayag kanako nga kinahanglan gayod nga ako mopahunong sa buhat sa kalaglagan taliwala sa iyang katawhan; oo, ug nakakita ako og anghel sa inatubangay, ug nakigsulti siya kanako, ug ang iyang tingog sama sa dugdog, ug kini nakapakurog sa tibuok yuta.

8 Ug nahitabo nga tulo ka adlaw ug tulo ka gabii ako nga anaa sa labing pait nga kasakit ug kaguol sa kalag; ug wala gayod sukad, hangtod nga nangamuyo ako sa Ginoo nga si Jesukristo alang sa kaluoy, nga ako nakadawat og kapasayloan sa akong mga sala. Apan tan-awa, nangamuyo ako kaniya ug nakakaplag ko og kalinaw sa akong kalag.

9 Ug karon, akong anak, kini gisulti ko kanimo aron makakat-on ka og kaalam, nga makakat-on ka bahin kanako nga walay lain nga paagi o mga paagi nga ang tawo maluwas, gawas lamang ug pinaagi ni Kristo. Tan-awa, siya ang kinabuhi ug ang kahayag sa kalibotan. Tan-awa, siya ang pulong sa kamatuoran ug pagkamatarong.

10 Ug karon, samtang magsugod ka sa pagtudlo sa pulong niana nga paagi manghinaot ko nga ikaw magpadayon sa pagtudlo; ug manghinaot ko nga magkugi ka ug magmapugnganon sa tanan nga butang.

11 Pagmatngon nga dili ka mabayaw sa garbo; oo, pagmatngon nga dili ka manghambog sa imong kaugalingon nga kaalam, ni sa imong labihan nga kusog.

12 Gamita ang imong kaisog, apan dili ang pagpalabi-labi; ug pagmatngon usab nga ikaw makapugong sa tanan nimong mainit nga mga pagbati, nga mapuno ka sa paghigugma; pagmatngon nga ikaw maglikay sa pagtinapolan.

13 Ayaw pag-ampo sama sa gibuhat sa mga Zoramita, kay nakakita ka nga sila nag-ampo aron mabati sa mga tawo, ug aron daygon tungod sa ilang kaalam.

14 Ayaw pag-ingon: O Dios, magpasalamat ko kanimo nga kami mas maayo kay sa among kaigsoonan; apan hinuon sulti nga: O Ginoo, pasayloa ang akong pagkadili takos, ug hinumdomi nga kaluy-an ang akong kaigsoonan—oo, angkona ang imong pagkadili takos sa atubangan sa Dios sa tanang higayon.

15 Ug hinaot nga ang Ginoo mopanalangin sa imong kalag, ug modawat kanimo sa kataposang adlaw ngadto sa iyang gingharian, aron molingkod sa kalinaw. Karon lakaw, akong anak, ug itudlo ang pulong ngadto niini nga katawhan. Pagmaligdong. Akong anak, maayo nga paglakaw.