1 Και τώρα, υιέ μου, έχω κάτι να πω σχετικά με την αποκατάσταση για την οποία έχει γίνει λόγος. Επειδή ιδού, μερικοί έχουν διαστρεβλώσει τις γραφές και έχουν απομακρυνθεί εξαιτίας αυτού του θέματος. Και αντιλαμβάνομαι ότι ο δικός σου νους επίσης έχει ανησυχήσει σχετικά με αυτό το θέμα. Όμως ιδού, θα σου το εξηγήσω.

2 Σου λέω, υιέ μου, ότι το σχέδιο της αποκατάστασης είναι απαιτούμενο με τη δικαιοσύνη του Θεού, επειδή είναι απαιτούμενο τα πάντα να αποκατασταθούν στην κανονική τους τάξη. Ιδού, είναι απαιτούμενο και δίκαιο, σύμφωνα με τη δύναμη και την ανάσταση του Χριστού, η ψυχή του ανθρώπου να αποκατασταθεί στο σώμα της, και κάθε μέρος του σώματος να αποκατασταθεί στον ίδιο τον εαυτό του.

3 Και είναι απαιτούμενο με τη δικαιοσύνη του Θεού, οι άνθρωποι να κριθούν σύμφωνα με τα έργα τους. Και αν τα έργα τους ήταν αγαθά σε αυτήν τη ζωή, και οι επιθυμίες της καρδιάς τους ήταν αγαθές, πρέπει επίσης και αυτοί, κατά την τελευταία ημέρα, να αποκατασταθούν σε αυτό που είναι αγαθό.

4 Και αν τα έργα τους είναι πονηρά, θα αποκατασταθούν για κακό. Γι’ αυτό, τα πάντα θα αποκατασταθούν στην αρχική τους τάξη, το καθετί στη φυσική του δομή –η θνητότητα εγείρεται σε αθανασία, η φθορά σε αφθαρσία– εγείρονται σε ατελείωτη ευδαιμονία για να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού, ή σε ατελείωτη αθλιότητα για να κληρονομήσουν τη βασιλεία του διαβόλου, τη μία στη μια πλευρά, την άλλη στην άλλη.

5 Ο ένας εγείρεται σε ευδαιμονία σύμφωνα με τις επιθυμίες του για ευδαιμονία, δηλαδή σε καλό σύμφωνα με τις επιθυμίες του για καλό, και ο άλλος σε κακό σύμφωνα με τις επιθυμίες του για κακό. Γιατί όπως επιθύμησε να κάνει το κακό κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας, έτσι ακριβώς θα λάβει την αμοιβή του τού κακού, όταν έλθει η νύχτα.

6 Και έτσι είναι από την άλλη. Αν μετανόησε για τις αμαρτίες του, και επιθυμούσε χρηστότητα ώς το τέλος των ημερών του, έτσι ακριβώς θα ανταμειφθεί με χρηστότητα.

7 Αυτοί είναι εκείνοι που λυτρώνονται από τον Κύριο. Μάλιστα, αυτοί είναι εκείνοι που απομακρύνονται, που ελευθερώνονται από αυτήν την ατελείωτη νύχτα του σκότους. Και έτσι θα σταθούν ή θα πέσουν, διότι ιδού, είναι οι κριτές του εαυτού τους, είτε να κάνουν καλό είτε να κάνουν κακό.

8 Λοιπόν, τα διατάγματα του Θεού είναι αναλλοίωτα. Γι’ αυτό, η οδός έχει προετοιμασθεί ώστε όσοι θέλουν, να μπορούν να βαδίσουν σε αυτήν και να σωθούν.

9 Και τώρα ιδού, υιέ μου, μη διακινδυνεύεις ένα ακόμη αδίκημα εναντίον του Θεού σου σε αυτά τα σημεία της διδαχής, τα οποία μέχρι τούδε έχεις διακινδυνεύσεις για να διαπράξεις αμαρτία.

10 Μη νομίζεις, επειδή έγινε λόγος σχετικά με την αποκατάσταση, ότι θα αποκατασταθείς από την αμαρτία στην ευδαιμονία. Ιδού, σου λέω, η κακία ποτέ δεν αποτέλεσε ευδαιμονία.

11 Και τώρα, υιέ μου, όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην κατάσταση της φύσης, δηλαδή θα έλεγα, σε σαρκική κατάσταση, βρίσκονται στη χολή της πικρίας και στα δεσμά της ανομίας. Αυτοί είναι χωρίς Θεό στον κόσμο, και έχουν εναντιωθεί στη φύση του Θεού. Γι’ αυτό, βρίσκονται σε κατάσταση αντίθετη στη φύση της ευδαιμονίας.

12 Και λοιπόν, ιδού, είναι η έννοια της λέξης αποκατάσταση το να πάρεις ένα πράγμα από τη φυσική κατάσταση και να το θέσεις σε αφύσικη κατάσταση, δηλαδή να το θέσεις σε κατάσταση αντίθετη προς τη φύση του;

13 Αχ, υιέ μου, αυτή δεν είναι η περίπτωση. Όμως η έννοια της λέξης αποκατάσταση είναι να επαναφέρει το πονηρό στο πονηρό, ή το σαρκικό στο σαρκικό, ή το διαβολικό στο διαβολικό – το αγαθό σε αυτό που είναι αγαθό, το ενάρετο σε αυτό που είναι ενάρετο, το δίκαιο σε αυτό που είναι δίκαιο, το ευσπλαχνικό σε αυτό που είναι ευσπλαχνικό.

14 Γι’ αυτό, υιέ μου, φρόντισε να είσαι ευσπλαχνικός προς τους αδελφούς σου. Φέρσου δίκαια, κρίνε ενάρετα και κάνε το καλό διαρκώς. Και αν κάνεις όλα αυτά, τότε θα λάβεις την αμοιβή σου. Μάλιστα, θα σου αποκατασταθεί πάλι η ευσπλαχνία, θα σου αποκατασταθεί πάλι η δικαιοσύνη, θα σου αποκατασταθεί πάλι η δίκαιη κρίση, και θα σου ανταμειφθεί πάλι το καλό.

15 Γιατί αυτό που αποστέλλεις έξω, θα επιστρέψει σε σένα πάλι και θα αποκατασταθεί. Γι’ αυτό, η λέξη αποκατάσταση καταδικάζει πληρέστερα τον αμαρτωλό, και καθόλου δεν τον δικαιώνει.