1 Και συνέβη ώστε σταμάτησαν και αποσύρθηκαν ένα βήμα από αυτούς. Και ο Μορόνι είπε στον Ζεραχέμνα: Ιδού, Ζεραχέμνα, ότι δεν επιθυμούμε να είμαστε άνθρωποι αίματος. Ξέρετε ότι είστε στα χέρια μας, κι όμως δεν επιθυμούμε να σας σκοτώσουμε.

2 Ιδού, δεν έχουμε έλθει να πολεμήσουμε εναντίον σας ώστε να χύσουμε το αίμα σας για εξουσία. Ούτε επιθυμούμε να φέρουμε κανέναν στον ζυγό της υποδούλωσης. Όμως αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο εσείς μας έχετε επιτεθεί. Μάλιστα, και θυμώνετε μαζί μας λόγω της θρησκείας μας.

3 Όμως τώρα βλέπετε ότι ο Κύριος είναι μαζί μας. Και βλέπετε ότι σας έχει παραδώσει στα χέρια μας. Και τώρα θα ήθελα να καταλάβετε ότι αυτό γίνεται σε μας λόγω της θρησκείας μας και της πίστης μας στον Χριστό. Και τώρα βλέπετε ότι δεν μπορείτε να καταστρέψετε αυτήν την πίστη μας.

4 Τώρα βλέπετε ότι αυτή είναι η αληθινή πίστη του Θεού. Μάλιστα, βλέπετε ότι ο Θεός θα μας υποστηρίξει και θα μας φυλάξει και θα μας διατηρήσει, εφόσον είμαστε πιστοί σε αυτόν, και στην πίστη μας και στη θρησκεία μας. Και ποτέ δεν θα αφήσει ο Κύριος να καταστραφούμε παρά μόνο αν πέσουμε σε παράβαση και αρνηθούμε την πίστη μας.

5 Και τώρα, Ζεραχέμνα, σας προστάζω, στο όνομα αυτού του παντοδύναμου Θεού, που έχει ενδυναμώσει τους βραχίονές μας ώστε υπερισχύσαμε έναντι υμών, με την πίστη μας, με τη θρησκεία μας και με τις ιεροτελεστίες της λατρείας μας, και με την εκκλησία μας και με την ιερή υποστήριξη την οποία οφείλουμε στις συζύγους μας και στα παιδιά μας, με αυτήν την ελευθερία που μας δένει στα εδάφη μας και στην πατρίδα μας. Μάλιστα, και επίσης με τη διατήρηση του ιερού λόγου του Θεού, στον οποίο οφείλουμε όλη μας την ευτυχία, και με ό,τι είναι το πιο προσφιλές για μας –

6 Μάλιστα, και αυτό δεν είναι όλο. Σας προστάζω με όλες τις επιθυμίες που έχετε για ζωή, να παραδώσετε τα πολεμικά σας όπλα σε μας, και εμείς δεν θα επιζητούμε το αίμα σας, αλλά θα σας χαρίσουμε τη ζωή, αν πάτε στον δρόμο σας και δεν έλθετε ξανά σε πόλεμο εναντίον μας.

7 Και τώρα, αν δεν το κάνετε αυτό, ιδού, είστε στα χέρια μας, και θα προστάξω τους άνδρες μου να πέσουν καταπάνω σας και να επιφέρουν τις πληγές του θανάτου στο σώμα σας, ώστε να εξοντωθείτε. Και τότε θα δούμε ποιος θα εξουσιάζει αυτόν τον λαό. Μάλιστα, θα δούμε ποιος θα υποδουλωθεί.

8 Και τώρα συνέβη ώστε όταν άκουσε αυτά τα λόγια ο Ζεραχέμνα, προχώρησε και παρέδωσε το σπαθί και το γιαταγάνι του και το τόξο του στα χέρια του Μορόνι και του είπε: Ιδού, ορίστε τα πολεμικά όπλα μας. Θα σου τα παραδώσουμε, αλλά δεν θα αφήσουμε τον εαυτό μας να σου δώσει όρκο, που ξέρουμε ότι θα τον παραβούμε όπως επίσης και τα παιδιά μας. Όμως πάρε τα πολεμικά μας όπλα και άφησέ μας να αποχωρήσουμε στην έρημο. Διαφορετικά θα διατηρήσουμε τα σπαθιά μας και θα χαθούμε ή θα νικήσουμε.

9 Ιδού, εμείς δεν είμαστε της πίστης σας. Δεν πιστεύουμε ότι είναι ο Θεός που μας έχει παραδώσει στα χέρια σας, αλλά πιστεύουμε ότι είναι η πανουργία σας που σας έχει διαφυλάξει από τα σπαθιά μας. Ιδού, είναι οι θώρακές σας και οι ασπίδες σας που σας έχουν διαφυλάξει.

10 Και τώρα, όταν τελείωσε ο Ζεραχέμνα να λέει αυτά τα λόγια, ο Μορόνι επέστρεψε το σπαθί και τα πολεμικά όπλα, που είχε λάβει, στον Ζεραχέμνα, λέγοντας: Ιδού, θα τελειώσουμε τη σύγκρουση.

11 Τώρα δεν μπορώ να ανακαλέσω τα λόγια που έχω πει, γι’ αυτό, όπως ο Κύριος ζει, δεν θα αναχωρήσετε παρά μόνον αν αναχωρήσετε με όρκο ότι δεν θα επιστρέψετε εναντίον μας σε πόλεμο. Τώρα, καθώς είστε στα χέρια μας, θα χύσουμε το αίμα σας επάνω στο έδαφος ή θα υποκύψετε στους όρους που έχω προτείνει.

12 Και τώρα, όταν είπε αυτά τα λόγια ο Μορόνι, ο Ζεραχέμνα κράτησε το σπαθί του, και ήταν θυμωμένος με τον Μορόνι και έσπευσε εμπρός για να σκοτώσει τον Μορόνι. Όμως καθώς ύψωσε το σπαθί του, ιδού, ένας από τους στρατιώτες του Μορόνι το χτύπησε μέχρι που έπεσε στη γη και έσπασε κοντά στη λαβή. Και χτύπησε επίσης και τον Ζεραχέμνα ώστε του αφαίρεσε τριχωτό της κεφαλής του το οποίο έπεσε στη γη. Και ο Ζεραχέμνα αποσύρθηκε από εμπρός τους ανάμεσα στους στρατιώτες του.

13 Και συνέβη ώστε ο στρατιώτης που στεκόταν δίπλα, αυτός που χτύπησε και έκοψε το τριχωτό δέρμα της κεφαλής του Ζεραχέμνα, σήκωσε το τριχωτό δέρμα της κεφαλής από το έδαφος από τα μαλλιά και το ακούμπησε στην αιχμή του σπαθιού του, και το έτεινε εμπρός προς αυτούς, λέγοντάς τους με δυνατή φωνή:

14 Ακριβώς όπως αυτό το τριχωτό δέρμα κεφαλής έπεσε στη γη, που είναι το τριχωτό δέρμα κεφαλής του αρχηγού σας, έτσι θα πέσετε κι εσείς στη γη εκτός κι αν παραδώσετε τα πολεμικά σας όπλα και αναχωρήσετε με συνθήκη ειρήνης.

15 Τώρα, υπήρχαν πολλοί που όταν άκουσαν αυτά τα λόγια και είδαν το τριχωτό δέρμα της κεφαλής το οποίο ήταν επάνω στο σπαθί, τους έπιασε φόβος, και πολλοί ήλθαν εμπρός και έριξαν κάτω τα πολεμικά τους όπλα στα πόδια του Μορόνι και συνήψαν συνθήκη ειρήνης. Και όσοι συνήψαν συνθήκη ειρήνης, τους άφησαν να αναχωρήσουν στην έρημο.

16 Τώρα συνέβη ώστε ο Ζεραχέμνα οργίστηκε υπερβολικά και ξεσήκωσε τους υπόλοιπους από τους στρατιώτες του σε θυμό, για να πολεμήσουν πιο δυναμικά εναντίον των Νεφιτών.

17 Και τώρα ο Μορόνι θύμωσε, εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης των Λαμανιτών. Γι’ αυτό πρόσταξε τον λαό του να πέσουν επάνω τους και να τους σκοτώσουν. Και συνέβη ώστε αυτοί άρχισαν να τους σκοτώνουν. Μάλιστα, και οι Λαμανίτες πολεμούσαν με τα σπαθιά τους και όλη τη δύναμή τους.

18 Όμως ιδού, το γυμνό τους δέρμα και τα γυμνά τους κεφάλια ήταν εκτεθειμένα στα κοφτερά σπαθιά των Νεφιτών. Μάλιστα, ιδού, τους τρυπούσαν και τους κτυπούσαν, μάλιστα, και έπεφταν υπερβολικά γρήγορα εμπρός στα σπαθιά των Νεφιτών. Και άρχισαν να σαρώνονται κάτω, ακριβώς όπως είχε προφητεύσει ο στρατιώτης του Μορόνι.

19 Λοιπόν ο Ζεραχέμνα, όταν είδε ότι επρόκειτο όλοι να αφανιστούν, ανέκραξε δυνατά προς τον Μορόνι, υποσχόμενος ότι θα έκανε συνθήκη όπως επίσης και ο λαός του με αυτούς, αν χάριζαν στους εναπομείναντες τη ζωή τους, ότι δεν θα έρχονταν σε πόλεμο εναντίον τους ποτέ πια.

20 Και συνέβη ώστε ο Μορόνι έκανε πάλι να σταματήσει το έργο του θανάτου ανάμεσα στον λαό. Και πήρε από τους Λαμανίτες τα πολεμικά όπλα. Και αφού συνήψαν μαζί του συνθήκη ειρήνης, τους άφησαν να αναχωρήσουν για την έρημο.

21 Λοιπόν ο αριθμός των νεκρών τους δεν μετρήθηκε εξαιτίας του μεγάλου αριθμού. Μάλιστα, ο αριθμός των νεκρών ήταν υπερβολικά μεγάλος, τόσο των Νεφιτών όσο και των Λαμανιτών.

22 Και συνέβη ώστε έριξαν τους νεκρούς τους μέσα στα νερά του Σιδώνα, και έχουν πάει πέρα και είναι θαμμένοι μέσα στα βάθη της θάλασσας.

23 Και τα στρατεύματα των Νεφιτών, δηλαδή του Μορόνι, επέστρεψαν και ήλθαν στα σπίτια τους και στα εδάφη τους.

24 Και έτσι τελείωσε ο δέκατος όγδοος χρόνος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί. Και έτσι τελείωσε το χρονικό του Άλμα, το οποίο εγράφη επάνω στις πλάκες του Νεφί.