1 Λοιπόν συνέβη ώστε κατά τον έκτο χρόνο της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί, δεν υπήρχαν διχόνοιες ούτε πόλεμοι στη γη του Ζαραχέμλα.

2 Όμως ο λαός βασανιζόταν, μάλιστα, βασανιζόταν πολύ για την απώλεια των αδελφών τους, και επίσης για την απώλεια των ποιμνίων και των κοπαδιών τους, και επίσης για την απώλεια των αγρών τους με τα σιτηρά, οι οποίοι ποδοπατήθηκαν και καταστράφηκαν από τους Λαμανίτες.

3 Και τόσο μεγάλα ήταν τα βάσανά τους, που κάθε ψυχή είχε λόγο να θρηνεί. Και πίστευαν ότι ήταν οι κρίσεις του Θεού που είχαν σταλεί επάνω τους εξαιτίας της κακίας τους και των βδελυγμάτων τους. Γι’ αυτό, αφυπνίσθηκαν στη θύμηση του καθήκοντός τους.

4 Και άρχισαν να εδραιώνουν την εκκλησία πληρέστερα. Μάλιστα, και πολλοί βαπτίσθηκαν στα νερά του Σιδώνα και προσεχώρησαν στην εκκλησία του Θεού. Και βαπτίσθηκαν από το χέρι του Άλμα, ο οποίος είχε χρισθεί ως ο αρχιερέας επί του λαού της εκκλησίας, από το χέρι του Άλμα, του πατέρα του.

5 Και συνέβη ώστε κατά τον έβδομο χρόνο της βασιλείας των δικαστών υπήρξαν περίπου τρεις χιλιάδες πεντακόσιες ψυχές που προσεχώρησαν στην εκκλησία του Θεού και βαπτίσθηκαν. Και έτσι τελείωσε ο έβδομος χρόνος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί. Και υπήρχε διαρκής ειρήνη όλον αυτόν τον καιρό.

6 Και συνέβη ώστε κατά τον όγδοο χρόνο της βασιλείας των δικαστών, ο λαός της εκκλησίας άρχισε να γίνεται υπερήφανος εξαιτίας του υπερβολικού πλούτου τους, και των λεπτών μεταξωτών τους και των λεπτοϋφασμένων λινών τους, και εξαιτίας των πολλών ποιμνίων τους και των κοπαδιών τους, και του χρυσού και του ασημιού τους, και κάθε είδους πολύτιμων αντικειμένων, τα οποία είχαν αποκτήσει με την εργατικότητά τους. Και με όλα αυτά τα πράγματα υψώθηκαν στην υπερηφάνεια των ματιών τους, γιατί άρχισαν να φορούν πολύ ακριβά ενδύματα.

7 Τώρα αυτό ήταν η αιτία πολλής δυστυχίας για τον Άλμα, μάλιστα, και για πολλούς από τους ανθρώπους που ο Άλμα είχε χρίσει να είναι διδάσκαλοι και ιερείς, και πρεσβύτεροι της εκκλησίας. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς ήταν βαριά θλιμμένοι για την κακία που έβλεπαν ότι είχε αρχίσει να υφίσταται ανάμεσα στον λαό τους.

8 Γιατί παρατήρησαν και είδαν με μεγάλη λύπη ότι ο λαός της εκκλησίας άρχισε να υψώνεται στην υπερηφάνεια των ματιών του, και να έχουν την καρδιά τους στα πλούτη και στα μάταια πράγματα του κόσμου, ώστε άρχισαν να είναι περιφρονητικοί ο ένας προς τον άλλον, και άρχισαν να καταδιώκουν εκείνους που δεν πίστευαν σύμφωνα με τη δική τους θέληση και ευχαρίστηση.

9 Και έτσι, σε αυτόν τον όγδοο χρόνο της βασιλείας των δικαστών, άρχισαν να υπάρχουν μεγάλες διχόνοιες ανάμεσα στον λαό της εκκλησίας. Μάλιστα, υπήρχαν ζηλοφθονίες, και ανταγωνισμός, και κακεντρέχεια, και διωγμοί, και υπερηφάνεια, ακόμα και σε βαθμό που να υπερβαίνει την υπερηφάνεια εκείνων που δεν ανήκαν στην εκκλησία του Θεού.

10 Και έτσι τελείωσε ο όγδοος χρόνος της βασιλείας των δικαστών. Και η κακία της εκκλησίας αποτελούσε ένα μεγάλο πρόσκομμα για εκείνους που δεν ανήκαν στην εκκλησία. Και έτσι η εκκλησία άρχισε να αποτυγχάνει στην πρόοδό της.

11 Και συνέβη ώστε κατά την έναρξη του ενάτου χρόνου, ο Άλμα είδε την κακία της εκκλησίας, και είδε επίσης ότι το παράδειγμα της εκκλησίας άρχισε να οδηγεί εκείνους που ήταν άπιστοι από τη μια ανομία στην άλλη, φέρνοντας έτσι τον αφανισμό του λαού.

12 Μάλιστα, έβλεπε μεγάλη ανισότητα ανάμεσα στον λαό, μερικοί να υψώνουν τον εαυτό τους με την υπερηφάνειά τους, να περιφρονούν τους άλλους, να γυρίζουν την πλάτη τους στους έχοντας ανάγκη και στους γυμνούς και σε εκείνους που πεινούσαν, και σε αυτούς που διψούσαν, και σε εκείνους που ήταν ασθενείς και βασανισμένοι.

13 Τώρα αυτό ήταν κύρια αιτία για θρήνο ανάμεσα στον λαό, ενώ άλλοι ταπείνωναν τον εαυτό τους, με το να συμπαρίστανται σε αυτούς που είχαν ανάγκη της συμπαραστάσεώς τους, όπως το να παραχωρούν από τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς και τους έχοντας ανάγκη, να δίνουν τροφή στους πεινασμένους, και να υποφέρουν κάθε είδους βάσανα για χάρη του Χριστού, ο οποίος επρόκειτο να έλθει σύμφωνα με το πνεύμα της προφητείας.

14 Προσμένοντας την ημέρα εκείνη, διατηρώντας έτσι την άφεση των αμαρτιών τους, ενώ γέμιζαν με μεγάλη χαρά λόγω της ανάστασης των νεκρών, σύμφωνα με το θέλημα και τη δύναμη και τη λύτρωση του Ιησού Χριστού από τα δεσμά του θανάτου.

15 Και τώρα συνέβη ώστε ο Άλμα, έχοντας δει τα βάσανα των ταπεινών οπαδών του Θεού, και τους διωγμούς που συσσωρεύονταν επάνω τους από τους υπόλοιπους του λαού του, και βλέποντας όλη την ανισότητά τους, άρχισε να είναι πολύ λυπημένος. Παρά ταύτα το Πνεύμα του Κυρίου δεν τον εγκατέλειψε.

16 Και επέλεξε έναν σοφό άνδρα ο οποίος ήταν ανάμεσα στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και του έδωσε εξουσία, σύμφωνα με την ψήφο του λαού, να έχει τη δύναμη να εφαρμόζει τους νόμους σύμφωνα με τους νόμους που είχαν δοθεί, και να τους θέτει σε ισχύ σύμφωνα με την κακία και τα εγκλήματα του λαού.

17 Λοιπόν το όνομα αυτού του ανθρώπου ήταν Νεφίχα, και είχε διοριστεί αρχιδικαστής. Και κάθισε στη δικαστική έδρα για να κρίνει και να κυβερνά τον λαό.

18 Τώρα ο Άλμα δεν του παραχώρησε τη θέση του αρχιερέα της εκκλησίας, αλλά κράτησε τη θέση του αρχιερέα για τον εαυτό του. Όμως παρέδωσε τη δικαστική έδρα στον Νεφίχα.

19 Και αυτό το έκανε ώστε να πηγαίνει αυτός ο ίδιος στον λαό του, δηλαδή στον λαό του Νεφί, για να τους κηρύττει τον λόγο του Θεού, για να τους ξεσηκώσει να θυμηθούν το καθήκον τους, και για να καταρρίψει, με τον λόγο του Θεού, όλη την υπερηφάνεια και την πανουργία και όλες τις διχόνοιες που υπήρχαν ανάμεσα στον λαό του, μη βλέποντας κανέναν τρόπο που να μπορούσε να τους επαναφέρει παρά μόνο να καταθέτει με απλή μαρτυρία εναντίον τους.

20 Και έτσι, στην αρχή του ένατου χρόνου της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί, ο Άλμα παρέδωσε τη δικαστική έδρα στον Νεφίχα, και περιορίστηκε εντελώς στην αρχιεροσύνη της αγίας τάξεως του Θεού, στη μαρτυρία του λόγου, σύμφωνα με το πνεύμα της αποκάλυψης και της προφητείας.