1 Και συνέβη ώστε έβαλαν φρουρούς στους αιχμαλώτους των Λαμανιτών, και τους εξανάγκασαν να πάνε και να θάψουν τους νεκρούς τους, μάλιστα, και επίσης τους νεκρούς των Νεφιτών που είχαν σκοτωθεί. Και ο Μορόνι έθεσε άνδρες σε αυτούς να τους φυλούν, ενώ θα τελούσαν τις εργασίες τους.

2 Και ο Μορόνι πήγε στην πόλη του Μουλέκ με τον Λεχί, και πήρε τη διοίκηση της πόλης και την έδωσε στον Λεχί. Τώρα ιδού, αυτός ο Λεχί ήταν άνδρας που ήταν με τον Μορόνι στο μεγαλύτερο μέρος των μαχών του. Και ήταν άνδρας σαν τον Μορόνι, και αγαλλιούσε ο ένας με του άλλου την ασφάλεια. Μάλιστα, αγαπούσε ο ένας τον άλλον, και επίσης τους αγαπούσε όλος ο λαός του Νεφί.

3 Και συνέβη ώστε αφού τελείωσαν οι Λαμανίτες να θάβουν τους νεκρούς τους και επίσης τους νεκρούς των Νεφιτών, πορεύτηκαν πίσω στη γη Αφθονία. Και ο Τεάνκουμ, υπό τις διαταγές του Μορόνι, έκανε να αρχίσουν να εργάζονται στην εκσκαφή ενός χαντακιού τριγύρω στη χώρα ή την πόλη Αφθονία.

4 Και έκανε ώστε να χτίσουν έναν θώρακα από δοκάρια επάνω στην έσω όχθη του χαντακιού. Και έριξαν χώμα έξω από το χαντάκι, επάνω στον θώρακα από δοκάρια. Και έτσι έκαναν τους Λαμανίτες να εργάζονται μέχρι που περιέβαλαν την πόλη Αφθονία ολόγυρα με ένα γερό τείχος από δοκάρια και χώμα, σε πάρα πολύ μεγάλο ύψος.

5 Και έγινε αυτή η πόλη ένα υπερβολικά δυνατό οχυρό εφεξής. Και σε αυτήν την πόλη φυλούσαν τους αιχμαλώτους Λαμανίτες. Μάλιστα, μέσα σε ένα τείχος που τους είχαν κάνει να χτίσουν με τα ίδια τους τα χέρια. Τώρα, ο Μορόνι, αναγκάστηκε να κάνει τους Λαμανίτες να εργαστούν, επειδή ήταν εύκολο να τους φρουρούν ενώ εργάζονταν. Και ήθελε όλες του τις δυνάμεις όταν θα έπρεπε να κάνει επίθεση εναντίον των Λαμανιτών.

6 Και συνέβη ώστε έτσι κέρδισε ο Μορόνι μια νίκη επί ενός από τα ισχυρότερα στρατεύματα των Λαμανιτών, και είχε αποκτήσει την κυριότητα της πόλης Μουλέκ, η οποία ήταν ένα από τα ισχυρότερα οχυρά των Λαμανιτών στη γη του Νεφί. Και έτσι είχε επίσης χτίσει ένα φρούριο για να διατηρήσει τους αιχμαλώτους του.

7 Και συνέβη ώστε δεν επεχείρησε πια μάχη με τους Λαμανίτες εκείνον τον χρόνο, όμως απασχολούσε τους άνδρες του στην προετοιμασία για πόλεμο, μάλιστα, και στη δημιουργία οχυρωμάτων για να προφυλαχθούν από τους Λαμανίτες, μάλιστα, και στο να απαλλάσσουν τα γυναικόπαιδά τους από πείνα και δυστυχία, και να προμηθεύουν τρόφιμα για τα στρατεύματά τους.

8 Και τώρα συνέβη ώστε τα στρατεύματα των Λαμανιτών, στη δυτική θάλασσα, νότια, κατά την απουσία του Μορόνι λόγω κάποιας σκευωρίας ανάμεσα στους Νεφίτες, η οποία προκάλεσε διαφωνίες ανάμεσά τους, κέρδισαν έδαφος επί των Νεφιτών, μάλιστα, τόσο πολύ που είχαν αποκτήσει κυριότητα μερικών πόλεών τους σε εκείνο το τμήμα της χώρας.

9 Και έτσι, εξαιτίας της ανομίας ανάμεσά τους, μάλιστα, εξαιτίας των διαφωνίων και σκευωριών ανάμεσά τους, βρέθηκαν στις πιο επικίνδυνες συνθήκες.

10 Και τότε ιδού, έχω κάτι να πω σχετικά με τον λαό του Αμμών, ο οποίος στην αρχή ήταν Λαμανίτες. Όμως με τον Αμμών και τους αδελφούς του, ή μάλλον με τη δύναμη και τον λόγο του Θεού, είχε μεταστραφεί προς τον Κύριο. Και τους είχαν φέρει κάτω στη γη του Ζαραχέμλα, και από τότε κι ύστερα πάντα τους προστάτευαν οι Νεφίτες.

11 Και λόγω του όρκου τους, εμποδίζονταν να πάρουν όπλα εναντίον των αδελφών τους, επειδή είχαν πάρει όρκο ότι ποτέ πια δεν θα έχυναν αίμα. Και σύμφωνα με τους όρκους τους θα είχαν αφανιστεί. Μάλιστα, θα άφηναν τον εαυτό τους να πέσει στα χέρια των αδελφών τους, αν δεν ήταν ο οίκτος και η υπερβολική αγάπη που είχαν γι’ αυτούς ο Αμμών και οι αδελφοί του.

12 Και γι’ αυτόν τον σκοπό, τους έφεραν κάτω στη γη του Ζαραχέμλα και πάντα τους προστάτευαν οι Νεφίτες.

13 Όμως συνέβη ώστε όταν είδαν τον κίνδυνο, και τα τόσα βάσανα και τις δυστυχίες που υπέφεραν οι Νεφίτες γι’ αυτούς, γέμισαν συμπόνια και επιθυμούσαν να πάρουν τα όπλα προς άμυνα της χώρας τους.

14 Όμως ιδού, καθώς επρόκειτο να πάρουν τα πολεμικά τους όπλα, υπερνικήθηκαν από την πειθώ του Ήλαμαν και των αδελφών του, επειδή επρόκειτο να παραβούν τον όρκο που είχαν πάρει.

15 Και ο Ήλαμαν φοβήθηκε μήπως κάνοντάς το αυτό έχαναν τις ψυχές τους. Γι’ αυτό όλοι όσοι είχαν συνάψει αυτήν τη διαθήκη εξαναγκάστηκαν να βλέπουν τους αδελφούς τους να περνούν με κόπο τα βάσανά τους, στις επικίνδυνες συνθήκες αυτήν την εποχή.

16 Όμως ιδού, συνέβη ώστε είχαν πολλούς υιούς, οι οποίοι δεν είχαν συνάψει διαθήκη να μην πάρουν τα πολεμικά τους όπλα για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους εναντίον των εχθρών τους. Γι’ αυτό αυτοί συγκεντρώθηκαν αυτή τη στιγμή, όσοι μπορούσαν να πάρουν όπλα, και αποκάλεσαν τον εαυτό τους Νεφίτες.

17 Και συνήψαν διαθήκη να πολεμήσουν για την ελευθερία των Νεφιτών, μάλιστα, να προστατεύσουν τη χώρα μέχρι θυσίας της ζωής τους. Μάλιστα, συνήψαν διαθήκη ότι ποτέ δεν θα εγκατέλειπαν την ελευθερία τους, αλλά θα πολεμούσαν σε όλες τις περιπτώσεις για να προστατεύσουν τους Νεφίτες και τον εαυτό τους από την υποδούλωση.

18 Τώρα ιδού, ήταν δύο χιλιάδες από εκείνους τους νεαρούς άνδρες, που συνήψαν αυτήν τη διαθήκη και πήραν τα πολεμικά τους όπλα για να υπερασπιστούν τη χώρα τους.

19 Και τώρα ιδού, καθώς ποτέ έως τώρα δεν υπήρξαν μειονέκτημα για τους Νεφίτες, έγιναν τώρα, αυτή τη χρονική περίοδο, επίσης μια μεγάλη υποστήριξη· επειδή πήραν τα πολεμικά τους όπλα, και ήθελαν να είναι αρχηγός τους ο Ήλαμαν.

20 Και ήταν όλοι νεαροί άνδρες, και ήταν υπερβολικά γενναίοι με θάρρος και επίσης με δύναμη και δραστηριότητα. Όμως ιδού, αυτό δεν ήταν όλο – ήταν άνδρες που ήταν αξιόπιστοι κάθε στιγμή σε οτιδήποτε τους εμπιστεύονταν.

21 Μάλιστα, ήταν άνδρες με αλήθεια και σωφροσύνη, διότι είχαν διδαχθεί να τηρούν τις εντολές του Θεού να βαδίζουν ορθώς ενώπιόν του.

22 Και τώρα συνέβη ώστε ο Ήλαμαν πορεύτηκε επικεφαλής αυτών των δύο χιλιάδων νεανίσκων στρατιωτών του, προς υποστήριξη του λαού στα σύνορα της χώρας στα νότια, κοντά στη δυτική θάλασσα.

23 Και έτσι τελείωσε το εικοστό και όγδοο έτος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.