Книгата на Авраам

1 Во земјата на Халдејците, во живеалиштето на моите татковци, Јас, Авраам, видов дека требаше да најдам друго место за живеење;

2 И, бидејќи заклучив дека постоеше поголема среќа и мир и одмор за мене, јас ги барав благословите на татковците, и правото со кое јас ќе бидам ракоположен да ги послужувам истите; бидејќи бев самиот следбеник на праведност, посакувајќи исто да станам некој што поседува големо знаење, и да бидам поголем следбеник на праведност, и да поседувам поголемо знаење, и да бидам татко на многу нации, кнез на мирот, и посакувајќи да добијам упатства, и да ги одржувам Божјите заповеди, јас станав законски наследник, Висок Свештеник, имајќи го правото кое припаѓаше на татковците.

3 Тоа ми беше доделено на мене од татковците; ми беше пренесено од татковците, од почетокот на времето, да, и тоа од почетокот, односно пред основањето на земјата, сè до денешно време, дури и правото на првородениот, односно првиот човек, кој е Адам, односно првиот татко, преку татковците до мене.

4 Јас го барав моето назначување при Свештенството според назначувањето од Бог на татковците во врска со потомството.

5 Моите татковци, откако се оттргнале од нивната праведност, и од светите заповеди кои Господ нивниот Бог беше им ги дал, при обожавање на боговите на безбожниците, одбија целосно да го послушаат мојот глас.

6 Зашто нивните срца беа насочени да прават зло, и беа целосно завртени кон богот на Елкенан, и богот на Либна, богот на Махмакра, и богот на Кораш, и богот на Фараонот, цар на Египет;

7 Затоа тие ги завртија нивните срца во жртва на безбожниците во принесување на нивните деца при овие неми идоли, и не го послушаа мојот глас, туку настојуваа да го одземат мојот живот преку рацете на свештеникот Елкенан. Свештеникот Елкенан беше исто свештеник на Фараонот.

8 Сега, во ова време беше обичај на свештеникот на Фараонот, царот на Египет, да принесе врз алтарот кој беше изграден во земјата Халдеја, за принос на овие чудни богови, мажи, жени и деца.

9 И се случи дека свештеникот даде принос на богот на Фараонот, и исто на богот на Шагрил, и тоа според начинот на Египќаните. Еве богот на Шагрил беше сонцето.

10 Дури и благодарниот принос од деца го принесе свештеникот на Фараонот врз алтарот кој стоеше покрај еден рид наречен Ридот Потипар, на почетокот на рамнината Олишем.

11 Сега, овој свештеник принесе на овој алтар три девици во исто време, кои беа ќерки на Онита, еден од царските потомци директно од бедрата на Хем. Овие девици беа принесени поради нивната доблест; тие не се поклонуваа да ги обожаваат боговите од дрво или од камен, затоа тие беа убиени на алтарот, и беше направено според начинот на Египќаните.

12 И се случи дека свештениците беа насилни со мене, за да можат да ме убијат исто така, како што го сторија тоа со тие девици на овој алтар, и да може да знаете за овој алтар, јас ќе ве упатам на претставувањето на почетокот на овој запис.

13 Беше создаден според формата на креветски оквир, како што имаше помеѓу Халдејците, и стоеше пред боговите на Елкенан, Либна, Махмакра, Кораш, и исто бог како тој на Фараонот, царот на Египет.

14 За да може да имате разбирање за овие богови, јас ви ги претставувам цртежите од нив на почетокот, и тој начин на изразување е наречен од Халдејците Рахлинос, што означува хиероглифи.

15 И додека ја креваа нивната рака врз мене, за да ме принесат и да ми го одземат животот, ете, јас го кренав гласот на Господ мојот Бог, и Господ послуша и слушна, и Тој ме исполни со визија за Семоќниот, и ангелот на Негово присуство стоеше покрај мене, и веднаш ги одврза моите преврски;

16 И Неговиот глас беше при мене: Авраам, Авраам, ете, Моето име е Јехова, и Јас те слушнав, и дојдов да те избавам, и да те одведам подалеку од домот на твојот отец, и од сите твои роднини, во една чудна земја за која ти не знаеш.

17 И ова поради тоа што тие ги завртеја нивните срца подалеку од Мене, да го обожаваат богот на Елкенан, и богот на Либна, и богот на Махмакра, и богот на Кораш, и богот на Фараонот, царот на Египет, затоа Јас дојдов да ги посетам, и да го уништам тој што ја крена раката против тебе, Авраам, синко Мој, да ти го одземе животот.

18 Ете, Јас ќе те водам за рака, и Јас ќе те земам, да го ставам врз тебе Моето име, дури и Свештенството на твојот Отец, и Мојата моќ ќе биде врз тебе.

19 Како што беше со Ное исто така ќе биде и со тебе; но преку твоето служење Моето име ќе биде познато на земјата засекогаш, зашто Јас сум твој Бог.

20 Ете, Ридот Потипар беше во земјата Ур, на Халдеја. И Господ го скрши алтарот на Елкенан, и боговите на земјата, и целосно ги уништи, и го удри свештеникот така што тој умре; и имаше големо оплакување во Халдеја, и исто во дворецот на Фараонот; кој Фараон е цар според царска крв.

21 Сега овој цар на Египет беше потомок од бедрата на Хем, и беше носител на крвта на Ханаанците преку раѓање.

22 Од таа лоза потекнуваат сите Египќани. И така крвта на Ханаанците беше сочувана во земјата.

23 Земјата на Египет беше прво откриена преку една жена, која беше ќерка на Хем, и ќерка на Египтус, кој на Халдејски значи Египет, што го означува тоа што е забрането.

24 Кога оваа жена откри дека земјата беше под вода, во која подоцна ги смести нејзините синови; и така, од Хем, потекнува таа раса која ја сочува клетвата во земјата.

25 Сега првото владеење на Египет беше воспоставено од Фараонот, најстариот син на Египтус, ќерката на Хем, и беше според начинот на владеење на Хем, кој беше патријархален.

26 Фараонот, како праведен човек, го воспостави неговото царство и го судеше неговиот народ мудро и праведно сите негови денови, барајќи чесно да го повтори тој ред воспоставен од татковците во првите поколенија, во деновите на првото патријархално владеење, и тоа владеењето на Адам, и исто на Ное, неговиот татко, кој го благослови со благослови на земјата, и со благословите на мудрост, но го проколна него што се однесува со Свештенството.

27 Сега, Фараонот кој беше од таа лоза преку која не можеше да има право на Свештенството, без оглед на тоа што Фараоните желно би го побарале тоа од Ное, преку Хем, затоа мојот татко беше одведен од нивното идолопоклонство.

28 Но Јас ќе настојувам, оттука, да ја исцртам хронологијата враќајќи се наназад од мене до почетокот на создавањето, зашто записите дошле во мои раце, кои ги чувам до денешно време.

29 Сега, откако свештеникот на Елкенан беше удрен така што умре, се исполнија тие нешта кои ми беа кажани на мене во врска со земјата Халдеја, дека ќе се појави глад во земјата.

30 Според тоа гладот преовлада низ цела земја на Халдеја, и мојот отец беше болно измачуван поради гладот, и тој се покаја од злото кое тој се одлучи да ми го нанесе, да ми го одземе мојот живот.

31 Но записите од татковците, дури и патријарсите, во врска со правото на Свештенството, Господ мојот Бог ги сочува во моите сопствени раце; затоа постои знаење за почетокот на создавањето, и исто за планетите, и за сите ѕвезди, бидејќи им беа обелоденети на татковците, јас ги задржав до денешен ден и јас ќе настојувам да пишувам некои од овие нешта врз овој запис, за користа на моето потомство кое ќе дојде после мене.