សំឡេងតូចរហៀងនៅក្នុងពេលធ្វើ ការសម្រេចចិត្តដ៏ធំ

ដោយ អិម យ៉ូសែប ប្រោហ្វ

ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានយុវជនទូទៅ

ដកស្រង់ចេញពីសុន្ទរកថាដែលមានចំណងជើងថា « Heeding the Voice of the Lord » បានថ្លែងនៅសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់–អៃដាហូ នៅថ្ងៃទី ១៧ ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១៧ ។

ប្រសិនបើអ្នកមានភាពសក្តិសម នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងពុំទុកឲ្យអ្នកធ្វើកំហុសដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដោយពុំព្រមានអ្នកជាមុននោះទេ ។

ក្នុ ងនាមជាប្រធានបេសកកម្មថ្មីម្នាក់នៅក្នុងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះនាឆ្នាំ ២០១១ នោះខ្ញុំរំភើបចិត្តដើម្បីចេញទៅជួបអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើង ។ អែមមីលីភរិយារបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តទៅពិនិត្យមើលផ្ទះ និងសួរសុខទុក្ខពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគ្រប់គូនៅក្នុងបេសកកម្ម ។

នៅពេលយើងបានធ្វើដំណើរពីទីក្រុងហ្គូតេម៉ាឡា ទៅកាន់តំបន់ជនបទមួយទៀតរបស់យើងដែលមានឈ្មោះថាសូឡូឡា នោះយើងបានដឹងថា ក្រុមបាតុកម្មមួយបានបិទផ្លូវនៅខាងមុខពួកយើង ។ បាតុកម្មនៅហ្គូតេម៉ាឡាអាចចំណាយពេលរាប់ម៉ោង ហើយជាទូទៅគ្មានផ្លូវដែលអាចឆ្លងកាត់ផុតពីពួកគេឡើយ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងបានសួរអំពីផ្លូវវាងដែលអាចមាន នោះយើងបានដឹងអំពីផ្លូវមួយផ្សេងទៀត ។ ប៉ុន្តែផ្លូវនោះមានស្លាកព្រមានដូច្នេះ ៖

វាពុំមែនជាផ្លូវល្អអស្ចារ្យទេ ។
សូមប្រុងប្រយ័ត្នកុំបើកលើផ្លូវនេះនៅពេលងងឹត ។
ជារឿយៗក្រុមចោរប្លន់មាននៅតាមផ្លូវនេះ ។

ដោយជាប្រធានបេសកកម្មថ្មី និងភរិយាដែលមានចិត្តមោះមុត នោះអែមមីលី និងខ្ញុំបានបើកឡានលើផ្លូវនោះ ។ បន្ទាប់ពីបើកឡានបានមួយរយៈមក យើងបានទៅដល់ចំណុចមួយនៅលើផ្លូវដីហុយ ដែលមើលទៅដូចជាផ្លូវជ្រាលចុះនៅខាងមុខយើង ។ អែមមីលីនិយាយលេងថា យើងគួរតែយកម៉ាស៊ីនថតរូបមក ហើយថតរូបនៅពេលយើងឡើងទៅដល់គែមផ្លូវ ។

ជាច្រើនឆ្នាំមុន កាលខ្ញុំជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងនៅប្រទេសហ្គូតេម៉ាឡា ខ្ញុំបានដឹងថា មានស្លាកតូចមួយលើផ្លូវដែលមានន័យថា « ទៅមុខដោយប្រុងប្រយ័ត្ន » ។ វាអាចមានន័យថា « ឈប់ » ។ ខ្ញុំបានឃើញស្លាកមួយ ប៉ុន្តែពុំយល់ពីន័យរបស់វាឡើយ ។

មួយសន្ទុះក្រោយមក យើងបានឃើញថា ឡានយើងបានធ្លាក់ចុះពីលើចំណោតកម្ពស់ ៦ ម៉ែត្រ ជាស្ពានដែលបានលិចទឹក ។ ខ្ញុំរៀបចំលោតចេញពីឡាននៅខាងខ្ញុំ ប៉ុន្តែអែមមីលីពុំអាចបើកទ្វារឡានរបស់គាត់ទេ ។ នៅពេលគាត់បានព្យាយាមឡើងលើកៅអី ហើយចេញមកតាមទ្វារឡានរបស់ខ្ញុំ នោះឡានយើងក៏ចាប់ផ្តើមឃ្លីងឃ្លោងៗ ។ ប្រាកដណាស់ វាគឺជាគ្រាមួយដែលពោរពេញដោយការភ័យខ្លាច ។

មានគំនិតជាច្រើនបានផុសឡើងនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំនឹកឃើញដល់ចំណងជើងអត្ថបទកាសែតដែលអាចសរសេរថា ៖ « ប្រធានបេសកកម្មថ្មីបើកឡានរំលងទំនប់មាត់ច្រាំងដែលគ្មានស្ពាន បណ្តាលឲ្យភរិយាមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ » ឬ « ប្រធានបេសកកម្មថ្មី និងភរិយាបានបាត់ខ្លួន បន្ទាប់ពីត្រូវបានចោរប្លន់នៅតាមផ្លូវមួយដែលពួកគេពុំគួរធ្វើដំណើរឡើយ » ។

ដោយពុំដឹងថា ត្រូវធ្វើដូចម្តេច នោះខ្ញុំបានឈប់មួយសន្ទុះនៅខាងក្រៅរថយន្ត ហើយអធិស្ឋានទូលសូមដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ « សូមជួយទូលបង្គំនៅក្នុងគ្រានៃការធ្វេសប្រហែសរបស់ទូលបង្គំ » ។ តើអ្នកអាចជឿដែរឬទេថា រំពេចនោះ មានឡានដឹកចេកដ៏ធំមួយបានបើកពីក្រោយយើង ? តៃកុងឡាន និងអ្នកធ្វើដំណើរនោះបានឃើញពួកយើង ហើយបានមកសើចដាក់យើង និងសប្បាយរីករាយនឹងស្ថានភាពដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃជនបរទេសដ៏រងេរងើ ។ ពួកគេបានចង្អុលទៅស្លាកនៅលើផ្លូវនោះ ។ តាមពិតទៅ វាគ្រាន់តែជាមែកស្លាកតូចមួយប៉ុណ្ណោះ ។

បន្ទាប់មក ជាពរជ័យដ៏ប្រកបដោយអព្ភូតហេតុរបស់យើង នោះពួកគេបានទម្លាក់ច្រវាក់ពីឡានរបស់ពួកគេ ជាច្រវាក់តែមួយគត់ដែលខ្ញុំបានឃើញក្នុងរយៈពេលបម្រើបីឆ្នាំនៅហ្គូតេម៉ាឡា ។ ពីមុនពួកគេចេញទៅ ពួកគេបានកាត់ដើមឈើមួយ ហើយទាញវាដាក់ទទឹងផ្លូវនោះ ។ ខ្ញុំគិតថា ពួកគេចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថា ពួកអាមេរិកខាងជើងដែលមកបន្ទាប់ទៀតកាត់ផ្លូវនេះនឹងពុំធ្វើកំហុសដូចនេះទៀតឡើយ ។

ស្ដាប់តាមការបំផុសគំនិត និងការព្រមាន

ខ្ញុំប្រាប់អ្នកនូវរឿងនេះដើម្បីចង្អុលបង្ហាញថា យើងត្រូវតែស្តាប់តាមការព្រមាន ការបំផុសគំនិត និងការណែនាំដែលបានប្រទានដល់ពួកយើងតាមរយៈសំឡេងនៃព្រះអម្ចាស់—ទោះបីជាសំឡេងខ្លាំង ឬតិចក្តី ។ សំឡេងនោះកើតឡើងក្នុងទម្រង់ជាច្រើន ៖ ខគម្ពីរ បទបញ្ញត្តិ ការខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ប្រសាសន៍របស់ពួកព្យាការីនៅរស់ និងដំបូន្មានពីឪពុកម្តាយ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ និងកល្យាណមិត្ត ។ តើយើងកំពុងស្តាប់ និងស្តាប់តាមការបំផុសគំនិត និងការព្រមានទាំងនេះដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ?

យើងអាននៅក្នុងសុភាសិតថា ៖

« ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ ។

ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ នោះទ្រង់នឹងតម្រង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង ។

កុំឲ្យមើលខ្លួនថា មានប្រាជ្ញាឡើយ ចូរកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ ហើយចៀសចេញពីសេចក្តីអាក្រក់ទៅ » ( សុភាសិត ៣:៥–៧ ) ។

យើងត្រូវតែទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ដោយអស់ពីដួងចិត្តរបស់យើង ។ យើងត្រូវតែយល់ថា ចំណេះដឹងរបស់យើងមានភាពខ្វះខាតនូវអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់យើង និងអ្នកដទៃទៀត ។ ប្រសិនបើយើងពិតជាទុកចិត្តទ្រង់មែន ឱនេះជាការសន្យាដ៏អស្ចារ្យអ្វីម៉្លេះដែលទ្រង់ប្រទានឲ្យ ៖ ទ្រង់នឹងដឹកនាំផ្លូវរបស់យើង ។

នៅក្នុងគ្រួសារយើង យើងមានពាក្យស្លោកមួយដែលក្លាយជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃបេសកកម្មរបស់យើង ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនគោលគំនិតនេះយូរមកហើយ ។ លោកបានថ្លែងដូច្នេះថា ៖ « ការគោរពប្រតិបត្តិនាំមកនូវភាពជោគជ័យ ការគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង នាំមកនូវអព្ភូតហេតុ » ។^១

ពាក្យស្លោករបស់គ្រួសារយើង និងបេសកកម្មរបស់យើងគឺ ៖ « ការគោរពប្រតិបត្តិនាំមកនូវភាពជោគជ័យ ប៉ុន្តែការគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង នាំមកនូវអព្ភូតហេតុ » ។

ខ្ញុំពុំយល់ន័យទាំងស្រុងនូវនៃពាក្យគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀងឡើយ ប៉ុន្តែនេះជាអ្វីដែលខ្ញុំបានយល់ ។ វាពុំមែនមានន័យថា យើងគោរពប្រតិបត្តិយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះក្នុងពេលនេះនៅក្នុងរឿងគ្រប់យ៉ាងនោះទេ ទោះបីជាយើងអាចល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិជាច្រើនរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្តី ។ ប៉ុន្តែការប្រែចិត្តត្រូវតែជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃការគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង ។ ការគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀងតម្រូវឲ្យមានការតាំងចិត្តចំពោះការព្រមាន និងការបំផុសគំនិត ព្រមទាំងបទបញ្ញត្តិទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានដល់ពួកយើង ។

ជួនកាលយើងពុំយល់ពីមូលហេតុដែលព្រះវរបិតាសួគ៌សុំយើងនូវរឿងជាក់លាក់ឡើយ ។ គ្រាទាំងនោះអាចជាគ្រាមួយចំនួនដ៏លំបាកបំផុតដើម្បីគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង ។ តើអ្នកចាំទេនៅពេលអ័ដាម មនុស្សម្នាក់ដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៃមនុស្សទាំងអស់ត្រូវបានសួរថា ហេតុអ្វីលោកបានថ្វាយយញ្ញបូជា ៖ « ហើយជាច្រើនថ្ងៃកន្លងមក នោះមានទេវតាមួយពីព្រះអម្ចាស់បានលេចមកឲ្យអ័ដាមឃើញ ដោយសួរថា ៖ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកថ្វាយយញ្ញបូជាទាំងឡាយដល់ព្រះអម្ចាស់ ? ហើយអ័ដាមបានទូលតបទៅលោកថា ៖ ខ្ញុំមិនដឹងទេ លើកលែងតែព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បញ្ជាខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ » ( ម៉ូសេ ៥:៦ ) ។

ធ្វើតាមពួកព្យាការី

អែមមីលីគឺជាគំរូដ៏អស្ចារ្យអំពីការគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង ទោះបីនៅពេលគាត់ពុំបានយល់ក្តី ។ នៅអំឡុងសន្និសីទទូទៅខែតុលា ឆ្នាំ ២០០០ គាត់បានស្តាប់ឮការទូន្មានដូចតទៅនេះមកពីប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី. ហ៊ិងគ្លី ( ១៩១០–២០០៨ ) ៖ « យើងពុំលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការចាក់សាក់ និង ‹ ការចាក់ខ្លួនផ្សេងៗក្រៅពីគោលបំណងនៃវេជ្ជសាស្ត្រឡើយ › ។ ប៉ុន្តែយើងពុំនិយាយអំពី ‹ ការចោះតូចពាក់ក្រវិលមួយគូនៅលើត្រចៀករបស់ស្ត្រី ›—គឺតែមួយគូប៉ុណ្ណោះ » ។^២

ពេលភរិយាខ្ញុំបានទៅដល់ផ្ទះវិញ គាត់បានពន្យល់កូនស្រីទីពីររបស់យើងអំពីសារៈសំខាន់នៃការធ្វើតាមពួកព្យាការីទោះជារឿងអ្វីក៏ដោយ ។ ដូចគាត់បាននិយាយ ភរិយារបស់ខ្ញុំក៏បានគោរពតាមផងដែរ ។ គាត់បានដោះក្រវិលគូទីពីររបស់គាត់ចេញជាលើកចុងក្រោយ ។ ខ្ញុំជឿថា គាត់នៅតែពុំយល់ពីមូលហេតុនោះនៅឡើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងអំពីមូលហេតុដែលវាសំខាន់ចំពោះគាត់ ។

ចំពោះពួកយើងមួយចំនួន រឿងនោះអាចមិនសំខាន់ឡើយ ដោយសារវាហាក់ដូចជារឿងតូចតាច ។ រឿងនោះពិតណាស់ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំពុំចាំពីបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលថា « បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ ដែលឃើញថាសំខាន់ចុះ » ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៤:១៥ ) ។

បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ សំឡេងដ៏ច្បាស់នៃការព្រមាន ដែលយើងត្រូវតែស្តាប់តាមនោះចេញមកពីពួកសាវក និងពួកព្យាការីដែលព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើស ។ វាអាចពុំមានប្រជាប្រិយតាមរយៈបទដ្ឋាននៃលោកិយឡើយ គឺដូចជារឿងតូចតាចដែលបានស្នើសុំដោយប្រធានហ៊ីងគ្លី ។ ប៉ុន្តែអ្នកអាច—អ្នកត្រូវតែ—ទុកចិត្តថា វាចេញមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ វាអាចគ្រាន់តែជាមែកស្លាកតូចមួយប៉ុណ្ណោះ ឬវាអាចជាដើមឈើមួយទាំងមូលដែលដាក់នៅទទឹងលើផ្លូវ ។ ខ្ញុំសូមដាស់តឿនអ្នកឲ្យអាន ឬស្តាប់សន្និសីទទូទៅជាមួយនឹងគំនិតនេះក្នុងចិត្ត ៖ តើមែកស្លាក ឬដើមឈើអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានដាក់នៅលើផ្លូវរបស់ខ្ញុំ ?

ទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់

ពួកអ្នកមួយចំនួនអាចកំពុងគិតថា « មែនហើយ នោះជារឿងអស្ចារ្យណាស់ ។ ប៉ុន្តែតើអ្នកធ្វើដូចម្តេច នៅពេលអ្នកកំពុងស្វែងរកការបំផុសគំនិត ព្រះឱវាទ ការព្រមាន និងការណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ ហើយអ្នកហាក់ដូចជាពុំទទួលចម្លើយនោះ ? »

ប្រហែលអ្នកមានកង្វល់នេះទាក់ទងនឹងការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់នៅក្នុងជីវិតអ្នក ។ ចូរចាំអំពីការសន្យាឲ្យដាក់ទីពឹងលើព្រះអម្ចាស់ឲ្យអស់អំពីចិត្តអ្នក ហើយទ្រង់នឹងដឹកនាំផ្លូវរបស់អ្នក ។

ទាក់ទងនឹងព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះយើងពិតជាចង់បានការណែនាំច្បាស់លាស់ ហើយថាវាពិបាកនឹងរកឃើញ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានយល់ច្បាស់ថា ប្រសិនបើខ្ញុំប្រែចិត្ត គោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង ធ្វើតាមអ្នកដឹកនាំរបស់ខ្ញុំ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អៗផ្សេងទៀត—ឬនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា ប្រសិនបើខ្ញុំមានភាពសក្តិសម—នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងពុំទុកឲ្យខ្ញុំធ្វើកំហុសធ្ងន់ធ្ងរដោយពុំព្រមានខ្ញុំជាមុននោះទេ ។ ហើយទ្រង់ក៏នឹងពុំអនុញ្ញាត្តអ្នកឲ្យធ្វើដែរ ។

ឱមិត្តវ័យក្មេងរបស់ខ្ញុំអើយ ព្រះវរបិតាសួគ៌គង់នៅទីនេះដើម្បីកុំឲ្យយើងធ្វើកំហុសធ្ងន់ធ្ងរ ប្រសិនបើយើងស្វែងរកការព្រមាន ការបំផុសគំនិតរបស់ទ្រង់ និងវិវរណៈមកពីគ្រប់ប្រភពដែលមានទាំងអស់—និងប្រសិនបើយើងស្តាប់តាម និងអនុវត្តតាមអ្វីៗទាំងនោះ ។ យើងមានសិទ្ធិដើម្បីមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ជាពិសេសនៅក្នុងគ្រាដ៏ចាំបាច់នៃជីវិត ។

នេះជាក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំថា អ្នកនឹងរកឃើញដោយជោគជ័យនូវមែក និងដើមឈើនៃស្លាកព្រមាន ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានដាក់នៅលើផ្លូវរបស់អ្នក ។

ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេលយើងស្តាប់តាមសំឡេងនៃព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងទទួលសំឡេងនោះពីប្រភពជាច្រើនរបស់វា ហើយព្យាយាមគោរពប្រតិបត្តិដោយឥតល្អៀង នោះយើងអាចមានជីវិតដែលបញ្ចប់ដោយ « ហើយពួកគេបានរស់នៅដោយរីករាយជារៀងដរាបតទៅ » ។ ការណ៍នោះអាចកើតឡើងបានតាមរយៈការរស់នៅតាមគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ និងការចុះ និងការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាពិសិដ្ឋទាំងឡាយប៉ុណ្ណោះ ។