Angay nga Mosulod sa Templo?
Ang tagsulat nagpuyo sa Saint Michael, Barbados.
Gibati nako nga dili angay nga mosulod sa templo, apan lahi ang gisulti sa Espiritu kanako.
Sa akong tibuok kinabuhi, nakadungog ko mahitungod sa unsa ka importante kini alang kanato nga motambong sa templo. Nakahinumdom ko nga nagkanta sa Primary sama sa “Gusto Ko nga Makita ang Templo ” ug “Mga Pamilya Mahimong Manag-uban sa Kahangturan,” nga nagpahinumdom kanako kon unsa ka sagrado ang templo ug nga kita kinahanglan nga takus aron makasulod. Gitudloan ko nga mao kini ang dapit diin ang atong Langitnong Amahan nagpuyo ug nga importante kaayo nga makasulod ngadto sa balaan nga mga bong-bong.
Ang akong mga ginikanan nakasulod na niadtong mga bong-bong, bisan og sila dili pirme nga moadto sama sa ilang gusto. Sila unang miadto sa templo usa ka tuig human sila naminyo. Lisud kadto tungod kay bisan og sila nasayud nga dili makakaya nga moadto, nasayud usab sila nga dili mahimo nga dili sila moadto. Gihatagan kanunay og gibug-aton sa among panimalay ang pag-adto sa templo kon makahimo na kita ug sa paghimo sa kaminyoon sa templo nga atong tumong. Ang akong mga ginikanan mipakita usab nako kon unsa ka importante ug ka sagrado ang ilang mga pakigsaad didto. Gitudloan ako nila nga sila nakadawat og daghang mga panalangin tungod sa pagtuman sa ilang mga pakigsaad, ug tungod sa ilang ehemplo, nakahukom ko nga mao kadto ang angay usab nakong buhaton. Sa milabayng mga katuigan, gipahinumduman nako pirme ang akong kaugalingon nga “kanunay nga himoon nga makita ang templo,”1 bisan og ang labing duol nga templo tua sa layo.
Dinhi sa Barbados, kami walay kahigayunan nga makabaton og templo nga naa sa duol aron mahimo rang lakton o bisan sakyon og bus. Aron kami makaadto sa templo, kinahanglan kaming mobiyahe og daghang milya sakay sa eroplano. Sa akong hunahuna mao kana ngano nga daghang mga miyembro ang mibahandi sa ilang mga pagbisita sa templo.
Ang oportunidad sa katapusan miabut alang kanako nga moadto sa templo sa unang higayon, apan sa pipila ka rason, gibati nako ang hilabihan nga kakulba. Ang unang hunahuna nga misulod sa akong alimpatakan mao nga bisan og ako naningkamot pag-ayo, dili pa ako angayan, ako dili pa takus. Kini nakapabalaka nako pag-ayo. Naningkamot gayud ako pag-ayo, apan nganong nawad-an man ako og kadasig mahitungod sa pag-adto sa templo?
Nakahukom ko nga sa desisyon nga importante kaayo sama niini, kinahanglan kong mangita og tubag gikan sa akong Langitnong Amahan. Gusto ba Siya nga moadto ko, o ako dili lang gyud angayan?
Ang misunod nga duha ka semana napuno sa kabuntagon nga nahimong mga gabii nga nagluhod ug padayon nga pagpuasa. Gipaningkamutan nako pag-ayo nga mahiduol sa Espiritu, ug bisan sa daghang mga gabii nga ako mitindog gikan sa akong mainiton nga mga pag-ampo nga dili gihapon sigurado, nakasiguro ko nga ang Langitnong Amahan motubag. Kinahanglan lang kong magmapailubon.
Pagkasunod Dominggo samtang naglingkod ko sa miting sa puasa ug pagpamatuod, ang Espiritu kusog kaayo. Gipiyong nako ang akong mga mata samtang gipaambit ang sakramento, ug diha niana ako nakadawat sa akong tubag. Gibati nako nga ingon og ang Langitnong Amahan nag-ingon kanako, “Zariah, kon kini alang Kanako, unsaon pagkasayop niini?”
Sa dihang gibati nako kadto nga mga pulong, ang mga luha miagas gikan sa akong mga mata ug gibati nako ang tumang pagbati sa kalipay. Nasayud ko nga ang Langitnong Amahan nakadungog sa matag pag-ampo nga akong giampo. Nasayud Siya sa akong gibati nga dili angay, apan Siya nagpahinumdom, usab nako nga ang Manluluwas, pinaagi sa Iyang Pag-ula, makatabang nato nga maningkamot nga mahimong mas maayo matag adlaw. Ang tanang pagbati sa pagkadili angay nawala nianang higayuna.
Sa dihang miabut na ako sa balay nianang hapona, akong gipakigbahin ang akong tubag uban sa akong pamilya, nga ako kinahanglan nga moadto sa balay sa Ginoo aron sa paghimo niadtong espesyal, sagrado nga mga pakigsaad nga atong gikinahanglan alang sa kinabuhing dayon.
Samtang nahuman ang akong interbyu uban sa presidente sa branch ug sa misyon, gibati nako nga mas maayo ang akong pagpili. Sa duha ka okasyon, ang Langitnong Amahan mihatag nako og kasiguroan nga ako nakahimo og sakto nga desisyon, nga ako takus, nga ako angayan.
Kana nga pagbati nagpabilin nako hangtud ngadto sa mga nataran sa templo. Sa dihang una kong nakasulod niadtong sagrado nga mga hawanan, gibati nako nga ang Langitnong Amahan migakos kanako sa Iyang mga bukton ug miingon, “Maayong pag-abut.” Tingali usa kadto sa labing talagsaon nga mga pagbati ug dili gayud nako makalimtan.
Mapasalamaton kaayo ko sa akong mga ginikanan ug sa ilang maayong ehemplo, sa pagtudlo nako sa kaimportante sa pag-adto sa templo ug pagtabang nako nga makaandam sa pagsulod niining sagrado nga dapit. Apan ang labing importante, ako mapasalamaton sa akong Langitnong Amahan, kinsa mihimo nga posible sa langit nga mohikap sa yuta. Sa paghimo niini nga posible alang kanato sa paghimo og sagrado nga mga pakigsaad dili lang sa atong kaugalingon apan usab alang niadtong mga katigulangan kinsa walay oportunidad sa paghimo niini alang sa ilang kaugalingon.
Ang templo mao gayud ang ebidensya sa gugma sa Langitnong Amahan alang kanato. Sa daghang higayon, kita ang labing grabe nga kritiko sa atong kaugalingon. Tingali dunay mga higayon nga kita mobati og dili perpekto o nawad-an og paglaum, apan kinahanglan kita nga mahinumdom nga dili kinahanglan nga mahimo kitang perpekto aron mahimong takus. Kon mobati kita nga nawad-an og paglaum tungod sa atong mga sayop ug mobati nga kita dili angayan, kinahanglan nga mahinumdom kita sa sakripisyo sa Manluluwas ug moduol Kaniya alang sa panabang. Ang Pag-ula ni Jesukristo nakapahimo nga posible alang sa tanan nga makaadto sa templo. Pinaagi sa Espiritu, makahibalo kita nga kita “angayan.” Dili kita perpekto, ug ang Langitnong Amahan nakahibalo niana, apan ang labing importante nga butang mao ang pagbuhat sa labing maayo aron kita mahimong takus ug sa pagpaningkamot sa pagbuhat sa ingon matag adlaw. Ang templo mao ang labing importante nga dapit, ug ako nalipay nga ako nakahimo sa pag-adto didto.