Pagkahisakop sa Simbahan pinaagi sa Pagsabot sa Pagka-dili makapanganak
Ang pagsagubang sa pagka-dili makapanganak mipabati nako nga wala akoy dapit sa simbahan.
Mga paghulagway pinaagi ni J. Beth Jepson
Wala gyud ko mobati nga wala mahisakop sa simbahan hangtud nga ang akong bana, si Cameron, ug ako nagsugod sa pagpakigbisog mahitungod sa pagka-dili makapanganak. Ang mga bata ug mga pamilya kinsa sa kasagaran maoy nagdala nako og kalipay nga makita sa simbahan, karon nagsugod sa pagpasubo ug pagsakit kanako.
Akong gibati ang pagkabaog kay wala akoy anak sa akong mga bukton o gikuptan nga bag para sa diaper. Sa Relief Society, ang panggrupo nga mga dula gipahibalo, nag-istoryahanay ang mga mama, ug daw ang matag leksyon kanunayng mahitungod sa pagkainahan.
Daw maitsa-pwera ko.
Wala koy anak nga madala sa panggrupo nga dula. Wala koy ikapaambit nga personal nga mga sugilanon mahitungod sa pagpadako og anak sa ebanghelyo.
Gusto gyud kaayo kong mahimong kabahin sa mga pag-istoryahanay mahitungod sa pagkainahan ug makighigala sa mga sister sa akong ward, apan gibati nako ang kawalay koneksyon tali kanamo kay dili man ko inahan.
Ang pinakalisud mao ang unang Dominggo didto sa among bag-o nga ward. Kay wala man mi mga anak, gipangutana kami kon bag-o ba ming minyo ug kon kanus-a mi nagplanong magkapamilya. Maayo ang akong pagkatubag niining mga pangutana nga wala ako maapektuhi niini—nahibalo kong dili nila tuyo ang pagpasakit.
Bisan pa, niining Dominggoha gayud, ang pagtubag niadto nga mga pangutana lisud gayud. Bag-o lang namong nahibaloan, human ngai naglaum, nga—diay—dili ko mabdos.
Miadto ko sa miting sa sakramento nga mibati nga nahugno, ug ang pagtubag niadtong kasagarang “pagpaila-ila” nga mga pangutana lisud para nako. Atol sa sakramento, gianinaw nako ang kongregasyon sa pagpangita og ubang batan-ong mga magtiayon nga walay mga anak diin ako ug ang akong bana makasabut sa pagbati. Wala kami nakita bisan usa.
Apan ang Sunday School tinuoray maoy nakabuak sa akong kasingkasing. Ang leksyon—nga unta mahitungod sa balaang tahas sa mga inahan—sa kalit nausab ug nahimong sesyon sa pagpadayag sa mga kasagmuyo bahin sa pagkainahan. Nahugno ang akong kasingkasing ug sa hilom midagayday sa akong aping ang mga luha dihang akong nadungog ang mga babaye nga nagmulo [nagreklamo] mahitungod sa usa ka panalangin nga gipaningkamutan gyud nakong maangkon.
Dali kong mibiya sa simbahan. Sa una, di na ko ganahang mobalik. Dili ko gustong mosinati og usab niana nga pagbati nga nag-inusara. Apan nianang gabhiona, human makig-istorya sa akong bana, nasayud kami nga kinahanglang padayon kaming magsimba dili lang tungod kay naghangyo ang Ginoo kanamo apan tungod usab kay nasayud kami nga ang kalipayng miabut gikan sa pagbag-o sa mga pakigsaad ug pagbati sa Espiritu diha sa simbahan mipatigbabaw sa kasubo nga akong gibati nianang adlawa.
Kitang Tanan Usahay may mga Panahon nga Mobati Kita nga Wala Mahisakop
Kana nga kasinatian nahitabo upat ka tuig nang milabay. Milabay ang panahon. Ug wala gihapon koy anak sa akong mga bukton o gikuptan nga bag para sa diaper, apan nasayud ko karon kay sa kaniadto nga ako nahisakop sa simbahan.
Samtang padayon ang kaugalingon nakong kasubo, mas nagbinantayon ako sa mga tawo sa akong palibut. Aninawon gihapon nako ang kongregasyon, apan karon gipaningkamutan nako nga akong makita kadtong misimba nga tingali mibati nga sila wala mahisakop. Ug akong nakat-unan nga tanan kita mobati nga usahay dunay mga panahon nga ingon og wala kita mahisakop.
Diha sa Simbahan, adunay mga nabiyuda, nadiborsyo, ug dili minyo nga mga miyembro; may mga sakop sa pamilya nga mibiya sa ebanghelyo; mga tawo nga kanunayng nagluya o naglisud sa pinansyal: mga miyembro nga nagsinati sa pagkaibug sa sama og sekso; mga miyembro nga nanglimbasog sa pagbuntog sa pagkaadik og mga pagduhaduha; mga bag-ong nakabig; bag-ong namalhin; wala nay mga kauban sa balay; ug daghan pa.
Tanan kita pweding mobati nga ang atong mga pagsulay o mga kahimtang magpugong kanato gikan sa pagkahisakop, apan ang tinuod mao nga ang atong lahi nga kinabuhi ug ang atong tinagsa-tagsa nga kalisdanan mao diay sa tinuod ang maghimo nga kita mas mahisakop sa Simbahan ni Kristo.
Nahisakop Kita diha sa Atong Manluluwas
Amg katuyoan sa pagkamiyembro sa Simbahan mao ang pagsunod Kaniya. Nahisakop kita diha sa atong Manluluwas, ug busa nahisakop kita diha sa Iyang Simbahan. Miingon siya kanato, “Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo” (Mateo 11:28).
Ang Manluluwas nagdapit kanato sa pagduol ngadto Kaniya—bisan unsay atong mga kahimtang. Mosimba kita aron sa pagbag-o sa atong mga pakigsaad, sa pagpalambo sa atong pagtuo, sa pagkaplag og kalinaw, ug sa pagbuhat sama sa Iyang gibuhat nga hingpit sa Iyang kinabuhi—sa pagpangalagad sa uban kinsa mibati nga wala sila mahisakop.
Tingali adunay mga panahon nga ako rang usa diha sa Relief Society kinsa walay mga anak. Ug mga panahon nga pangutan-on ako sa mga tawo kon nganong wala kami makaanak. Kadto nga mga panahon tingali lisud, apan kon may daghan man nga mga kasinatian nga lisud, adunay mas daghang makalipay.
Ang pagbati sa Espiritu diha sa simbahan ug sa pagpakita sa akong gugma sa Manluluwas kanunay nga mopatigbabaw sa bisan unsang pagbati nga nag-inusara. Nasayud ako nga adunay kalinaw diha kang Kristo. Nasayud ako nga adunay pagkaayo diha sa pagsimba. Nasayud ako nga mapanalanginan kami kon kami magpadayon. Ang among mga pagsulay tingali lahi kay sa uban diha sa simbahan, apan ang among mga personal nga kasinatian makatabang aron kami mas mobati sa uban kinsa mibati nga sila wala mahisakop. Ug isip resulta, kadto nga mga kasinatian makahiusa kanamo.
Nasayud ako nga pinaagi sa pagpaambit sa akong pagpamatuod ug sa pag-abli sa akong kasingkasing, makatabang ako sa uban sa pagsabut nga sila—ug ang tinagsa-tagsa nga indibidwal—nahisakop sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.