Digitaal thema-artikel
Toen ik meer te weten kwam over christelijke tradities, ging Pasen meer voor me betekenen
Toen ik bij mijn studie een cursus over wereldgodsdiensten had gevolgd, besefte ik dat ik, als heilige der laatste dagen, Pasen meer voor mezelf kon laten betekenen.
In de loop van een studiesemester leerde ik in een kleine collegezaal over verschillende wereldgodsdiensten. Ik kwam altijd iets tegen dat mij in mijn ontwikkeling als discipel van Jezus Christus aansprak – hetzij een ritueel, een grondbeginsel, een vers of een heilige tekst.
Maar het voornaamste wat ik meenam uit die cursus, was de wetenschap dat God zijn kinderen overal inspireert. Ik vind deze uitspraak van ouderling Dieter F. Uchtdorf van het Quorum der Twaalf Apostelen mooi:
‘We houden alle gelovigen in andere religies in ere en respecteren hen die God liefhadden, ongeacht waar zij woonden of wanneer zij leefden, ook al hadden zij niet de volheid van het evangelie. […] Zij zijn onze broeders en zusters, kinderen van onze hemelse Vader. […]
‘Hij hoort de gebeden van de ootmoedigen en oprechten in alle natiën, talen en volken. Hij schenkt licht aan wie Hem zoeken en eren, en bereid zijn om zijn geboden te onderhouden.’1
Omdat de paastijd bijna aanbreekt, volgen hier enkele gebruiken uit diverse delen van de wereld die ik inspirerend vind. Hoewel wij ons als leden van de kerk niet aan al deze gebruiken houden, kan kennis van de manieren waarop andere christenen de Heiland gedenken ertoe bijdragen dat wij onze eigen paasviering ook zinvoller maken.
De grote vasten
Sommige christenen vieren de paastijd met een veertig dagen durende vastenperiode. Het is een periode van geestelijke nederigheid en groei die zes weken voor Pasen begint. De gelovigen bereiden zich in die periode door persoonlijke opoffering voor op de feestdag. Dit omvat speciale dagen van vasten en aalmoezen geven. Tijdens deze periode worden gelovigen ook aangemoedigd om zich te onthouden van iets materieels – een lievelingsgerecht, spel, tv-programma of hobby – en de vrijgekomen tijd te besteden aan geestelijke studie en gebed.
Ik vind het een fijne gedachte dat Pasen een transformerende ervaring voor mijn band met de Heiland kan zijn. Wij als heiligen der laatste dagen doen niet aan deze lange vastenperiode, maar nu ik ervan afweet, wil ik meer tijd besteden aan mijn geestelijke voorbereiding op Pasen, en de Heiland indachtig zijn – of dat nu is door vasten, het leven van de Heiland meer in de Schriften bestuderen, of zelfs mijn familiegeschiedenis of indexeringswerk doen om me te helpen onthouden hoeveel het offer van de Heiland voor mij en al mijn voorouders betekent.
Paaseieren
Ik ben opgegroeid in een gezin waar het kleuren van gekookte eieren een populaire traditie was. In sommige Europese landen (zoals Oekraïne en Litouwen) maakt men er heel veel werk van. In plaats van de gekookte eieren eenvoudigweg te kleuren, worden de eieren uitgeblazen, voorzien van prachtige waspatronen, en dan geschilderd. Het eindproduct is een leeg ei dat zowel het lege graf voorstelt als de heerlijke hoop op de opstanding.
Het is zo makkelijk om te vergeten hoeveel betekenis er achter onze vele tradities schuilt, maar het is belangrijk om daar even onze gedachten over te laten gaan, en te bedenken wat wij aan die betekenis kunnen hebben. De volgende keer dat ik eieren kleur, wil ik er mijn gedachten beter bij weergeven.
Het avondmaal van de Heer
Veel christenen nemen deel aan het avondmaal van de Heer, kortweg het avondmaal. Hoe meer ik over de symboliek van het avondmaal leerde, en hoe belangrijk het voor veel godsdiensten is, met name in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, hoe meer ik besefte dat ik die wekelijkse gave vaak voor vanzelfsprekend heb aangenomen.
Veel christenen bereiden zich vóór hun deelname aan het avondmaal mentaal en geestelijk voor. Het viel mij op dat het avondmaal vanwege hun voorbereiding een grote uitwerking op deze gelovigen heeft. Door hun voorbeeld dacht ik na over mijn eigen voorbereiding op het avondmaal. Ik heb nu veel manieren bedacht om me elke week geestelijk op het avondmaal voor te bereiden, en deze verordening meer zin voor mezelf te geven door me op de ware symboliek ervan te concentreren.
Van anderen leren
Over de hele wereld vieren mensen Pasen op verschillende maar veelbetekenende manieren. In Spanje luiden er in de dagen voor Pasen geen kerkklokken om het lijden en overlijden van Christus te eren, en dan worden ze met Pasen weer geluid. In Rusland begroeten familieleden, vrienden en vreemdelingen elkaar op straat met de woorden ‘Hij is opgestaan’, en de ander antwoordt dan ‘Inderdaad, Hij is opgestaan.’
Met Pasen vieren we de vreugdevolste gebeurtenis in de wereldgeschiedenis, een gebeurtenis die mij voortdurend hoop geeft. Door het voorbeeld van gelovigen en culturen over de hele wereld ben ik eraan herinnerd om mijn viering zinvol te maken met een bedachtzame voorbereiding, en door meer tijd uit te trekken om mijn band met God aan te halen. Maar het allerbelangrijkste is dat het me eraan heeft herinnerd waarom we dit feest vieren, en hoe het ons dichter tot Christus kan brengen.