Kom dan en volg Mij
Profetie van oorlog, voorschrift voor vrede
Ouderling Matthew S. Holland
van de Zeventig
In een openbaring voorzag Joseph de Amerikaanse Burgeroorlog en andere rampspoed, maar hij ontving ook goddelijke aanwijzingen om vrede te vinden.
Gravure en achtergrond, Getty Images
Jaren geleden, aan het einde van een bijzonder fijne kerstdag met mijn gezin, keek een van mijn kinderen mij aan en vroeg: ‘Hoelang duurt het nog tot het weer Kerstmis is?’
Hoewel het nog maar augustus is, kunnen velen van ons, ongeacht onze leeftijd, ons al voorstellen, en ons verheugen op, wat we op eerste kerstdag gaan doen.
Ondanks de reële kans op wereldwijde uitputting door de aanhoudende dreiging van COVID-19, economische problemen, en politieke en culturele verdeeldheid, zullen de meesten van ons deze dingen waarschijnlijk opzijzetten, en volledig betrokken raken bij een vreugdevolle en geestelijke viering van de geboorte van onze Heiland. Maar in ons huidige klimaat kunnen we misschien meeleven met alles waar Joseph Smith mee zat op 25 december 1832.
Zorgen leidden tot openbaring
Tegen het einde van het jaar was de profeet verontrust over ‘het opduiken van allerlei problemen onder de naties’ (Leer en Verbonden 87, inleiding). Hij merkte in het bijzonder een wereldwijde cholerapandemie op, en de dreiging van de ‘onmiddellijke ontbinding’ van de Verenigde Staten. In zijn woorden had de staat South Carolina, die het niet eens was met het bestuur en het beleid van de federale overheid, ‘verordeningen ingevoerd, waardoor het zichzelf tot een onafhankelijke staat verklaarde’.1
Op 25 december 1832 werden Josephs hart en geest door deze zorgen opengesteld voor een buitengewone openbaring, die we nu kennen als afdeling 87 van de Leer en Verbonden. De openbaring voorspelde belangrijke aspecten van de Amerikaanse Burgeroorlog, bijna 30 jaar voordat deze begon. Ze gaf ook duidelijke geestelijke leiding voor alle rampspoedige tijden.
Opmerkzaam of profetisch?
De openbaring begon met een waarschuwing: de Verenigde Staten zouden spoedig door oorlog geteisterd worden, beginnend met ‘de opstand van South Carolina’ (vers 1). In het daaropvolgende conflict zouden ‘de zuidelijke staten […] zich van de noordelijke staten afscheiden’ (vers 3).
Als de openbaring hierbij was gebleven, zou beweerd kunnen worden dat Joseph Smith simpelweg opmerkzaam was, niet profetisch. In 1832 leek het er al op dat South Carolina in opstand kwam en dat er misschien een oorlog zat aan te komen.
Maar deze profetie omvatte zoveel meer.
Joseph kreeg het volgende te horen:
-
This conflict Na dit conflict zou oorlog worden ‘uitgestort over alle natiën’ (vers 3). Minder dan 50 jaar na het einde van de burgeroorlog begon de Eerste Wereldoorlog.
-
Al deze conflicten zouden ‘tenslotte tot de dood en ellende van vele zielen […] leiden’ (vers 1). Tot op de dag van vandaag zijn er in de Verenigde Staten meer levens verloren gegaan tijdens de burgeroorlog dan in alle andere oorlogen van de Verenigde Staten samen.2 De Amerikaanse president Abraham Lincoln zei bij zijn tweede inauguratie: ‘Geen van beide partijen verwachtte dat de oorlog de omvang of de duur zou hebben die zij reeds heeft bereikt.’3 En hoe bloederig de burgeroorlog ook was, zijn dodental valt in het niet in vergelijking met dat van de twee wereldoorlogen die zouden volgen, waarvan het totale aantal slachtoffers wordt geschat tussen de 70 en 160 miljoen.4
-
Het zuiden zou ‘een beroep doen op […] Groot-Brittannië’ voor steun (vers 3), en ‘na vele dagen’, zouden slaven ‘opstaan tegen hun meesters’ en worden ‘georganiseerd en geoefend voor oorlogvoering’ (vers 4). Beide dingen gebeurden.5
Mikpunt van spot
Nadat de crisis met South Carolina in 1832 was bedaard, en voordat de burgeroorlog in 1861 begon, werd Joseph zeker niet ‘opmerkzaam’ genoemd. Hij en anderen die geloofden in de openbaring werden bespot.
Ouderling Orson Pratt (1811–1881) van het Quorum der Twaalf Apostelen zei dat hij vanaf zijn negentiende deze profetie predikte in het noorden van de Verenigde Staten. Over het algemeen werden zijn leringen gezien als ‘het toppunt van onzin’, en werd hij minachtend uitgelachen. Dat gebeurde vooral in Kansas, waar veel mensen ervan overtuigd waren dat een oorlog, als die er al kwam, zeker daar zou beginnen, omdat de voor- en tegenstanders van slavernij er vaak in hevige en soms gewelddadige conflicten verwikkeld waren.
Maar ouderling Pratt verklaarde: ‘Zowaar, in de loop van de tijd geschiedden [deze gebeurtenissen zoals Joseph had geprofeteerd], en stelden ze opnieuw de goddelijkheid van zijn werk vast, en gaven ze nog een bewijs dat God in dit werk is, en dat Hij uitvoert wat Hij sprak.’6
Afdeling 87, een gedetailleerde en feilloze omschrijving van de belangrijkste gebeurtenissen van de burgeroorlog, 30 jaar voordat deze plaatsvond, en van (onder andere) de wereldoorlogen die snel zouden volgen, is een krachtig getuigenis van de geïnspireerde aard en profetische roeping van Joseph Smith. Maar ze heeft ons nog meer te bieden.
Sta op heilige plaatsen
Gravure en achtergrond, Getty Images
Naast de oorlogen die de aarde in de laatste dagen zouden teisteren, kreeg Joseph ook te horen dat ‘de bewoners van de aarde’ hongersnoden, plagen, aardbevingen, donder en felle bliksem zouden ervaren, totdat er ‘een volkomen einde aan alle natiën’ zou komen (vers 6). Om dit alles te overleven, geeft de Heer één glashelder gebod: ‘Sta op heilige plaatsen en word niet aan het wankelen gebracht, totdat de dag van de Heer komt’ (vers 8).
Zoals ouderling Ronald A. Rasband van het Quorum der Twaalf Apostelen onlangs heeft uitgelegd: ‘Wanneer we op heilige plaatsen staan – in onze rechtschapen huisgezinnen, onze ingewijde kerkgebouwen, onze gewijde tempels – voelen we dat de Geest van de Heer met ons is. We ontdekken het antwoord op vragen waar we mee zitten of vinden de gemoedsrust om ze van ons af te zetten. Dat is de Geest in actie. Op deze heilige plaatsen in het koninkrijk van God op aarde moeten we eerbiedig zijn, anderen respecteren, op ons best zijn in onze evangelienaleving, hopen onze angsten af te leggen, en naar de genezende kracht van Jezus Christus door zijn verzoening verlangen.’7
Maar, zoals ouderling Rasband al aangeeft, is het zelfs in deze fysieke heilige plaatsen belangrijker hoe we staan dan waar we staan. We moeten altijd leven in en volgens het volle licht van de Heer Jezus Christus. Als we hierin onwrikbaar zijn, zullen we op een heilige plaats staan waar we ons ook fysiek bevinden, en wat voor gevaren er ook om ons heen zijn.
Een veilige plek
In Kelsey (Texas, VS) in 1942, op het hoogtepunt van de Tweede Wereldoorlog, werd president Harold B. Lee (1899–1973), die op dat moment lid van het Quorum der Twaalf Apostelen was, benaderd door een groep kerkleden. Zij vroegen: ‘Is dit de tijd voor ons om naar Zion te komen, waar we beschermd kunnen worden tegen onze vijanden?’
President Lee nam de vraag serieus. Na enige tijd van overpeinzen, studeren, en bidden, concludeerde hij: ‘Ik […] weet nu dat veiligheid in deze wereld niet op een specifieke plaats te vinden is. Het maakt niet zozeer uit waar we leven, het is belangrijk hoe we leven. Ik heb geleerd dat Israël alleen veilig is als [we] de geboden onderhouden, als [we] zo leven dat [we] het gezelschap, de leiding en de troost van de Heilige Geest van de Heer ontvangen, als [we] gewillig zijn om te luisteren naar deze mannen die door God zijn geroepen om als zijn spreekbuis te fungeren, en als wij de raden van de kerk gehoorzamen.’8
Een leidraad voor vrede
Afdeling 87 bleek bijzonder vooruitziend. Dergelijke profetieën helpen ons om ons geloof in Christus en zijn uitverkoren dienstknechten te versterken. We hebben dat geloof meer dan ooit nodig, omdat deze openbaring ook een ontnuchterende herinnering is aan de beproevingen die nog moeten komen.
Terwijl de wereld blijft horen van ‘oorlogen en geruchten van oorlogen’ (Leer en Verbonden 45:26) en allerlei natuur- en humanitaire rampen, moeten wij allen dankbaar zijn dat een bedachtzame en geïnspireerde profeet van God op een feestelijke eerste kerstdag in 1832 de tijd nam om te luisteren naar en een verslag te maken van de waarschuwende woorden en het reddende gebod van Jezus Christus zelf. Van zo’n kostbaar kerstgeschenk kunnen we zeggen, ‘dat is veilig, brengt vrede en rust’.9