‘Maak je in deze rumoerige wereld tijd om Gods stilte te voelen?’, Liahona, juni 2024.
Jongvolwassenen
Maak je in deze rumoerige wereld tijd om Gods stilte te voelen?
Doordat ik de tijd heb genomen om stil te zijn, ben ik dichter tot mijn hemelse Vader en Jezus Christus gekomen en heb ik hun vrede gevoeld.
De Heer is mijn Herder, Yongsung Kim, met dank aan LDSart
Toen ik op de basisschool zat, haalde mijn moeder me elke woensdag van school op. We gingen dan baantjes zwemmen om wat nodige beweging te krijgen. In het begin vond ik dat niet leuk. Ik had weinig tot geen aanleg voor sport en ging eigenlijk alleen mee omdat ik dan niet met de bus naar huis hoefde.
Maar ik besefte al gauw de voordelen van deze wekelijkse afspraak. Mijn moeder leerde me hoe ik mijn slagen kon verbeteren, hoe ik mijn lichaam in het water moest houden en wanneer ik moest ademen. Ik vond een ongehaast ritme terwijl ik mezelf door het water bewoog.
Zwemmen, zwemmen, zwemmen, ademhalen.
Maar wat ik het fijnst vond, was de tijd samen met mijn moeder. Ik hoefde me nooit zorgen te maken of ik mijn getalenteerde leeftijdsgenoten kon bijhouden en of ik voldoende baantjes had getrokken. Ik was gewoon samen met mijn moeder in ons eigen ritme.
Onlangs ben ik weer gaan zwemmen. Het was makkelijk om het ritme opnieuw aan te leren. Zwemmen, zwemmen, zwemmen, ademhalen. De stilte van deze bezigheid voelde vertrouwd aan en is een kalmeringsmiddel voor mijn vaak razende gedachten geworden. Ik heb gemerkt dat ik minder vatbaar ben voor invloeden van buitenaf op een plek waar ik het lawaai om me heen niet kan horen.
In deze gereserveerde tijd voor mezelf, waarin ik niet mijn telefoon pak of dingen van mijn takenlijstje afvink, heb ik gemerkt hoe waardevol een stille omgeving kan zijn. Het is veel makkelijker om mijn gedachten op onze hemelse Vader en Jezus Christus te richten als ik het buitensporige rumoer van mijn dagelijks leven uitban.
En als ik die stilte regelmatig opzoek, sta ik vaker open voor geestelijke ervaringen. Door mijn telefoon uit te zetten of even afstand van mijn dagelijkse taken te nemen, kan ik zeggen: ‘Hemelse Vader, ik heb mezelf voorbereid om dichter tot U te komen. Ik ben klaar om te luisteren.’
Wanneer ik wacht en luister is er vaak geen hoorbare stem en zelfs geen specifieke gedachte, maar een gevoel van stilte. Die stilte brengt warmte, gemoedsrust en een nauwe band met God en Jezus Christus met zich mee (zie Psalmen 46:11). Ik voel dat ik beter op Hen afgestemd raak. Uiteindelijk ben ik dankzij mijn zoektocht naar ononderbroken stilte dichter tot mijn hemelse Vader en mijn Heiland, Jezus Christus, gekomen. Ik leer Hen kennen en kan Hen horen.
De goede Herder horen
Door de jaren heen heb ik geleerd om Gods stilte ook op andere manieren te vinden. In mijn volwassen leven heb ik talloze schilderijen bestudeerd, in het bijzonder schilderijen met een heilig thema. Ik heb veel schilderijen gevonden die op het eerste zicht misschien niet godsdienstig lijken, maar toch heilig voor mij zijn.
Een van die kunstwerken is een eenvoudig schilderij van een herder die een kleine kudde schapen door een mistig landschap leidt. Het bekende symbool van de herder op dit schilderij doet me denken aan Johannes 10:27: ‘Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij.’
Onze hemelse Vader spoort ons in de Schriften vaak aan om naar de stem van zijn Zoon, Jezus Christus, te luisteren (zie Mattheüs 17:5; 3 Nephi 11:7; Geschiedenis van Joseph Smith 1:17). Sinds ik dit schilderij voor het eerst zag, herinnert het mij aan wat het kan inhouden om in ons dagelijks leven de stem van Jezus Christus, de goede Herder, te horen.
De maker van dit schilderij, Granville Redmond, werd op jonge leeftijd doof. Daardoor ontwikkelde hij het bijzondere vermogen om beelden te schilderen die op de een of andere manier stil aanvoelen.
Net zoals de kunstenaar met dit expressieve schilderij zonder woorden een heilige en betekenisvolle sfeer heeft geschapen, spreekt de goede Herder vaak ook met een stem die niet zozeer wordt gehoord, maar gevoeld door ‘wie oren heeft om te horen’ (Mattheüs 13:9). Door dit schilderij, gemaakt door een kunstenaar die de waarde van woordeloosheid duidelijk begreep, heb ik de kracht van een ander soort horen leren kennen – niet fysiek, maar geestelijk. Niet van stem tot oor, maar van ziel tot ziel.
Een goede vriend van Granville Redmond heeft eens over hem gezegd: ‘Soms denk ik dat hij dankzij de stilte waarin hij leeft op een bepaalde manier een groot talent voor geluk heeft ontwikkeld dat anderen niet hebben. Hij schildert alleen zijn zoals niemand anders dat kan uitbeelden, en toch voelt dat alleen zijn op schijnbaar tegenstrijdige wijze nooit eenzaam aan.’1
Ik heb in de loop der jaren vaak over dat schilderij nagedacht. Het brengt bij mij soortgelijke gevoelens naar boven als in de kalmte van het zwembad. Ik probeer erdoor dichter tot God te komen en de stem van de goede Herder te horen. Ik merk dan dat mijn gedachten en daden worden beïnvloed door het gevoel dat ik dicht bij onze hemelse Vader en Jezus Christus ben. Ik hoef hun stem niet letterlijk te horen om een geestelijke ervaring met Hen te hebben.2
Stilte vinden
President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Luisteren is een essentieel onderdeel van gebed. Antwoorden van de Heer komen heel stilletjes. Daarom heeft Hij ons deze raad gegeven: “Wees stil en weet dat Ik God ben” (Leer en Verbonden 101:16).’3
Iedereen zal andere manieren vinden om stil te zijn en naar de stem van de Heer te luisteren. En ik heb gemerkt dat, afhankelijk van mijn omstandigheden, sommige manieren om stilte te vinden eenvoudiger zijn dan andere.
Er zijn momenten geweest dat ik stilte voelde door een bezorgde vriendin te troosten, naar het getuigenis van een dierbare te luisteren of bij mijn zusters in de ZHV te zitten. Op andere momenten heb ik stilte gevonden door dingen uit mijn overvolle agenda te schrappen, tijd in de buitenlucht door te brengen of de Schriften open te slaan.
Als ik tijdens de avondmaalsdienst het geluid van schalen, bekertjes en onrustige baby’s hoor, put ik troost uit het feit dat ik me zelfs met mensen om me heen naar binnen kan keren en met God kan communiceren. Zoals president Nelson heeft gezegd, kan ik rust vinden en de stress, onzekerheid en angst van deze wereld buitensluiten, doordat ik de wereld overwin met behulp van mijn verbonden met God.4
Wanneer ik in de celestiale zaal van de tempel zit – of er nu veel of weinig mensen zijn – kan ik ook met God communiceren. Op die heilige plekken denk ik er het meest aan om ongehaast, rustig en stil te zijn. En op die heilige plekken voel ik me het meest voorbereid om mijn hart voor mijn Vader uit te storten en zijn heilige stilte te ontvangen. (Zie Galaten 5:22–23.)
Dichter tot God komen
Tijdens zijn bediening zonderde de Heiland Zich soms af van de groeiende menigte discipelen. In de vertaling van Mattheüs van Joseph Smith lezen we dat ‘Jezus door de Geest naar de woestijn [werd] geleid om bij God te zijn’ (Bijbelvertaling van Joseph Smith, Mattheüs 4:1). De Heiland bracht evenwicht in zijn prioriteiten. Ik ben dankbaar dat Hij bij al zijn wonderen en onderricht ook de tijd nam om alleen met zijn Vader te zijn.
Ik weet niet wat de heilige Vader en Zoon op die momenten tegen elkaar zeiden, maar ik probeer zelf ook naar zulke ervaringen te streven. Zelfs als ik het druk heb met goede dingen, heeft weinig anders tot meer geestelijke ervaringen geleid dan de tijd om stil te zijn en contact met mijn Vader in de hemel te leggen.
Toen ik als kind elke week met mijn moeder ging zwemmen, besefte ik niet dat ze me ook leerde om de stilte op te zoeken en naar de stem van de goede Herder te luisteren. Door de jaren heen heb ik kunnen oefenen met het zoeken naar momenten en plekken om met God te communiceren. Daardoor ben ik gaan beseffen dat God er altijd is en wacht tot ik nader tot Hem kom.
Als we regelmatig tijd vrijmaken om met God te communiceren, gaan we de stem van zijn geliefde Zoon horen. En als we onze hemelse Vader en Jezus Christus opzoeken, verschaffen Zij ons vrede, rust en leiding. Er liggen fijne ervaringen in het verschiet als we ons van de wereld afzonderen. Ik heb gemerkt dat hoe meer ik dat doe, hoe meer ik Gods stilte kan voelen.