Unsa Kalig-on ang Tukuranan
Elder Donald L. Hallstrom
Sa Kapangulohan sa Seventy
Debosyonal sa CES para sa mga Young Adult • Nobyembre2, 2014 • Ogden Tabernacle, Ogden, Utah
Makahinam para kang Sister Hallstrom ug nako nga makauban ninyo karong gabhiona. Samtang nagtan-aw kami sa mga nawong niadtong among makita karong gabii, kami naglantaw sa mga young adult sa tibuok kalibutan, dili minyo ug minyo, nag-apil niining sibya. May kahigayunan mi nga makabiyahe sa tibuok Simbahan. Nakahimamat mi og daghan ninyo ug daghang sama ninyo. Nakahimamat mi og mga young adult nga nakabig ug kadtong naningkamot pa nga mas makabig. Nakahimamat mi og mga young adult kinsa nawala ug kadtong nakaplagan—o, mas tukma, nakakaplag sa ilang kaugalingon. Nakahimamat mi og mga dili miyembro sa simbahan, kadtong bag-o lang nabunyagan, ug kadtong gikan sa daghang henerasyon nga mga pamilya nga miyembro sa Simbahan. Mopamatuod mi nga ang tanan mga anak sa Dios ug may kahigayunan nga makadawat sa matag mahangturong panalangin.
Gikan sa tibuok kapangulohan sa Simbahan, ako madasigong mosulti, “Kami nahigugma kaninyo!” Nakaobserbar gyud sa mga propeta ug apostoles ug nakaila gyud nila, ako mapasaligong mosulti nga sila naghunahuna gayud sa mga young adult sa Simbahan. Kamo ang kasamtangan ug ang umaabut. Nagkinahanglan mi ninyo!
Kini nga miting nagagikan sa Ogden Tabernacle, nindot nga gibag-o nga edipisyo tapad sa matahum nga Ogden Utah Temple. Kadto nga templo ug kining tabernakulo gipahinungod pag-usab ni Presidente Thomas S. Monson unom ka semana ang milabay. Ang templo mao ang usa sa 143 nga kasamtangang magamit sa Simbahan ug nagkatap sa kalibutan. Isip timaan sa akong pangedaron, o sa positibong pagkasulti, sa unsang paagi gipadali sa Ginoo ang Iyang buhat, sa dihang natawo ko dunay walo lang ka templo.
Gamiton ang templo isip pasumbingay, karon mamulong ko kabahin sa mga pundasyon. Sa pagdesinyo ug pagtukod sa kada templo, mahinungdanong buhat gihimo sa unsay dili dali makit-an kon ang proyekto nahuman na—ang pundasyon. Sama pananglit, kini ang drowing sa artist sa Philadelphia Pennsylvania Temple, nga kasamtangang gitukod pa. Kon mahuman, kining talagsaong edipisyo mahimong 82 ka pye ang gitas-on hangtud sa atop ug moabut og 195 ka pye kon idugang si anghel Moroni. Kon inyong makita, kini matahum kaayo! Apan, bisan sa kanindot ug katahum ning building, kini maigo gihapon sa makadaut nga mga hangin ug baha. Kining grabeng mga kondisyon, kon dili ikonsiderar, makaguba ug gani makapagun-ob ning halangdong edipisyo.
Nasayud nga kining mga pwersa walay looy nga moigo sa templo, ang mga enhinyero midesinyo ug ang contractor mikalot og 32 ka pye nga lungag ilawom sa tibuok footprint sa estraktura. Ang lungag gikalut sa native Pennsylvania granite aron mahimong dili matarug nga pundasyon nga tukuran. Ang konkretong mga footing ug pundasyon gisumpay ngadto sa granite bedrock gamit ang mga rock anchor aron dili maunsa binsa pa sa kusog kaayo nga hangin ug baha. Ang mga anchor gibarina og 50 hangtud sa 175 ka pye ngadto sa granite ug gi-tension sa 250,000 pounds per square inch. Ang mga anchor gilak-angan og 15 ka pye sa matag direksyon.
Mihatag ko og detalyadong impormasyon sa pagtudlo niining punto: Dili sama sa pagtukod og estraktura (nga temporaryo lang), sa pagtukod sa atong mahangturon (ug unta,) kinabuhing dayon, usahay gamay ra atong pagtagad sa inhenyeriya ug pagtukod sa atong mga pundasyon. Isip sangputanan, kita mabantang ug daling makuso-makuso sa dautang mga pwersa.
Kita nagpuyo sa kalibutan nga makalibog—kon tugutan, kini makapahimo nato nga makalimot kon si kinsa gyud kita. Si Presidente Thomas S. Monson mipahayag:
“Ang mortalidad usa ka panahon sa pagsulay, panahon sa pagprubar sa atong mga kaugalingon nga takus nga mobalik sa atubangan sa atong Langitnong Amahan. Aron kita sulayan, kita kinahanglan gayud nga moharung sa mga pagsulay ug mga kalisdanan. Kini mahimong mosiak kanato, ug ang ibabaw sa atong mga kalag mahimong moliki ug madugmok—kana, kon ang atong mga pundasyon sa hugot nga pagtuo, atong mga pagpamatuod sa kamatuoran dili kaayo lalum ang pagkasilsil sa kinaladman nato.
“Kita mahimong magsalig sa hugot nga pagtuo ug pagpamatuod sa uban sulod lamang sa limitado nga panahon. Apan sa katapusan kinahanglan gayud kitang makaangkon og atong kaugalingong lig-on ug lalum nga pagkaugbok nga pundasyon, o kita dili makahimo sa pagharung sa mga unos sa kinabuhi, nga siguradong moabut.”1
Si Jesukristo mihulagway niining paagiha, namulong sa tawo kinsa nakadungog ug nagsunod Kaniya:
“Siya mahisama sa usa ka tawo nga nagtukod og balay, nga nagkalot og lalum, ug nagpahiluna sa patukoranan diha sa ibabaw sa bato: ug sa pag-abut sa baha, ang bul-og mihasmag niadtong balaya, apan wala makatay-og niini: kay kini maayo man nga pagkatukod.
“Apan siya nga magapatalinghug ug dili magabuhat niini, mahisama siya sa usa ka tawo nga nagtukod sa iyang balay nga walay patukoranan diha sa yuta; kini gihasmagan sa bul-og, ug dihadiha napukan; ug dako gayud ang pagkagun-ob niadtong balaya” (Lucas 6:48–49).
Si Jesukristo mao ang bato nga maoy tukuran sa atong pundasyon. Ang Ginoo mipasabut sa Iyang Kaugalingon isip “bato sa Israel” ug maisugong mipahayag, “Siya nga nagtukod sa ibabaw niining lig-on nga sukaranan dili gayud mapukan” (D&P 50:44).
“Pakadakuon ninyo ang atong Dios,” miingon si Moises. “Ang Bato, ang iyang buhat hingpit” (Deuteronomio 32:3–4). Si David mipahayag, “Ang Dios akong bato, kaniya ako modangup, … akong kalasag, … akong hataas nga tore” (2 Samuel 22:2–3). Ang Ginoo miingon kang Enoch, “Ako mao ang Mesiyas, ang Hari sa Zion, ang Bato sa Langit” (Moises 7:53). Si Nephi misimba sa Ginoo isip “sukaranan sa akong kaluwasan” ug “sukaranan sa akong pagkamatarung” (2 Nephi 4:30, 35). Si Isaias mitawag sa Ginoo nga “sinulayan nga bato, ang usa ka bililhon nga bato sa pamag-ang, sa patukoranan nga malig-on” (Isaias 28:16). Si Pablo namulong kabahin sa mga apostoles ug propeta isip pundasyon sa Simbahan, uban ni “Jesukristo mao ang ulohang bato sa pamag-ang” (Mga Taga-Efeso 2:20).2
Dili kini bag-o nga doktrina. Sa lain-laing matang, kitang tanan nakasabut niini. Kita gitudloan niini sa atong ginikanan, sa Primary, sa atong mga klase sa Young Women ug Aaronic Priesthood ug sa mga korum, sa seminary, sa institute, pinaagi sa full-time nga mga misyonaryo, mga higala, lokal nga mga lider sa Simbahan, pinaagi sa kasulatan, ug sa buhing mga propeta ug apostoles. Nan, nganong lisud man sa kadaghanan nato ang pagsunod niini?
Sa yanong pagkasulti, kinahanglan dili lang kini sa atong hunahuna apan ngadto usab sa atong kasingkasing ug kalag. Kini labaw pa sa atong usahay nga gihunahuna o gani sa atong usahay nga gibati—kini kinahanglang kabahin gyud kon kinsa gyud kita. Ang atong relasyon sa atong Dios, atong Amahan, ug sa Iyang mahangturong plano, ug ni Jesukristo, Iyang Anak ug atong Bato, kinahanglang lig-ong mahan-ay aron kini mahimong tinuoray nga bato sa pamag-ang sa atong pundasyon. Dayon ang atong pagkatawo isip mahangturong binuhat mahimong mag-una—anak sa Dios—ug mapasalamatong tigdawat sa mga panalangin sa Pag-ula ni Jesukristo. Ang ubang matarung nga kinaiya siguradong itukod dayon diha nianang pundasyon kay kita masayud asa ang mahangturon ug asa ang temporaryo ug masayud kita sa pagprayoridad niini. Ang ubang mga kinaiya ug mga binuhatan niini (pipila niini gihatagan og bili sa kalibutan) mahimo natong dili sundon.
Ganahan kaayo ko sa gihambin nga awit “Unsa Kalig-on ang Tukuranan.” Ang akong paborito nga rendisyon mao ang (dili ikatingala) pinaagi sa Mormon Tabernacle Choir. Maglingkod atubangan sa choir panahon sa kinatibuk-ang komperensya ug makadungog ug mobati sa kanindot sa organ ug mga tingog ug musika ug lyrics makapagusto nakong mobarug ug moapil nila. Nasayud nga pagawason ko sa Conference Center, wala nako buhata. Paminawa kining matahum nga himno, nga gikanta atol sa sesyon sa Dominggo sa buntag sa kinatibuk-ang komperensya. Hinuktuki ang mga pulong; ilabi na paminawa ang katapusang bersikulo. Sa tinuoray ikapito kini nga bersikulo, apan dinhi gikanta nga ikaupat nga bersikulo.
Bag-ohay lang, miapil ko sa miting diha sa Salt Lake Temple uban sa mga sakop sa Unang Kapangulohan, sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, ug ubang mga General Authority nga na-assign sa punoang buhatan sa Simbahan. Among gikanta ang sukaranang tulo ka bersikulo ining matahum nga himno, gitapos human sa ikatulong bersikulo sama sa sagad natong buhaton sa sakrament o ubang miting. Apan niining higayona si Presidente Monson miingon, “Atong kantahon ang ikapito nga bersikulo.” Uban niining talagsaong mga General Authority, lakip sa buhing mga propeta ug apostoles, kami nanganta:
Kalag nga diha kang Jesus misalig
Dili ko, buot, kaaway mokabig;
Kalag nga, sa impyerno gitinguha,
Ako dili, gayud, ako dili, gayud,
Ako dili, dili gayud, mobiya!3
Kini ba naghulagway kon si kinsa mo? Kini ba naghulagway kon si kinsa mo nga mamahimo? Ang paningkamot sa pagtukod ug pagmentinar og espirituhanong pundasyon dili sayon. Ang proseso sa pagtukod dakong buluhaton, ug ang pagmentinar tibuok kinabuhi nga paningkamot.
Para ninyo nga naningkamot, kami kinasingkasing nga nagdayeg kaninyo, ug gustong ming masayud sa inyong gipangbuhat. Palihug gamita ang social media sa pagpakigbahin sa inyong gibuhat pinagi sa #cesdevo, ug kompletuha ang pahayag “Ako nagtukod sa akong espirituhanong pundasyon pinaagi sa …” Ang mga tubag managlahi ingon nga ang mga sirkumstansya sa indibidwal managlahi, ug ok ra na. Usab, ang sentence nga kompletuhon kay “Ako nagtukod sa akong espirituhanong pundasyon pinaagi sa …” Kami mapasalamaton nga makadungog ug makakat-on sa nanghitabo sa inyong kinabuhi.
Kon kamo wala pa nianang pundasyon nga atong gihisgutan, o tungod sa pagbaliwala kini nahuyang, dili pa ulahi nga mangandam ug magtrabaho. Ang tanang mga himan anaa na para kaninyo. Kini mao ra gihapong mga himan ang gigamit sa pagmentinar sa naestablisar nga pundasyon. Kamo nasayud kon unsa kini. Kini naglakip sa makanunayon, kinasingkasing nga pag-ampo; kada adlaw nga magtuon sa ebanghelyo diha sa kasulatan; aktibong moapil sa mga miting sa Simbahan, ilabi na ang matinguhaong pag-ambit sa sakrament; padayong dili hinakog nga pagserbisyo; ug makugihong pagtuman sa pakigsaad.
Laing importante nga himan mao ang tambag sa buhing mga propeta. Adunay 15 ka tawo sa kalibutan kinsa gipaluyohan isip mga propeta, manalagna, ug tigpdayag. Sila naghupot sa mga yawe sa priesthood sa Dios. Kanunay ta nila nga gitudloan. Atong giisa atong kamot sa pagpaluyo kanila kadaghan sa usa ka tuig. Ato silang iampo kada adlaw. Apan, ang dakong panalangin nga maka-access sa ilang mensahe makapaminos hinoon sa kaimportante niini.
Si Presidente Henry B. Eyring mipasidaan: “Ang pagpangita sa dalan sa kahilwasan diha sa tambag sa mga propeta importante niadtong adunay lig-on nga pagtuo. Kon ang propeta mamulong, kadtong gamay ra og pagtuo maghunahuna nga nakadungog sila og maalamon nga tawo nga naghatag og tambag. Dayon kon ang iyang tambag ingon og komportable ug makatarunganon, mihaum sa unsay ilang gustong buhaton, sundon nila kini. Kon dili, ilang hunahunaon nga sayop kini nga tambag o ilang makita ang ilang kahimtang ipangatarungan nga eksepsyon sa tambag.”
Si Presidente Eyring mipadayon: “Lain nga sayop mao ang pagtuo nga ang pagpili sa pagdawat o dili pagdawat sa tambag sa mga propeta dili lamang ang paghukom kon dawaton ba ang maayo nga tambag ug makuha ang mga kaayohan niini o magpabilin hain kita karon. Apan ang pagpili nga dili modawat sa mapanagnaon nga tambag nag-usab sa dapit nga atong gibarugan. Kini mas delikado.”4
Sa pagtukod ug pagmentinar sa pundasyon, hinumdumi kining tulo ka baruganan: panlantaw, pasalig, ug pagdisiplina sa kaugalingon. Ang panlantaw mao ang abilidad nga makakita. Sa konteksto sa ebanghelyo, usahay ato kining gitawag og “mahangturong panglantaw.” Sama sa gihulagway ni Jacob, kini ang makakita sa mga “butang ingon nga sila gayud mao, ug … mga butang ingon nga sila gayud mahimo unya” (Jacob 4:13).
Ang pasalig mao ang kaandam sa paghimo og saad. Kanunay ato kining gitawag og “mga pakigsaad.” Sa pormal nga paagi, kita naghimo og mga pakigsaad sa Dios pinaagi sa mga ordinansa. Hinumdumi, “diha sa mga ordinansa niana, ang gahum sa pagka-diosnon gipakita” (D&P 84:20). Dugang ngadto sa Dios, kita kinahanglang andam nga mohimo og mga pasalig sa atong kaugalingon, sa atong mga kapikas (o mahimong kapikas), mga higala, ug sa atong giserbisyuhan.
Ang disiplina sa kaugalingon nagpasabut sa abilidad nga kanunayng magkinabuhi sumala sa atong panlantaw ug sa mga pasalig nga atong gihimo. Ang pagpalambo og disiplina sa kaugalingon importante sa kalamboan tungod kay kini hingpit nga nagsumpay sa pagkat-on ug pagbuhat. Sa katapusan, ang kalig-on sa atong espirituhanong pundasyon makita sa paagi nga kita nagkinabuhi, ilabi na sa mga panahon sa kasagmuyo ug hagit.
Mga tuig ang milabay si Presidente Gordon B. Hinckley misaysay sa istorya ni Caroline Hemenway, kinsa natawo niadtong Enero 2, 1873, sa Salt Lake City, ikaduha sa 11 ka managsuon:
“Sa edad nga bayente y dos si Caroline naminyo kang George Harman. Sila may pito ka anak, usa niini namatay sa masuso pa. Dayon, sa edad nga trayenta y nuwebe, ang iyang bana namatay ug siya nabiyuda.
“Iyang igsoon, si Grace, naminyo sa igsoon sa iyang bana, si David. Niadtong 1919, panahon sa epidemya sa influenza, si David grabeng natakdan, ug ang iyang asawa, si Grace, nasakit. Si Caroline nag-atiman kanila ug sa ilang mga anak ingon man sa iyang kaugalingong mga anak. Panahon ning grabeng kalisud, si Grace nanganak, ug dayon namatay sulod sa pipila ka oras. Gidala ni Caroline ang masuso sa iyang balay ug giamuma ug giluwas ang kinabuhi sa bata. Tulo ka semana ang milabay ang iyang anak mismo, si Annie, namatay.
“Niadtong higayona si Caroline namatyan og duha ka anak, bana, ug igsoong babaye. Sobra kaayo ang kasubo. Siya nakuyapan. Tungod niini nahibaloan nga siya adunay grabeng diabetes. Apan wala siya mawad-i og pagdasig. Padayon niyang giamuma ang anak sa iyang igsoon; ug ang iyang bayaw, ang amahan sa bata, mobisita kada adlaw aron kumustahon ang bata. Sa wala madugay si David Harman ug Caroline nagminyo, ug karon adunay trese ka bata sa ilang panimalay.
“Dayon lima ka tuig ang milabay si David grabeng naaksidente nga mosulay gayud niadtong nag-antus uban kaniya. Kausa migamit siya og isog nga pangpatay og kagaw sa pagpangandam sa pagtanom. Kini nayabo sa iyang lawas, ug grabe kaayo ang epekto niini. Ang panit ug unod natangtang gikan sa iyang kabukugan. Iyang dila ug ngipon natangtang. Ang asido mikutkut sa iyang lawas.
“Giatiman siya ni Caroline panahon sa grabeng sakit, ug sa dihang siya namatay, si Caroline dunay lima ka anak ug walo ka anak sa iyang igsoon, ug umahan nga 280 acres diin siya ug iyang mga anak miararo, mitanom, mipatubig, ug miani aron masangkapan ang ilang panginahanglan. Niining panahona siya usab ang presidente sa Relief Society, posisyon nga iyang gihuptan sulod sa dise otso ka tuig.
“Samtang siya nag-atiman sa iyang dakong pamilya ug nagtabang sa uban, siya mag-bake og walo ka pan kada adlaw ug manlaba og kwarenta ka kilo nga sinina kada semana. Toneladang mga prutas ug utanon iyang i-delata, ug namuhi og usa ka libo nga himungaan aron may gamay nga kwarta. Ang pagpaningkamot sa kaugalingon maoy iyang sumbanan. Ang pagkatapulan iyang gikonsiderar nga sala. Iyang giatiman ang iyang kaugalingon ug nagtabang sa uban sa diwa sa pagkamabination nga nakapahimo sa iyang mga kaila nga dili magutman, hubo, o gitugnaw.
“Sa wala madugay naminyo siya ni Eugene Robison, kinsa, sa wala madugay, na-stroke. Sa lima ka tuig hangtud siya namatay giatiman siya ni Caroline ug miasikaso sa tanan niyang panginahanglan.
“Sa katapusan, gikapoy, iyang lawas nag-antus sa mga epekto sa diabetes, namatay siya sa edad nga saisentay syete. Ang kinaiya sa paningkamot ug pagkugi nga iyang gisilsil sa iyang mga anak mibunga diha sa ilang paningkamot sulod sa mga katuigan. Ang masuso sa iyang igsoong babaye, nga iyang giamuma sukad kini natawo, uban sa iyang mga igsoon, mihatag gumikan sa diwa sa gugma ug pasalamat, [sa Brigham Young University] og dakong kantidad aron matukod [ang usa ka] nindot nga building nga [gipanganlan diha kaniya].”5
Ang pagbaton og lig-ong pundasyon mao ang pinaka proteksyon sa mga pagdaut sa kalibutan. Kita kinahanglang matinguhaong mangita sa naangkon sa mga Lamanite kinsa gitudloan ni Ammon ug sa iyang kaigsoonan sa dihang sila gipasabut nga “[n]akabig ngadto sa Ginoo, wala gayud mobiya” (Alma 23:6).
Giminyoan ni Mary Ann Pratt si Parley P. Pratt niadtong 1837. Sa ilang pagbalhin sa Missouri, kauban ang ubang mga Santos, sila milahutay og grabeng pagpanggukod. Sa dihang si Parley gidakop, uban ni Propeta Joseph, sa manggugubot sa Far West, Missouri, ug gipriso, si Mary Ann anaa sa higdaanan, grabeng nasakit, samtang nag-atiman sa duha ka gagmayng anak.
Wala madugay, si Mary Ann mibisita sa iyang bana sa bilanggoan ug nagpabilin sa mubong panahon. Siya misulat, “Nag-uban mi sa iyang bilanggoan, basa, ngitngit, hugaw nga lugar, alimuot, may gamayng bintana sa usa ka bahin. Niini kami matulog.”
Sa dihang si Parley gipagawas na sa bilanggoan, si Mary Ann ug iyang bana nag-misyon sa New York ug England ug usa niadtong nakaapil sa “katapusang kapoy nga pagpundok sa Utah,” sama sa iyang paghulagway niini. Sa katapusan si Parley namatay isip martir samtang nagserbisyo og laing misyon.
Bisan pa niining gubot nga kinabuhi, si Mary Ann Pratt nagpabiling matinud-anon. Siya gamhanang mipahayag, “Nabunyagan ko sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw … nakumbinser sa katinuod sa mga doktrina niini sa unang wali nga akong nadungog; ug kinasingkasing ko nga miingon, kon adunay tulo nga lig-ong mohupot sa pagtuo, usa ko kanila; ug sa tanang pagpanggukod nga akong nalahutay mao gihapon akong pagbati; ang determinasyon sa akong kasingkasing wala gayud mausab.”6
Ang hilisgutan nga atong gihisgutan karon personal kaayo. Kita matudloan sa uban. Kita makaobserbar sa uban. Kita makakat-on sa mga sayop ug kalampusan sa uban. Apan walay makabuhat niini para nato. Walay laing tawo ang makatukod sa atong espirituhanong pundasyon. Kabahin niini kita mismo ang contractor.
Sama sa gamhanang pagtudlo ni Helaman, “Ug karon, akong mga anak, hinumdumi, hinumdumi nga kini diha sa lig-on nga sukaranan sa atong Manunubos kinsa mao si Kristo, ang anak sa Dios, nga kamo kinahanglan gayud motukod sa inyong tukuranan; nga sa panahon nga ang yawa mopadala sa iyang mapintas nga mga hangin, oo, ang iyang mga panâ diha sa alimpulos, oo, sa diha nga ang tanan niya nga ulan nga yelo ug ang iyang mapintas nga unos mohampak diha kaninyo, kini walay gahum ibabaw kaninyo sa pagbitad kaninyo ngadto sa bung-aw sa pagkauyamot ug walay katapusan nga pagkaalaot, tungod sa lig-on nga sukaranan diin kamo natukod nga mao ang tinuod nga tukuranan, usa ka tukuranan diin kon ang mga tawo magtukod dili sila mapukan” (Helaman 5:12).
Usa sa talagsaong kasinatian sa pagtukod og pundasyon sa akong kinabuhi nahitabo sobra na sa 36 ka tuig. Human makagradwar sa kolehiyo, si Diane ug ako mibalhin sa Honolulu (diin ako nagdako) aron sugdan ang sunod nga bahin sa among kinabuhi. Nahimo kining taas nga panahon—27 ka tuig. Usa ka call gikan sa propeta ang nakapabiya namo sa Hawaii.
Ang Hawaii Temple, karon naila nga Laie Hawaii Temple tungod kay adunay duha ka temple sa Hawaii, unang gipahinungod ni Presidente Heber J. Grant niadtong (tukma gyud) Thanksgiving Day, Nobyembre 27, 1919. Kini ang unang templo nga natukod sa gawas sa Utah, walay apil sa Kirtland ug Nauvoo. Dul-an sa unom ka dekada kini nagserbisyo sa mga Santos sa Hawaii ug, kadaghan niadtong panahona, sa tibuok Pacific ug Asia. Sa tunga-tunga sa mga 1970, adunay panginahanglan nga ang templo isirado, padak-an, ug paninduton. Tungod niini, ang templo kinahanglang ipahinungod og usab, nga nahitabo niadtong Hunyo 13, 1978.
Ang nangulo sa pagpahinungod og usab kay ang Presidente sa Simbahan, si Spencer W. Kimball. Kuyog niya ang iyang una ug ikaduhang magtatambag, N. Eldon Tanner ug Marion G. Romney. Mitambong usab si Ezra Taft Benson, ang Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, ug uban pa sa Napulog Duha ug sa Seventy. Dili ni ninyo sagad makita sa nagkadako nga Simbahan karon, daghan sa mga senior Brethren nagkapundok sa kalihokan nga layo sa punoang buhatan sa Simbahan. Apan kini among panalangin niadtong 1978.
Ako batan-ong lider sa priesthood niadtong higayuna ug gihangyo sa temple rededication coordinating committee nga maoy responsable sa lokal nga seguridad ug paghan-ay sa transportasyon para kang Presidente Kimball ug sa iyang kaubanan. Dili nako gustong palabihan og istorya ang akong responsibilidad; kini yano nga pagsuporta ug anaa lang sa likuran. Apan, ang akong responsibilidad nakapaduol nako ni Presidente Kimball. Sa tibuok semana nga naglakip sa tulo ka adlaw nga sesyon nga pagpahinungod og usab sa templo, usa ka balaang panagpundok, ug dako nga regional conference, duol nakong naobserbaran ang Presidente sa Simbahan. Ako siyang nakita nga nagtudlo, nagpamatuod, ug nanagna uban sa katungod ug gahum. Akong nakita ang iyang walay kapoy nga pagpangalagad sa “tawo,” naghangyo nga pribadong makigkita sa indibidwal nga iyang mamatikdan diha sa miting o mahimamat. Ako nakasaksi nga padayon siyang gigamit isip “himan pinaagi sa mga kamot sa Dios” (Alma 17:9). Nakadayeg gyud ko pag-ayo!
Sa pagtapos sa semana, kami anaa sa airport para sa paglarga ni Presidente Kimball ug sa iyang mga kaubanan. Usab, hatagan og gibug-aton akong limitado ug pangsuporta nga tahas, akong ipakigbahin ang mosunod: Si Presidente Kimball miduol nako aron pasalamatan ko sa akong gamay nga paningkamot. Dili siya taas, sa pisikal nga paagi, ug ako dako nga tawo. Iyang gigunitan ang akong jacket lapel ug dayon gibira paubos aron magkapareha mi katas-a. Dayon iya kong gihalukan sa aping ug gipasalamatan ko. Human og lakaw og pipila ka lakang, mibalik si Presidente Kimball. Iya kong gigunitan ug gibira paubos og usab. Dayon iya ko nga gihalukan sa pikas aping ug miingon nga gihigugma ko niya. Dayon siya milakaw.
Sa tuig nga wala pa kadto, ang biography ni Spencer W. Kimball gimantala, gisulat sa iyang anak ug iyang apo. Niadtong higayona nakakuha ko og kopya ug gibasa, nakita nga nindot kini. Apan, human niining personal kaayo nga kasinatian uban ni Spencer Woolley Kimball, miuli ko gikan sa airport ug gikuha kadtong baga nga volume sa among library shelf, mibati og dakong tinguha nga basahon kini og usab. Sa mosunod nga mga adlaw, sa mga oras nga wala koy gibuhat, nagbasa ug namalandong ko. Inyong makita, nagbasa ko kabahin sa tawo kinsa akong gihigugma pag-ayo. Nagbasa ko kabahin sa tawo kinsa nasayud ko nga nahigugma nako. Nagbasa ko kabahin sa tawo nga akong buhaton ang tanan nga iyang gisugo kay nasayud ko nga bisan unsay iyang isugo alang sa akong kaayuhan.
Tungod sa kanindot gyud niadtong kasinatian, ako aduna pay lain. Kini personal kaayo nga ipakigbahin, apan pinaagi niini mibati ko og kaulaw. Akong nasabtan nga wala akoy sama niadto nga gugma ug pagtahud niadtong mahinungdanon kaayo, ang mga sakop sa Dios nga Kapangulohan, ug ilabi na kang Jesukristo, ang Manluluwas ug Manunubos. Kini nagdasig nako nga tun-an ang Iyang “biography” ug pinaagi sa pag-ampo ug pag-puasa ug pagpamalandong aron masayran nga ako karon nagbasa kabahin sa tawo nga akong gihigugma pag-ayo. Nagbasa ko kabahin sa tawo kinsa nasayud ko nga nahigugma nako. Nagbasa ko kabahin sa tawo nga akong buhaton ang tanan nga Iyang isugo kay nasayud ko nga bisan unsay Iyang isugo alang sa akong kaayuhan.
Akong kahigalaan, mopamatuod ko nga kining kahibalo nakahimo og dakong kalainan sa akong kinabuhi ug sa among pamilya. Dali nakong pun-an, kini wala mag-madyik nga nawala ang among buling ug kini wala makapasayon sa kinabuhi. Kana kontraryo sa plano sa Dios. Apan kini naghatag og sukaranang paglaum—”hingpit nga kahayag sa paglaum” (2 Nephi 31:20). Wala gayud maghunahuna nga moundang, mohunong, o moatras. Nanghinaut ko og sama niini para kaninyo.
Gani sama ka halangdon ninyo, uban sa kongregasyon nga ingon ini kadak-a, adunay dakong kalipay ug grabeng kasakit. Tagsa-tagsa, inyong mabati ang kabug-at sa mga palas-anon sa kinabuhi. Tingali dunay mga butang sa inyong pamilya nga wala ninyo gigusto. Mahimong nanlimbasug kamo sa inyong pagtuo. Posible nga nanlimbasug kamo og usa ka butang sa nangagi—nga inyong nabuhat o butang nga dili patas nga gibuhat diha kaninyo. Pipila kaninyo may mga hagit sa pisikal o mental o emosyonal nga daw lisud ilahutay. Bisan unsa inyong kahimtang, ang pagbaton og lig-ong pundasyon makapaagan sa palas-anon. Uban sa mensahe sa himno nga kanunayng gikanta “Ako Anak sa Dios”7 diha sa inyong kasingkasing ug kalag ug dili lang sa inyong ngabil, ug sa padayon nga pagsalig sa Pag-ula sa Manluluwas, si Jesukristo, adunay kalinaw ug kahupay bisan sa lisud kaayo nga mga panahon.
Karon mahinungdanon, gani makasaysayanong panahon sa atong kinabuhi. Kini mahimong adlaw sa pagdesisyon ug disiplinadong paningkamot sa pagtukod o paglig-on sa atong pundasyon. Para sa uban, kini ang paghunong sa makaadik nga batasan o dili husto nga binuhatan nga nakapasilo sa Dios. Para sa uban, kini ang paghan-ay og usab sa atong kinabuhi ug ipatigbabaw ang atong gugma sa Dios. Kini angay sa bisan unsang kantidad. Sa tinuoray, kini ang kahulugan sa atong buhat sa kinabuhi.
Ingon ka personal ug ka indibiwal kutob sa mahimo ngadto sa daghang tigpaminaw, akong isangyaw ang akong pagsaksi ni Jesukristo, ang bato sa pamag-ang sa Simbahan ug bato sa atong kinabuhi. Ako mopamatuod sa Iyang balaan nga ngalan. Ako mosaksi sa Iyang katungod ug misyon ug, pinakaimportante, sa Iyang Pag-ula, nga nakapaposible natong tanan, bisan unsa pa atong kahimtang sa una o karon, sa pagduol diha Kaniya (tan-awa sa Moroni 10:32), sa pangalan ni Jesukristo, amen.
© 2014 sa Intellectual Reserve, Inc. Ang tanang mga katungod gigahin. Pagtugot sa Iningles: 1/14. Pagtugot sa paghubad: 1/14. Hubad sa “How Firm a Foundation.” Cebuano. PD10051036 853