Ons afstemmen op de stem van de Geest
Linda K. Burton
Algemeen ZHV-presidente
CES-haardvuuravond voor jongvolwassenen • zondag 2maart 2014 • Brigham Young University–Idaho
Het is een voorrecht om voor deze haardvuuravond met jullie bijeen te komen. Ik heb gebeden dat de Heer jullie zal zegenen zodat je wat zult horen waardoor je beter naar de influisteringen van de Geest kunt luisteren. Je hebt misschien door de prachtige muziek die we hebben gehoord al een boodschap gekregen waarvan je dacht dat die alleen voor jou was.
Ongeveer 41 jaar geleden ging ik aarzelend naar een haardvuuravond voor jongvolwassenen op Temple Square. De zware sneeuwstorm die we die middag hadden gehad, had mijn geloof beproefd. Maar omdat ik gevraagd was om een kleine bijdrage aan het programma, ging ik er naartoe om mijn plicht te doen. Ik heb in de loop der jaren ondervonden dat er waarheid schuilt in een uitspraak van ouderling Eyring: ‘Iemand kan geen korst aan de Heer geven zonder er een brood voor terug te krijgen.’1 Mijn geweldige echtgenoot is het ‘brood’ dat ik kreeg voor de ‘korst’ van mijn deelname! Ik ontmoette hem tijdens die haardvuuravond. Hij zong in het koor en was zo moedig om na de bijeenkomst op me af te stappen en zich voor te stellen. Wat ben ik dankbaar dat ik die avond de plicht voelde om de bijeenkomst bij te wonen en dat onze genadige hemelse Vader zelfs mijn aarzelende inzet accepteerde door te zorgen dat ik was waar ik moest zijn.
Ik ben dankbaar dat een paar van onze kinderen en onze oudste kleindochter vanavond bij ons is. McKaela speelt altviool. Ze was drie jaar toen ze met vioolles begon, en nu is ze met zestien jaar een aardig begaafd musicus. Ik kan dat rustig zeggen, want ik ben haar oma, en oma’s jokken niet! Ik vond het inspirerend om stap voor stap haar vooruitgang te volgen en te zien hoe ze haar instrument leerde gebruiken om niet alleen zichzelf maar ook veel anderen tot zegen te zijn. Ze leerde de kunst om haar instrument te stemmen, het belang van dagelijks oefenen, en de vreugde van het opvoeren en het geluid van haar instrument bij dat van anderen voegen.
Toen ik enkele jaren geleden met mijn man op zending was, leerde ik de tekens en uitspraak van het Koreaanse alfabet. Ik leerde wat eenvoudige begroetingen, enkele uitdrukkingen en wat evangelietermen, en ik kon het Koreaans van andere talen onderscheiden. Ik leerde wat van mijn lievelingslofzangen en jeugdwerkliedjes in het Koreaans uit het hoofd. Maar ik kon niet veel zeggen of begrijpen in die prachtige taal.
Waarom vertel ik jullie over deze schijnbaar ongerelateerde voorbeelden? Omdat ik vanavond over het leren van de taal van de Geest wil spreken — hoe Hij tot ons spreekt en hoe we ons meer bewust worden van zijn stem. Net zoals een instrument leren spelen of een taal leren een proces is, is de taal van de Geest leren ook een proces — en het is van essentieel belang om te leren, of we nu pasgedoopt zijn of al heel lang lid van de kerk zijn.
Het is mijn grote verlangen dat we ons vermogen vergroten om de influisteringen van de Geest te herkennen en begrijpen, en te handelen naar de influisteringen die de Heilige Geest ons geeft.2 Het is mijn grote verlangen dat we ons vermogen vergroten om de influisteringen van de Geest te herkennen en begrijpen, en te handelen naar de influisteringen die de Heilige Geest ons geeft. Allereerst moeten we dan leren om zijn stem te herkennen.
Laten we eens even evalueren hoe we dat ervaren. Nou is het publiek hier zo groot en luisteren er bovendien jongvolwassenen over de hele wereld, dus ik wil ik jullie uitnodigen om iets te doen. Wil je elkaar, zonder al te persoonlijk te worden, op Twitter over je ervaringen vertellen aan de hand van de volgende vraag? Als je even tijd hebt, twitter je antwoorden dan naar #cesdevo.
Dit is de vraag om antwoord op te geven: ‘Hoe weten we of we de stem van de Geest hebben gehoord?’
We kunnen onszelf bij het overwegen van die vraag nog enkele aanvullende vragen stellen:
• Heb ik gevoelens gehad van liefde, vreugde, gemoedsrust, geduld, zachtmoedigheid, zachtaardigheid, geloof, hoop en troost?
• Heb ik ideeën gekregen, of gevoelens in mijn hart, waarvan ik weet dat ze van de Heer komen en niet van mijzelf zijn?
• Heb ik mijzelf de waarheid horen spreken zonder dat ik van plan was iets te zeggen?
• Heb ik een versterking van mijn vaardigheden ervaren?
• Heb ik mij geleid gevoeld, en behoed voor misleiding?
• Heb ik zonde in mijn leven herkend en ernaar verlangd om er wat aan te doen?
• Heb ik de Geest God de Vader en Jezus Christus voelen verheerlijken en van Hen getuigen?3
Als je een van deze vragen met ‘ja’ hebt beantwoord, dan heb je op een bepaald moment de Geest van de Heer gevoeld. Maar de belangrijkste vraag is: ‘Kun [je] nu zo gestemd zijn?’4
De raad van de profeet Mormon over het volgen van het licht van Christus leert ons hoe we de Heilige Geest kunnen ontvangen. Mormon heeft geschreven:
‘Want zie, de Geest van Christus wordt aan ieder mens gegeven, opdat hij goed van kwaad zal kunnen onderscheiden; welnu, ik toon u de wijze van oordelen; want alles wat uitnodigt om goed te doen en overreedt om in Christus te geloven, wordt door de macht en gave van Christus uitgezonden; daarom kunt gij met volmaakte kennis weten dat het van God is.
Maar alles wat de mens overreedt om kwaad te doen en niet in Christus te geloven en Hem te verloochenen en God niet te dienen, daarvan kunt gij met volmaakte kennis weten dat het van de duivel is; want op die wijze gaat de duivel te werk, want hij overreedt geen enkel mens om goed te doen, neen, niet één; en zijn engelen evenmin; en evenmin zij die zich aan hem onderwerpen.’5
President Gordon B. Hinckley heeft gezegd: ‘Uiteindelijk komt het erop neer dat dát de toets is. Overreedt het om goede daden te doen, te groeien, pal te staan, het goede te doen, vriendelijk en grootmoedig te zijn? Dan is het de Geest van God.’6
Waarom lijkt het zo moeilijk om de influisteringen van de Geest te herkennen? Misschien is een van de redenen dat de Geest zowel met ons verstand als met ons hart communiceert. Als we de taal van de Geest aan het leren zijn, verwarren we soms onze eigen gedachten en onze eigen emoties met ingevingen van de Geest. Een andere reden is dat de Geest onderscheiden een gave van de Geest is. Net zoals sommigen makkelijk een taal leren en anderen niet, kunnen sommigen de influisteringen van de Geest beter begrijpen dan anderen. Vaak vergt het veel moeite om een instrument te leren bespelen of een taal te beheersen, moet men veel oefenen en maakt men soms vergissingen. Dat geldt ook voor het proces om de taal van de Geest te leren.
Zou het helpen als je wist dat persoonlijke openbaring een proces is dat regel op regel, voorschrift op voorschrift plaatsvindt, en dat zelfs profeten, zieners en openbaarders het moeten leren begrijpen? Het volgende verhaal is een voorval uit het leven van ouderling Jeffrey R. Holland.
‘Er zijn tijden dat de enige manier om van A naar C te komen, via B is.
‘Ik ben opgegroeid in het zuiden van Utah, en omdat ik genoot van alle pracht in het zuiden van Utah en het noorden van Arizona, wilde ik mijn zoon daar kennis mee laten maken, ik wilde hem plekken laten zien die ik op zijn leeftijd had gezien en waardeerde. Dus zijn moeder gaf ons een lunchpakket mee en we gingen met de open vrachtauto van zijn opa in zuidelijke richting op wat we de Old Arizona Strip noemen.
‘Toen de zon onderging, besloten we dat het tijd was om terug te rijden. Maar we kwamen op de terugweg bij een bepaalde splitsing van de weg die als enige op dat moment volkomen onherkenbaar was. Ik vroeg mijn zoon om te bidden welke weg we moesten nemen, en hij had sterk het gevoel dat we naar rechts moesten gaan. Ik had dat ook, dus we gingen naar rechts, maar het was een doodlopende weg. We reden vier-, vijf-, zeshonderd meter en zagen toen dat het beslist een doodlopende weg was, duidelijk de verkeerde weg.
‘We keerden om, kwamen weer bij de splitsing uit en namen de andere weg. En de linker weg was duidelijk de goede.
‘Op een gegeven moment zei Matt: “Pap, waarom hadden we na ons gebed het gevoel dat de rechter weg de weg was die we moesten nemen, de goede weg, terwijl dat niet zo was?” En ik zei: “Ik denk dat de Heer in antwoord op ons gebed wilde dat we zo snel mogelijk de juiste weg namen met enige geruststelling, met de zekerheid dat we op de juiste weg waren en dat we ons er geen zorgen over hoefden te maken. En in dit geval was de makkelijkste manier om dat te doen ons vier- of vijfhonderd meter de verkeerde weg op te sturen zodat we snel zonder enige twijfel zouden weten dat het de verkeerde weg was en dus zeker zouden weten dat de andere weg de goede was.”
‘Ik ben er absoluut en volkomen zeker van dat God ons liefheeft. Hij is goed. Hij is onze Vader en Hij verwacht van ons dat wij bidden en vertrouwen en geloven en het niet opgeven en niet in paniek raken en niet opgeven als iets niet helemaal precies goed lijkt te gaan. We blijven, we blijven eraan werken, we blijven geloven, we blijven vertrouwen, we blijven datzelfde pad volgen en dan zullen we Hem uiteindelijk in de armen vallen, zijn omhelzing voelen en Hem horen zeggen: ‘Ik zei toch dat het goed zou komen, ik zei toch dat het in orde zou zijn.’7
Bij de voorbereiding van mijn toespraak voor vanavond maakte ik iets soortgelijks mee als ouderling Holland. Ik had een denkrichting, was een onderwerp aan het onderzoeken en mijn gedachten erover aan het opschrijven, maar ik voelde me er niet prettig bij. Ik had het gevoel dat ik in plaats daarvan iets anders moest bespreken. En toen herinnerde ik me een voorval van zo’n twee jaar geleden. Toen ik pas als algemeen ZHV-presidente was geroepen, had ik een aantal lange slapeloze nachten. Tijdens een van die nachten ging er van alles door mijn hoofd en was mijn hart bezwaard. Ik noteerde die gedachten en archiveerde ze, en dacht er niet meer aan tot enkele weken geleden, toen die onprettige gevoelens over mijn eerste onderwerp me dwarszaten. Mijn hemelse Vader liet me om de een of andere reden de andere weg nemen, maar Hij bracht me terug op deze weg met een prettig gevoel in mijn hart en een hernieuwde herinnering in mijn gedachten door de gave van de Heilige Geest.
Wat kunnen we doen om onszelf beter af te stemmen op de stem van de Geest? We kunnen beginnen met inzien dat onze Vader in de hemel met ons wil communiceren. We weten dat omdat alle hedendaagse profeten ons in de leer van persoonlijke openbaring hebben onderwezen. Denk eens aan de vele andere zegeningen die de Heer ons geeft zodat we met Hem kunnen communiceren en zijn woord ontvangen: de Schriften, patriarchale zegens, gebed, verordeningen, geïnspireerde leiders en ouders, en de gave van de Heilige Geest.
Waar beginnen we aan ons streven om nader tot God te komen zijn stem tot ons te horen spreken? We beginnen aan het begin. We doen de kleine, eenvoudige dingen die aangeven dat Hij voor ons op de eerste plaats staat en dat we openbaring van Hem willen ontvangen. Toen ik een bezoek aflegde aan het westen van Afrika, leerde ik een zinsnede die toe te passen lijkt op het proces van persoonlijke openbaring: ‘langzaam aan, beetje bij beetje’. Welke dingen kunnen we ‘langzaam aan, beetje bij beetje’ doen?
Nummer 1: Oprecht en ootmoedig bidden.
Mijn moederhart is in de loop der jaren vaak geraakt als ik mijn eigen kinderen en mijn kleinkinderen geloof zag oefenen door de Heer in ootmoedig en oprecht gebed om hulp te vragen met hun probleempjes. Een ontroerende herinnering aan een voorval in het gezin is hier een voorbeeld van.
Onze zoon is het oudste kind in het gezin. Hij heeft vijf zussen en geen broers. Vlak voor de geboorte van onze derde dochter, beloofde mijn man onze zoon een hond als de baby weer een meisje was. Toen onze baby was geboren, hield mijn echtgenoot zich braaf aan zijn belofte. De hond werd de beste vriend van onze zoon. Hij hield van die hond. Maar op een dag verdwaalde de hond. We zochten en zochten, maar zonder resultaat. We belden de dierenbescherming. Die gaf ons ook niet veel hoop, want we woonden vlakbij de snelweg. Er was zoveel tijd voorbijgegaan dat het heel goed mogelijk was dat de hond naar de snelweg was gelopen en was aangereden door een auto.
We deden ons best om onze zoon te troosten toen we vertelden wat er was gezegd, maar hij was er ondersteboven van. Ik herinner me dat ik hem aanmoedigde zijn hemelse Vader om troost te bidden. Ons lieve kleine zoontje keek me aan en zei: ‘Ik heb gebeden en gebeden, mam.’
Er gingen enkele dagen voorbij. En toen werd er op een dag vroeg in de ochtend aan de deur geklopt. Een van de kinderen deed de deur open en kwam mij toen snel halen. Ik maakte me zorgen toen ik een auto in de oprit zag met de tekst ‘Dierenbescherming’ erop. De man die voor de deur stond, keek me aan en zei: ‘Mevrouw Burton, ik heb iets in mijn auto dat volgens mij van uw zoon is.’
Ik vreesde het ergste. Ik herinner me dat ik me zorgen maakte dat hij onze hond had gevonden, maar dat hij dood was, of ernstig gewond. Maar tot mijn grote vreugde zat onze hond achterin de auto — levend en wel, en klaar om uit de auto in de armen van ons zoontje te springen.
Ik vroeg de man van de dierenbescherming waar hij onze hond had gevonden. Hij zei: ‘Toen ik vanmorgen van huis ging, gebeurde er iets heel ongebruikelijks. Vlak voor mijn huis was een hond die voldeed aan de beschrijving die u me telefonisch had gegeven. De hond reageerde toen ik zijn naam riep. Dus ik dacht dat haar thuis zou brengen en uw zoontje gerust zou stellen voordat hij naar school ging.’
Ik weet dat de Heer oprechte gebeden van kinderen verhoort. Onze hemelse Vader wil dat kinderen al jong weten dat Hij er voor ze is, zodat ze Hem kunnen blijven vertrouwen als ze opgroeien. Omdat kinderen doorgaans erg nederig zijn, komen ze in aanmerking voor de belofte van onze hemelse Vader in de Leer en Verbonden: ‘Wees nederig; en de Heer, uw God, zal u aan de hand leiden en u antwoord geven op uw gebeden.’8
Denk, als ik de volgende vragen aanhaal die president Spencer W. Kimball stelde aan een groep jongvolwassenen zoals jullie, aan je eigen ootmoed en de oprechtheid van je eigen gebeden. Heb je de Heer gebeden om inspiratie? Wil je het goede doen, of wil je doen wat je wilt doen, ongeacht of het goed is? Wil je doen wat uiteindelijk voor jou het beste is, of wat op dit moment aantrekkelijker lijkt? Heb je gebeden? Hoeveel heb je gebeden? Hoe heb je gebeden? Heb je gebeden zoals de Heiland […] of heb je gevraagd om wat jij wilde, ongeacht of dat goed was?’
President Kimball vervolgde: ‘Zeg je in je gebeden: “Uw wil geschiede”? Heb je gezegd: “Hemelse Vader, als u me inspireert om het juiste te doen, doe ik het goed”? […] Of heb je gebeden: “Vader in de hemel, ik heb U lief, ik geloof in U, ik weet dat U alwetend bent. Ik ben eerlijk. Ik wil graag het goede doen. Ik weet dat U vanaf het begin al het einde ziet. U kunt de toekomst zien. U kunt zien of ik in deze situatie die ik U voorleg gemoedsrust of onrust zal hebben, geluk of verdriet, en of ik zal slagen of mislukken. Vertel het me alstublieft, geliefde hemelse Vader, en ik beloof dan om te doen wat U me zegt te doen.” Heb je zo gebeden? Denk je niet dat dit verstandig zou zijn? Heb je de moed om zo te bidden?’9
Eén manier om zo te bidden, is te leren hoe je oprechte vragen uit je hart moet formuleren en die nederig aan de Heer voor moet leggen. Denk eens na over deze vragen van Joseph Smith: ‘Wat staat mij te doen? Welke van al deze groeperingen heeft gelijk, of hebben ze allemaal ongelijk? Als er één gelijk heeft, welke is dat dan en hoe kom ik dat te weten?’10 Hij was zo verstandig om zich tot de Schriften te wenden, een bron van goddelijke waarheid, die Hem aanzetten tot ‘ernstige bezinning’ en hem tot het besluit brachten ‘God erom te bidden’11, in het geloof dat zijn gebed beantwoord zou worden.
Oprecht bidden betekent dat we van plan zijn om te handelen naar het antwoord dat we krijgen. Joseph vertelde over zijn vurige gebed in het heilige bos: ‘Mijn bedoeling toen ik navraag ging doen bij de Heer, was om te weten te komen welke van alle sekten gelijk had, zodat ik zou weten bij welke ik mij moest aansluiten.’12 Het is duidelijk dat Joseph van plan was om te handelen naar wat de Heer aan hem zou openbaren, wat dat ook was. Maar al voordat hij zijn eenvoudige vraag kon stellen, kreeg hij veel meer dan hij ooit had kunnen hopen. Hij kreeg het opmerkelijke voorrecht om onze Vader in de hemel en zijn geliefde Zoon, Jezus Christus, te zien! Ik verheug mij in dit heerlijke antwoord op een eenvoudig maar doorvoeld verlangen naar kennis van de jonge profeet, Joseph Smith!
Nummer 2: Handel meteen naar geestelijke ingevingen.
Een voorval uit het leven van onze eigen geliefde profeet, president Thomas S. Monson, geeft te denken. Het illustreert dat het van essentieel belang is om meteen te reageren op ingevingen van de Geest.
‘[Verteller:] Toen bisschop Monson ervaring opdeed met het uitvoeren van zijn taken, leerde hij veel verschillende lessen, onder meer hoe belangrijk het is om gehoor te geven aan de Geest en te vertrouwen op de Heer.
Op een avond had hij tijdens een priesterschapsleidersvergadering van de ring duidelijk het gevoel dat hij de vergadering onmiddellijk moest verlaten en naar het veteranenziekenhuis hoog in de oude lanen van Salt Lake City moest gaan. Voordat hij die avond van huis was gegaan, had hij een telefoontje gehad om hem te vertellen dat een ouder lid van zijn wijk ziek was en in het ziekenhuis was opgenomen. De beller vroeg of de bisschop wat tijd kon uittrekken om langs het ziekenhuis te gaan en een zegen te geven. De drukke jonge bisschop antwoordde dat hij net op weg was naar een vergadering, maar dat hij daarna beslist naar het ziekenhuis zou gaan. Nu werd de ingeving sterker dan tevoren: ‘Verlaat de vergadering en ga meteen naar het ziekenhuis.’
Bisschop Monson keek naar het spreekgestoelte. De ringpresident was aan het spreken! Hij zag niet in hoe hij tijdens de toespraak van de ringpresident kon opstaan en langs een hele rij mannen weggaan. Hij zat op hete kolen tijdens de laatste momenten van de boodschap van de ringpresident, en rende vervolgens naar de deur nog voor het slotgebed werd aangekondigd. In het ziekenhuis rende hij op de vierde verdieping door de gang. Toen de jonge bisschop bij de juiste kamer aankwam, trof hij een drukte aan.
‘Een verpleegster stopte met haar bezigheden en zei: “Bent u bisschop Monson?”
‘“Ja”, antwoordde hij.
‘“Het spijt me”, zei ze. ‘De patiënt riep uw naam uit vlak voordat hij overleed.’
‘Bisschop Monson had moeite om zijn tranen in te houden toen hij de avondlucht weer inliep. Hij nam zich vast voor om voortaan altijd te reageren op een ingeving van de Heer. Hij zou onmiddellijk gevolg geven aan de influisteringen van de Geest, wat die ook waren.’
‘[Ouderling Jeffrey R. Holland:] Wie de frequentie en de herhaling van deze geestelijke ingevingen in het leven van president Thomas S. Monson snapt, en de volkomen trouwe manier waarop hij er aan gehoor geeft, die begrijpt hem.’13
Nummer 3: Onderzoek dagelijks de Schriften.
Ouderling Robert D. Hales heeft gezegd: ‘Als we met God willen spreken, bidden we. En als we willen dat Hij tot ons spreekt, doorzoeken we de Schriften; want zijn woorden worden door zijn profeten gesproken.’14
Toen ik twintig jaar was, worstelde ik met een moeilijke beslissing. Ik leek maar geen antwoord te krijgen op mijn vurige gebeden. Op een avond kwam mijn vader laat van een kerkvergadering thuis en zag dat het licht in mijn slaapkamer nog aan was. Hij kwam op de rand van mijn bed zitten en vroeg of hij ergens mee kon helpen, want hij voelde aan dat ik ergens mee zat. Ik stortte mijn hart voor hem uit. Hij stelde voor om me tot de Schriften te wenden voor hulp met mijn beslissing. Hij stelde zelfs concrete teksten voor om over na te denken en te bidden. Ik volgde zijn geïnspireerde raad en onderzocht de Schriften. Nadat ik er enige tijd voortdurend oprecht moeite voor had gedaan, werd ik gezegend met een onmiskenbaar antwoord op mijn gebed. Ik had mijn beste overwegingen en beslissing aan de Heer voorgelegd, en vroeg oprecht om bevestiging van die beslissing en voelde diep in mijn hart een stille, vreedzame verzekering.
In de Schriften lezen we dat Helamans rechtschapen zoons, Lehi en Nephi, ‘dagelijks vele openbaringen ontvingen’.15Als we ons dagelijks aan de woorden van Christus in de Schriften vergasten en wat we lezen overpeinzen, kunnen ook wij dagelijks door de gave van de Heilige Geest openbaring ontvangen, vooral als we zorgvuldig de gedachten en gevoelens noteren, die we krijgen.
Nummer 4: Houd je aan de vastenwet.
Om de stem van de Geest beter te kunnen horen, doen we er goed aan om elke vastenzondag 24 uur te vasten en een vastengave te geven voor hulp aan behoeftigen. President Harold B. Lee heeft gezegd: ‘De Heer zei tegen Jesaja dat de mensen die vasten en hun brood aan de armen geven, de Heer kunnen aanroepen en antwoord zullen krijgen, om hulp kunnen smeken waarop de Heer zal zeggen “Hier ben Ik.” [Zie Jesaja 58:6–9.] [Dat is een manier om het goed met de Heer te kunnen vinden.] Probeer het dit jaar. Leef de wet van vasten volledig na.’16
In het boek Alma lezen we dat de zoons van Mosiah zich ‘hadden […] overgegeven aan veel gebed en aan vasten; daarom hadden zij de geest van profetie en de geest van openbaring, en wanneer zij leerden, leerden zij met kracht en met gezag van God.’17Die zinsnede ‘hadden zich overgegeven’ is iets om mee te nemen in de overwegingen als we bedenken hoeveel moeite we doen over een ware vasten.
Nummer 5: De gedragsnormen naleven en naar de tempel gaan.
President George Albert Smith heeft gezegd: ‘Ieder van ons heeft recht op de inspiratie van de Heer al naargelang het rechtschapen leven dat we leiden.’18 Let op: hij zei niet dat we volmaakt hoeven te zijn om inspiratie te ontvangen. Maar we moeten ons best doen om goed te leven.
Denk aan het slechte voorbeeld dat het volk van koning Limhi in het Boek van Mormon gaf, en leer ervan: ‘De Heer was wegens hun ongerechtigheden traag om hun geroep te horen.’19
Goed leven lijkt een kleine prijs die we moeten betalen om de vensters van de hemel open te doen. Houden we ons aan onze verbonden en nemen we als goed lid deel aan het avondmaal, dan wordt ons beloofd dat we altijd de Geest bij ons zullen hebben.20 Maar dat komt pas nadat we ons aan de belofte hebben gehouden en het verbond zijn nagekomen om altijd de Heiland indachtig te zijn! Als we ons daarnaast op de tempel richten en goed genoeg leven om er naartoe te gaan, en we dat zo vaak doen als onze omstandigheden toelaten, komen we in aanmerking om ‘in [de Heer op te] groeien en een volheid [te] ontvangen van de Heilige Geest.’21
Nummer 6: ‘Ga niet lichtvaardig om met heilige dingen.’ 22
Zie in dat openbaring van de Heer een heilig vertrouwen inhoudt. Ouderling Richard G. Scott heeft gezegd: ‘Als we de inspiratie zorgvuldig vastleggen, is dat voor God een teken dat zijn communicatie ons heilig is. […] [Die notities] moeten worden beschermd tegen verlies of inbreuk door anderen.’23
Een bevestigend getuigenis hiervan vinden we in het relaas van president Harold B. Lee over iets wat hij had meegemaakt: ‘Soms ben ik midden in de nacht wakker en kan ik niet slapen totdat ik mijn bed uit ben gegaan en heb opgeschreven waar ik mee worstel. Er is veel moed voor nodig om gehoor te geven aan het antwoord op ons gebed.’24
Nummer 7: Wees bereid om in geloof te handelen.
Toen mijn man en ik verloofd waren, hadden we lange gesprekken over onze toekomst samen. Wat te doen met onze opleiding? Wanneer zouden we kinderen nemen? Welke loopbaan zou in de behoeften van ons gezin voorzien en ons in staat stellen om in de kerk te dienen? Omdat we geloofden in de raad van een levende profeet die onderwees dat we kinderen konden krijgen terwijl we een opleiding volgden, en dat we tegelijkertijd ook nog konden werken, handelden we in geloof.
Dat was niet makkelijk. Mijn man had uiteindelijk wel drie deeltijdbaantjes terwijl hij een opleiding volgde om mij in staat te stellen aan een nieuwe loopbaan als moeder en verzorgster te beginnen. Dat druiste zelfs toen volkomen tegen de logica van de wereld in. Terugkijkend zien we nu in dat het doen van die geloofsstappen eeuwige zegeningen heeft opgeleverd die we waren misgelopen als we niet hadden geluisterd naar de stem van de Geest die tot de gekozen profeet van de Heer tot ons sprak.
Om dit verder te illustreren, stel ik voor dat je eens nadenkt over dit voorval uit het leven van ouderling Robert D. Hales. Hij was als junior-collega toegewezen aan president Ezra Taft Benson om een ringconferentie te bezoeken waar een nieuwe ringpresident moest worden geroepen. Hij vertelt: ‘Na bidden, gesprekken voeren, uitvorsen, en weer bidden, vroeg ouderling Benson mij of ik wist wie de nieuwe president moest worden. Ik zei dat ik die openbaring nog niet had gekregen. Hij keek mij heel lang aan en antwoordde toen dat dit voor hem ook gold. We kregen echter wel de inspiratie om drie toegewijde priesterschapsdragers te vragen om in de zaterdagavondbijeenkomst van de conferentie te spreken. Toen de derde spreker aan zijn toespraak was begonnen, gaf de Geest mij in dat hij de nieuwe ringpresident moest zijn. Ik keek naar president Benson en zag dat er tranen over zijn wangen stroomden. Wij hadden beiden openbaring ontvangen — maar alleen omdat we de wil van de Vader waren blijven zoeken terwijl wij in geloof verder waren gegaan.’25
Nummer 8: Laat de Heer beslissen welke details Hij wil openbaren, en op welk tijdstip.
De opmerking van schrijfster Corrie ten Boom lijkt hierop van toepassing: ‘Elke ervaring die God ons geeft, ieder mens die Hij in ons leven brengt, is de juiste voorbereiding voor de toekomst [die alleen Hij kan zien].’26
Misschien hebben sommigen onder jullie iets soortgelijks als onze zes kinderen meegemaakt bij het zoeken naar een goede eeuwige partner. Omdat je achteraf alles beter weet, zien ze nu in dat ieder van hen bepaalde dingen moest meemaken om de hand van de Heer te herkennen die hen leidde naar hun eeuwige partner. Soms hield dat in dat ze jaren geduld moesten hebben en in geloof moesten doorgaan. Soms leken de hemelen gesloten als ze baden. Als de timing van de Heer in tegenspraak is met onze eigen verlangens, vertrouw er dan op dat de Heer misschien wat voorbereidende ervaringen vergt voordat onze gebeden verhoord kunnen worden.
Ouderling Dallin H. Oaks heeft verklaard:
‘We moeten beseffen dat de Heer op zijn eigen tijd en wijze tot ons spreekt door de Geest. Veel mensen begrijpen dit beginsel niet. Ze denken dat ze de Heer kunnen vragen wanneer zij er klaar voor zijn en het hen uitkomt en dat Hij dan onmiddellijk zal reageren op de manier die zij voorschrijven. Zo gaat het niet met openbaring. […]
‘[…] We kunnen geestelijke zaken niet afdwingen.’27
Ongeveer vijftien jaar geleden raakte mijn moeder haar gezichtsvermogen kwijt. Ze worstelde maandenlang met die zware beproeving. Terwijl ze vurig bleef bidden om het te mogen begrijpen, putte ze troost uit een eenvoudig gedichtje dat een van mijn lievelingsgedichten is geworden. President Monson heeft het onlangs aangehaald.
‘Ik weet niet met welke bijzondere methoden,
Maar ik weet: God verhoort gebeden.
Ik weet dat Hij Zich houdt aan zijn woord,
Wat mij zegt dat gebed altijd wordt gehoord
En wordt beantwoord, vroeg of laat vervuld.
En dus bid ik en wacht vol geduld.
Ik weet niet of de zegen die ik had verwacht
Komt op precies de manier die ik dacht.
Maar ik laat mijn gebed bij Hem Die beschikt,
Omdat zijn wil wijzer is dan al wat ik wik,
Verzekerd dat Hij mijn verzoek zal honoreren
Of een veel gezegender antwoord zal sturen.’28
Net als de meesten onder ons, probeert mijn moeder nog steeds om haar vertrouwen te stellen in zijn wil en timing. Wij doen er goed aan om daarbij te denken aan deze lering van ouderling Richard G. Scott: ‘Wat doet u als u zich zorgvuldig hebt voorbereid, vurig hebt gebeden, redelijke tijd op een antwoord hebt gewacht, en nog steeds geen antwoord krijgt? Als dat gebeurt, is het misschien tijd om uw dank uit te spreken, want dat is een bewijs van uw vertrouwen in [uw hemelse Vader]. Als u goed leeft, als uw keuze in overeenstemming is met de leringen van de Heiland en als u een beslissing moet nemen, doe dat dan vol vertrouwen. Als we openstaan voor de influisteringen van de Geest, zei ouderling Scott, krijgen we ‘de verdoving van gedachten, waaruit blijkt dat uw beslissing niet juist is, of het vredige gevoel, ofwel het brandende gevoel in uw boezem, als bevestiging dat uw beslissing juist is. Als u rechtschapen leeft en vol vertrouwen te werk gaat, zal God u niet te lang zonder een waarschuwing laten doorgaan als u de verkeerde beslissing hebt genomen.’29
De waarschuwende stem van de Geest komt vaak tot ons door middel van de stem van de gekozen dienstknechten van de Heer. Wat ons tot het volgende punt leidt:
Nummer 9: Luister naar profetische waarschuwingen.
Denk goed na over enkele profetische waarschuwingen uit onze tijd. Eerst enkele van president Boyd K. Packer.
‘Nu een waarschuwing! Sommige muziek is vernietigend voor de geest. […] Het tempo, het geluid, en de levensstijl van hen die die muziek opvoeren, verdrijven de Geest. Dat is veel gevaarlijker dan je zou denken, want het kan je geestelijke zintuigen verdoven.’
Nog een waarschuwing:
‘Er bestaan valse openbaringen, influisteringen van de duivel, verleidingen! […]
‘Als je ooit een ingeving krijgt om iets te doen waar je je niet goed over voelt, iets waarvan je weet dat het verkeerd is en strijdig met de beginselen van het evangelie, doe het dan niet!’
En nog een: ‘Als men kritisch wordt en negatieve gevoelens koestert, trekt de Geest zich terug.’30
En onze geliefde profeet, president Monson, liet deze stem tot waarschuwing horen: ‘Wees op je hoede voor alles wat je van je eeuwige zegeningen kan beroven.’31
Waarom moeten we ons afstemmen op de stem van de Geest? Welke zegeningen komen daaruit voort?
Ik ben net terug uit de Filipijnen, waar ik de nasleep van de supertyfoon Haiyan heb gezien. Ik heb de belevenissen van onze geliefde broeders en zusters in de Filipijnen gehoord. Zij hebben getuigd dat ze geleid zijn door de Geest op hun moment van nood, zodat ze wisten wat ze moesten doen en waarheen ze moesten gaan. Ik heb ze horen vertellen dat ze handelden in geloof op momenten dat niet duidelijk was wat ze moesten doen. Ik heb verhalen gehoord van jonge zendelingen, zowel zusters als broeders, die gehoor gaven aan ingevingen die hen in veiligheid brachten in een wereld waarin alles om hen heen in elkaar stortte. Ik ben erg dankbaar voor ‘de onuitsprekelijke gave van de Heilige Geest’32, die waarschuwingen, leiding en troost geeft aan hen die ernaar streven om goed te leven.
Van alle gaven die onze hemelse Vader zijn zoons en dochters had kunnen schenken bij het verlaten van de wateren van de doop, besloot Hij ons de gave van de Heilige Geest te geven.
‘De Heilige Geest werkt in volmaakte harmonie samen met onze hemelse Vader en Jezus Christus. […]
‘Hij “getuigt van de Vader en de Zoon” (2 Nephi 31:18) en openbaart en onderwijst “de waarheid van alle dingen” (Moroni 10:5). ‘U kunt alleen door de kracht van de Heilige Geest een zeker getuigenis van uw hemelse vader en Jezus Christus krijgen. Wat Hij aan uw geest overbrengt, draagt veel meer zekerheid in zich dan al het andere wat voor uw natuurlijke zintuigen waarneembaar is.’33
Broeders en zusters, zoals jullie heel goed weten, is het ruime en grote gebouw vol met mensen overal om ons heen die met een spottende vinger wijzen. De stem van de wereld is luid, niet aflatend, overredend en aanhoudend. Als we niet leren om ons af te stemmen op de stem van de Geest, en ons vermogen te ontwikkelen om persoonlijke openbaring te na te streven, te ontvangen en ernaar te handelen, begeven we ons op zijn minst op gevaarlijk terrein. We hebben de stem van de Geest nodig om ons weg te leiden van alles wat smerig, dwaas, vulgair, gewelddadig, zelfzuchtig en zondig is. We hebben de Heilige Geest niet alleen nodig om ons te leiden naar al wat ‘‘deugdzaam, liefelijk, of eerzaam of prijzenswaardig’34 is, maar ook om ons te helpen met het ontwikkelen van een verlangen om die dingen te doen, zodat we de aantrekkingskracht van de wereld kunnen weerstaan.
Een van de beste zegeningen die we kunnen ontvangen als we leren naar de stem van de Geest te luisteren, is het vermogen om onszelf te zien zoals onze Vader in de hemel ons ziet, en ‘langzaam aan, beetje bij beetje’ zo goed mogelijk te gaan leven.
Denk eens na over deze prachtige uitspraak van een hedendaagse apostel: ‘De gave van de Heilige Geest […] stimuleert al onze verstandelijke vermogens. Ze versterkt, vergroot, ontvouwt en zuivert alle natuurlijke hartstochten en gevoelens, en maakt ze door de gave van wijsheid geschikt voor hun rechtmatig gebruik. Ze inspireert, ontwikkelt en veredelt alle fijnbesnaarde gevoelens van genegenheid, vreugde, genot, en de aanverwante gevoelens en eigenschappen in ons karakter. Ze inspireert tot deugd, vriendelijkheid, goedheid, tederheid, zachtmoedigheid en naastenliefde. Ze ontwikkelt schoonheid van gestalte en gelaatstrekken. Ze draagt bij tot gezondheid, vitaliteit, levendigheid en sociaal gevoel. Ze stimuleert alle lichamelijke en verstandelijke vermogens van de mens. Ze stimuleert en schenkt de zenuwen veerkracht. Kortom, ze is als het ware merg voor de beenderen, vreugde voor het hart, licht voor de ogen, muziek voor de oren en leven voor het hele wezen.’35
De Heilige Geest kan in lichamelijk, geestelijk, emotioneel, mentaal en intellectueel opzicht voor ons doen wat geen enkele door de mens bedachte remedie kan.
Ben je niet met me eens dat zulke zegeningen verdienen elke prijs waard is, zelfs al houdt dat aanzienlijke opoffering in? Het is het ‘brood’ dat we krijgen voor de ‘korst’ van onze inzet. Ik stel voor om vanavond met zijn allen te beginnen om ons hart op de stem van de Heilige Geest af te stellen.
Het is geen toeval dat de Heer president Thomas S. Monson heeft opgewekt als zijn levende profeet die ons in deze laatste dagen moet leiden. President Monson heeft als geen ander geleerd om ontvankelijk te zijn voor de influisteringen van de Geest en er gehoor aan te geven. We zouden er goed aan doen om zijn voorbeeld te volgen.
Ik getuig dat hij in onze tijd de woordvoerder van de Heer is. Ik getuig ook dat onze Vader in de hemel wil dat we bij Hem terugkeren en dat Hij ons een manier heeft geboden om dat te doen door ons zijn eniggeboren Zoon en de gave van de Heilige Geest te geven. Ik getuig dat het al onze moeite waard is om die onuitsprekelijke gave te verkrijgen en te behouden. In de naam van Jezus Christus. Amen.
© 2014 Intellectual Reserve, Inc. Alle rechten voorbehouden. Origineel vrijgegeven: 1/14. Ter vertaling vrijgegeven: 1/14. Titel van het origineel: Tuning Our Hearts to the Voice of the Spirit. Dutch. PD10050686 120