Tinuig nga mga Sibya
Ang mga Magtutudlo Makahimo sa Tanang Kalainan


2:3

Ang mga Magtutudlo Makahimo sa Tanang Kalainan

Tinuig nga Sibya sa Pagbansay sa S&I

Martes, Hunyo 9, 2020

Salamat, akong pinangga, sa pagdapit nako sa pagpaambit sa akong pagpamatuod.

Sa unang higayon nakadungog ko mahitungod sa Simbahan dihang mga nuwebe anyos ko. Ug sulod sa walo ka tuig nangayo ko sa akong amahan og pagtugot nga mabunyagan ug siya kanunayng moingon nga dili. Miingon siya nga bata pa kaayo ko aron mohimo og ingon ka importanting desisyon ug kinahanglan nakong pamatud-an ngadto niya nga mao gyud kini ang akong gusto.

Bisan og dili ko sakop sa Simbahan akong gikompleto ang upat ka tuig sa inadlaw nga seminary. Ang klase sa seminary gitudlo diha sa chapel sa alas 6:00 sa buntag kadaadlaw. Ang akong amahan motugot lang nako sa pag-adto sa kondisyon nga ang magtutudlo mohapit nako. Maayo nalang, aduna koy maayo kaayo nga magtutudlo kinsa mohapit kada adlaw sa alas 5:30 sa buntag aron mopasakay kanako. Ang akong amahan mopukaw nako kada adlaw sa alas 5:00 sa buntag, ug mag-ilis ko ug magpaabut sa magtutudlo. Kanunay gyud kong duka kaayo ug moingon sa akong kaugalingon, “Palihug ayaw’g anhi. Palihug ayaw’g anhi,” apan kanunay siyang miabut. Malipayon kaayo, kanunay siyang miabut.

Mibati ko nga napanalanginan kaayo ug mapasalamaton tungod sa akong kugihan nga magtutudlo sa seminary, nga unta dali ra nga napul-an nako. Apan wala niya buhata.

Katloan ka tuig ang milabay, ako adunay oportunidad sa pagtudlo og seminary ngadto sa akong anak nga babaye sulod sa usa ka panahon diha sa panimalay. Siya dili makatambong sa seminary didto sa chapel nianang tuiga tungod sa iyang iskedyul sa eskwelahan. Usa siya ka babaye nga lihok kaayo ug dili ganahan nga maglingkod sulod sa 45 minutos, ilabi na uban nako isip iyang magtutudlo. Busa mihukom ko sa pagpangandam og lahi nga mga klase ug gitratar ang akong anak isip ang labing maayong estudyante sa seminary, bisan og siya lang ang estudyante. Sa katapusan niana nga tuig siya malipayon, siya mibati sa gugma sa atong Langitnong Amahan alang kaniya, ug nabati usab kini nako.

Mga kaigsoonan, sama sa akong anak, ako nakahibalo nga ang pulong sa Dios makapahimo sa tanang kalainan sa atong hunahuna, diha sa atong kinaiya,ug diha sa paagi sa atong pagtan-aw sa atong kaugalingon ug sa uban.

Gusto kong motapos uban sa usa ka matahum nga kinutlo gikan ni Presidente Henry B. Eyring:

“Kamong talagsaon nga mga magtutudlo nakahimo na og talagsaong paningkamot ug sakripisyo sa inyong pagpangandam sa pagtudlo sa pulong, sa inyong pagtudlo,ug sa pag-amuma alang sa mga estudyante. … Kamo karon makadugang sa inyong hugot nga pagtuo aron mas daghan sa atong mga estudyante mohimo sa mga pagpili nga mosangput sa tinuod nga pagkakabig.”1

Mopamatuod ko sa pangalan ni Jesukristo, amen.

Mubo nga sulat

  1. Henry B. Eyring, “We Must Raise Our Sights,” in Scott C. Esplin and Richard Neitzel Holzapfel, eds., The Voice of My Servants: Apostolic Messages on Teaching, Learning, and Scripture, (2010), 17.