21:42

Ang Pagkakabig sa mga Anak sa Dios

Elder Donald L. Hallstrom

Sa Kapangulohan sa Seventy

Tinuig nga Training Broadcast sa Seminaries and Institutes of Religion • Hunyo 13, 2017

Nalipay ko nga makaapil niini nga devotional broadcast karon uban ninyo kinsa nangulo ug nagtudlo sa atong Seminaries and Institutes of Religion ug sa inyong minahal nga mga kaparis. Daghan kaninyo nakita na namo sa tibuok kalibutan, ug talagsaon kamo. Mituo ko nga dunay pipila ka rason niana. Una, ang Simbahan midawat lang og kwalipikadong mga indibidwal kinsa takus sa rekomend sa templo, naprubahang may abilidad sa pagtudlo, ug girekomendar ug aprubado sa lain-laing ang-ang, lakip sa Board of Education. Kamong mga gitawag nga magtutudlo tingali lahi ra ang paghas-has kay sa mga empleyadong magtutudlo, apan sa akong kasinatian, ang mga local leaders mitawag og pinakamaayong mga motudlo sa seminary ug institute. Ikaduha, sinati na kamo sa doktrina ni Kristo, sa gisangyaw ni Nephi nga “mao lamang ang tinuod nga doktrina sa Amahan, ug sa Anak, ug sa Espiritu Santo.”¹ Ang pagtudlo niini nga doktrina maghatag og padayong kadasig sa pagsunod niini nga doktrina ug mao kana nganong maayo kamo. Ipadayon kana!

Kita sa seminary sama sa usa ka pamilya! Gitawag ako nga presidente sa Honolulu Hawaii Stake 32 ka tuig nang milabay. 18 pa ka bulan ang among kinamanghurang anak ug 11 anyos pa ang kinamagulangan sa upat namo ka anak. Lisud ang akong propesyon, ug daw gihimo na namo ang kutob sa among mahimo. Dayon giduol ko sa coordinator sa seminary sa among stake ug mihangyo, nagpanuko tungod kay nahibalo siya sa kahimtang sa bag-o lang namong pamilya, “Pwede kaha, ah, nga si Sister Hallstrom, ah, motudlo sa seminary?” Tungod kay wala mi maanad nga mobalibad og calling, miginhawa mi’g lawom ug miingon, “Oo.”

Nagsugod ang lisud apan magantihon kaayong panahon sa among pamilya. Mobangon og alas 4:30 ang akong asawa si Diane matag buntag sa semana, aron maandam sa seminary sa alas 6:00 sa buntag. Pukawon pud nako ang mga bata, pakaligoon ug ilisan, mag-andam ko’g pamahaw, ug ang tanan maandam na nako inig-uli ni Diane sa alas 7:00 sa buntag. Mogawas na ko para motrabaho ug ihatud niya ang mga bata sa eskwela.

Mao kini ang among gibuhat sulod sa walo ka tuig, hangtud nga gitawag si Diane nga Young Women president. Paglabay sa lima ka tuig ang seminary coordinator miabut sa balay nga may gihangyo, “Duna mi lisud kaayong senior class; mahimo bang motudlo og balik si Sister Hallstrom sa seminary?” Ang walo ka tuig nadugangan og tulo, ug tungod kay dunay tawag gikan ni Presidente Hinckley na-release siya. Gitawag ko nga General Authority, ug gipadala mi sa Japan para sa una nakong assignment. Kamong mga teacher, matnguni ang panghinaot nga ma-release—wa ta kahibalo unsay mosunod!

Among gilantaw kadtong lisud, busy, makalibug nga panahon uban sa kahimuot ug pasalamat. Dayag lang nga ganahan kaayo si Diane sa iyang mga estudyante sa seminary (ug sila ganahan niya). Gitudloan usab niya ang among mga anak sa seminary, ug ang among mga pag-umangkon, usa kanila institute director na ug, nanghinaot kong mitambong siya niini nga broadcast. Dugang pa, kining dili sayon nga pagtudlo midugang sa kahibalo ni Diane sa ebanghelyo ug pagpamatuod—butang nga nakatabang kaayo kanako ug sa among pamilya. Kini usab “nagtugot” nga ikauban nako ang akong mga anak kanunay—niadtong sayo sa buntag sulod sa mga oras sa semana matag adlaw. Makahuluganong panalangin kadto kanako ug, tingali kanila usab. Nakita ninyo, nga ang pipila sa bug-at kaayo namong palas-anon sa tinuod nahimong pinakatalagsaon namong panalangin.

Nalipay ko karon nga kauban sa pundok ang tawo nga gitahud kaayo nako. Isip sakop sa Board of Education ug isip Executive Committee sa Board, makigkita ko ni Elder Kim B. Clark talagsaon natong Commissioner, kaduha sa usa ka bulan, ug ni Chad H. Webb, ang pinakamaayong administrator sa Seminaries and Institutes of Religion. Kamo nga mga empleyado o nagserbisyo sa seminaries and institutes nagiyahan kaayo. Sa inyong nahibaloan, ang Church Board of Education gipangulohan ni Presidente Thomas S. Monson ug kalakip sila si Presidente Henry B. Eyring ug Presidente Dieter F. Uchtdorf. Si Elder Dallin H. Oaks sakop usab sa Board ug nangulo sa Executive Committee. Dugang nga mga sakop sa Board ug sa Executive Committee mao sila si Elder Jeffrey R. Holland, Sister Jean B. Bingham, ug Sister Bonnie L. Oscarson. Padayon kong nadasig sa prayoridad ug mga kapanguhaan nga gihatag sa edukasyon sa Simbahan.

Karon, mopakigbahin ko og mga hunahuna kaninyo kinsa dunay importanting tahas sa espiritwal nga edukasyon sa kabatan-onan sa Simbahan. Nahisgutan na nako ang talagsaong doktrina ni Kristo. Sa unsang paagi kini nga Simbahan nag-abag sa mga miyembro sa pagsabut ug pagsunod niini nga doktrina? Laing paagi sa pagpangutana niini mao, “Unsa ang mga apostolikanong prayoridad sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw?”

Usa ka paagi sa pagkat-on niini nga mga prayoridad mao ang pagsabut sa “buhat sa kaluwasan.” Ang labing mubo nga depinisyon sa buhat sa kaluwasan naa sa Handbook 2. Hinumdumi nga ang handbook sa Simbahan aprubado sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Nag-ingon nga: “Ang mga miyembro sa Simbahan ni Jesukristo gipadala ‘alang sa paghago sa iyang ubasan alang sa kaluwasan sa mga kalag sa tawo’ (D&P 138:56). “Kini nga buhat sa pagluwas naglakip sa misyonaryo nga buhat, retensyon sa kinabig, pagpaaktibo sa dili aktibong mga miyembro, templo ug buhat sa family history, ug pagtudlo sa ebanghelyo.”²

Laing panabut niini nga mga prayoridad mao ang pamahayag nga naa sa handbook sa Simbahan ubos sa ulohan nga “The Purpose of the Church [Ang Katuyoan sa Simbahan.”] Mabasa nga: “Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw giorganisar sa Dios aron sa pag-abag sa Iyang buhat alang sa kaluwasan ug kahimayaan sa Iyang mga anak. Nagdapit ang Simbahan sa tanan sa “[pag]duol ngadto kang Kristo, ug paghingpit diha kaniya’ (Moroni 10:32; tan-awa usab sa D&P 20:59). Ang imbitasyon sa pagduol kang Kristo nagpasabut sa tanang ania nagpuyo, o mopuyo, sa kalibutan.”³

Kining kinutlo sa handbook midugang sa pag-ingon, “Sa pagtuman niining katuyoan sa pagtabang sa mga indibidwal ug mga pamilya nga mahimong angayan sa kahimayaan, ang Simbahan nagtutok sa balaanong gitudlo nga mga responsibilidad. Naglakip kini sa pagtabang nga masunod sa mga miyembro ang ebanghelyo ni Jesukristo, pagpundok sa Israel pinaagi sa misyonaryo nga buhat, pag-amuma sa mga kabus ug timawa, ug paghimo sa kaluwasan sa patay pinaagi sa pagtukod og mga templo ug paghimo sa gitugyan nga mga ordinansa.”⁴

Sa ingon ang “buhat sa kaluwasan” ug kining “balaanong gipili nga mga responsibilidad” managsama ra gayud, ug mogiya sa tanan natong buhaton sa Simbahan, lakip (tingali) sa pagtudlo sa atong mga batan-on.

Sa katapusan, ang tanan natong gibuhat—nga para sa atong kaugalingon, atong pamilya, ug sa inyong mga posisyon karon—mao ang pagtudlo sa “buhat sa kaluwasan” ug sa “balaanong gitudlo nga mga responsibilidad” aron makaabag sa pagkakabig sa mga anak sa Dios. Pagtudlo kini sama sa kang Aaron ug sa iyang mga igsoon nga si Omner, ug Himni—sa pagtudlo “sumala sa espiritu sa pagpadayag ug sa pagpanagna, ug sa gahum sa Dios,” aron kutob sa motuo sa [inyong] pagsangyaw, ug makabig ngadto sa Ginoo, [dili] gayud mobiya.”⁵

Sigun sa gisulti sa Unang Kapangulohan ngadto sa mga ginikanan ug mga lider sa kabatan-onan, “Gitawag kamo sa Ginoo aron matabangan ang kabatan-onan nga makabig sa ebanghelyo.”⁶ Pinaagi sa pagsunod giunsa pagtudlo sa Manluluwas, makasalig kita nga makakat-on ang atong kabatan-onan sa mas pinalawom nga paagi nga mosangput sa pagkakabig.

Sa ingon, ang pag-edukar sa atong kabatan-onan dili lang pagtudlo kanila sa kasaysayan, pagtudlo kini sa doktrina nga nagdasig kanila sa paglihok. Tahas nato ang “pagkahimong himan pinaagi sa mga kamot sa Dios”⁷ aron dili lang sila maminaw, apan aron usab mobati sila, ug dayon mobuhat. Tahas nato ang “magtudlo ug maghatag og kaayohan sa usag usa”⁸ aron kita “mahiusa [sa atong kaugalingon] sa pagbuhat sa tanan nga pagkabalaan.”⁹ Tahas nato nga itudlo ang “pagtuo ngadto sa paghinulsol.”¹⁰

Sa unsang paagi kini nga pagtudlo matuman? Ang sundanan nga gihimo sa Simbahan sa Ginoo mao nga kita makaapil sa publiko nga pagsimba, pamilya nga pagsimba, ug personal nga pagsimba. Akong ipasabut ang matag component.

Publiko nga Pagsimba

Ang publiko nga pagsimba mao ang panagpundok sa mga anak sa Dios, isip managsoon, isip komunidad sa mga Santos. Usahay dagkong pundok kini nga miting, sama sa stake o gani kinatibuk-ang komperensya, o usahay sa ginagmay, sama sa korum o Young Women o Relief Society nga miting o klase sa seminary o institute. Ang atong panagpundok sa debosyunal karon usa ka matang sa publiko nga pagsimba. Sa matag usa niini nga miting, mag-ampo kita, magtudlo, magpamatuod, ug maglig-on—tanan may katuyoan sa pagpalambo sa atong panabut mahitungod sa atong Langitnong Amahan, kang Jesukristo, ug sa Balaang Espiritu. Dayon mabatunan nato ang responsibilidad nga mamahimong kaalam kana nga kahibalo—aron padayong magkagamay ang gintang tali sa unsay atong nahibaloan ug sa giunsa nato sa pagpakabuhi.

Ang pagsimba sa templo usa ka sagradong matang sa publiko nga pagsimba kay kini direkta man nga naglakip og mga ordinansa ug pakigsaad nga nagkonektar kanato sa Dios. Unsa kadako ang inyong koneksyon sa templo ug sa inyong mga pakigsaad? Regular ba ninyong gigamit kini nga balaang matang sa publiko nga pagsimba aron malig-on ang inyong kahibalo ug kaalam? Gitabangan ba ninyo ang inyong gitudloan nga makonektar sa templo? Gidasig ba ninyo ang atong kabatan-onan sa takus nga paghupot og limited use nga rekomend sa templo ug gamiton kon itugot sa gilay-on? Ang pag-apil sa buhat sa kaluwasan pinaagi sa pag-search og mga ngalan sa pamilya ug pag-adto sa templo aron mabunyagan ug makumpirmahan para sa katigulangan maghatag og oportunidad alang sa pagdawat og espirituhanong giya.

Ang pinakaimportanting mga miting sa atong publiko nga pagsimba, nga gawas sa templo, mao ang sakrament miting. Agig dugang sa mga kalihokan sa pagsimba nga kabahin sa kadaghanang miting sa Simbahan, kini nga serbisyo nagsentro sa buhing ordinansa sa sakrament. Samtang sugdan ug tapuson nato ang miting, ug ilabi na sa pag-andam nga moambit sa balaang sakrament, manganta og mag-ampo kita. Kita ba bug-os nga mga partisipante? Naa ba didto ang atong hunahuna ug atong kasingkasing, o naglatagaw ra kini? Naka-off ba ang atong mga cellphone, mag-text ba ta ug mag-tweet (o kitang mga mas gulang, mag-email) atol sa ordinansa o sa bisan asang bahin sa miting? Kon magsulti ang mamumulong, ilabi ang dili kaayo hanas nga mamulong, dili kaha garbuso kitang moingon nga, “nakadungog na ko niana.”

Kon sad-an kita niini, atong giminusan—tingali giwala—ang katakus sa Espiritu sa pakigsulti kanato. Ug dayon mahibulong ta nganong wala kita malig-on sa mga serbisyo sa sakrament ug sa ubang mga miting sa Simbahan?

Ang publiko nga pagsimba usa ka maayo kaayong oportunidad nga makatabang natong tanan, lakip sa mga batan-on, sa dalan sa pagkakabig.

Pamilya nga Pagsimba

Ang publiko nga pagsimba mopasiugda og pamilya nga pagsimba. Niadtong 1999, gitambagan sa Unang Kapangulohan ang mga ginikanan ug mga anak “nga hatagan og kinatas-ang prayoridad ang pamilya nga pag-ampo, family home evening, pagtuon sa kasulatan ug instruksyon, ug maayong mga kalingawan sa pamilya. Bisan unsa ka angay ug tukma ang ubang buluhaton o mga kalihokan, dili angay nga motangtang kini sa balaang responsibilidad diin ang mga ginikanan ug mga pamilya lamang ang angayang mobuhat.”¹¹ Kining mao gihapong mga baruganan balik-balik nang gitudlo sa daghang lider sa Simbahan sulod sa katuigan sa dili maihap nga paagi.

Nagpuyo kita sa kalibutan nga busy kaayo. Sa akong biyahe sa tibuok Simbahan, usahay mangutana ko sa mga lokal nga lider—maayo silang mga miyembro—duna ba moy pamilya nga pag-ampo ug family home evening? Naghimo ba mo og pamilya nga pagtuon sa kasulatan? Usahay, makadawat ko’g makaulaw nga tinan-awan ug tubag, “Busy kaayo mi. Ang pag-eskwela sa among mga anak ug extra-curricurricular nga kalihokan, musika, ug ubang leksyon, iskedyul sa kalihokang sosyal, ug buluhaton sa Simbahan nagpa-busy nila kanunay. Ako ug ang akong asawa busy kaayo sa Simbahan, ug sa ubang mga komitment. Talagsa rang magkapundok ang among pamilya.” Ang tambag sa Unang Kapangulohan mao nga kon busy kaayo kita sa pagbuhat og maayong mga butang nga kita wala nay oras para sa mas mahinungdanong mga butang, nan pangitaan gyud nato’g solusyon.

Kon nagtubo ang mga anak pinaagi sa nakabig nga mga ginikanan kinsa nakaestablisar na og sundanan sa pamilya nga pagsimba, mas mobati sila sa impluwensya sa Espiritu Santo samtang batan-on pa sila ug dayon masunod kining matarung nga ehemplo sa hangtud. Dayon ang atong pagpanudlo sa Simbahan makakuha og tukmang dapit isip suporta nga estraktura sa pagpanudlo nga nabuhat sa pamilya.

Gawas sa kanunay ug epektibong pagsimba sa kaugalingon natong pamilya, ang mga magtutudlo sa kabatan-onan nagkinahanglan sa tukma ug sa mahunahunaong paagi awhagon ang pamilya sa atong mga estudyante sa pagsimba. Ang uban naggikan sa mga pamilya diin ang maong mga buhat naandan na, diin wala na kaayo kay angay hagoan ug malipayon sa hilum. Para sa uban wala kini mahitabo tungod sa lain-laing rason—para sa estudyante nga sa iyang pamilya siya ra ang miyembro sa Simbahan (o mao ray aktibong miyembro) para nila kinsa nasakop sa pamilya nga kanunayng motambong og mga miting sa Simbahan apan wala makahunahuna sa kaimportante sa pamilya nga pagsimba. Nga walay pagsapaw sa awtoridad ug responsibilidad sa eklesyastikal nga mga lider ug mga ginikanan, ipakita lang ug itudlo ang matarung nga sundanan ug tabangan ang atong mga batan-on sa pagdiskubre og mga paagi nga mahimo silang tinubdan sa inspirasyon nga palamboon ang kinaiya sa pamilya nga pagsimba.

Personal nga Pagsimba

Sa katapusan, ang pagkakabig personal nga butang. Ang publiko nga pagsimba modala kanato sa pamilya nga pagsimba. Naglakip kini sa personal nga pag-ampo, pagtuon sa ebanghelyo, ug personal nga pagpamalandong sa atong relasyon sa Dios. “Kay unsaon pagkasayud sa usa ka tawo sa agalon … kinsa dili niya kaila, ug layo gikan sa mga lawom nga mga pagbati ug katuyoan sa iyang kasingkasing?”¹²

Miingon si Elder D. Todd Christofferson: “Ang importansya sa pagkaadunay pagbati sa kasagrado mao kini—kon ang tawo dili makadayeg og balaang mga butang, mawala ra kini kaniya. Kon wala ang pagbati sa balaang pagtahud, magkadili pormal ang iyang kinaiya ug pamatasan. Magkalayo siya gikan sa lig-ong higot nga ikahatag sa iyang mga pakigsaad uban sa Dios. Ang iyang pagbati sa pagkamaytulubagon sa Dios magkawala ug dayon makalimtan. Dayon, ang kaugalingong kahupayan ug pagtagbaw sa iyang kahinam na lang ang iyang mahunahuna. Sa katapusan, tamayon na niya ang sagradong mga butang, bisan ang Dios, ug dayon tamayon niya ang iyang kaugalingon.”¹³

Masabtan nato nga ang pinkatalagsaong tigtagna sa espirituhanong kalampusan (nga gisukod pinaagi sa ordinasyon sa Melchizedek Priesthood, pagdawat sa endowment, pagmisyon, pagminyo sa templo, ug pagpatubo og matarung nga pamilya) gihimo para ang batan-ong lalaki ug babaye makaangkon og espirituhanong mga kasinatian sa ilang kabatan-on—aron mobati sila sa impluwensya sa Espiritu Santo. Mas labaw pa kini kay sa pagkaaktibo sa Simbahan; pagkaaktibo kini sa ebanghelyo!

Ang inyong tumong sa matag klase, sa matag diskusyon, sa matag inter-aksyon mao ang paghimo nga ang Espiritu Santo maoy tinuod nga magtutudlo. Sama sa gitudlo sa Manluluwas, “Ang Manlalaban, nga mao ang Espiritu Santo, nga sa akong ngalan igapadala sa Amahan, siya ang magatudlo kaninyo sa tanang butang, ug magapahinumdom kaninyo.” (^{Juan 14:26} Ang Espiritu Santo dunay kapasidad sa paghimong personal sa mensahe aron ang indibidwal “malamdagan sa Espiritu sa kamatuoran.”¹⁵ Mao nga samtang magtudlo kita sa buhat sa kaluwasan ug sa balaanong mga responsibilidad, buhaton nato sa paagi nga makalig-on, makabayaw, makadasig, aron ang pagtuo sa atong mga gitudloan ngadto sa Langitnong Amahan ug kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula malig-on.

Ninyong mga religious educator, moingon kami: Salamat! Salamat! Salamat! Sa ngalan sa pagkapangulo sa Simbahan, salamat kaninyo! Puy-i ang kinabuhi sa personal nga katakus, atimana ang inyong mga pamilya, ug serbisyuhi ang Ginoo—ilabi na ang pag-atiman sa bililhong nagtubo nga henerasyon. Ang pagkaapil sa buhat sa kaluwasan ug sa balaanong gipili nga mga responsibilidad, ubos sa apostolikanhong direksyon ug mga yawe, mobayaw ug modasig kanato.

Akong ipahayag ang kahalangdon sa atong Langitnong panulundon ug sa atong kapasidad nga madawat ang “kinabuhing dayon, gasa nga labing mahinungdanon sa tanang gasa sa Dios.”¹⁶ Mosaksi ko sa talagsaong Jehovah, nga si Jesus, gitawag og Jesukristo, ang “dinihugan.”¹⁷ Mopamatuod ko sa dili hitupngan Niya nga Pag-ula nga naghimong posible nga ang matag usa kanato ug tanan nga atong gitudloan makabuntog sa kalibutan—aron makalahutay sa pinakalisud nga kalibutanong kahimtang uban sa “hingpit nga kahayag sa paglaum.”¹⁸ Uban sa panalangin sa gipahiuling ebanghelyo ug sa gipahiuling simbahan, anaa ang tanan natong gikinahanglan aron kita makadungog, mobati ug mobuhat. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.