Door jou geschreven

Moed in het koor

Scarlett H. (9), Oxfordshire (Engeland)

Toen ik in het tweede jaar van het basisonderwijs zat, ging ik op donderdag in de middagpauze altijd samen met wat andere kinderen naar de koorrepetitie. We zongen liedjes, traden bij samenkomsten op en hadden veel plezier.

Op een dag begonnen we een nieuw lied te oefenen. Toen ik ernaar luisterde, hoorde ik dat erin gevloekt werd. Dat deed me verdriet.

’s Avonds vertelde ik mijn moeder erover. Ik vertelde dat er in het lied gevloekt werd. Ze zei dat ik de leerkrachten kon vragen of ik iets anders mocht zeggen. Ik wist dat ik het zo moest aanpakken, maar was wel erg zenuwachtig.

Op een donderdag trok ik toch maar de stoute schoenen aan. Ik vertelde mijn leerkracht hoe ik me voelde en wat Gods naam voor me betekende. Ik vroeg haar of ik iets anders mocht zeggen. De leerkrachten zeiden dat ik wel andere woorden mocht zeggen. Ik was opgelucht en wist dat mijn hemelse Vader me geholpen had.

Een paar weken later zeiden mijn leerkrachten dat het hele koor de andere woorden in dat gedeelte van het lied zou gaan zingen. Tijdens de samenkomst stond ik fier rechtop te zingen. Ik was blij dat ik de andere kinderen en het koor kon helpen om niet te vloeken.

Illustratie, Colleen Madden