Van vriend tot vriend
De grote bowlingvraag
Uit een interview met Sydney Squires.
Toen ik 11 jaar was, verhuisden we. Een van mijn nieuwe vrienden was geen lid van de kerk.
Op een zondag belde hij me op. Hij vroeg of ik ’s middags met hem en zijn ouders wilde bowlen. Ik had nog maar één keer eerder gebowld, en dat was erg leuk. Nog een keer bowlen zou leuk zijn, vooral met mijn nieuwe vriend. Ik ging meteen naar mijn moeder toe om te vragen of ik mocht gaan.
‘Wel,’ zei ze, ‘het is zondag, dus ik vind het geen goed idee. Maar jij mag beslissen.’
Ik was stomverbaasd! Ik dacht dat ze nee zou zeggen. Maar nu moest ik zelf kiezen. Ik besloot om met mijn vriend te gaan bowlen.
Al snel zaten mijn vriend, zijn ouders en ik bij de bowlingbaan. Ik deed het heel goed! Mijn vriend en ik hadden plezier. Maar de hele tijd had ik een naar gevoel in mijn maag. Ik wist diep vanbinnen dat mijn moeder gelijk had. Ik had in de kerk en thuis geleerd dat het belangrijk was om de zondag te heiligen. Bowlen met mijn vriend was niet de beste activiteit voor de zondag.
Die dag leerde ik een belangrijke les. Het is goed om plezier te hebben en tijd met vrienden door te brengen! Maar het is belangrijker om de zondag te heiligen.
Illustratie, Jim Madsen