Ο Μπράντεν οδηγεί τον δρόμο
Η συγγραφέας ζει στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α.
Αυτή η ιστορία έλαβε χώρα στη Λουιζιάνα των Η.Π.Α.
Η ζωή σε ένα αγρόκτημα με αλιγάτορες ήταν τέλεια. Αλλά έλειπε ένα πράγμα.
«Να γίνεσαι τύπος των πιστών» (Α΄ Προς Τιμόθεον 4:12).
Ο Μπράντεν και ο μπαμπάς μετέφεραν βαριούς κουβάδες με ειδική τροφή για αλιγάτορες προς την αποβάθρα τροφοδοσίας. Το πάνω μέρος του κεφαλιού των αλιγατόρων ήλθε στην επιφάνεια και γλίστρησε προς αυτούς. Όταν ο Μπράντεν και ο μπαμπάς προσέγγισαν το σημείο τροφοδοσίας, μερικοί αλιγάτορες είχαν το στόμα τους ανοικτό.
Αλλά ο Μπράντεν δεν φοβόταν. Η εργασία με τον μπαμπά στο αγρόκτημα με τους αλιγάτορες ήταν η καλύτερη.
«Ώρα για τάισμα!» είπε ο Μπράντεν. Πήρε μία κουτάλα ειδικής τροφής και την πέταξε στο νερό.
Μάσημα. Μάσημα. Τσαλαβούτημα.
Μερικοί από τους αλιγάτορες έπιαναν την ειδική τροφή στον αέρα. Άλλοι τη δάγκωναν όταν έπεφτε στο νερό. Ο Μπράντεν και ο μπαμπάς συνέχισαν να πετούν την τροφή έως ότου οι κουβάδες τους άδειασαν.
«Ευχαριστώ που με βοήθησες» είπε ο μπαμπάς. «Πάμε. Οι ιεραπόστολοι θα έλθουν σύντομα».
Ο Μπράντεν και η οικογένειά του είχαν αρχίσει να κάνουν μαθήματα με τους ιεραποστόλους λίγους μήνες πριν. Του άρεσαν οι ιεραπόστολοι! Και του άρεσε να μαθαίνει για την Εκκλησία. Ο μπαμπάς ήταν μέλος της Εκκλησίας, αλλά δεν πήγαινε πάρα πολύ στην εκκλησία. Η μαμά και ο Μπράντεν δεν είχαν ποτέ βαπτισθεί.
«Την περασμένη εβδομάδα θέσατε στόχο να διαβάσετε το Μωσία 18» είπε η αδελφή Κοξ εκείνο το βράδυ. «Πώς πήγε;»
Η μαμά και ο μπαμπάς κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και ήταν σιωπηλοί για μία στιγμή. «Ήμασταν απασχολημένοι αυτή την εβδομάδα» είπε η μαμά.
«Το διάβασα!» είπε ο Μπράντεν.
«Πολύ καλή δουλειά!» είπε η αδελφή Μπλαντ, τεντώνοντας το χέρι για ένα «κόλλα το». «Πώς αισθάνθηκες, αφού το διάβασες;»
Ο Μπράντεν χαμογέλασε διάπλατα. «Πολύ καλά. Και προσευχήθηκα για να βαπτισθώ. Αληθινά το θέλω».
«Αυτό είναι τέλειο! Ξέρω ότι κάνεις τον Επουράνιο Πατέρα πολύ ευτυχισμένο» είπε η αδελφή Κοξ. Στράφηκε προς τη μαμά του Μπράντεν. «Πώς αισθάνεσαι για αυτό;»
«Ακόμη δεν είμαι βέβαιη. Νομίζω πως χρειάζομαι λίγο ακόμη χρόνο» είπε η μαμά.
Ο Μπράντεν αισθανόταν λίγο λυπημένος κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου μαθήματος. Ευχόταν και οι δύο γονείς του να ήταν μέλη της Εκκλησίας. Και ήθελε επίσης να είναι μέλος της Εκκλησίας!
Όταν οι ιεραπόστολοι έφυγαν, είπε στους γονείς του ότι εννοούσε αυτό που είπε νωρίτερα. «Αλήθεια θέλω να βαπτισθώ. Και…» ο Μπράντεν πήρε μία βαθιά ανάσα. «Αλήθεια θέλω να με βαπτίσει ο μπαμπάς».
Μετά από μία στιγμή, ο μπαμπάς μίλησε. «Αλήθεια το θέλω επίσης αυτό».
Η μαμά ήταν σιωπηλή. «Ας προσευχηθούμε γι’ αυτό».
Ο Μπράντεν γονάτισε με την οικογένειά του και ρώτησε τον Επουράνιο Πατέρα εάν αυτός και η μαμά του θα έπρεπε να βαπτισθούν. Αισθάνθηκε ζεστασιά και αγάπη.
Για τις επόμενες εβδομάδες, ο Μπράντεν διάβαζε τις γραφές και προσευχόταν κάθε ημέρα. Αρχικά, ήταν πάντα αυτός που ρωτούσε τους γονείς του εάν θα προσεύχονταν και θα διάβαζαν μαζί του. Αλλά σύντομα άρχισαν να ρωτούν εκείνον. Όταν εκείνος και ο μπαμπάς τάιζαν τους αλιγάτορες, μιλούσαν για τις γραφές ή για ό,τι έμαθαν στην εκκλησία. Εκείνος και η μαμά μιλούσαν για τα ιεραποστολικά μαθήματα. Κάθε ημέρα, η μαμά και ο μπαμπάς φαίνονταν λίγο πιο χαρούμενοι.
Μία ημέρα κατά τη διάρκεια του μαθήματος με τους ιεραποστόλους, η μαμά είπε τα λόγια που ο Μπράντεν περίμενε: «Θέλω να βαπτισθώ».
Για τις επόμενες εβδομάδες, ο Μπράντεν αισθανόταν σαν να πετούσε στα σύννεφα.
Τελικά ήταν η ημέρα της βάπτισης της μαμάς και του Μπράντεν. Όταν ο Μπράντεν βγήκε από το νερό, αισθάνθηκε την αγάπη του Επουράνιου Πατέρα για εκείνον και την οικογένειά του. Έδωσε στον μπαμπά μία μεγάλη αγκαλιά.
Ο μπαμπάς κράτησε τον Μπράντεν κοντά και ψιθύρισε: «Σε ευχαριστούμε που ήσουν ένα καλό παράδειγμα και μας βοήθησες. Σε αγαπώ».