Vertel een verhaal
Het was bedtijd. Maar Sam was niet moe.
‘Vertel eens een verhaaltje, mama’, vroeg hij. ‘Over toen jij klein was.’
‘Goed’, zei mama. Ze streelde zijn haar. Ze dacht even na.
‘Toen ik klein was,’ zei mama, ‘speelden we graag dorpje. We bouwden dan huizen met dekens en stoelen. Mijn broers en zussen deden allemaal alsof ze een baan hadden.’
‘Welke baan had jij?’ vroeg Sam.
‘Ik was winkelier. We maakten papieren munten. Daarmee kon je dan eten en kranten kopen. We speelden graag samen in ons dorp.’
‘Wat deden jullie nog meer?’ vroeg Sam.
‘Op een keer bouwden we een dierentuin voor ons dorp. We gebruikten onze knuffeldieren.’
Sam pakte zijn teddybeer. ‘Zoals deze?’
‘Precies’, zei mama. ‘Mensen konden naar onze dierentuin komen kijken.’
Sam knuffelde zijn teddybeer. ‘Nog meer, mama.’
‘We schreven ook brieven naar elkaar. Die stopten we dan in denkbeeldige brievenbussen. Je oom was de postbode. Hij bezorgde onze brieven. Het was leuk om brieven te krijgen.’
Sam wilde een brief schrijven! Misschien kon hij dat morgen doen.
‘Soms maakten we ruzie’, zei mama. ‘Maar dan zeiden we sorry en legden we het bij. We leerden met elkaar op te schieten en plezier te maken.’
‘Net als Ava en ik’, zei Sam.
‘Jazeker’, zei mama. ‘Net als jullie. Jullie leren ook met elkaar op te schieten.’
‘Dat was een leuk verhaal’, zei Sam. ‘Vertel je morgen nog een verhaal?’
‘Natuurlijk’, zei mama. ‘Ik zal je vertellen over toen papa klein was.’
Mama gaf Sam een kusje. Ze stopte hem lekker in.
‘Welterusten’, zei Sam. Hij deed zijn ogen dicht en dacht aan dierentuinen, dorpen en papieren munten.