Carolina schiet te hulp
Hoe kon Carolina haar vriend helpen?
Carolina probeerde naar de juffrouw te luisteren. Maar ze bleef maar naar haar vriend Ramón kijken. Hij had geen haar!
Zijn haar viel al een tijdje uit. En nu was hij helemaal kaal.
Carolina hoorde iets achter haar. Cesar en Luis waren aan het giechelen. Ze hoopte dat ze Ramón niet aan het uitlachen waren.
Ramón zat al de hele ochtend voorover gebogen. Hij stak zijn hand niet op en zag er verdrietig uit. Carolina wou dat ze hem kon opbeuren.
Eindelijk was het tijd om buiten te spelen. Ramón was als eerste uit het klaslokaal. Toen Carolina buitenkwam, zag ze hem nergens! Hij was niet aan het voetballen. Hij was niet op het klimrek aan het klauteren. En hij was niet bij de juffrouw aan het hinkelen.
Daar was hij! Ramón stond in een hoekje. En Cesar en Luis stonden bij hem. Carolina ging ernaartoe.
‘Kijk eens hoe groot zijn hoofd is!’ riep Cesar.
Luis lachte. ‘Ik zou mijn hoofd ook scheren als ik zulk lelijk haar had.’
Ramón balde zijn vuisten. Hij stond op het punt om te huilen.
Carolina rende naar Ramón toe. ‘Wil je met me spelen?’ vroeg ze. Ze stak haar hand uit en ze liepen samen weg. Ze liepen tot dicht bij de leerkracht. Daar zou niemand ze lastig vallen.
‘Wil je hinkelen?’ vroeg Carolina.
Ramón knikte. Hij trok krijtlijnen op de grond.
‘Gaat het wel?’ vroeg ze.
‘Nu wel.’ Ramón glimlachte. ‘Bedankt voor je hulp.’
Carolina glimlachte. Ze was blij dat ze dapper genoeg was om haar vriend te helpen!
Illustraties, Hollie Hibbert