Βρίσκοντας ειρήνη
«Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να μη νιώθω τόσο μόνη».
Η Μόλλυ προσπάθησε να μην κλάψει καθώς έλεγε αντίο στην αδελφή της, Μέισυ. «Σε αγαπώ!» είπε η Μόλλυ. Αγκάλιασε σφιχτά τη Μέισυ.
«Θα σε δω σε λίγους μήνες» είπε η Μέισυ. Η Μέισυ έφευγε από το σπίτι για να πάει στο κολλέγιο τώρα. Ένας από τους αδελφούς της Μόλλυ είχε ήδη φύγει στο κολλέγιο. Ο άλλος αδελφός της ήταν σε ιεραποστολή. Έλειπαν στη Μόλλυ όλοι τόσο πολύ!
Η μαμά ζούληξε το χέρι της Μόλλυ. Έβλεπαν τη Μέισυ να φεύγει με το αυτοκίνητο. «Θα μας λείψει» είπε η μαμά. Είχε δάκρυα στα μάτια της.
Η Μόλλυ πήγε μέσα στο σπίτι. Πήγε στο άδειο υπνοδωμάτιο της Μέισυ και έκλεισε την πόρτα. Μετά κάθισε στο κρεβάτι της Μέισυ και άρχισε να κλαίει.
Κάποιος κτύπησε την πόρτα. Η μαμά και ο μπαμπάς μπήκαν μέσα. Αγκάλιασαν τη Μόλλυ. Όλοι κάθισαν στο κρεβάτι της Μέισυ μαζί έως ότου στέγνωσαν τα δάκρυα της Μόλλυ.
«Ξέρω ότι είσαι λυπημένη, επειδή έφυγε η Μέισυ» είπε ο μπαμπάς. «Γιατί δεν κάνουμε μία οικογενειακή προσευχή; Μπορούμε να ζητήσουμε από τον Επουράνιο Πατέρα να μας βοηθήσει να νιώσουμε καλύτερα. Σε παρακαλώ, θα προσευχηθείς, Μόλλυ;»
«Εντάξει». Η Μόλλυ έσκυψε το κεφάλι της. «Επουράνιε Πατέρα, Σε ευχαριστούμε για όλους στην οικογένειά μας – για τον Γουίλ, τον Πάρκερ, τη Μέισυ, εμένα και τη μαμά και τον μπαμπά. Σε ευχαριστούμε που μπορούμε να είμαστε μία οικογένεια για πάντα. Σε παρακαλούμε βοήθησέ μας να νιώσουμε παρηγοριά. Και βοήθησέ με να μη νιώθω τόσο μόνη».
Στη Μόλλυ έλειπε η συζήτηση με τη Μέισυ πριν να κοιμηθούν. Όμως ήξερε ότι ο Επουράνιος Πατέρας άκουγε τις προσευχές της. Ήξερε ότι θα την βοηθούσε να νιώσει καλύτερα.
Το επόμενο πρωινό, το σπίτι της Μόλλυ ήταν τόσο ήσυχο! Της έλειπαν τα γέλια με τη Μέισυ καθώς ετοιμάζονταν για το σχολείο. Της έλειπε που έτρωγαν πρωινό μαζί και μιλούσαν. Μερικές φορές η Μέισυ της έλεγε τι μάθαινε στο σεμινάριο. Η Μόλλυ πάντοτε ένιωθε γαλήνη, όταν μιλούσαν για το Ευαγγέλιο.
Αυτό ήταν! Η Μόλλυ είχε μία ιδέα.
Η Μόλλυ ετοιμάσθηκε για το σχολείο. Κατόπιν βρήκε τη μαμά.
«Γεια σου, αγάπη μου». Η μαμά την αγκάλιασε. «Είσαι έτοιμη για το σχολείο;»
«Μπορούμε να διαβάσουμε μία ομιλία συνελεύσεως μαζί προτού φύγω;» ρώτησε η Μόλλυ. «Νομίζω ότι θα με βοηθήσει να νιώσω καλύτερα».
Η μαμά χαμογέλασε. «Αυτή είναι μια υπέροχη ιδέα».
Με τη σειρά διάβασαν μία ομιλία γενικής συνελεύσεως σχετικά με την παρηγοριά. Στη Μόλλυ άρεσε να περνά χρόνο με τη μαμά. Ένιωθε καλά που διάβαζε την ομιλία μαζί της.
Όταν τελείωσαν, η Μόλλυ χαμογέλασε. «Ας το κάνουμε αυτό ξανά!»
Της έλειπε ακόμη η Μέισυ, ο Γουίλ και ο Πάρκερ. Όμως ένιωθε λιγότερο μόνη. Η προσευχή της απαντήθηκε! Μπορούσε να περνά χρόνο με τη μαμά και τον μπαμπά της. Και τα λόγια των προφητών μπορούσαν να τη βοηθήσουν να βρει ειρήνη.
Εικονογραφήσεις υπό Liz Brizzi