Πρωτοπόροι σε κάθε χώρα
Ο Τομ και η τρομερή γρίπη
Ο Τομ ήξερε ότι ο Θεός θα τους βοηθούσε.
«Ορίστε, Tamā (μπαμπά)», είπε απαλά ο Τομ. Ο πατέρας του Τομ κάθισε αργά επάνω στο στρώμα. Ο Τομ τον βοήθησε να πιεί λίγο φρέσκο χυμό καρύδας.
Ο Tamā και η υπόλοιπη οικογένεια του Τομ ήταν άρρωστοι για ημέρες. Σχεδόν όλοι οι άλλοι στο χωριό ήταν άρρωστοι επίσης. Μία πανδημία είχε έλθει στο νησί – η ισπανική γρίπη.
Ο Τομ βγήκε έξω. Ήταν ένας από τους μοναδικούς ανθρώπους που ήταν αρκετά καλά για να φροντίσει τους άλλους. Και πολλές οικογένειες χρειάζονταν βοήθεια.
Χρειάζομαι περισσότερο χυμό καρύδας, σκέφθηκε ο Τομ. Σκαρφάλωσε σε έναν ψηλό κοκοφοίνικα. Όταν έφθασε στην κορυφή, διάλεξε μερικές καρύδες και τις πέταξε στο έδαφος.
Καθώς κατέβαινε, ο Τομ σκέφθηκε τους ανθρώπους στο χωριό του. Ήταν τρομακτικό να βλέπει τόσους πολλούς από αυτούς ασθενείς.
Έναν χρόνο νωρίτερα, ο μικρός αδελφός του Τομ, ο Αϊλάμα, αρρώστησε. Και αυτό ήταν τρομακτικό. Ο Τομ και η οικογένειά του προσευχήθηκαν για να γίνει καλύτερα.
Τότε ο Tamā είχε ένα ξεχωριστό όνειρο. Το όνειρο τού έδειξε πώς να βοηθήσει τον Αϊλάμα να γίνει καλύτερα – κτυπώντας τον φλοιό από ένα είδος ερυθρίνης για να πάρει τον χυμό. Ο Τομ βοήθησε τον Tamā να φροντίσει τον Αϊλάμα και του έδωσαν χυμό από το δένδρο. Και ο Αϊλάμα έγινε καλά!
Ο Τομ ήξερε ότι ο Θεός τους είχε βοηθήσει τότε. Και ήξερε ότι ο Θεός θα τους βοηθούσε τώρα.
Ο Τομ άνοιξε τις καρύδες. Η γλυκιά ευωδία του χυμού καρύδας τον έκανε να νιώσει λίγο καλύτερα. Πήγε στο επόμενο σπίτι στο χωριό για να δώσει λίγο χυμό στους γείτονές του. Μετά πήγε στο επόμενο σπίτι. Και στο επόμενο.
Πέρασαν εβδομάδες. Κάθε ημέρα ο Τομ εργαζόταν σκληρά για να τους φροντίζει όλους. Έπιανε κοτόπουλα για να κάνει ζεστή σούπα. Μετέφερε κουβάδες με νερό από την πηγή για να πίνουν οι άνθρωποι.
Κάποιοι από το χωριό πέθαναν. Πέθανε και ο Tamā. Ήταν πραγματικά δύσκολο για τον Τομ. Όλο το χωριό ήταν λυπημένο. Όμως μέσα από όλα αυτά, ο Τομ θυμήθηκε ότι ο Θεός τον αγαπούσε και θα τον βοηθούσε.
Ο Τομ δεν σταμάτησε να βοηθά ανθρώπους. Και ύστερα από λίγο, οι άνθρωποι άρχισαν να γίνονται καλά!
Τελικώς τελείωσε η πανδημία της γρίπης. Οι άνθρωποι σταμάτησαν να αρρωσταίνουν. Ο Τομ και ο Αϊλάμα μπόρεσαν ακόμη και να πάνε στο σχολείο ξανά. Στον Τομ έλειπε πάντοτε ο Tamā. Αλλά ήξερε ότι κάποια ημέρα θα έβλεπε τον μπαμπά του ξανά. Και ήξερε ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα ήταν πάντοτε εκεί για να τον βοηθήσει.