ไซอีดาห์จะ กล้าหาญ ได้อย่างไร
ไซอีดาห์กลัวที่จะพูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้นของเธอ
ไ ซอีดาห์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเดินเข้าไปในห้องเรียนใหม่ นี่เป็นวันแรกในชั้นประถมศึกษาปีที่สี่
ปีที่แล้วไซอีดาห์อยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่สอง เธอเรียนได้ดีมากจนโรงเรียนให้เธอเรียนข้ามชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ไซอีดาห์รู้สึกตื่นเต้นที่จะทำโจทย์คณิตศาสตร์ที่ยากขึ้นและอ่านหนังสือมากขึ้นในชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 แต่เธอไม่มีความสุขที่จะต้องจากเพื่อนเก่าของเธอ
ขณะมองไปรอบๆ ห้อง ไซอีดาห์รู้สึกหดหู่ เพื่อนร่วมชั้นใหม่ของเธอทุกคนดูอายุมากกว่าและสูงกว่าเธอ จะเป็นอย่างไรถ้าเธอเข้ากับคนอื่นไม่ได้?
เธอเลือกโต๊ะเรียนตัวหนึ่งและนั่งลง เด็กหญิงตัวสูงคนหนึ่งนั่งข้างๆ เธอ “สวัสดี” ไซอีดาห์ทักทาย
“มาทำอะไรที่นี่?” เด็กหญิงคนนั้นถาม “ฉันคิดว่าเธอน่าจะอยู่ชั้น ป. 3 นะ”
“โรงเรียนเลื่อนชั้นให้ฉัน” ไซอีดาห์ตอบอย่างประหม่า
เด็กสาวทำหน้าดุใส่เธอ “ฉันไม่สนว่าเธอจะฉลาดแค่ไหน เธอก็ยังเป็นเด็กอยู่ดี”
ไซอีดาห์รู้สึกแย่ ในช่วงที่เหลือของสัปดาห์ เธอกลัวเกินกว่าจะพูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้น ทุกครั้งที่เธอได้ยินใครหัวเราะหรือกระซิบ เธอจะขมวดคิ้ว พวกเขาคงพูดไม่ดีเกี่ยวกับเธอ
เมื่อเธอคิดว่าสิ่งต่างๆ คงไม่แย่ไปกว่านี้แล้ว ไซอีดาห์ก็ได้รับผลสอบวิชาคณิตศาสตร์คืนมา เธออยากจะร้องไห้เมื่อเห็นคะแนน คณิตศาสตร์เป็นวิชาโปรด เธอไม่เคยทำคะแนนสอบได้ต่ำเท่านี้มาก่อน
เมื่อกลับถึงบ้าน ไซอีดาห์กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ “หนูไม่มีเพื่อนเลยค่ะ” เธอบอกคุณพ่อคุณแม่ “หนูไม่เหมาะจะอยู่ชั้น ป.4 หนูฉลาดไม่พอ”
“แม่เสียใจที่เรื่องนี้ยากเกินไป” คุณแม่ของไซอีดาห์พูด “แต่ลูก ก็ ฉลาดนะ และลูกกำลังเรียนรู้”
ไซอีดาห์ปาดน้ำตา “หนูอยากไปเรียนชั้น ป.3 แทนค่ะ”
คุณพ่อเงียบไปครู่หนึ่ง “ลูกอยากได้พรฐานะปุโรหิตไหม?” คุณพ่อถาม
ไซอีดาห์พยักหน้า บางทีพรจากคุณพ่ออาจช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้น
ไซอีดาห์นั่งบนเก้าอี้และคุณพ่อวางมือบนศีรษะของเธอ
“พ่อขอให้พรลูกที่จะไม่กลัว” คุณพ่อพูด “และให้พรลูกที่จะรักเพื่อนร่วมชั้นใหม่ของลูก เมื่อพวกเขารู้จักลูก พวกเขาจะรักลูกเช่นกัน”
ความรู้สึกสงบแผ่ซ่านไปทั่วตัวไซอีดาห์ เธอรู้สึกว่าพรของคุณพ่อคือสิ่งที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงต้องการให้เธอได้ยิน
หลังให้พรเสร็จ คุณแม่ช่วยไซอีดาห์แก้โจทย์คณิตศาสตร์ ไม่นานไซอีดาห์ก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน ไซอีดาห์นึกถึงพรของเธอและพยายามมีความกล้า เธอยิ้มให้เพื่อนร่วมชั้น เมื่อเธอแสดงความรัก เธอรู้สึกกลัวน้อยลง! บางคนนิสัยดีจริงๆ เธอพยายามอย่างหนักเพื่อเรียนรู้ และไม่นานคะแนนของเธอก็ดีขึ้นด้วย
เมื่อถึงสิ้นปีการศึกษา ไซอีดาห์มีเพื่อนมากมาย เธอดีใจที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยให้เธอกล้าหาญ และเธอสำนึกคุณที่สามารถได้รับพรของอำนาจฐานะปุโรหิตได้เสมอเพื่อช่วยเธอ