‘De uil en de orka’, Vriend, mei 2023, 8–9.
De uil en de orka
Hoe kon Dieter met zijn schilderijen anderen helpen?
Dit verhaal vond plaats in Canada.
Dieter wilde naar de algemene conferentie luisteren. Hij probeerde stil te zitten. Hij probeerde naar de toespraken te luisteren. Maar vanwege zijn autisme had hij vaak moeite met concentreren. Hij zat te wiebelen op de bank. Hij speelde met zijn speelgoed. Hij rende rond.
Daarna keek hij naar papa. Papa zat rustig naar de sprekers te luisteren. Dieter wilde net zoals hij zijn. Dus haalde hij zijn tekengerei tevoorschijn. Misschien zou kleuren hem helpen om stil te zitten.
Terwijl hij aan het kleuren was, luisterde Dieter naar de toespraak van ouderling Jeffrey R. Holland. Ouderling Holland vertelde een verhaal over Jezus. Jezus vroeg een rijke jongeman om al zijn geld aan de armen te geven.*
Dieter wilde ook graag mensen helpen die niet genoeg geld hadden. En hij kreeg een idee.
‘Mama, ik wil een uil schilderen’, zei Dieter. ‘Kun je er een voor mij tekenen?’
‘Natuurlijk’, zei ze. Ze tekende een uil.
Dieter doopte zijn kwast in de verf. Eerst schilderde hij de vleugels van de uil. Een paar veren werden bruin en andere werden oranje. Terwijl hij aan het schilderen was, luisterde hij naar de andere toespraken. Zelfs nadat de conferentie was afgelopen, bleef Dieter doorwerken. Hij wilde dat de uil perfect zou worden.
Eindelijk was Dieter klaar. Hij liet de uil aan mama zien.
‘Dat ziet er goed uit!’ zei mama. ‘Zullen we hem ophangen?’
Dieter schudde zijn hoofd. ‘Ik wil hem verkopen en het geld geven aan mensen die niet genoeg geld hebben, zoals ze tijdens de conferentie vertelden.’
Mama glimlachte. ‘Laten we eens kijken wat we kunnen doen.’
Ze plaatste een foto van Dieters schilderij online om te verkopen. Mama schreef dat Dieter het geld aan een opvangcentrum voor mensen zonder huis zou geven.
De volgende dag bekeken Dieter en mama haar geplaatste bericht. Dieter kon het niet geloven! Er waren veel mensen die zijn schilderij wilden kopen. Hij was blij dat zoveel mensen wilden helpen.
Een restaurant in Dieters woonplaats wilde het schilderij graag kopen. Ze zeiden dat ze tien keer meer zouden betalen dan Dieter en mama hadden gevraagd! Andere winkels vroegen hem ook om schilderijen. Dieter kon hard aan de slag!
Mama tekende nog meer dieren en Dieter haalde zijn verf tevoorschijn. Hij schilderde een wolf, een leeuw en een orka. Hij vond de orka het mooist. Hij noemde die ‘Otis de Orka’. Dit schilderij werd verkocht aan een supermarkt vlak bij zijn huis. Toen Dieter naar de winkel ging, zag hij hem aan de muur hangen!
‘Kijk, mama!’ Dieter wees naar het schilderij.
‘Wauw!’ zei mama. ‘Telkens als we hier boodschappen komen doen, kunnen we eraan denken hoe je met je talenten mensen hebt geholpen.’
Dieter was trots dat mensen zijn schilderijen leuk vonden. Maar hij vond het nog fijner dat hij anderen kon helpen. Hij was blij dat hij naar de algemene conferentie had geluisterd.
Illustraties, Natalie Campbell