‘Origamivriendinnen’, Vriend, mei 2023, 30–31.
Origamivriendinnen
Wat konden Ari en haar vriendinnen doen om mevrouw Franklin te helpen?
Dit verhaal vond plaats in de Verenigde Staten.
‘Tijd voor de pauze!’ riep Ari’s leerkracht.
Ari’s klasgenoten vormden een rij zodat ze naar het schoolplein konden. Maar Ari en haar vriendinnen gingen altijd naar de bibliotheek. Ze lazen graag boeken en knutselden graag samen.
Kristin en Ella stonden al bij de deur te wachten. Ari pakte haar boek en een stapel papier. Toen liep ze voorop de gang door.
‘Ik hoop dat ze Het geheim van de drakenhoeder weer hebben!’ zei Ari. ‘Ik wil die al wekenlang lezen.’
In de bibliotheek zwaaiden de meisjes naar mevrouw Franklin, de schoolbibliothecaresse. Ze begroette hen altijd met een stralende glimlach. Maar vandaag was dat niet het geval.
Ari fronste terwijl ze haar boek op tafel legde. ‘Vonden jullie mevrouw Franklin er ook een beetje verdrietig uitzien?’
Kristin haalde haar schouders op. ‘Ze was waarschijnlijk gewoon druk bezig.’
‘Zou kunnen.’ Ari ging zitten en pakte een blaadje. Ze vouwde het zorgvuldig en streek de vouw glad met haar duim.
‘Wat zullen we vandaag maken?’ vroeg Ella.
‘Wat denken jullie van boekenleggers?’ zei Ari. ‘Die zijn vrij makkelijk. Ik doe het wel voor.’
Ari had origami geleerd. Dat is een kunstvorm uit Japan, waarmee je papier in verschillende vormen vouwt. Ari kende allerlei vormen en ze leerde haar vriendinnen wat ze had geleerd.
Ari liet Kristin en Ella zien hoe ze moesten vouwen. Al gauw hadden ze alle drie een kleine vierkante boekenlegger.
‘Je schuift hem zo op het hoekje.’ Ari sloeg haar boek open en schoof de boekenlegger op de hoek van een pagina.
‘Cool!’ Kristin pakte nog een blaadje. ‘Ik wil het zelf proberen.’
Terwijl ze bezig waren, praatten ze over boeken die ze hadden gelezen en welke ze nog meer wilden lezen. Ari keek nog eens naar mevrouw Franklin. Ze leek nog steeds een beetje verdrietig.
Toen kwam mevrouw Franklin bij hun tafeltje langs.
‘Hallo meiden.’ Ze legde een boek op tafel. Het was het boek over de drakenhoeder! ‘Dit is voor jou, Ari. Ik weet dat je dit graag wilde lezen.’
‘Bedankt!’ Ze pakte het boek.
Mevrouw Franklin zuchtte. ‘Iemand heeft vandaag ingebroken in mijn auto. Al mijn muziek en boeken zijn weg.’
‘Dat is vreselijk!’ zei Kristin.
Mevrouw Franklin glimlachte droevig. ‘Tja, het zijn maar spullen. Spullen kunnen vervangen worden. Ik ben blij dat er niemand gewond is geraakt.’
Ari keek mevrouw Franklin na toen ze wegliep.
‘Ik wou dat we iets konden doen om te helpen’, zei Ella.
Ari keek naar de boekenlegger die ze vast had. ‘Misschien is er wel iets!’
‘Wat dan?’ vroeg Kristin.
Ari grijnsde. ‘Kom na school bij mij langs. Ik heb een idee.’
De volgende dag gingen Ari, Kristin en Ella tijdens de pauze zoals altijd naar de bibliotheek. Maar deze keer brachten ze niet alleen boeken mee. Ze hadden iets speciaals voor mevrouw Franklin.
‘We hebben dit voor u gemaakt!’ Ari gaf mevrouw Franklin een tasje. ‘We weten dat we niet alle gestolen spullen kunnen vervangen, maar we dachten dat u hier misschien blij van zou worden.’
Mevrouw Franklin keek in de tas. De tas zat vol origamifiguren, van boekenleggers tot visjes, van hartjes tot vlinders. Ze glimlachte breeduit.
‘Dit is geweldig! Heel erg bedankt.’ Ze haalde een origamifiguur uit de tas. Het was een klein boekje. ‘Ik ga al mijn blije gedachten in dit minidagboekje noteren!’
Ari glimlachte terug. Ze kon altijd iets aardigs voor anderen doen: vouw voor vouw.
Illustraties, Brian Martin