ไม่เคยโดดเดี่ยวจริงๆ

โดย กาเรียล ชิโอซาว่า

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

หากอีธานบาดเจ็บอีกครั้งโดยไม่มีใครคอยช่วยเหลืออยู่ที่นั่นเล่า?

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา

อีธานถีบขายันตัวเองบนชิงช้า เขาถีบตัวเองให้ชิงช้าแกว่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ลมที่พัดผ่านทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังบินอยู่

จากนั้นเสียงกระดิ่งก็ดัง อีธานถอนหายใจ เขาไม่พร้อมที่จะกลับเข้าชั้นเรียน

เด็กๆ เข้าแถวเพื่อกลับไปด้านในอาคารเรียน อีธานปล่อยให้ชิงช้าแกว่งช้าลง แล้วเขาก็ก้าวลงจากชิงช้าเพื่อกลับไปชั้นเรียน

แต่เมื่อเท้าอีธานแตะพื้น เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ขา เขาล้มลงบนพื้นดิน เขาพยายามลุกขึ้นแต่ขาเขาเจ็บแปล๊บ เจ็บปวดมาก!

“ช่วยฉันที!” อีธานตะโกน น้ำตาเขาไหลอาบแก้ม เด็กๆ และครูพากันวิ่งมาช่วยเขา

“เป็นอะไรรึเปล่า?” ครูคนหนึ่งถาม

“ขาผมหักครับ!”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อีธานกระดูกหัก ไม่ใช่แค่ครั้งที่สองหรือสามด้วย อีธานป่วยด้วยโรคกระดูกเปราะ โรคที่ทำให้กระดูกหักได้ง่าย แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ เช่น ก้าวลงจากขอบถนนหรือกระแทกกับใครบางคน ก็อาจทำให้กระดูกของเขาหักได้

“เราจะโทรติดต่อพ่อแม่ให้พวกเขาพาเธอไปพบแพทย์นะ” ครูกล่าว “ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย”

อีธานดีใจที่มีคนมาช่วยเขา ขาของเขายังปวดอยู่มากแต่เขารู้ว่าเขาจะปลอดภัย

แม่กับพ่อมาที่โรงเรียนและพาอีธานไปพบแพทย์ เขาใส่เฝือกสีน้ำเงินที่ขาและกลับบ้านเพื่อพักผ่อน

เพราะขาของเขาหัก อีธานจึงใช้เวลาส่วนใหญ่นอนอยู่บนเตียง เขามีหนังสือให้อ่านมากมาย บางครั้งเพื่อนๆ ก็มาเล่นเกมกับเขา แต่เขาก็ยังเบื่ออยู่

คืนหนึ่งอีธานตื่นขึ้นและนอนไม่หลับ เขาพยายามจะผ่อนคลายแต่ก็ยังกังวลอยู่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันกระดูกหักและไม่มีใครอยู่ตรงนั้นด้วย อย่างตอนกลางดึก? อีธานคิด หัวใจเขาเต้นแรง เขารู้สึกหวาดกลัว

“พ่อ!” อีธานตะโกน

พ่อวิ่งไปที่ห้องของอีธาน “เป็นอะไรหรือเปล่า?”

“ผมกลัวครับ” อีธานพูด “จะทำยังไงถ้าผมกระดูกหักตอนกลางคืนและไม่มีใครอยู่ช่วยผม?”

พ่อนั่งลงข้างเขาบนเตียง “นั่นเป็นความคิดที่น่ากลัวนะ” เขากล่าว “ถึงเราจะพยายามระมัดระวังและทำตัวให้ปลอดภัย แต่สิ่งไม่ดีก็ยังเกิดขึ้นได้ แต่ไม่ว่าอย่างไร พระบิดาบนสวรรค์ทรงเฝ้าดูลูกอยู่”

“นั่นหมายความว่าพระองค์ทรงอยู่กับผมตลอดเวลาใช่ไหมครับ?” อีธานพูด

“ใช่เลย” พ่อกอดอีธานอย่างอ่อนโยน

อีธานคิดว่าพ่อมาช่วยเขาได้เร็วแค่ไหน เขารู้ว่าพ่อรักเขาและอยากช่วยเขาเสมอ พระบิดาบนสวรรค์อาจทรงเป็นเช่นนั้นด้วย

วันรุ่งขึ้น อีธานอ่านพระคัมภีร์ในนิตยสาร เพื่อนเด็ก ข้อความนั้นคือ “ดังนั้น จงรื่นเริงเถิด และอย่ากลัวเลย เพราะเราพระเจ้าอยู่กับเจ้า และจะยืนเคียงข้างเจ้า”^*

อีธานรู้สึกสงบและปลอดภัยเมื่อเขาอ่านพระคัมภีร์ เหมือนกับที่รู้สึกตอนที่คุยกับพ่อ เขารู้ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงปลอบโยนเขา เหมือนเขากำลังกอดพ่ออีกครั้ง

ไม่แน่ว่าฉันอาจกระดูกหักอีก อีธานคิด แต่ฉันไม่ต้องกลัวอีกแล้ว เขารู้ดีว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวจริงๆ