มีหลายวิธีที่จะบอกว่า “ฉันรักเธอ”

โดย จูเลียน เทนนีย์ โดแมน

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

ทรินาจะช่วยพี่ชายของเธออย่างไร?

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา

“เรามาเริ่มสภาครอบครัวด้วยการสวดอ้อนวอนกันเถอะ” คุณพ่อของทรินากล่าว

ทรินาคุกเข่าข้างพี่น้องของเธอขณะที่เทย์เลอร์พี่ชายของเธอกล่าวคำสวดอ้อนวอน จากนั้นทุกคนนั่งลง

“แม่กับพ่ออยากคุยเรื่องอดัม” คุณพ่อพูด ตอนนั้นอดัมพี่ชายของทรินาเป็นผู้สอนศาสนา เขาเข้าสนามเผยแผ่เมื่อสามเดือนก่อน และทรินาคิดถึงเขามาก

“พี่จะกลับจากงานเผยแผ่ในสัปดาห์นี้” คุณแม่กล่าว

ทรินาอ้าปากค้าง พี่เป็นอะไรหรือเปล่า? เธอคิด

“อะไรนะ? ทำไมล่ะครับ?” เทย์เลอร์ถาม

“พี่มีปัญหากับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าจ้ะ” คุณแม่กล่าว “นั่นหมายความว่าพี่เขามีความกังวลและความเศร้ามากมายที่จะไม่หายไป เขาจะได้รับความช่วยเหลือจากแพทย์ที่นี่เหมือนที่ต้องทำถ้าเขาขาหักหรือเจ็บป่วย”

ทรินาพูดอะไรไม่ออก เธอมีเพื่อนที่พี่น้องกลับบ้านก่อนกำหนดจากสนามเผยแผ่เพื่อรับความช่วยเหลือจากแพทย์ อดัมจะไม่เป็นไรใช่ไหม?

“เราต้องการทำสุดความสามารถเพื่อช่วยอดัม ลูกๆ ช่วยกันสวดอ้อนวอนได้ไหมเพื่อที่จะรู้ว่าจะช่วยพี่ชายได้อย่างไร?” คุณพ่อถาม

ทรินาและพี่น้องของเธอพยักหน้า

“ลูกสามารถถามเราและบอกเราว่าลูกรู้สึกอย่างไรได้ตลอดเวลานะจ๊ะ เรารักลูกมากนะ” คุณแม่กล่าว ทรินาวิ่งเข้าไปกอดเธอ และสมาชิกทุกคนในครอบครัวกอดกัน

ตลอดสองสามวันต่อมา ทรินานึกถึงอดัม เธอสวดอ้อนวอนว่าเธอจะทำอะไรเพื่อเขาได้บ้าง เธอนึกถึงช่วงเวลาที่เธอรู้สึกกังวลหรือเศร้าใจ และครอบครัวของเธอช่วยเหลือเธอมากเพียงใด แต่ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่

“หนู จะช่วยพี่อดัมได้อย่างไรคะ?” ทรินาถามคุณแม่

“เราไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกของอดัมได้จ้ะ” คุณแม่ตอบ “แต่เราสามารถสนับสนุนเขาและให้เขาเห็นว่าเราห่วงใยเขา”

“เราแสดงความรักต่อเขาได้ค่ะ!” ทรินากล่าว

คุณแม่ยิ้มและกอดเธอ “นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราทำได้จ้ะ”

ทรินารู้ว่ามีหลายวิธีที่จะพูดว่า “ฉันรักเธอ” แม้จะไม่ต้องพูดออกมาดังๆ เมื่อครอบครัวของเธอทำสิ่งดีๆ ให้เธอหรือกอดเธอ เธอรู้ว่าพวกเขารักเธอ ทรินาสามารถทำเช่นนั้นกับอดัมได้

ทรินาตัดสินใจว่าเธอจะเริ่มแสดงความรักต่ออดัมตั้งแต่ตอนนี้ เธอใช้ชอล์กเขียนข้อความถึงเขาบนทางเท้า เธอซ่อนโน้ตที่มีข้อความดีๆ ไว้ทั่วบ้าน เธอช่วยพี่น้องของเธอทำป้าย ที่เขียนว่า “ยินดีต้อนรับกลับบ้าน เอ็ลเดอร์ดอว์สัน! เรารักพี่!”

วันรุ่งขึ้น ครอบครัวของทรินาไปที่สนามบิน ทรินาช่วยพี่น้องของเธอถือป้ายที่พวกเขาทำขึ้น เมื่ออดัมเดินผ่านประตู ทรินาและครอบครัวของเธอวิ่งเข้าไปกอดเขา

“หนูรักพี่อดัมค่ะ!” ทรินาพูด

เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน ทรินาจับมืออดัมและพาเขาเดินไปตามทางเท้าเพื่อดูว่าเธอเขียนอะไรบ้าง

“‘เราภูมิใจในตัวพี่มาก เอ็ลเดอร์ดอว์สัน’” อดัมอ่าน เขาเงยหน้าขึ้นมองคุณพ่อคุณแม่และพี่น้อง “ขอบคุณทุกคนนะครับ” เขาบีบมือทรินา

อดัมเอากระเป๋าเดินทางไปวางในห้องของเขา เมื่อเขากลับมา เขายิ้มกว้าง “มีใครรู้บ้างว่าใครแปะโน้ตข้อความดีๆ ทั่วบ้านเรา? ผมเพิ่งพบข้อความลับบนหมอนของผม” เขาขยิบตาให้ทรินา

ทรินายิ้มกว้าง เธอแทบรอไม่ไหวที่จะคิดหาวิธีพูดว่า “หนูรักพี่ค่ะ”!

ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าคืออะไร?

บางครั้งผู้คนมีความรู้สึกกังวลหรือความกลัวที่ไม่หายไป สิ่งนี้เรียกว่า ความวิตกกังวล พวกเขาอาจรู้สึกเศร้าที่ไม่หายไป สิ่งนี้เรียกว่า ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าเป็นโรคที่ส่งผลต่อจิตใจ เช่นเดียวกับโรคอื่นๆ ที่ส่งผลกระทบต่อร่างกาย ผู้ที่มีความวิตกกังวลหรือซึมเศร้าสามารถขอความช่วยเหลือจากแพทย์ได้ เราสามารถรักพวกเขา พยายามเข้าใจ และช่วยเหลือพวกเขา หากท่านมีปัญหา ให้ปรึกษาผู้ใหญ่ที่เชื่อถือได้เพื่อขอความช่วยเหลือ

ภาพประกอบโดย แซมมี ฟรานซิส