เพื่อนๆ ติดตามพระเยซู

โดย โจลิน บราวน์

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

ซาเรียไม่คาดคิดว่าเคธีจะถามคำถามนี้

เรื่องราวนี้เกิดขึ้นที่ประเทศออสเตรเลีย

“บายจ้ะ ซาเรีย! แม่รู้ว่าวันนี้ลูกจะทำได้ดีมาก” คุณแม่พูด

ซาเรียกระโดดลงจากรถ “ขอบคุณค่ะ!”

วันนี้ซาเรียต้องการเชิญเพื่อนๆ ของเธอเข้าร่วมพิธีบัพติศมา คุณแม่ช่วยเธอฝึกเชิญชวนพวกเขาในขณะที่เดินทางไปโรงเรียน

ซาเรียเดินกึ่งกระโดดไปที่ประตูบานใหญ่สองบานเพื่อไปยังห้องเรียนของเธอ เธอเรียนในโรงเรียนคริสต์ ซึ่งหมายความว่าเด็กทุกคนที่เรียนที่นั่นจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ด้วยกัน แม้ว่าทุกคนจะไม่ได้อยู่ในศาสนจักรเดียวกันก็ตาม คุณครูของเธอติดพระนามต่างๆ ของพระเยซูไว้ที่ประตูห้องเรียน อย่างเช่น “ผู้สร้างสิ่งอัศจรรย์” และ “พระผู้เป็นเจ้าของฉัน” วันนี้ซาเรียสังเกตเห็นป้ายที่เขียนว่า “ผู้รักษาสัญญา”

ซาเรียยิ้มด้วยความตื่นเต้น เมื่อเธอรับบัพติศมา เธอก็จะเป็นผู้รักษาสัญญาเหมือนกัน!

ในช่วงพักเที่ยง ซาเรียนั่งข้างเคธีและเจนนี่ที่บันไดนอกห้องเรียน ขณะที่พวกเธอกำลังทานอาหาร ซาเรียคิดว่าตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่จะทำในสิ่งที่เธอฝึกฝนมา

ซาเรียสูดหายใจเข้าลึกๆ “อีกไม่นานนี้ฉันจะรับบัพติศมาแล้วนะ พวกเธออยากมาด้วยไหม?”

“ทำไมเธอถึงรับบัพติศมาตอนนี้ล่ะ?” เคธีถาม

ซาเรียพยายามนึกถึงสิ่งที่เธอฝึกกับคุณแม่ “เพราะฉันต้องการทำพันธสัญญา พันธสัญญาคือสัญญากับพระผู้เป็นเจ้า หลังจากฉันรับบัพติศมา ฉันจะได้รับของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ไงล่ะ”

เคธีเอื้อมมือไปหยิบแซนด์วิชของเธอ “ฉันรับบัพติศมาตั้งแต่ตอนยังเป็นทารกน่ะ”

“ฉันก็เหมือนกัน” เจนนี่พูด “ฉันคิดว่าทุกคนรับบัพติศมาในตอนที่ยังเป็นทารก”

ซาเรียรู้สึกสับสน เธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

หลังเลิกเรียน ซาเรียก็เล่าให้คุณแม่ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น “ทำไมเคธีกับเจนนี่ถึงรับบัพติศมาตั้งแต่ตอนที่ยังเป็นทารกล่ะคะ?”

คุณแม่เข้ามานั่งข้างเธอ “ศาสนาจักรอื่นทำในสิ่งที่แตกต่างออกไปยังไงล่ะ ในบางศาสนจักร เด็กๆ จะได้รับบัพติศมาโดยการประพรมน้ำ แต่เราเชื่อว่าเมื่อเรารับบัพติศมา เราจะทำพันธสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์ และเราต้องโตพอที่จะเข้าใจคำสัญญาที่เราให้ไว้”

ซาเรียคิดถึงความแตกต่างอื่นๆ ที่เธอสังเกตเห็นที่โรงเรียน เพื่อนๆ ของเธอนมัสการด้วยวิธีที่แตกต่างไปจากที่เธอคุ้นเคย

คุณแม่กอดเธอ “วันนี้ลูกทำได้ดีมาก”

ซาเรียรู้สึกดีขึ้น เธอไม่รู้ว่าจะตอบข้อสงสัยของเพื่อนๆ อย่างไร แต่เธอก็ทำดีที่สุดแล้ว เธอยังคงต้องการเชิญพวกเพื่อนๆ ให้มาร่วมพิธีรับบัพติศมาของเธอ

วันรุ่งขึ้น ซาเรียและเคธีเดินไปที่ชั้นเรียนด้วยกัน เคธีทำของบางอย่างตก และซาเรียก็หยิบขึ้นมาให้เธอ สิ่งนั้นคือสร้อยคอที่มีไม้กางเขนอยู่

“ขอบใจนะ!” เคธีรับสร้อยคอมา “ฉันคงเสียใจมากถ้าทำสร้อยคอหาย เพราะมันทำให้ฉันนึกถึงพระเยซู”

ซาเรียยิ้มและชูแหวนสลด. ของเธอขึ้นมา “สิ่งนี้ก็ทำให้ฉันนึกถึงพระเยซูเหมือนกัน! มันย่อมาจากคำว่า ‘เลือกสิ่งที่ดี’ มันเตือนให้ฉันทำในสิ่งที่พระเยซูจะทรงทำ”

“ฉันชอบนะ” เคธีพูด

ซาเรียและเคธีไปถึงประตูห้องเรียน เคธีชี้ไปที่พระนามของพระเยซูที่ประตูซึ่งเขียนว่า “ผู้เตรียมทาง”

“ฉันชอบพระนามนั้นที่สุดเลย!” เคธีตอบ

“ฉันก็ชอบเหมือนกัน”

ความรู้สึกมีความสุขแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณอกของซาเรีย คุณครูของเธอบอกเธอว่า “ผู้เตรียมทาง” หมายความว่าพระเยซูทรงสร้างทางไว้สำหรับให้สิ่งต่างๆ เกิดขึ้น พระเยซูทรงสร้างทางให้ซาเรียได้ผูกมิตรกับเด็กๆ จากศาสนจักรอื่นๆ มากมาย! พวกเธอมีความแตกต่างกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน พวกเธอทุกคนรักพระเยซูและต้องการติดตามพระองค์ ซาเรียรู้ว่านั่นทำให้พระเยซูมีความสุข