‘Pech onderweg’, Vriend, april 2024, 4–5.
Pech onderweg
‘Laten we nog een keer bidden’, zei Emma.
Dit verhaal speelde zich af in Duitsland.
Emma legde de laatste slaapzak in de camper. Ze gingen met het gezin naar Italië voor een vakantieweekend. Ze hadden er allemaal echt zin in!
Ze plofte in haar stoel met een dekentje en wat snacks. Haar broertje, Max, zat naast haar.
‘Iedereen klaar?’ vroeg papa.
‘Ja!’ riepen Emma en Max.
Ze reden langs gebouwen en bomen. Het was erg druk op de weg. Na een paar uur was het zo druk dat alle auto’s tot stilstand kwamen.
Emma keek uit het raam naar de mensen in de auto’s naast hen. Sommigen verveelden zich. Aan anderen kon je zien dat ze niet blij waren.
Een man achter hen stapte uit zijn auto. Hij kwam hun kant op en klopte op papa’s raam.
Papa deed zijn raam omlaag. ‘Hallo. Kan ik je helpen?’
De man wees naar hun camper. ‘Je hebt een lekke band.’
‘O nee!’ zei papa. Hij stapte uit om te kijken en met de man te praten.
Papa stapte weer in de camper. ‘We kunnen twee dingen doen. We kunnen bij de volgende rustplaats stoppen. Of we kunnen voorzichtig naar de dichtstbijzijnde camperplek rijden. Laten we erover bidden.’
Mama sprak het gebed uit. Ze vroeg onze hemelse Vader wat ze moesten doen.
Ze waren allemaal stil. Emma luisterde aandachtig naar de Heilige Geest. ‘Ik denk dat we naar de camperplek moeten rijden’, zei ze.
‘Ik ook’, zei papa.
Toen ze daar aankwamen, belden papa en mama iemand om hulp. Een paar uur later kwam een wegenwacht naar de band kijken.
‘Het zal moeilijk zijn om een passende band te vinden’, zei hij. ‘We bestellen wel een nieuwe, maar alle garages zijn met de feestdagen gesloten. We krijgen de band pas dinsdag.’
Dat vond Emma maar niks. Dinsdag was ver weg – en wat als de band te laat kwam? Ze keek ernaar uit om naar Italië te gaan. Maar nu ging dat misschien niet meer lukken!
‘Laten we nog een keer bidden’, zei Emma.
‘Goed idee’, zei mama. ‘Vergeet nooit dat onze hemelse Vader onze gebeden altijd hoort, ook al worden we niet met een band gezegend. We kunnen nog steeds een fijne reis hebben.’
Emma knikte. ‘Lieve hemelse Vader,’ bad ze, ‘dank U dat we op onze reis veilig zijn gebleven. Help ons om de juiste band voor onze camper te vinden.’
De volgende ochtend kwam de wegenwacht terug. Hij rolde een grote band naar ze toe.
‘Het lijkt erop dat we toch naar Italië gaan!’ zei papa. Emma en Max juichten.
‘Hoe hebt u zo snel een nieuwe band gevonden?’ vroeg Max aan de wegenwacht.
‘Ik vroeg enkele mensen hier in de buurt of ze een passende reserveband hadden’, zei de wegenwacht. ‘En iemand had er eentje!’
De wegenwacht plaatste de nieuwe band. Ze waren klaar om te gaan! Emma zei stilletjes een dankgebed. Hun gezinsuitje was niet gegaan zoals ze hadden gepland, maar onze hemelse Vader had hun gebeden gehoord.
Illustraties, Greg Paprocki