“เชียร์ทั้งสองทีม,” เพื่อนเด็ก, กันยายน 2024, 30–31.
เชียร์ ทั้งสองทีม
เจย์นหน้าบึ้ง เธอไม่อยากให้อีกทีมชนะ!
เรื่องนี้เกิดขึ้นในเกาหลีใต้
เจย์นทานบะหมี่เป็นคำสุดท้าย อืม อร่อยจัง!
“เรามาเล่นเกมยุชโนรีกันเถอะ!” คุณลุงจีโฮพูด
ช่วงนี้ของปีเวียนมาอีกครั้ง! ครอบครัวของเธอกำลังฉลอง วันชูซ็อก วันขอบคุณพระเจ้าของเกาหลี วันนี้ครอบครัวของเจย์นได้รวมตัวกันเพื่อกินเลี้ยงและเล่นยุชโนรีด้วยกัน ยุชโนรีเป็นเกมโปรดของเจย์น
ทุกคนนั่งล้อมวงกันบนพื้น เจย์นมองไปรอบๆ เธออยากอยู่ทีมไหนดีนะ? เธอขยับเข้าไปนั่งข้างคุณลุงจีโฮ “หนูอยากอยู่ทีมเดียวกับลุงค่ะ!” เธอพูด “พวกเราจะต้องเป็นผู้ชนะ!”
คุณลุงจีโฮหัวเราะ “มีหนูอยู่ในทีม พวกเรามีโอกาสชนะแน่นอน!”
คุณแม่ของเจย์นวางกระดานเกมไว้ตรงกลางวงกลม เจย์นช่วยแม่ของเธอจัดตัวหมาก พวกเขาส่งไม้สี่แท่งให้กับทีมที่จะเริ่มก่อน
อานาลูกพี่ลูกน้องของเจย์น เป็นคนทอยคนแรก เธอโยนไม้ขึ้นไป วิธีที่ไม้ตกลงมาจะแสดงให้เห็นว่าทีมสามารถเคลื่อนที่ได้กี่ช่องบนกระดานเกม ไม้ทั้งสี่แท่งคว่ำลง ซึ่งหมายความว่าอานาได้ “ยุช”! เธอสามารถเดินหมากของทีมเธอไปข้างหน้าสี่ช่อง และ ได้ทอยอีกครั้ง
แต่อานาไม่ได้อยู่ทีมเดียวกับเจย์น
เจย์นกอดอกและขมวดคิ้ว “หนูลุ้นอยู่ว่าไม่ให้เธอทอยออกมาได้ดี” เธอกระซิบบอกคุณลุงจีโฮ
“ร่าเริงหน่อย!” คุณลุงจีโฮพูด “เกมเพิ่งเริ่มเอง” เขายิ้มให้กําลังใจเธอ
หลังจากตาที่สองของอานา ทีมของเจย์นเป็นฝ่ายทอยบ้าง แต่พวกเขาไม่ได้เดินหมากได้ไกลเท่าทีมของอานา
ทุกครั้งที่ทอยไม้ สมาชิกในครอบครัวของเจย์นจะส่งเสียงเชียร์และหัวเราะ เจย์นมองดูตัวหมากเดินไปรอบๆ กระดานเกม ทุกคนพากันสนุกสนาน
ทุกคนยกเว้นเจย์น ทีมของเธอยังคงเป็นฝ่ายแพ้อยู่
ในที่สุดก็ถึงตาของเจย์น เธอโยนไม้ขึ้นไป แต่มีเพียงแท่งเดียวที่คว่ำลง ทีมของเธอเดินหมากไปได้ช่องเดียวเท่านั้น
เจย์นกอดอก “หนูเลิกเล่นแล้ว!” เธอร้อง “หนูอยากให้ทีมเราชนะ”
จู่ๆ ทุกคนก็เงียบ เมื่อเธอเงยหน้า ทุกคนในครอบครัวกำลังมองมาที่เธอ ดูเหมือนพวกเขาประหลาดใจที่เธอโกรธมาก
ใบหน้าของเจย์นรู้สึกร้อนผ่าว เธอรู้สึกแย่ที่เธอไม่ดีใจกับครอบครัว ปกติเธอไม่โมโหขนาดนั้น เธอลุกขึ้นเพื่อออกจากวง
คุณลุงจีโฮเอื้อมมือออกมา “หนูไม่เห็นต้องออกไปเลย” คุณลุงพูด “ชัยชนะไม่ใช่ทุกสิ่ง เล่นให้สนุกก็พอ”
“ค่ะ” เจย์นกลับมานั่งลง เธออยากสนุกเหมือนคนอื่นๆ เจย์นสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วมองดูเบนลูกพี่ลูกน้องของเธอ โยนไม้
“ทอยได้ดีมากเลยเบน!” คุณลุงจีโฮพูด เสียงของเขาดูมีความสุข
เจย์นมองคุณลุงจีโฮด้วยตาโต เขากําลังเชียร์อีกทีมอยู่! บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เขามีความสุขมาก
เมื่อถึงตาคนทอยต่อไป เจย์นตัดสินใจที่จะเชียร์ทุกคนจาก ทั้งสอง ทีม คุณลุงจีโฮพูดถูก การชนะไม่ใช่ทุกสิ่ง พระเยซูทรงสามารถช่วยให้เธอมีความสุขกับสมาชิกในครอบครัวได้แม้ว่าเธอจะแพ้
เมื่อถึงตาของอานา เจย์นยิ้มให้เธอ “โชคดีนะ! เธอทำได้”
อานายิ้มตอบจากอีกฟากของวงกลม เจย์นรู้สึกอบอุ่นในใจ เธอรู้สึกสนุกมากขึ้นแล้ว!
ภาพประกอบโดย อูรัน ดูโอ