‘Een belangrijke missie’, Vriend, oktober 2024, 36–37.
Een belangrijke missie
Familiegeschiedenis was net een videogame met een heel belangrijke missie!
Dit verhaal speelde zich af in Mexico.
Javi leerde graag nieuwe dingen. Hij leerde graag honkballen. Hij leerde graag gitaar spelen. Hij leerde graag nieuwe videogames spelen. Dus toen papá vroeg of hij iets nieuws wilde leren, was Javi er klaar voor.
Javi keek toe hoe papá zijn laptop opendeed en naar de website van FamilySearch ging.
‘Ik ga je leren om de namen van onze voorouders te zoeken’, zei papá. ‘Velen van hen leefden lang geleden en hadden het evangelie niet. Als we hun namen vinden, kunnen we naar de tempel gaan om ons voor hen te laten dopen. Dan krijgen ze een kans om het evangelie aan te nemen.’
Javi wist nog hoe fijn hij zich voelde toen hij zich liet dopen. Als hij zijn voorouders datzelfde gevoel kon geven, wilde hij weten hoe!
Javi keek goed naar papá, die hem liet zien wat hij moest doen. Toen gaf papá de laptop aan Javi. ‘Jouw beurt!’
Javi grijnsde. Hij begon wat te klikken en las de namen en datums. Dit was zijn familie!
De volgende paar avonden leerden mamá en papá Javi meer over familiegeschiedenis. Zijn oudere zus Lily leerde het ook. Het was net een videogame met een heel belangrijke missie!
Op een zondag kondigde de bisschop aan dat de ring een bijzondere uitdaging organiseerde. De leden van de ring hadden zestig dagen de tijd om zoveel mogelijk namen voor de tempel te vinden. Het doel was 5.000 namen. Na zestig dagen zou er een groot feest worden georganiseerd. De mensen die de meeste namen hadden gevonden, zouden een prijs krijgen.
‘Ik wil meedoen’, zei Javi toen ze na de kerk thuiskwamen.
‘Ik ook!’ zei Lily.
Waarom beginnen jullie niet meteen?’ zei papa. ‘Kijk eens hoeveel namen jullie vóór het avondeten kunnen vinden.’
Javi en Lily renden naar de huiskamer. Lily opende FamilySearch op haar telefoon en Javi gebruikte de laptop van papá. Hij vond al snel een document van de broer van zijn overgrootvader. Er stonden ook drie kinderen op die niet waren gedoopt. Javi slaakte een kreet. Hij had drie namen voor de tempel gevonden!
Javi besteedde zestig dagen lang bijna al zijn vrije tijd aan familiegeschiedenis. Hij zocht bijna elke avond na school naar namen. Op zondag deed het hele gezin het samen.
Aan het eind van de zestig dagen ging het gezin van Javi naar het feest in de kerk. Er waren taco’s, muziek en veel mensen. Het was gezellig!
Uiteindelijk stond de ringpresident op.
‘Ik ben heel trots op iedereen’, zei hij. ‘Onze ring heeft 10.000 namen voor de tempel gevonden!’
Iedereen juichte. Javi keek met grote ogen. Dat was twee keer zoveel als hun doel!
Daarna maakte de ringpresident de winnaars bekend. De winnaar van de volwassenen was een vrouw die Javi niet kende, maar de winnaar van de jongeren was Lily!
‘En dan nu de kinderen. We hebben iemand die 216 namen heeft ingestuurd’, zei de ringpresident. De mensen klapten zo hard dat Javi niet kon horen wat de ringpresident daarna zei.
Javi’s vader gaf hem een duwtje. ‘Javi, hij noemde je naam.’
Javi kon het bijna niet geloven. Had hij echt 216 namen ingestuurd?
Javi liep naar voren. Hij glimlachte toen de ringpresident zijn hand schudde en hem een certificaat gaf. Zijn naam stond erop!
‘Hoe voelt het om te winnen?’ vroeg de ringpresident.
‘Heel goed’, zei Javi.
Het voelde zeker goed om te winnen. En het was heel fijn dat hij een nieuwe manier had ontdekt om zoveel mensen te helpen!
Illustratie, Josh Talbot