Alle dingen kan ik aan door Christus

Jongeren vertellen hoe Christus hun de kracht heeft gegeven om moeilijke dingen te doen (zie Filippenzen 4:13).

Ik weet dat ik mijn moeder weer zal zien

Ik vind de verzen in het Boek van Mormon over de jonge strijders, die door hun moeders met geloof in de Heer waren opgevoed, heel mooi (zie Alma 56:47–48; 57:21). Die verzen doen me aan mijn moeder denken. Ze was in mijn ogen echt geweldig. Ik wil op haar lijken.

Mijn moeder heeft bijna drie jaar tegen kanker gestreden. Ik was bijna 12 toen ze stierf. Na haar overlijden voelde ik me verloren. Ik mis vooral dat ze er altijd voor ons was.

Op mijn twaalfde verjaardag, dertien dagen nadat mijn moeder was overleden, kwam mijn vriend Joseph naar mijn verjaardagsfeestje. Hij gaf me een cadeautje en een knuffel, en fluisterde in mijn oor: ‘Ik vind het zo erg voor je.’ Dat betekende heel veel voor mij. Hij maakte duidelijk dat hij van me hield en dat mensen om me gaven.

In ons rouwproces maakte mijn vader altijd tijd om als gezin iets te doen. Het heeft me ook geholpen om anderen te dienen. Hoewel ik verdrietig was, hadden andere mensen ook problemen. Ik hielp ze en daardoor voelde ik me beter.

Soms moest ik ’s avonds huilen. Op die momenten troostte de Heer me als ik me tot Hem wendde en vroeg om weer gelukkig te worden. Ik herinner me dat ik wist dat ik mijn moeder weer zou zien.

Het doet me nog steeds verdriet dat mijn moeder er niet meer is. Maar haar overlijden voelt niet zo definitief als ik had gedacht, want ik weet dat ik haar weer zal zien. Ik kijk ernaar uit. Mijn stiefmoeder is ook erg aardig en heeft de rol van moeder goed vervuld.

De Heiland is voor ons gestorven en heeft al onze zonden op Zich genomen. Ik weet dat Hij onze zorgen en problemen kent. Dankzij zijn zoenoffer kunnen we opstaan en voor eeuwig als gezin samen zijn. Die kennis houdt me op de been.

Ethan J., Virginia (VS)