Ebedi Aileler
Rahiplikten gelen sorumluluğumuz, ailelerimizi ve etrafımızdaki aileleri ilgi odağımız yapmaktır.
Bu akşam, İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin genel rahiplik oturumunda sizlerle birlikte olduğum için minnettarım. Kilise tarihinde önemli bir zaman! Yüz seksen iki yıl önce, 1834 yılında, Ohio-Kirtland’da, rahiplik sahibi olan herkes 4.2 x 4.2 metre ahşap bir okulda toplanmaları için çağrılmıştı. Bu toplantıda Peygamber Joseph Smith’in şöyle söylediği kaydedilmiştir: “Bu Kilise’nin kaderi ve krallık ile ilgili konular hakkında annesinin kucağında olan bir bebeğin bildiğinden daha fazlasını bilmiyorsunuz. Bunu anlamıyorsunuz. ... Burada bu akşam gördüğünüz sadece bir avuç Rahiplik sahibi insan var ama bu Kilise, Kuzey ve Güney Amerika’yı dolduracak ve tüm dünyayı dolduracaktır.”1
110’dan fazla ülkede milyonlarca rahiplik sahibi [bugün] bu oturuma katılmaktadır. Belki de Peygamber Joseph bugünleri ve hatta önümüzdeki görkemli geleceği önceden gördü.
Bu akşamki mesajımda bu geleceği ve Cennetteki Babamız’ın bizim için hazırladığı mutluluk planının bir parçası olmak için ne yapmamız gerektiğini açıklamaya çalışacağım. Biz doğmadan önce, yücelmiş ve ebedi olan Cennetteki Babamız ile beraber bir aile olarak yaşadık. O, O’nun gibi olmamız için ilerlememizi ve gelişmemizi sağlayan bir plan kurdu. Bize olan sevgisinden dolayı bunu yaptı. Planın amacı Cennetteki Babamız’ın yaşadığı gibi sonsuza dek yaşama ayrıcalığını bize vermekti. Bu sevindirici haber planı sınanacağımız ölümlü bir yaşamı bize sundu. Bize verilen söz şöyleydi; İsa Mesih’in Kefareti sayesinde, eğer sevindirici haberin yasalarına ve rahiplik kutsal törenlerine itaat edersek, O’nun tüm armağanlarından en büyüğü olan sonsuz hayata kavuşacaktık.
Sonsuz hayat Ebedi Babamız Tanrı’nın yaşamakta olduğu bir hayattır. Tanrı, amacının insanları ölümsüzlüğe ve sonsuz hayata kavuşturmak olduğunu söylemiştir (bkz. Musa 1:39). Rahipliğe sahip her kişinin en büyük amacı, bu nedenle, insanların sonsuz hayatı elde etmelerine yardım etme işinde yardımcı olmaktır.
Rahiplikle ilgili her çaba ve her rahiplik kutsal töreni, Cennetteki Baba’nın çocuklarının İsa Mesih’in Kefareti sayesinde değişmelerine ve mükemmelleştirilmiş aile ünitelerinin bireyleri olmalarına yardım etmek için planlanmıştır. Bundan da anlaşıldığı gibi, “her erkeğin en büyük işi sevindirici habere inanmak, emirleri yerine getirmek ve ebedi bir aile ünitesi kurmak ve onu mükemmelleştirmektir”2 ve başkalarına da aynı işi yapmaları için onlara yardım etmektir.
Bu doğru olduğundan, yaptığımız her şey göksel evliliğe odaklanmalı ve bunu amaç edinmelidir. Bu demektir ki, Tanrı’nın tapınağında bir ebedi eşe mühürlenmek için çaba sarf etmeliyiz. Ayrıca başkalarını, karı kocaları, bu hayatta ve gelecek dünyada birbirlerine ve ailelerine bağlayan antlaşmaları yapmaya ve bunlara sadık kalmaya teşvik etmeliyiz.
Bu genç ya da yaşlı, hizmetli ya da yüksek rahip, oğul ya da baba olsun, her birimiz için neden bu kadar önemlidir? Çünkü Rahiplikten gelen sorumluluğumuz ailelerimizi ve etrafımızdaki aileleri ilgi odağımız yapmaktır. Her büyük karar, Cennetteki Baba ve İsa Mesih’le olan hayatı hak etmek için onların aile üzerindeki etkisine dayalı olmalıdır. Rahiplik hizmetimizde bundan daha önemli bir şey yoktur.
Müsaade ederseniz size bunun bu akşam bizi dinleyen bir hizmetli için, aile biriminin bir ferdi ve bir kurul üyesi olarak ne anlama geldiğini anlatayım.
Onun ailesinde düzenli aile duası ya da sık sık aile ev akşamı yapılıyor ya da yapılmıyor olabilir. Eğer babası bu sorumlulukların bilincinde olarak, ailesini birlikte dua etmeye ya da kutsal yazıları okumaya çağırırsa, bu hizmetli bunlara gülümseyerek katılmak için acele edebilir. Erkek ve kız kardeşlerini katılmaları için teşvik edebilir ve bunları yaptıklarında onları övebilir. Babasından okul başladığında ya da ihtiyaç duyduğunda kutsama vermesini isteyebilir.
Böyle imanlı bir babası olmayabilir. Ama bu tecrübeler için yüreğinde hissettiği büyük arzu, cennetin gücünü imanından dolayı etrafındaki kişilere getirecektir. Onlar o hizmetlinin tüm kalbiyle istediği aile hayatını arayacaklardır.
Harun Rahipliği’ndeki bir öğretmen, ev öğretmenlik görevini Rab’bin bir ailenin hayatını değiştirmesine yardımcı olmak için bir fırsat olarak görebilir. Rab, Öğreti ve Antlaşmalar’da şunu önerdi:
“Öğretmenin vazifesi her zaman kilise üyelerine göz kulak olmak ve onlarla beraber olup onları güçlendirmektir;
“Ve kilisede hiç kötülük olmamasına ve birbirlerine karşı sert davranılmamasına ve yalan söylenilmemesine, birisinin arkasından konuşulmamasına ve iftira edilmemesine dikkat etmektir” (Ö&A 20:53–54).
Aynı şekilde Harun Rahipliği’ndeki rahiplere şu görev verilmiştir:
“Rahibin vazifesi vaaz vermek, öğretmek, açıklamak, teşvik etmek ve vaftiz etmek ve Rab’bin sofrasını kutsayıp dağıtmaktır;
“Ve her üyenin evini ziyaret etmektir ve onları sesli olarak ve gizlilik içinde dua etmeye ve bütün aile görevlerini yerine getirmeye teşvik etmektir” (Ö&A 20:46–47).
Ben bu görevleri nasıl yerine getirebileceğimi genç bir öğretmen ve rahipken merak ettiğim gibi, siz de merak ediyor olabilirsiniz. O zamanlar bir aileyi rencide etmeden ya da eleştirmeden onları sonsuz hayata götürecek bir yola nasıl teşvik edebileceğimden hiç emin değildim. Yürekleri değiştiren tek teşvikin Kutsal Ruh’tan geldiğini öğrendim. Bu genellikle Kurtarıcı hakkında tanıklık ederken ortaya çıkar ki, O mükemmel ailenin üyesiydi ve üyesidir. O’na olan sevgimiz üzerine odaklandığımızda, ziyaret ettiğimiz evlerde ahenk ve huzur artacaktır. Kutsal Ruh ailelere olan hizmetimizde bizimle beraber olacaktır.
Rahipliğe sahip genç bir kişi dua etme şekliyle, konuşma şekliyle ve aile bireylerini teşvik etme şekliyle Kurtarıcı’nın etkisini ve örneğini onların akıllarına ve yüreklerine getirebilir.
Bilge bir rahiplik lideri bunu anladığını bana gösterdi. Küçük oğlumdan ev öğretmenliği ziyaretinde öncülük etmesini istedi. Bu lider, ailenin kendisinin teşviklerine karşı çıkabileceğini söyledi ama genç bir çocuğun öğreteceği basit bir dersin ve paylaşacağı tanıklığın muhtemelen onların katı yüreklerine işleyebileceğini düşündü.
Yaşlı makamına atanmış genç birisi, ebedi ailelerin yaratılmasına yardım etmek için ne yapabilir? Belki de misyon sahasına gitmek üzeredir. Aileler bulmak, onlara öğretmek ve onları vaftiz edebilmek için tüm kalbiyle dua edebilir. Bir gün yakışıklı bir genç beyin, sevimli eşi ve iki güzel küçük kızıyla beraber benimle ve görevli yoldaşımla birlikte oturduğunu hâlâ hatırlıyorum. Kutsal Ruh gelip onlara İsa Mesih’in sevindirici haberinin iade edildiğine dair tanıklık etti. O kadar çok inandılar ki, bizden iki küçük kızlarına Rab’bin sofrası toplantılarımızın birisinde gördükleri şekilde bir kutsama vermemizi bile istediler. Çocuklarının kutsanması için şimdiden istekliydiler ama daha yüce kutsamaların, antlaşmalar yaptıktan sonra sadece Tanrı’nın tapınaklarında mümkün olacağını henüz anlamamışlardı.
Bu çifti ve o küçük kızları düşünürken hâlâ acı çekiyorum; büyük ihtimal onlar şimdi yaşlanmışlardır ve ebedi aile sözüne sahip olmadan yaşıyorlardır. Anne babaları onlar için sağlanabilecek kutsamaların en azından birazını anlamışlardı. Umuyorum ki onların bir şekilde, bir yerde ebedi bir aile olmaya hak kazanmak için fırsatları olabilir.
Misyon sahasına giden diğer yaşlılar, oğlum Matthew’nun edindiği tecrübelerden daha güzel tecrübeler yaşayacaklardır. Oğlum ve yoldaşı mütavazı koşullar içinde yaşayan on bir çocuklu dul bir kadın buldular. Oğlum, onlar için sizin de istediğiniz bir şeyi -ebedi aileye sahip olmayı- istedi. Oğluma göre, bu o anda imkansız ya da en azından olmayacak gibi görünüyordu.
Oğlum bu dul kadını vaftiz ettikten yıllar sonra ben bu küçük şehri ziyaret ettim ve bu kadın beni ailesiyle kilisede tanışmaya davet etti. Çocuklarının çoğu ve birçok torunu bölgedeki birbirinden farklı şapellerden geldikleri için biraz beklemek zorunda kaldım. Bir oğlu gözetmen birliğinde bağlılıkla hizmet ediyordu, çocuklarının çoğu tapınak antlaşmaları sayesinde kutsanmışlardı ve kendisi bir ebedi aile dahilinde mühürlenmişti. Bu değerli kızkardeşten ayrılırken, kendisi kollarını belime sardı (çok kısaydı, boyu belime zar zor yetişiyordu) ve “Lütfen, Mateo’ya ben ölmeden önce Şili’ye geri gelmesini söyle” dedi. Bu sadık yaşlılar sayesinde, bu kadına Tanrı’nın tüm armağanlarının en büyüğünün mutlu beklentisi verilmişti.
Bir yaşlı misyonunu bitirip eve dönerken kendisinin ve sevdiklerinin sonsuz hayatı kavuşması uğruna verdiği söze sadık kalmak için bazı şeyler yapmalıdır. Bu hayatta veya sonsuz hayatta evlilikten daha önemli bir sorumluluk yoktur. Misyondan hemen sonraki planlarınızda evliliğe öncelik vermeyle ilgili akıllı nasihatleri duymuşsunuzdur. Sadık rahiplik hizmetkarı bu konuda akıllıca karar verecektir.
Bu kişi, evliliği düşünürken çocuklarının anne ve baba olarak kimi seçtiklerini ve çocuklarının sahip olacağı mirası görecektir. O ciddi bir şekilde araştırarak, dua ederek düşündükten sora seçimini yapacaktır. Evlendiği kişinin aile için aynı ideallere sahip olduğundan ve Rab’bin evlilik için olan amacını aynı şekilde anladıklarından emin olacaktır ve öyle ki müstakbel eşi, çocuklarının mutluluğunu emanet etmeyi isteyeceği bir kişi olacaktır.
Başkan N. Eldon Tanner şu akıllı nasihati verdi: “Başkalarından daha çok onurlandırmanız gereken anne babalar gelecekteki çocuklarınızın anne babalarıdır. Bu çocuklar onlara verebileceğiniz en iyi anne babayı -temiz bir anne babayı- hak ederler.”3 İffet sizin koruyucunuz ve çocuklarınızın koruyucusu olacaktır. Onlara bu nimeti vermeye borçlusunuz.
Şimdi, bu akşam beni dinleyen bazı kocalar ve babalar var. Sizler ne yapabilirsiniz? Umudum şudur ki sizin ve ailenizin bir gün göksel krallıkta yaşamak için gerekli olan değişiklikleri yapma arzunuz artmıştır. Bir rahiplik sahibi baba olarak, hanımınızla beraber, ailenizi o günü dört gözle beklemeye cesaretlendirmek için her aile bireyinin kalbine dokunabilirsiniz. Ailenizle Rab’bin sofrası toplantılarına katılacaksınız, Kutsal Ruh’un davet edildiği aile toplantılarını yapacaksınız, hanımınız ve ailenizle dua edeceksiniz ve ailenizi tapınağa götürmek için kendinizi hazırlayacaksınız. Ebedi aile evine giden yol boyunca onlarla beraber hareket edeceksiniz.
Hanımınıza ve çocuklarınıza Cennetteki Baba’nın size davrandığı şekilde davranacaksınız. Ailenize Kurtarıcı’nın yolunda öncülük etmeniz için Kurtarıcı’nın örneğine ve rehberliğine uyacaksınız.
“Hiçbir güç ya da etki rahiplik yetkisiyle sürdürülemez ya da sürdürülmemelidir, sadece ikna ederek, sabırla, nezaketle ve yumuşak huylulukla ve içten sevgiyle olmalıdır;
“Nezaket ve saf bilgi, ikiyüzlü olmadan ve hile olmadan ruhu büyük ölçüde genişletecektir;
“Kutsal Ruh tarafından ilham aldığınızda, çok zaman geçmeden kişiyi sert bir şekilde azarlamalısınız ve sonra azarladığınız bu kişiye karşı artan bir sevgi göstermelisiniz ki o sizi düşmanı olarak görmesin.” (Ö&A 121:41–43).
Rab, rahiplik sahibi babalara nasıl kocalar olmaları gerektiğini söyledi. Rab der ki “Karını tüm kalbinle sevecek ve ona bağlanacaksın ve başka hiçbir kimseye değil” (Ö&A 42:22). Rab, hem kocalara hem de hanımlara konuşurken şu emri verir: “Zina etmeyeceksin, ... ve buna benzer bir şey yapmayacaksın” (Ö&A 59:6).
Gençler için Rab bir standart koymuştur. “Ey çocuklar, her konuda anne babalarınızın sözünü dinleyin, çünkü bu Rab’bi hoşnut eder” (Koloseliler 3:20) ve “annenize babanıza saygı gösterin” (Mısır’dan Çıkış 20:12).
Rab ailedeki herkese konuşurken O’nun öğüdü, sevmek ve birbirimize destek olmaktır.
Rab bizden “[ailedeki her bireyin] hayatını mükemmelleştirmeye çalışmamızı, güçsüz olanları güçlendirmemizi; kaybolmuş sevdiğimiz [birisini] geri kazanmamızı ve onların yenilenmiş ruhsal gücü için sevinmemizi ister.”4
Rab ayrıca ölmüş akrabalarımızın ebedi evimizde bizimle beraber olmalarına yardım etmek için elimizden gelen her şeyi yapmamızı ister.
İnsanların atalarını bulmalarına ve tapınağa isim götürmelerine yardım etmek için özenle çalışan yüksek rahipler grup lideri, ölmüş insanları kurtarıyordur. Gelecek dünyada bu yüksek rahiplere ve kutsal törenleri gerçekleştirenlere teşekkür edilecek çünkü onlar ruhlar aleminde bekleyen ailelerini unutmadılar.
Peygamberler dedi ki: “Rab’bin işinde yapacağınız en önemli iş kendi evinizin duvarları arasında yaptığınız iştir. Ev Öğretmenliği, gözetmen birliği işi ve diğer Kilise vazifelerinin hepsi önemlidir ama en önemli iş evinizin duvarları arasındaki iştir.”5
Evimizdeki ve rahiplik hizmetimizdeki en büyük değer, bize ve sevdiklerimize ebedi hayata doğru yardım eden küçük eylemlerde olacaktır. Bu eylemler bu hayatta küçük gibi görünebilir ama sonsuzlukta sonsuz nimetleri getirecektir.
Cennetteki Baba’nın çocuklarının O’nun evine dönmesine yardım etme hizmetimizde sadık kaldıkça, dünyadaki hizmetimizi bitirdiğimiz zaman hepimizin duymayı çok istediği karşılamayı hak edeceğiz. İşte bu sözleri duyacağız: “Aferin, iyi ve güvenilir [hizmetkar]! ... Sen küçük işlerde güvenilir olduğunu gösterdin, ben de seni büyük işlerin başına geçireceğim. Gel, efendinin şenliğine katıl!” (Matta 25:21).
Bu “büyük şeyler” arasında sonsuz bir soya sahip olma vaadi de var. Duam şudur ki hepimiz Babamız’ın ve O’nun Sevgili Oğlu İsa Mesih’in evindeki bu ilahi kutsamayı hak ederiz ve başkalarının da hak etmesine yardımcı oluruz. İsa Mesih’in kutsal adıyla, amin.