รากฐานแห่งศรัทธา

โดย เอ็ลเดอร์เควนทิน แอล. คุก

แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง

ข้าพเจ้าวิงวอนให้เราเสียสละและมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเพื่อเสริมสร้างรากฐานแห่งศรัทธาของเราในพระเจ้าพระเยซูคริสต์

นี่เป็นการประชุมใหญ่สามัญที่งดงาม เราได้รับการจรรโลงใจอย่างแท้จริง จุดประสงค์สำคัญที่สุดของการประชุมใหญ่สามัญ คือการสร้างศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้าพระบิดา และพระผู้ช่วยให้รอดของเรา พระเจ้า พระเยซูคริสต์

คำพูดของข้าพเจ้าเกี่ยวข้องกับรากฐานแห่งศรัทธานั้น

เช่นเดียวกับการแสวงหาสิ่งที่คุ้มค่า รากฐานส่วนตัวสร้างขึ้นอย่างช้าๆ—ทีละขั้น ทีละประสบการณ์ ทีละความท้าทาย ทีละความปราชัย และทีละความสำเร็จ ประสบการณ์ทางกายที่มีคุณค่าอย่างหนึ่งคือก้าวแรกของทารก เป็นสิ่งที่งดงามมาก สีหน้าเปี่ยมสุข—รวมไว้ด้วยความมุ่งมั่น ปีติ ความประหลาดใจ และความสำเร็จ ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญมาก

ในครอบครัวเรา มีเหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นที่น่าจดจำคือ เมื่อลูกชายคนเล็กวัยประมาณสี่ขวบของเราเข้ามาในบ้านและประกาศอย่างเบิกบานต่อครอบครัวด้วยความภูมิใจว่า “ตอนนี้ผมทำได้ทุกอย่างแล้ว ผมผูก ผมปั่น ผมซิปได้” เราเข้าใจว่าเขากำลังบอกว่าเขาผูกเชือกรองเท้าได้ เขาปั่นจักรยานสามล้อคันใหญ่ได้ และเขารูดซิปเสื้อโค้ทของเขาได้ เราพากันหัวเราะและตระหนักว่านี่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของเขา เขาคิดว่าเขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

การพัฒนาทางร่างกาย จิตใจ และวิญญาณเหมือนกันในหลายด้าน เรามองเห็นการพัฒนาทางร่างกายได้ง่าย เริ่มด้วยการก้าวของทารกและการเติบโตวันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า เป็นการเติบโตและการพัฒนาอันนำไปสู่การเติบโตทางร่างกายที่สมบูรณ์ การพัฒนาจะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล

เมื่อเรามองนักกีฬาหรือนักดนตรีที่เก่งมากๆ เรามักจะกล่าวว่าพวกเขามีพรสวรรค์ ซึ่งเป็นความจริง แต่ความสามารถนี้เกิดจากการเตรียมและการฝึกฝนมานานหลายปี มัลคอล์ม แกลดเวลล์ นักเขียนมีชื่อคนหนึ่งเรียกสิ่งนี้ว่า กฎ 10,000 ชั่วโมง นักวิจัยสรุปว่าจำนวนชั่วโมงในการฝึกจำเป็นต่อนักกีฬา การเล่นดนตรี ความเชี่ยวชาญทางวิชาการ ทักษะการทำงานเฉพาะด้าน ความเชี่ยวชาญทางกฎหมายหรือการแพทย์ เป็นต้น งานวิจัยงานหนึ่งกล่าวว่า “ต้องฝึกหนึ่งหมื่นชั่วโมงจึงจะถึงระดับความเชี่ยวชาญจนติดกลุ่มยอดฝีมือระดับโลก—ในด้านใดด้านหนึ่ง”¹

หลายคนยอมรับว่าเพื่อจะบรรลุถึงความมีประสิทธิภาพสูงสุดทางร่างกายและจิตใจ การเตรียมและการฝึกฝนเช่นนั้นเป็นสิ่งจำเป็น

น่าเสียดาย ในโลกที่มุ่งจะส่งเสริมเรื่องของวัตถุและเน้นเรื่องของการเติบโตทางวิญญาณน้อยลง ซึ่งสิ่งนี้จำเป็นต่อการเป็นเหมือนพระคริสต์และการสร้างรากฐานอันนำไปสู่ศรัทธาที่ยั่งยืน เรามุ่งเน้นไปยังช่วงเวลาของความเข้าใจทางวิญญาณอยู่บ่อยครั้ง สิ่งเหล่านี้มีค่าเมื่อเรารู้ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงเป็นพยานแก่ความเข้าใจลึกซึ้งทางวิญญาณที่พิเศษต่อใจและความคิดของเรา เราชื่นชมยินดีในช่วงเวลาเหล่านี้ที่ไม่ควรเลือนหาย การมีศรัทธาที่ยั่งยืนและมีพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นเพื่อนที่ยั่งยืนต้องแลกด้วยการรักษาพระบัญญัติ เปรียบได้กับการพัฒนาร่างกายและจิตใจ เราควรสร้างประสบการณ์เหล่านี้ ซึ่งบางครั้งเปรียบได้กับการก้าวเดินของทารก เราทำได้ด้วยการอุทิศถวายคำมั่นสัญญาในการประชุมศีลระลึกอันศักดิ์สิทธิ์ ศึกษาพระคัมภีร์ สวดอ้อนวอน และรับใช้ตามการเรียก ในคำไว้อาลัยบิดาของบุตร 13 คนเมื่อไม่นานมานี้ผู้พูดกล่าวว่า “การสวดอ้อนวอนและการศึกษาพระคัมภีร์อย่างซื่อสัตย์ในแต่ละวันของเขามีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อลูกๆ เสริมสร้างรากฐานอันมั่นคงให้ศรัทธาของพวกเขาในพระเจ้าพระเยซูคริสต์”²

ข้าพเจ้ามีประสบการณ์หนึ่งเมื่ออายุ 15 ปี ซึ่งเป็นรากฐานให้ข้าพเจ้า คุณแม่ผู้ซื่อสัตย์พยายามอย่างยิ่งที่จะช่วยสร้างรากฐานแห่งศรัทธาในชีวิตข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเข้าร่วมการประชุมศีลระลึก ปฐมวัย เยาวชนชายและเซมินารี ข้าพเจ้าอ่านพระคัมภีร์มอรมอนและสวดอ้อนวอนส่วนตัวอย่างสม่ำเสมอ เวลานั้นมีเหตุการณ์ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในครอบครัวเรา เมื่อพี่ชายที่รักของข้าพเจ้ากำลังวางแผนสมัครเป็นผู้สอนศาสนา แต่คุณพ่อซึ่งเป็นสมาชิกแข็งขันน้อย ต้องการให้เขาศึกษาต่อและไม่เป็นผู้สอนศาสนา เรื่องนี้จึงกลายเป็นความขัดแย้ง

เมื่อข้าพเจ้าสนทนากับพี่ชาย ซึ่งอายุมากกว่าข้าพเจ้าห้าปี โดยเขาเป็นผู้นำการสนทนา เราสรุปว่าการตัดสินใจว่าเขาควรจะรับใช้เป็นผู้สอนศาสนาหรือไม่ ขึ้นอยู่กับประเด็นสำคัญสามข้อ (1) พระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระเจ้าหรือไม่ (2) พระคัมภีร์มอรมอนเป็นความจริงหรือไม่ (3) โจเซฟ สมิธเป็นศาสดาพยากรณ์แห่งการฟื้นฟูหรือไม่

เมื่อข้าพเจ้าสวดอ้อนวอนอย่างจริงใจในคืนนั้น พระวิญญาณทรงยืนยันกับข้าพเจ้าถึงความจริงของคำถามทั้งสามข้อ และข้าพเจ้าเข้าใจว่าการตัดสินใจเกือบทุกครั้งในชีวิตข้าพเจ้า ต่างอยู่บนพื้นฐานของคำตอบที่มาจากคำถามทั้งสามข้อนี้ ข้าพเจ้าตระหนักว่าศรัทธาในพระเจ้าพระเยซูคริสต์เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง เมื่อมองย้อนกลับไป ข้าพเจ้าจำได้ว่า เป็นเพราะคุณแม่ข้าพเจ้า ที่ท่านวางรากฐานไว้ให้ข้าพเจ้ารับการยืนยันทางวิญญาณในคืนนั้น พี่ชายซึ่งมีประจักษ์พยานแล้ว ตัดสินใจรับใช้เป็นผู้สอนศาสนาและในที่สุดได้รับการสนับสนุนจากคุณพ่อ

เราได้รับการนำทางทางวิญญาณในยามต้องการ ตามตารางเวลาของพระเจ้า และตามพระประสงค์ของพระองค์³ พระคัมภีร์มอรมอน พยานหลักฐานอีกเล่มหนึ่งของพระเยซูคริสต์คือตัวอย่างที่ดีเยี่ยม ข้าพเจ้าเพิ่งอ่านพระคัมภีร์มอรมอนฉบับจัดพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง โจเซฟ สมิธทำงานแปลเสร็จเมื่อท่านอายุ 23 ปี เรารู้บางอย่างเกี่ยวกับกระบวนการและเครื่องมือที่ท่านใช้ในการแปล ในการจัดพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1830 โจเซฟเขียนคำนำสั้นๆ และประกาศอย่างชัดเจนว่า พระคัมภีร์แปลโดย “ของประทานและพลังอำนาจของพระผู้เป็นเจ้า”⁴ แล้วเครื่องมือช่วยแปล อูริมกับทูมมิมและศิลาผู้หยั่งรู้ สิ่งเหล่านี้จำเป็นไหม หรือเป็นเหมือนล้อพยุงในการฝึกปั่นจักรยาน จนกว่าโจเซฟจะสามารถใช้ศรัทธาที่จำเป็นในการรับการเปิดเผยโดยตรงมากขึ้น⁵

การฝึกสมรรถภาพทางร่างกายและจิตใจต้องใช้ความพยายามในการฝึกซ้ำๆ อย่างสม่ำเสมอฉันใด เรื่องทางวิญญาณก็ต้องทำเช่นเดียวกันฉันนั้น พึงระลึกว่าโมโรไนมาเยือนศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธหลายครั้ง ท่านให้ถ้อยคำเดียวกันถึงสี่ครั้งเพื่อเตรียมรับแผ่นจารึก ข้าพเจ้าเชื่อว่าการมีส่วนร่วมในการประชุมศีลระลึกทุกสัปดาห์ มีนัยทางวิญญาณที่เราไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ การไตร่ตรองพระคัมภีร์เป็นประจำ—แทนที่จะอ่านเป็นครั้งคราว สามารถเสริมสร้างความเข้าใจและเพิ่มพลังศรัทธาให้เราเปลี่ยนชีวิตได้

ศรัทธาคือหลักธรรมแห่งพลังอำนาจ ข้าพเจ้าขอยกตัวอย่างดังนี้ เมื่อข้าพเจ้าเป็นผู้สอนศาสนาหนุ่ม ประธานคณะเผยแผ่ที่ยอดเยี่ยม⁶ แนะนำวิธีที่ลึกซึ้งให้ข้าพเจ้าเข้าถึงเรื่องราวของพระคัมภีร์ที่อยู่ในลูกาบทที่ 8 เรื่องราวของหญิงที่ตกเลือดเป็นเวลา 12 ปีและทำทุกอย่างเพื่อหาทางรักษา แต่ก็ไม่เป็นผล พระคัมภีร์ข้อนี้เป็นข้อที่ข้าพเจ้าชื่นชอบจนทุกวันนี้

ท่านคงจำได้ สตรีผู้นี้มีศรัทธาว่าหากเธอสัมผัสชายฉลองพระองค์ของพระผู้ช่วยให้รอด เธอก็จะหายจากโรค เมื่อเธอทำเช่นนั้น เธอหายจากโรคทันที ขณะนั้นพระผู้ช่วยให้รอดทรงดำเนินอยู่กับสานุศิษย์ พระองค์ตรัสว่า “ใครแตะต้องเรา”

คำตอบของเปโตรคือ ทุกคนแตะต้องพระองค์เพราะต่างเดินเบียดเสียดพระองค์

“แต่พระเยซูตรัสว่า “มีคนหนึ่งแตะต้องตัวเรา เพราะเรารู้สึกได้ว่าฤทธิ์ซ่านออกจากตัวเรา”

รากศัพท์ของคำว่า ฤทธิ์ แปลง่ายๆ ว่า “พลัง” ในภาษาสเปนและโปรตุเกสแปลว่า “พลัง” เช่นกัน พระผู้ช่วยให้รอดไม่ทรงเห็นเธอ พระองค์ยังไม่ทรงทราบความจำเป็นของเธอ แต่ด้วยศรัทธานั้น ทำให้การสัมผัสชายฉลองพระองค์นำไปสู่พลังแห่งการรักษาจากพระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า

และพระเยซูตรัสตอบเธอว่า “ลูกหญิงเอ๋ย ที่หายโรคนั้นก็เพราะลูกเชื่อ จงไปเป็นสุขเถิด”⁷

ข้าพเจ้าใคร่ครวญเรื่องราวนี้ตลอดช่วงวัยผู้ใหญ่ ข้าพเจ้าตระหนักว่าการสวดอ้อนวอนส่วนตัวและการวิงวอนพระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรงรักเรา ในพระนามพระเยซูคริสต์ สามารถนำพรมาสู่ชีวิตเราเกินกว่าที่เราจะเข้าใจได้ รากฐานแห่งศรัทธาในลักษณะเดียวกันกับสตรีผู้นี้ควรเป็นสิ่งที่ใจเราปรารถนาอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม รากฐานแห่งศรัทธาที่มีมาแต่เดิม แม้จะมีการยืนยันทางวิญญาณ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เผชิญความท้าทาย การเปลี่ยนใจเลื่อมใสสู่พระกิตติคุณไม่ได้หมายความว่าปัญหาทั้งหมดของเราจะได้รับการแก้ไข

จากประวัติศาสนจักรในยุคแรกและการเปิดเผยที่บันทึกไว้ในหลักคำสอนและพันธสัญญามีตัวอย่างที่ดีเยี่ยมของการสร้างรากฐานแห่งศรัทธาและการรับมือกับความผันผวนและความท้าทายที่ทุกคนต้องเผชิญ

การสร้างพระวิหารเคิร์ทแลนด์เสร็จสมบูรณ์คือรากฐานของทั้งศาสนจักร นำมาสู่การหลั่งเทพระวิญญาณ การเปิดเผยหลักคำสอน และการฟื้นฟูกุญแจที่จำเป็นต่อการสถาปนาศาสนจักรต่อไป เช่นเดียวกับเหล่าอัครสาวกในสมัยโบราณในวันเพ็นเทคอสต์ สมาชิกมากมายมีประสบการณ์ทางวิญญาณที่น่าอัศจรรย์ในการอุทิศพระวิหารเคิร์ทแลนด์⁸ เฉกเช่นชีวิตเราเอง ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เผชิญกับความท้าทายหรือความยากลำบากในอนาคต สมาชิกในยุคแรกรู้เพียงน้อยนิดว่าพวกเขาจะต้องเผชิญกับวิกฤตทางการเงินของสหรัฐ—เหตุการณ์ตื่นตระหนกในปี 1837—สิ่งเหล่านั้นจะทดสอบแก่นแท้ในจิตวิญญาณพวกเขา⁹

ตัวอย่างหนึ่งของความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับวิกฤตทางการเงินคือประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับเอ็ลเดอร์พาร์ลีย์ พี. แพรทท์ ผู้นำที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของการฟื้นฟู ท่านเป็นสมาชิกดั้งเดิมของโควรัมอัครสาวกสิบสอง เมื่อต้นปี 1837 แธงค์ฟูล ภรรยาอันเป็นที่รักของท่านสิ้นชีวิตหลังจากให้กำเนิดบุตรคนแรก พาร์ลีย์กับแธงค์ฟูลแต่งงานกันมาเกือบ 10 ปี ความตายของเธอทำให้ท่านทุกข์ใจที่สุด

ไม่กี่เดือนหลังจากนั้น เอ็ลเดอร์แพรทท์ต้องเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดของศาสนจักร ท่ามกลางวิกฤตในชาติ ปัญหาเศรษฐกิจในท้องที่ ซึ่งรวมถึงการเก็งกำไรที่ดินและปัญหาที่รุมเร้าอยู่ในสถาบันการเงินซึ่งโจเซฟ สมิธและสมาชิกศาสนจักรคนอื่นๆร่วมก่อตั้ง--- สร้างความบาดหมางและความขัดแย้งในเคิร์ทแลนด์ ผู้นำศาสนจักรไม่ได้ตัดสินใจเรื่องทางโลกในชีวิตพวกเขาได้อย่างชาญฉลาดเสมอไป พาร์ลีย์ต้องทนรับสภาพความสูญเสียแทบสิ้นเนื้อประดาตัวและในช่วงเวลาหนึ่งท่านไม่พอใจศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธ¹⁰ ท่านเขียนวิพากษ์วิจารณ์โจเซฟอย่างเจ็บแสบและกล่าวต่อต้านท่านบนแท่นพูด แต่ในเวลาเดียวกัน พาร์ลีย์กล่าวว่าท่านยังเชื่อในพระคัมภีร์มอรมอนและหลักคำสอนและพันธสัญญา¹¹

เอ็ลเดอร์แพรทท์สูญเสียภรรยา สูญเสียที่ดินและบ้านของท่าน พาร์ลีย์ออกจากมิสซูรีโดยไม่บอกโจเซฟ ระหว่างทาง ท่านพบกับเพื่อนอัครสาวกโธมัส บี. มาร์ชและเดวิด แพทเทนโดยบังเอิญ พวกเขากำลังเดินทางกลับเคิร์ทแลนด์ คนเหล่านั้นรู้สึกว่าจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องนำความปรองดองกลับคืนมาสู่โควรัมและเกลี้ยกล่อมให้พาร์ลีย์กลับไปพร้อมกับพวกเขา ท่านตระหนักว่าไม่มีใครสูญเสียมากไปกว่าโจเซฟ สมิธและครอบครัวท่านอีกแล้ว

พาร์ลีย์เข้าไปพบศาสดาพยากรณ์ ร่ำไห้สารภาพถึงสิ่งที่ท่านทำผิดไป หลายเดือนหลังจากแธงค์ฟูล ภรรยาท่านสิ้นชีวิต พาร์ลีย์ถูกครอบงำด้วย“เมฆฝน” สิ้นหวังและหวาดหวั่น¹² โจเซฟ ซึ่งรู้ว่าการดิ้นรนต่อสู้กับปฏิปักษ์และการล่อลวงเป็นอย่างไร “ยกโทษ” ให้พาร์ลีย์ สวดอ้อนวอนให้ท่านและให้พรท่าน¹³ พาร์ลีย์และคนอื่นๆ ที่ยังคงซื่อสัตย์ได้รับประโยชน์จากความท้าทายในเคิร์ทแลนด์ พวกเขาเพิ่มพูนปัญญา ความสูงส่ง และคุณธรรม ประสบการณ์นี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของรากฐานแห่งศรัทธา

เราไม่ควรมองความยากลำบากว่าเป็นผลจากความไม่พอพระทัยของพระเจ้าหรือการถูกถอนตัวจากพรของพระองค์ การตรงกันข้ามในทุกสิ่งเป็นส่วนหนึ่งของไฟช่างหลอมที่จะเตรียมเราให้พร้อมสำหรับจุดหมายซีเลสเชียลนิรันดร์¹⁴ เมื่อศาสดาพยากรณ์โจเซฟ อยู่ในคุกลิเบอร์ตี้ มีพระคำของพระเจ้าถึงท่าน— ทรงอธิบายถึงความท้าทายทุกรูปแบบ รวมถึงความทุกข์ยาก ข้อกล่าวหาเท็จ และสรุปว่า

“หากขากรรไกรแห่งนรกนั่นเองจะอ้าปากกว้างเพื่องับเจ้า, จงรู้ไว้เถิด, ลูกพ่อ, ว่าสิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้จะเป็นประสบการณ์แก่เจ้า, และจะเกิดขึ้นเพื่อความดีของเจ้า.

“บุตรแห่งพระมหาบุรุษเคยลดพระฐานะลงต่ำกว่าสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด. เจ้ายิ่งใหญ่กว่าพระองค์หรือ?”¹⁵

ในคำแนะนำที่ประทานแก่โจเซฟ สมิธ พระเจ้าทรงแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าวันเวลาของท่านเป็นที่รู้ และจะไม่นับปีของท่านให้น้อยลง พระเจ้าทรงสรุปว่า “อย่ากลัวสิ่งที่มนุษย์จะทำได้, เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะทรงอยู่กับเจ้าตลอดกาลและตลอดไป.”¹⁶

อะไรคือพรของศรัทธา ศรัทธาบรรลุผลในเรื่องใด มีคำตอบมากมายแทบไม่สิ้นสุด

บาปของเราได้รับการให้อภัยเพราะศรัทธาในพระคริสต์¹⁷

ผู้มีศรัทธาย่อมมีการใกล้ชิดกับพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์¹⁸

ความรอดมาโดยศรัทธาในพระนามของพระคริสต์¹⁹

เรารับพละกำลังตามศรัทธาที่เรามีอยู่ในพระคริสต์²⁰

ไม่มีสิ่งใดเข้าไปในสถานพักผ่อนของพระเจ้านอกจากผู้ที่ล้างอาภรณ์ของพวกเขาในพระโลหิตของพระคริสต์เพราะศรัทธาของพวกเขา²¹

การสวดอ้อนวอนได้รับคำตอบตามศรัทธา²²

หากไม่มีศรัทธา พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำปาฏิหาริย์ในบรรดาพวกเขาไม่ได้²³

สุดท้าย ศรัทธาในพระเยซูคริสต์เป็นรากฐานสำคัญยิ่งสำหรับความรอดนิรันดร์และความสูงส่งของเรา ฮีลามันสอนลูกชายของท่านว่า “จงจำไว้ว่าบนศิลาของพระผู้ไถ่ของเรา, ผู้ทรงเป็นพระคริสต์, พระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า, ที่ลูกต้องสร้างรากฐานของลูก … , ซึ่งเป็นรากฐานอันแน่นอน, รากฐานซึ่งหากมนุษย์จะสร้างบนนั้นแล้วพวกเขาจะตกไม่ได้.”²⁴

ข้าพเจ้าสำนึกคุณสำหรับการเสริมความแข็งแกร่งของรากฐานแห่งศรัทธาที่มาจากการประชุมนี้ ข้าพเจ้าวิงวอนให้เราเสียสละและมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเพื่อเสริมสร้างรากฐานแห่งศรัทธาของเราในพระเจ้าพระเยซูคริสต์ ข้าพเจ้ากล่าวคำพยานอันหนักแน่นถึงพระองค์ ในพระนามของพระเยซูคริสต์ เอเมน