येशू ख्रिष्टको नाम आफूमा लिनु
हामी आस्थावान भएर येशू ख्रिष्टको नाम अफुमा लिनेछौँ - उहाँले जस्तै हेरेर, उहाँले जस्तै सेवा गरेर र यो विस्वासका साथ कि उहाँको महिमा पर्याप्त छ ।
मेरा सहकारी दाजुभाई र दिदीबहिनीहरु,हालै, जब म अध्यक्ष नेल्सनले चर्चलाई प्रकाश गरिएको नामले बोलाउने आग्रहको बारेमा विचार गर्दै थिएँ, मैले मुक्तिदाताले नफीहरुलाई चर्चको नामको बारेमा दिनुभएको निर्देशनमा पल्टाएँ।१जब मैले मुक्तिदाताका शब्दहरु पढें, म अचम्म भएँ जसरी उहाँले मानिसहरुलाई यो पनि भन्नुभएको थियो कि “तिमीहरुले आफूमा ख्रिष्टको नाम लिनुपर्छ ।”२यस्ले मलाई आफैलाई हेर्न र सोध्ने बनायो, “के मैले येशू ख्रिष्टको नामलाई उहाँले चाहनु भएको जस्तै आफूमा लिइरहेको छुँ ?”३आज मैले मेरो प्रश्नको उत्तरमा प्राप्त गरेको केहि विचारहरु बाँड्न चाहन्छु ।
पहिलो, ख्रिष्टको नामलाई आफूमा लिनु भनेको हामीले आस्थाका साथ परमप्रभुले जस्तै हेर्ने प्रयास गर्नु हो ।४परमप्रभुले कसरी हेर्नुहुन्छ ? जोसेफ स्मिथले भन्नुभयो, “जबकी मानव जतिको एक भागले अर्कोलाई निर्दयी भएर मूल्यांकन गर्ने र सताउने गर्छन्, विश्वोका महान अविभावकले मानव परिवारका सबैको पितारुपी हेरचाहका साथ र बुबाले जस्तो ध्यान दिएर हेरचाह गर्नुहुन्छ” किनकी “उहाँको माया अगाध छ।”५
केहि वर्ष अघि मेरी दिदी बित्नुभयो । उहाँको जीवन चुनौतीपूर्ण थियो । उहाँ सुसमाचारमा सङ्घर्ष गर्नुहुन्थ्यो र कहिले पनि सक्रिय हुनुभएन । उहाँको श्रीमानले उहाँहरुको विवालाई त्याग्नुभयो र उहाँलाई चारजना बच्चाहरु सहित छोड्नुभयो । उहाँको मृत्यु भएको दिनको साँझ, एउटाकोठामा उहाँका बच्चाहरुको साथमा, मैले उहाँलाई शान्तिपुर्ण घर फर्कने आशिष दिएँ । त्यो समयमा मैले महसुस गरेँ कि मैले मेरो दिदी को जीवनलाई चुनौती र निष्क्रीयताको रुपमा धेरै ब्याख्या गरेको रहेछु। जब मैले त्यो साँझ आफ्नो हात उहाँको शिरमा राखेँ मैले आत्मा द्वारा गम्भीर ज्ञान प्राप्त गरेँ । मलाई उहाँको असल पनाको तिब्र ज्ञान दियीयो र उहाँलाई परमप्रभुले जस्तै हेर्ने अवसर दियियो – नकी सुसमाचारमा र जीवनमा सङ्घर्ष गरेको तर जसले जीवनमा गाह्रो परिस्थिति भोगेको जुन मैले भोगेको थिएन । मैले उहाँलाई विशिष्ट आमाको रुपमा देखेँ जसले आफ्ना चार राम्रा, अद्भुत बच्चारुलाई ठुला बाधाहरुको बावजुद हुर्काए । मैले उहाँलाई हाम्रो आमाको साथीको रुपमा देखेँ जसले हाम्रो बुबाको मृत्यु पछि उहाँको साथ रहेर हेरचाह गर्थ्यो ।
मेरो दिदीसंगको त्यो अन्तिम साँझमा, मलाई लाग्छ कि परमप्रभुले मलाई सोध्दै हुनुहुन्थ्यो, “के तिमीले देख्न सक्दैनौ कि तिम्रा वोरीपरीका सबै पवित्र प्राणीहरु हुन् ?”
ब्रिघम योङ्गले सिकाउनुभयो:
“म सन्तहरुलाई आग्रह गर्न चाहन्छु... मानिसहरुलाई उनीहरु जस्तो छ त्यही अनुसार बुझ्नु पर्छ आफु जस्तो छ त्यो अनुसार हैन।”७
कति पटक भनिन्छ – ‘फलानोले गलत गरेको छ र उ सन्त हुन सक्दैन ।’ हामीले कसैले कसम खाएको र झुठो बोलेको सुन्छौँ ... [अथवा] सबाथलाई तोडेको ... तेस्ता व्यक्तिहरुको मूल्यांकन नगर, किककी उनीहरुको सम्बन्धमा परमप्रभुको योजना के छ भन्ने कुरा तिमीलाई थाहा छैन ...[बरु] उनीहरुलाई सहनु।”७
के तिमीहरु कसैले हाम्रो मुक्तिदाताले थाहै नदिई तिमीहरु र तिमीहरुका बोझहरु आफुद्वारा पन्छाएको कल्पना गर्नसक्छौ ? मुक्तिदाताले समारी, व्यभिचारी, कर संग्रहकर्ता, कुष्ट रोगि, मानसिक रोगि, र पापीलाई समान आँखाहरुले हेर्नुहुन्थ्यो । सबैजना उहाँका पिताका सन्तान थिए। सबै उद्धार योग्य थिए ।
के तिमीहरुले परमेश्वरको राज्यमा उनीहरुको स्थानका बारेमा शंका भएको वा कुनै प्रकारले पिडीत भएको कसैबाट उहाँ टाढा जानुभएको कल्पना गर्न सक्छौ ? ८ म सक्दिन । ख्रिष्टको नजरमा, हरेक आत्मा अनन्त योग्य हुन्छ । कोहीपनि असफलताको लागि पूर्वनिर्धारित हुँदैन । अनन्त जीवन सबैको लागि सम्भब छ ।९
मेरो दिदीको पलंग छेउको आत्माको ज्ञानबाट, मैले ठुलो शिक्षा पाएँ: कि जसरी उहाँले देख्नुहुन्छ हामीले हेर्यौं भने, हाम्रो डबल जित हुन्छ – हामीले जसलाई छुन्छौँ त्यसको मुक्ति र हाम्रो अफ्नो मुक्ति ।
दोस्रो,ख्रिष्टको नाम आफूमा लिन, हामीले परमप्रभुले जस्तो हेर्ने मात्र नभई, हामीले उहाँको कार्य गर्नुपर्छ र उहाँले सेवा गर्नु भएको जस्तै सेवा गर्नुपर्छ । हामी दुई महान आज्ञाहरु जिउछौँ, परमप्रभुको इच्छामा समर्पित हुने, इस्राएललाई समेट्ने, र आफ्नो प्रकाशलाई “मानिसहरु सामु चम्काउने ।”१०हामीले उहाँको पुनर्स्थापित चर्चको करारहरु र विधिहरु प्राप्त गर्छौँ र जिउछौँ । ११जब हामी यो गर्छौँ, परमप्रभुले हामीलाई हामी आफैलाई, हाम्रो परिवारलाई, र अरुहरुको जीवनलाई अशिषित गर्ने शक्तिको वरदान दिनुहुन्छ । १२आफैलाई सोध, “के म कसैलाई चिन्दछु जसलाई स्वोर्गको शक्तिहरु उनीहरुको जीवनमा चाहिंदैन?”
परमप्रभुले हामी माझ चमत्कारी कार्यहरु गर्नुहुन्छ जब हामीले आफुलाई पवित्र राख्छौं । १३हामीले आफ्नो हृदयहरुलाई शुद्ध गरेर आफुलाई पवित्र राख्छौं । १४हामीले हाम्रो हृदयहरुलाई शुद्ध गर्छौँ जब हामी उहाँलाई सुन्छौँ, १५हाम्रो पापको प्रायश्चित गर्छौँ, १६परिबर्तित हुन्छौँ, १७र उहाँले माया गरेको जस्तै माया गर्छौँ । १८मुक्तिदाताले हामीलाई सोध्नुभयो, “एदी तिमीले तिनीहरुलाई माया गर्छौ जसले तिमीलाई माया गर्छ, तिमीले के पाउँछौ ?” १९
मैले हालै एल्डर जेम्स इ. तल्मेजको जीवनको एउटा अनुभबको बारेमा थाहा पाएँ जसले मलाई रुक्न र विचार गर्न लगायो कि म कसरी मेरा वोरिपरिकाहरुलाई माया गर्छु र सेवा गर्छु । जब उहाँ यूवा प्राध्यापक हुनुहुन्थ्यो, प्रेरित हुनु भन्दा अघि र १९८२को घातक भ्यागुते रोगको महामारी को चरम अवस्थामा, एल्डर तल्मेजले एक अपरिचित परिवार, चर्चका सदस्य नभएका, जो उहाँ नजिकै बस्थे, र जो रोगले विचलित भएको पत्ता लगाउनुभयो । कसैलाई पनि त्यो संक्रमित घर भित्र गएर आफुलाई जोखिममा पार्न मन थिएन । तथापि, एल्डर तल्मेज तुरुन्तै घरतिर लाग्नुभयो । उहाँले चारजना बच्चाहरु भेट्टाउनुभयो: डेढ वर्षको बच्चा पलङ्मा मृत अवस्थामा, पाँच बर्ष र दस बर्ष को ठुलो पिडामा, र तेह्र बर्षको कमजोर अवस्थामा । अविभावकहरु शोक र थकानले पिडित थिए ।
एल्डर तल्मेजले मृत र जीवितलाई लुगा लगाइदिनुभयो, कोठाहरु सफा गर्नुभयो, माटो लागेका लुगाहरु बोक्नुभयो, र रोगले भरिएको महिला थाङ्नाहरु जलाउनुभायो । उहाँले दिनभरी काम गर्नुभयो र अर्को बिहानी फर्कनु भयो । दस बर्षको बच्चा राती बित्यो । उहाँले पाँच वर्षको बच्चालाइ बोक्नुभयो । उसले उहाँको अनुहार र लुगा भरि रगतले भरिएको खकार छाड्यो । उहाँले लेख्नुभयो, “मैले उसलाई छोड्न सकिन,” र उहाँले तिनी नमरुन्जेल सम्म आफ्नो हातमा बोकिरहनुभयो । उहाँले तिनैजना बच्चाहरुलाई गाड्न सहयोग गर्नुभयो र शोकाकुल परिवारलाई खान र सफा कपडाको ब्यबस्था गरिदिनुभयो । घर फर्किएपछि, दाजु तल्मेजले आफ्नो लुगाहरु नस्ट गर्नुभयो, जिंक सोलूशनमा नुहाउनुभयो, परिवारसंग अलगिनु भयो, र रोगबाट हल्का अक्रमित हुनुभयो ।२०
हाम्रो वोरिपरीका धेरै जीवनहरु जोखिममा छन् । सन्तहरुले सबैलाई जुनसुकै अवस्थामा भएपनि पवित्र भएर र सेवा गरेर मुक्तिदाताको नाम आफूमा लिन्छन् – जीवनहरु बचाइन्छ जब हामीले गर्छौँ ।२१
अन्तत,म विस्वास गर्छु कि उहाँको नाम आफूमा लिनको लागि हामीले उहाँको विस्वास गर्नुपर्छ । मैले भाग लिएको एउटा आइतबारको सभामा, एउटी युवतीले येसो भनेर सोधिन्: “मेरो प्रेमी र म हालै छुट्टीयौं, र उसले चर्च छोड्ने छनोट गर्यो । उसले भन्यो कि उ कहिले पनि खुशी थिएन । यो कसरि हुनसक्छ ?”
मुक्तिदाताले यो प्रश्नको जवाफ दिनुभयो जब उहाँले नफिहरुलाई भन्नुभयो, “तर एदी तिमीहरुको जीवन मेरो सुसमाचारमा बनेको छैन भने, र मानिसहरुको कार्यमा बनेकोभए, अथवा शैतानको कार्यमा, म तिमीहरुलाई भन्छु तिमीहरुले केहि समयको लागि खुशी पाउनेछौ, र विस्तारै अन्त आउनेछ ।”२२ येशु ख्रिष्टको सुसमाचार बहिर कुनै स्थायी खुशी छैन ।
त्यो सभामा, तथापि, मैले धेरै राम्रा मानिसहरुको बारेमा सोचें जसलाई म चिन्दछु जो धेरै बोझहरुका साथ संघर्ष गरिरहेका छन् र आज्ञाहरु जुन कठिन छन् । मैले आफैलाई सोधें, “मुक्तिदाताले तिनीहरुलाई अरु के भन्नुहुन्छ होला त ?” २३मलाई लाग्छ उहाँले सोध्नुहुन्छ, “के तिमि मलाई विस्वाश गर्छौ ?” २४रगतको समस्या भएको महिलालाई, उहाँले भन्नुभयो, “तिम्रो आस्थाले तिमीलाई पूर्ण भनाएको छ, शान्तिले जाऊ ।” २५
मेरो सबैभन्दा मनपर्ने धर्मशास्त्र हो युहन्ना ४:४, जसले भन्छ, “उहाँलाई समरिया भएर जानुपर्थ्यो।”
मलाई त्यो धर्मशास्त्र किन मनपर्यो ? किनकी येशुलाई समारिया जान जरुरीथिएन । उहाँको समयको येहुदिहरुले समारिहरुलाई घृणा गर्थ्यो र समारिया वोरिपरिको बाटो हिड्थ्यो । तर येशुले पहिलो चोटी सबै संसार सामु उहाँ नै वाचा गरिएको मसिहा हुनुन्छ भनेर घोषणा गर्न त्यहाँ जाने छनौट गर्नुभयो । यो सन्देशको लागि, उहाँले बहिष्कार गरिएको समुहलाई मात्र नभई एउटी महिलालाई पनि छान्नु भयो -र कुनै महिलालाई मात्र नभई पापमा रहेकी महिला –जसलाई त्यो समयमा तुच्छ भन्दा तुच्छ मानिएको थियो । मलाई विस्वास छ कि येशुले हामी हरेकले उहाँको माया हाम्रो डर, हाम्रो घाउहरु, हाम्रो कुलत, हाम्रो दुविधा, हाम्रो प्रलोभन, हाम्रो पाप हाम्रो बिछड़ीएको परिवारहरु, हाम्रो चिन्ता र दुख, निरन्तर बिमारी, हाम्रो गरिबी, हाम्रो दुर्व्यवहार, हाम्रो निराशा र हाम्रो एक्लोपन भन्दा ठुलो छ भनेर सँधै बुझोस् भनेर एस्तो गर्नुभएको हो । २६उहाँले हामी सबैले उहाँले चंगाई गर्न नसक्ने र स्थाई खुशी दिन नसक्ने केहिपनि र कोहीपनि छैन भनेर जानोस् भन्ने चाहनुहुन्छ ।२७
उहाँको महिमा पर्याप्त छ । २८उहाँ एक्लै आउनुभयो । उहाँको प्रायश्चित्तको शक्ति हाम्रो जीवनको कुनैपनि बोझलाई सहने शक्ति हो । २९कुवामा भएकी महिलाको सन्देश यो हो कि उहाँले हाम्रो जीवनको अवस्था बुझ्नुहुन्छ३० र हामी जहाँ भएतापनि सँधै उहाँसंग हिड्न सक्छौँ । उनीलाई र हामी हरेकलाई, उहाँ भन्नुहुन्छ, “जसले मैले दिएको पानी पिउँछ उ कहिले पनि तिर्खाउँदैन; तर अनन्त जीवनसम्म रहिरहने कुवाको पानी पाउने छ ।”३१
जीवनको कुनैपनि यात्रामा तिमी किन एकमात्र मुक्तिदातासंग पर जान्छौ जोसंग तिम्रो चंगाई र मुक्तिको शक्ति छ ? उहाँमा विस्वास गर्न जति प्रयास गर्न सक्छ त्यो अमुल्य हुन्छ । मेरा दाजुभाई र दिदीबहिनीहरु, हामी सोर्गका पीता र येशु ख्रिष्टमा आस्था बढाउन छनोट गरौँ ।
मेरो आत्माको गहिराईबाट, म गवाही दिन्छु कि पछिल्ला दिनका सन्तहरुको येशु ख्रिष्टको चर्च सत्य अगम्बक्ता मार्फत जीवित ख्रिष्टद्वारा निर्देशित गरिएको मुक्तिदाताको चर्च हो । मेरो प्रार्थना यो छ कि हामीले आस्थावान भएर येशु ख्रिष्टको नाम अफुमा लिनेछौँ - उहाँले जस्तै हेरेर, उहाँले जस्तै सेवा गरेर र यो विस्वासका साथ कि उहाँको महिमा हामीलाई घर जान र अनन्त खुशी प्राप्त गर्नको लागि पर्याप्त छ । येशू ख्रिष्टको नाउँमा, आमिन ।