Ο ποιμένας ο καλός, ο Αμνός του Θεού
Ο Ιησούς Χριστός μάς καλεί με τη φωνή Του και στο όνομά Του. Μας αναζητά και μας συγκεντρώνει. Μας διδάσκει πώς να τελούμε διακονία με αγάπη.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, είχατε ποτέ πρόβλημα να κοιμηθείτε και προσπαθήσατε να μετρήσετε φανταστικά πρόβατα; Καθώς τα αφράτα πρόβατα πηδούν πάνω από τον φράκτη, εσείς μετράτε: 1, 2, 3…, 245, 246…, 657, 658…
Στην περίπτωσή μου, η μέτρηση των προβάτων δεν με κάνει να νυστάξω. Ανησυχώ για να μην ξεχάσω ή χάσω κάποιο και αυτό με κρατά ξύπνιο.
Με τον μικρό ποιμένα που έγινε βασιλιάς, δηλώνουμε:
«Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου· τίποτε δεν θα στερηθώ.
»Σε βοσκές χλοερές με ανέπαυσε· σε νερά ανάπαυσης με οδήγησε.
Σε αυτήν την εποχή του Πάσχα, γιορτάζουμε τον ποιμένα τον καλό, ο οποίος είναι επίσης ο Αμνός του Θεού. Από όλους τους θεϊκούς τίτλους Του, κανένας άλλος δεν είναι πιο τρυφερός ή αποκαλυπτικός. Μαθαίνουμε πολλά από τις αναφορές του Σωτήρα μας για τον Ίδιο ως τον ποιμένα τον καλό και από τις προφητικές μαρτυρίες για Αυτόν ως ο Αμνός του Θεού. Αυτοί οι ρόλοι και τα σύμβολα είναι ισχυρώς συμπληρωματικά – ποιος θα βοηθήσει καλύτερα κάθε πολύτιμο αρνί από τον Καλό Ποιμένα και ποιος θα είναι καλύτερος για να είναι ο Καλός Ποιμένας μας από τον Αμνό του Θεού;
Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή και ο Μονογενής Υιός του Θεού την ψυχή του έβαλε με πρόθυμη υπακοή στον Πατέρα Του. Ο Ιησούς καταθέτει μαρτυρία: «Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός· ο ποιμένας ο καλός την ψυχή του βάζει για χάρη των προβάτων». Ο Ιησούς είχε την εξουσία να βάλει τη ζωή και τη δύναμή Του για να την πάρει ξανά. Ενωμένος με τον Πατέρα Του, ο Σωτήρας μας μάς ευλογεί μοναδικά, τόσο ως ο καλός ποιμένας μας όσο και ως Αμνός του Θεού.
Ως ο καλός ποιμένας μας, ο Ιησούς Χριστός μάς καλεί με τη φωνή Του και στο όνομά Του. Μας αναζητά και μας συγκεντρώνει. Μας διδάσκει πώς να τελούμε διακονία με αγάπη. Ας συλλογισθούμε αυτά τα τρία θέματα, ξεκινώντας από το ότι μας καλεί με τη φωνή Του και στο όνομά Του.
Πρώτον, ο Καλός Ποιμένας μας «καλεί το δικό του πρόβατο με το όνομα… Γνωρίζουν τη φωνή του». Και «στο ίδιο του το όνομά σας καλεί, που είναι το όνομα του Χριστού». Καθώς επιζητούμε με πραγματική πρόθεση να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό, η έμπνευση έρχεται για να κάνουμε το καλό, να αγαπάμε τον Θεό και να Τον υπηρετούμε. Καθώς μελετάμε, συλλογιζόμαστε και προσευχόμαστε, καθώς ανανεώνουμε τακτικά τις διαθήκες της μεταλήψεως και του ναού. Και καθώς προσκαλούμε όλους να έλθουν προς το Ευαγγέλιο και τις διατάξεις Του, ακούμε την φωνή Του.
Στην εποχή μας, ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον μας συμβουλεύει να αποκαλούμε την αποκατεστημένη Εκκλησία με το όνομα που αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός: Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ο Κύριος είπε: «Οτιδήποτε κάνετε, να το κάνετε στο όνομά μου. Επομένως, θα αποκαλείτε την εκκλησία με το όνομά μου. Και να επικαλείστε τον Πατέρα στο όνομά μου για να ευλογήσει την εκκλησία για χάρη μου». Σε όλον τον κόσμο, στις καρδιές και τα σπίτια μας, επικαλούμαστε τον Πατέρα στο όνομα του Ιησού Χριστού. Είμαστε ευγνώμονες για την τόσο γενναιόδωρη ευλογία της λατρείας με επίκεντρο το σπίτι, με υποστήριξη από την Εκκλησία, τη μελέτη του Ευαγγελίου και τις ψυχωφελείς οικογενειακές δραστηριότητες.
Δεύτερον, ο καλός ποιμένας μας μάς αναζητά και μας συγκεντρώνει σε μία αυλή. Ρωτά: «Ποιος άνθρωπος από σας, αν έχει 100 πρόβατα, και χάσει το ένα απ’ αυτά, δεν αφήνει τα 99 στην έρημο και πηγαίνει αναζητώντας το χαμένο, μέχρις ότου το βρει;»
Ο Σωτήρας μας προσεγγίζει το ένα και τα ενενήντα εννέα, συχνά ταυτόχρονα. Καθώς τελούμε διακονία, αναγνωρίζουμε τα ενενήντα εννέα που είναι σταθερά και ακλόνητα, ακόμη και όταν νοσταλγούμε εκείνο που έχει απομακρυνθεί. Ο Κύριος μας μάς αναζητά και μας ελευθερώνει «από όλους τους τόπους», «από τα τέσσερα άκρα της γης». Μας συγκεντρώνει με την ιερή διαθήκη και το εξιλεωτικό Του αίμα.
Ο Σωτήρας μας είπε στους μαθητές Του της Καινής Διαθήκης: «Έχω και άλλα πρόβατα, που δεν είναι απ’ αυτή την αυλή». Στην Αμερική, ο ανεστημένος Κύριος κατέθεσε μαρτυρία στα τέκνα της διαθήκης του Λεχί: «Είστε τα πρόβατά μου». Και ο Ιησούς είπε ότι κι άλλα πρόβατα θα άκουγαν τη φωνή Του. Τι ευλογία που είναι το Βιβλίο του Μόρμον ως άλλη μία μαρτυρία που καταθέτει για τη φωνή του Ιησού Χριστού!
Ο Ιησούς Χριστός προσκαλεί την Εκκλησία να λάβει όλους όσοι ακούν τη φωνή Του και τηρούν τις εντολές Του. Η διδαχή του Χριστού περιλαμβάνει το βάπτισμα με νερό, με φωτιά και το Άγιο Πνεύμα . Ο Νεφί ρωτά: «Αν ο Αμνός του Θεού, που είναι αγνός, θα χρειάζεται να βαφτιστεί με νερό για να εκπλήρωση κάθε δικαιοσύνη, ω τότε, πόσο πολύ περισσότερο χρειαζόμαστε εμείς, που δεν είμαστε αγνοί, να βαφτιστούμε, μάλιστα, με νερό!»
Σήμερα ο Σωτήρας μας επιθυμεί ότι όσα κάνουμε και ποιοι γινόμαστε να προσκαλέσουν άλλους να έλθουν, να Τον ακολουθήσουν. Ελάτε να βρείτε αγάπη, ίαση, συσχετισμό και διαθήκη ότι ανήκετε σε Αυτόν, μεταξύ άλλων στον ιερό ναό του Θεού, όπου οι ιερές διατάξεις σωτηρίας μπορούν να ευλογήσουν όλα τα μέλη της οικογένειας, συναθροίζοντας συνεπώς τον Ισραήλ και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος.
Τρίτον, ως ο «Ποιμένας του Ισραήλ», ο Ιησούς Χριστός αποτελεί παράδειγμα για το πώς οι ποιμένες στον Ισραήλ τελούν διακονία με αγάπη. Όταν ο Κύριός μας ρωτά αν Τον αγαπάμε, όπως έκανε και με τον Σίμωνα Πέτρο, ο Σωτήρας μας εκλιπαρεί: «Βόσκε τα αρνιά μου… Ποίμαινε τα πρόβατά μου… Βόσκε τα πρόβατά μου. Ο Κύριος υπόσχεται ότι όταν οι ποιμένες Του βόσκουν τα αρνιά και τα πρόβατά Του, αυτοί στην αυλή Του «δεν θα φοβηθούν πλέον ούτε θα τρομάξουν ούτε θα εκλείψουν».
Ο καλός ποιμένας προειδοποιεί ότι οι ποιμένες στο Ισραήλ δεν πρέπει να αποκοιμηθούν, ούτε να φθείρουν ή να διασκορπίσουν τα πρόβατα , ούτε να είμαστε στραμμένοι προς τον δρόμο μας για δικό μας κέρδος. Οι ποιμένες του Θεού πρέπει να ενδυναμώνουν, να θεραπεύουν, να δένουν αυτό που έχει σπάσει, να επαναφέρουν αυτό που απομακρύνθηκε, να αναζητήσουν αυτό που χάθηκε.
Ο Κύριος προειδοποιεί επίσης για τους μισθωτούς, οι οποίοι «δεν [τους] μέλλει για τα πρόβατα» και τους «ψευτοπροφήτες, οι οποίοι έρχονται σε σας με ένδυμα προβάτων, αλλ’ όμως από μέσα είναι λύκοι αρπακτικοί».
Ο καλός ποιμένας μας χαίρεται όταν εξασκούμε τη δυνατότητα ατομικής ηθικής με πρόθεση και πίστη. Όσοι είναι στην αυλή Του κοιτάζουν προς τον Σωτήρα μας με ευγνωμοσύνη για την εξιλεωτική θυσία Του. Συνάπτουμε διαθήκη να Τον ακολουθούμε, όχι παθητικά, τυφλά ή «δειλά», αλλά αντ’ αυτού επιθυμώντας με όλη μας την καρδιά και τον νου να αγαπάμε τον Θεό και τον πλησίον μας, σηκώνοντας ο ένας του άλλου τα βάρη και χαίροντας ο ένας στη χαρά του άλλου. Όπως ο Χριστός απλόχερα αφιέρωσε το θέλημά Του στο θέλημα του Πατέρα, έτσι κι εμείς παίρνουμε επάνω μας το όνομά Του με ευλάβεια. Επιζητούμε με χαρά να συμμετάσχουμε στο έργο Του της συνάθροισης και της τέλεσης διακονίας προς όλα τα τέκνα του Θεού.
Αδελφοί και αδελφές, ο Ιησούς Χριστός είναι ο τέλειος Καλός Ποιμένας μας. Επειδή έχει βάλει τη ζωή Του για μας και τώρα έχει ένδοξα αναστηθεί, ο Ιησούς Χριστός είναι επίσης ο τέλειος Αμνός του Θεού.
Ο Αμνός του Θεού που προσφέρθηκε ως θυσία προοιωνίστηκε από την αρχή. Ο άγγελος είπε στον Αδάμ ότι η θυσία του «είναι παρομοίωση της θυσίας του Μονογενούς του Πατέρα», η οποία μας προσκαλεί να «μετανο[ούμε] και να επικαλ[ούμαστε] το Θεό στο όνομα του Υιού παντοτινά».
Ο πατέρας Αβραάμ, ο οποίος καθιέρωσε τις ευλογίες της διαθήκης για όλα τα έθνη της γης, βίωσε τι σήμαινε να προσφέρει τον γιο του που είχε γεννήσει.
«Τότε, ο Ισαάκ μίλησε στον Αβραάμ τον πατέρα του, και είπε: Πατέρα μου. Και εκείνος είπε: Εδώ είμαι, παιδί μου. Και ο Ισαάκ είπε: Να η φωτιά και τα ξύλα· αλλά, πού είναι το πρόβατο…;
»Kαι ο Aβραάμ είπε: O Θεός, παιδί μου, θα προβλέψει για τον εαυτό του το πρόβατο».
Απόστολοι και προφήτες προείδαν και αγαλλίασαν για την προκαθορισμένη αποστολή του Αμνού του Θεού. Ο Ιωάννης στην Καινή Διαθήκη και ο Νεφί στην αμερικανική ήπειρο κατέθεσαν μαρτυρία για τον «Αμνό του Θεού», «μάλιστα, αυτό[ν] [τον] Υιό του Αιώνιου Πατέρα…, τον Λυτρωτή του κόσμου».
Ο Αβιναδί κατέθεσε μαρτυρία για την εξιλεωτική θυσία του Ιησού Χριστού: «Όλοι εμείς, σαν πρόβατα, πλανηθήκαμε. Στραφήκαμε ο καθένας στο δικό του δρόμο. Και ο Κύριος έθεσε επάνω σ’ αυτόν τις ανομίες όλων μας». Ο Άλμα αποκάλεσε τη σπουδαία και τελευταία θυσία του Υιού του Θεού το «ένα από αυτά που είναι πιο σημαντικό από όλα τα άλλα». Ο Άλμα παρότρυνε: «Έχετε πίστη στον Αμνό του Θεού», «ελάτε και μη φοβάστε».
Μία αγαπητή φίλη ανέφερε πώς απέκτησε την πολύτιμη μαρτυρία της για την Εξιλέωση του Ιησού Χριστού. Μεγάλωσε πιστεύοντας ότι η αμαρτία πάντοτε έφερνε μεγάλη τιμωρία, που φέρεται από εμάς μόνο. Παρακάλεσε τον Θεό να καταλάβει τη δυνατότητα της θείας συγχώρεσης. Προσευχήθηκε να καταλάβει και να μάθει πώς ο Ιησούς Χριστός μπορεί να συγχωρέσει εκείνους που μετανοούν, πώς το έλεος μπορεί να ικανοποιήσει τη δικαιοσύνη.
Μία ημέρα η προσευχή της απαντήθηκε σε μία εμπειρία που σε μεταμορφώνει πνευματικά. Ένας απελπισμένος νέος άνδρας βγήκε τρέχοντας από ένα παντοπωλείο κρατώντας δύο τσάντες με κλεμμένα τρόφιμα. Έτρεξε σε έναν δρόμο που είχε πολύ κόσμο, κυνηγημένος από τον υπεύθυνο του καταστήματος, ο οποίος τον έπιασε και άρχισε να φωνάζει και να τσακώνεται. Αντί να αισθάνεται κατάκριση για τον φοβισμένο νέο άνδρα ως κλέφτη, η φίλη μου γέμισε απρόσμενα με μεγάλη συμπόνια γι’ αυτόν. Χωρίς φόβο ή ανησυχία για τη δική της ασφάλεια, πήγε κατευθείαν στους δύο άνδρες που διαπληκτίζονταν. Βρέθηκε να λέει: «Θα πληρώσω εγώ για το φαγητό. Παρακαλώ αφήστε τον να φύγει. Παρακαλώ επιτρέψτε μου να πληρώσω για το φαγητό».
Με την παρότρυνση του Αγίου Πνεύματος και γεμάτη με αγάπη που δεν είχε αισθανθεί ποτέ πριν, η φίλη μου είπε: «Το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να βοηθήσω και να γλιτώσω τον νέο άνδρα». Η φίλη μου είπε ότι άρχισε να καταλαβαίνει τον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του – πώς και γιατί με αγνή και τέλεια αγάπη ο Ιησούς Χριστός θα θυσιαζόταν πρόθυμα για να είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής της και γιατί εκείνη ήθελε Εκείνος να είναι.
Πολύ φυσικό που τραγουδάμε:
Ως Αμνός του Θεού, ο Σωτήρας μας ξέρει πότε αισθανόμαστε μόνοι μας, μειωμένοι, αβέβαιοι ή φοβισμένοι. Στο όραμα, ο Νεφί είδε τη δύναμη του Αμνού του Θεού «[να κατεβαίνει] επάνω στους αγίους της εκκλησίας του Αρνίου, και επάνω στο λαό της διαθήκης του Κυρίου». Αν και «διασκορπισμένοι επάνω σε όλο το πρόσωπο της γης… ήταν οπλισμένοι με χρηστότητα και με τη δύναμη του Θεού με μεγάλη δόξα».
Αυτή η υπόσχεση ελπίδας και παρηγοριάς συμπεριλαμβάνει την εποχή μας.
Είστε το μοναδικό μέλος της Εκκλησίας στην οικογένειά σας, στο σχολείο, στον χώρο εργασίας ή την κοινότητά σας; Ο κλάδος σας μερικές φορές μοιάζει μικρός ή απομονωμένος; Έχετε μετακομίσει σε ένα νέο μέρος, ίσως με άγνωστη γλώσσα ή έθιμα; Ίσως οι συνθήκες της ζωής σας να έχουν αλλάξει και πράγματα που ποτέ δεν θεωρήσατε πιθανά τώρα σας πάνε κόντρα; Ο Σωτήρας μας μάς διαβεβαιώνει, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες μας, όποιοι κι αν είμαστε, με τα λόγια του Ησαΐα: «Θα μαζέψει τα αρνιά με τον βραχίονά του, και θα τα βαστάξει στον κόλπο του· και θα οδηγεί αυτά που θηλάζουν».
Αδελφοί και αδελφές, ο καλός ποιμένας μας μάς καλεί με τη φωνή Του και στο όνομά Του. Αναζητεί, συναθροίζει και έρχεται στον λαό Του. Μέσω του ζώντος προφήτη Του και του καθενός μας, προσκαλεί όλους να βρουν ειρήνη, νόημα, ίαση και χαρά στην πληρότητα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου Του και στο μονοπάτι Του της διαθήκης. Με παράδειγμα, διδάσκει τους ποιμένες του Ισραήλ να τελούν διακονία με την αγάπη Του.
Ως Αμνός του Θεού, η θεία αποστολή του Ιησού ήταν προ-διορισμένη και εχάρη αγαλλίασης από αποστόλους και προφήτες. Η Εξιλέωσή Του, απεριόριστη και αιώνια, είναι κεντρική στο σχέδιο ευδαιμονίας και τον σκοπό της δημιουργίας. Μας διαβεβαιώνει ότι μας μεταφέρει δίπλα στην καρδιά Του.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, είθε να επιθυμούμε να είμαστε «ταπεινοί οπαδοί του Θεού και του Αρνίου», ίσως κάποια μέρα να έχουμε γραμμένο το όνομά μας στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου, να τραγουδήσουμε το τραγούδι του Αρνίου, να προσκληθούμε στον δείπνο του Αρνίου.
Ως Ποιμένας και Αμνός, καλεί: Ελάτε πάλι «στην αληθινή γνώση… του Λυτρωτή [σας]…, του μεγάλου και αληθινού βοσκού [σας]». Υπόσχεται ότι «με τη χάρη του [μπορούμε] να [γίνουμε] τέλειοι με το Χριστό».
Αυτήν την εποχή του Πάσχα, Τον δοξάζουμε:
«Ωσαννά στο Θεό και στον Αμνό!».
Καταθέτω μαρτυρία για Εκείνον, τον τέλειο Καλό Ποιμένα μας, τον τέλειο Αμνό του Θεού. Μας καλεί με το όνομά μας, στο όνομά Του –στο ιερό και άγιο όνομα του Ιησού Χριστού– αμήν.