Το άγγιγμα του Σωτήρος
Καθώς πηγαίνουμε προς Εκείνον, ο Θεός θα έλθει να μας διασώσει, είτε να μας θεραπεύσει είτε να μας δώσει τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση.
Κατά προσέγγιση πριν από 2.000 χρόνια, ο Σωτήρας κατέβηκε από το βουνό, αφού δίδαξε τους Μακαρισμούς και άλλες αρχές του Ευαγγελίου. Καθώς βάδιζε, Τον πλησίασε ένας άνδρας άρρωστος με λέπρα. Ο άνδρας έδειξε ευλάβεια και σεβασμό καθώς γονάτισε ενώπιον του Χριστού, επιζητώντας ανακούφιση από το βάσανό του. Το αίτημά του ήταν απλό: «Kύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις».
Ο Σωτήρας άπλωσε κατόπιν το χέρι Του και, αγγίζοντάς τον, είπε: «Θέλω, να καθαριστείς».
Μαθαίνουμε εδώ ότι ο Σωτήρας μας πάντα θέλει να μας ευλογεί. Ορισμένες ευλογίες μπορεί να έλθουν αμέσως, άλλες μπορεί να πάρουν περισσότερο και ορισμένες μπορεί ακόμη και να έλθουν μετά τη ζωή αυτή, αλλά οι ευλογίες θα έλθουν τελικώς.
Πολύ κι εμείς σαν τον λεπρό, μπορούμε να βρούμε δύναμη και παρηγοριά σε αυτήν τη ζωή, αποδεχόμενοι το θέλημά Του και γνωρίζοντας ότι θέλει να μας ευλογήσει. Μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία, να υπερνικήσουμε πειρασμούς και να καταλάβουμε και να υπομείνουμε τις δύσκολες συνθήκες μας. Ασφαλώς, σε μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της ζωής Του, η δύναμη του Σωτήρος να υπομείνει εμβαθύνθηκε καθώς είπε στον Πατέρα Του: «Ας γίνει το θέλημά σου».
Ο λεπρός δεν έκανε το αίτημά του με επιτηδευμένο ή απαιτητικό τρόπο. Τα λόγια του αποκαλύπτουν μία ταπεινή στάση, με υψηλές προσδοκίες αλλά επίσης με την ειλικρινή επιθυμία να γίνει το θέλημα του Σωτήρος. Αυτό είναι ένα παράδειγμα της στάσης με την οποία θα πρέπει να πηγαίνουμε προς τον Χριστό. Μπορούμε να πηγαίνουμε προς τον Χριστό με τη βεβαιότητα ότι η επιθυμία Του επί του παρόντος είναι και θα είναι πάντοτε το καλύτερο για τη θνητή και αιώνια ζωή μας. Έχει μία αιώνια προοπτική που εμείς δεν έχουμε. Πρέπει να πάμε προς τον Χριστό με την ειλικρινή επιθυμία να καταπιωθεί το θέλημά μας στο θέλημα του Πατέρα, όπως έγινε με το δικό Του. Αυτό θα μας προετοιμάσει για την αιώνια ζωή.
Είναι πολύ δύσκολο να φαντασθούμε τα σωματικά και συναισθηματικά δεινά που επιβάρυναν τον λεπρό, ο οποίος ήλθε προς τον Σωτήρα. Η λέπρα επηρεάζει τα νεύρα και το δέρμα, προκαλώντας παραμόρφωση και αναπηρία. Επιπροσθέτως, οδηγούσε σε μεγάλο κοινωνικό στίγμα. Κάποιος που είχε πληγεί από λέπρα έπρεπε να αφήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα και να ζήσει απομονωμένος από την κοινωνία. Οι λεπροί εθεωρούντο ακάθαρτοι τόσο σωματικώς όσο και πνευματικώς. Για τον λόγο αυτόν, ο νόμος του Μωυσή απαιτούσε να φορούν σχισμένα ρούχα και να φωνάζουν «Ακάθαρτος!» καθώς βάδιζαν. Ασθενείς και περιφρονημένοι, οι λεπροί κατέληγαν να μένουν σε εγκαταλελειμμένα σπίτια ή μνήματα. Δεν είναι δύσκολο να φαντασθούμε ότι ο λεπρός που πλησίασε τον Σωτήρα ήταν συντετριμμένος.
Ενίοτε –με τον έναν ή τον άλλον τρόπο– κι εμείς μπορούμε να νιώθουμε συντετριμμένοι, είτε λόγω των πράξεών μας είτε των πράξεων άλλων, λόγω συνθηκών που μπορούμε ή δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Σε τέτοιες στιγμές, μπορούμε να θέσουμε το θέλημά μας στα χέρια Του.
Πριν από ορισμένα χρόνια, η Ζούλμα –η σύζυγός μου, το έτερον ήμισύ μου– έλαβε κάποια άσχημα νέα, μόλις δύο εβδομάδες πριν από το γάμο ενός εκ των παιδιών μας. Είχε όγκο στον παρωτιδικό αδένα της και μεγάλωνε ταχέως. Το πρόσωπό της άρχισε να πρήζεται και έπρεπε να υποβληθεί αμέσως σε μία λεπτή επέμβαση. Πολλές σκέψεις έτρεξαν στον νου της και βάρυναν την καρδιά της. Ήταν κακοήθης ο όγκος; Θα ανάρρωνε το σώμα της; Θα παρέλυε το πρόσωπό της; Πόσο έντονος θα ήταν ο πόνος; Θα ήταν μονίμως σημαδεμένο το πρόσωπό της; Θα επέστρεφε ο όγκος άπαξ και τον αφαιρούσαν; Θα μπορούσε να παρευρεθεί στον γάμο του γιου μας; Καθώς εκείτο στο χειρουργείο, ένιωθε συντετριμμένη.
Εκείνη την πολύ σημαντική στιγμή, το Πνεύμα τής ψιθύρισε ότι έπρεπε να αποδεχθεί το θέλημα του Πατέρα. Κατόπιν αποφάσισε να θέσει την εμπιστοσύνη της στον Θεό. Ένιωσε σθεναρώς ότι όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα, το θέλημά Του θα ήταν το καλύτερο για εκείνη. Σύντομα έπεσε σταδιακώς σε ύπνο λόγω χειρουργικής αναισθησίας.
Αργότερα, έγραψε ποιητικά στο ημερολόγιό της: «Στην χειρουργική τράπεζα Σε προσκύνησα και αφού παραδόθηκα στο θέλημά Σου, αποκοιμήθηκα. Ήξερα ότι μπορούσα να Σε εμπιστευτώ, γνωρίζοντας ότι τίποτε κακό δεν μπορεί να έλθει από Εσένα».
Βρήκε δύναμη και παρηγοριά από το γεγονός ότι υπέταξε το θέλημά της σε εκείνο του Πατέρα. Εκείνη την ημέρα, ο Θεός την ευλόγησε σε μεγάλο βαθμό.
Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες μας, μπορούμε να ασκήσουμε πίστη να πάμε προς τον Χριστό και να βρούμε τον Θεό που μπορούμε να εμπιστευτούμε. Όπως έγραψε κάποτε ένα από τα παιδιά μου, ο Γκάμπριελ:
Σύμφωνα με τον προφήτη, το πρόσωπο του Θεού είναι λαμπρότερο από τον ήλιο
και τα μαλλιά Του είναι λευκότερα από χιόνι
και η φωνή Του βρυχάται σαν την έντονη ροή ενός ποταμού
και δίπλα Του ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα…
Είμαι συντετριμμένος καθώς συνειδητοποιώ ότι ακόμη κι εγώ δεν είμαι τίποτα.
Και μόνον τότε πασχίζω να βρω τον δρόμο μου προς έναν θεό που μπορώ να εμπιστευτώ.
Ο Θεός που μπορούμε να εμπιστευτούμε ενθαρρύνει την ελπίδα μας. Μπορούμε να Τον εμπιστευόμαστε, επειδή μας αγαπά και θέλει το καλύτερο για μας σε κάθε περίσταση.
Ο λεπρός πλησίασε τον Χριστό λόγω της δύναμης της ελπίδας. Ο κόσμος δεν του έδιδε λύσεις, ούτε καν παρηγοριά. Συνεπώς, το απλό άγγιγμα του Σωτήρος πρέπει να έγινε αισθητό σαν ένα χάδι σε όλη την ψυχή του. Μπορούμε απλώς να φαντασθούμε τα βαθιά συναισθήματα ευγνωμοσύνης που πρέπει να είχε ο λεπρός με το άγγιγμα του Σωτήρος, ιδίως όταν άκουσε τα λόγια: «Θέλω, να καθαριστείς».
Η ιστορία λέει ότι «αμέσως η λέπρα του καθαρίστηκε».
Κι εμείς μπορούμε να νιώσουμε το άγγιγμα από το στοργικό, θεραπευτικό χέρι του Σωτήρος. Τι χαρά, ελπίδα και ευγνωμοσύνη έρχονται στην ψυχή μας, γνωρίζοντας ότι θέλει να μας βοηθήσει να καθαριστούμε! Καθώς πηγαίνουμε προς Εκείνον, ο Θεός θα έλθει να μας διασώσει, είτε να μας θεραπεύσει είτε να μας δώσει τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση, η αποδοχή του θελήματός Του –όχι του δικού μας– θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τις συνθήκες μας. Τίποτα κακό δεν μπορεί να έλθει από τον Θεό. Γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο για εμάς. Ίσως δεν θα αφαιρέσει τα βάρη μας αμέσως. Μερικές φορές μπορεί να κάνει αυτά τα βάρη να είναι πιο ελαφρά, όπως έκανε με τον Άλμα και τον λαό του. Τελικώς, λόγω των διαθηκών, τα βάρη θα αρθούν, είτε σε αυτήν τη ζωή είτε κατά την αγία Ανάσταση.
Η ειλικρινής επιθυμία να γίνει το θέλημά Του, μαζί με την κατανόηση για τη θεία φύση του Λυτρωτή μας, μας βοηθά να αναπτύξουμε το είδος της πίστης που έδειξε ο λεπρός, προκειμένου να καθαρισθεί. Ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός αγάπης, Θεός ελπίδος, Θεός ίασης, Θεός που θέλει να μας ευλογεί και να μας βοηθήσει να είμαστε καθαροί. Αυτό ήθελε προτού έλθει σε αυτήν τη γη, όταν προθυμοποιήθηκε να μας διασώσει, όταν υποπίπτουμε σε παράβαση. Αυτό ήθελε στη Γεθσημανή, όταν ήλθε αντιμέτωπος με ανθρωπίνως ασύλληπτο πόνο κατά τη διάρκεια της αγωνίας να πληρώσει το τίμημα της αμαρτίας. Αυτό θέλει τώρα, όταν παρακαλεί για λογαριασμό μας ενώπιον του Πατέρα. Γι’ αυτό εξακολουθεί να κάνει την πρόσκληση: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω».
Μπορεί να μας θεραπεύσει και να μας ανυψώσει, επειδή έχει την ικανότητα να το κάνει. Πήρε επάνω Του όλους τους πόνους του σώματος και του πνεύματος, ώστε τα σπλάχνα Του γέμισαν με έλεος, προκειμένου να μπορεί να μας βοηθήσει στα πάντα και να μας θεραπεύσει και να μας ανυψώσει. Τα λόγια του Ησαΐα, όπως αναφέρθηκαν από τον Αβιναδί, το θέτουν με όμορφο και συγκινητικό τρόπο:
«Ασφαλώς αυτός βάσταξε τις λύπες μας, και επιφορτίσθηκε τις θλίψεις μας…
»…Όμως αυτός τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας, μωλωπίσθηκε για τις ανομίες μας. Η τιμωρία η οποία έφερε την ειρήνη μας ήταν επάνω του, και με τα μαστιγώματά του εμείς ιαθήκαμε».
Αυτή η ίδια αντίληψη διδάσκεται σε αυτό το ποίημα:
«Ω Ξυλουργέ της Ναζαρέτ,
τούτη η καρδιά συντρίμμια είναι και δεν φτιάχνει,
τούτη η ζωή κομματιασμένη ώς θανάτου,
ω μπορείς να τα φτιάξεις, Ξυλουργέ;»
Με το καλοσυνάτο και πρόθυμό Του χέρι,
η γλυκιά ζωή η δική Του γίνεται ένα
με τα συντρίμμια της ζωής μας, μέχρι που στέκουν
μια Νέα Δημιουργία – «καινούργια για πάντα».
Αν νιώθετε ότι δεν είστε καθαροί με κάποιον τρόπο, αν νιώθετε συντετριμμένοι, να ξέρετε ότι μπορείτε να γίνετε καθαροί, μπορείτε να ιαθείτε, επειδή σας αγαπά. Να έχετε εμπιστοσύνη ότι τίποτα κακό δεν μπορεί να έλθει από Εκείνον.
Επειδή «κατέβηκε υπό τα πάντα», καθιστά δυνατόν τα πάντα που έχουν συντριφθεί στη ζωή μας να φτιαχτούν κι έτσι μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τον Θεό. Μέσω Αυτού τα πάντα συμφιλιώνονται, τόσο τα πράγματα που είναι επάνω στη γη όσο και τα πράγματα που είναι στους ουρανούς «ειρηνοπο[ιώντας] διαμέσου τού αίματος του σταυρού του».
Ας πάμε προς τον Χριστό, κάνοντας όλα τα απαραίτητα βήματα. Καθώς το κάνουμε, ας είναι η στάση μας κάποιου που λέει: «Kύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις». Αν το κάνουμε, μπορούμε να λάβουμε το θεραπευτικό άγγιγμα του Διδασκάλου, μαζί με τη γλυκιά ηχώ της φωνής Του: «Θέλω, να σε καθαρίσω».
Ο Σωτήρας είναι ένας Θεός που μπορούμε να εμπιστευόμαστε. Είναι ο Χριστός, ο Κεχρισμένος, ο Μεσσίας για τον οποίον καταθέτω μαρτυρία στο άγιο όνομά Του, δηλαδή του Ιησού Χριστού, αμήν.