Να είστε ένα εν Χριστώ
Μας ενώνει η αγάπη μας και η πίστη μας στον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του. Η ουσία του ανήκειν πραγματικά είναι να είμαστε ένα εν Χριστώ.
Είχα έντονα συναισθήματα για την Εξιλέωση του Ιησού Χριστού από τότε που ήμουν αρκετά νέος, αλλά η πραγματικότητα της Εξιλέωσης του Σωτήρος ήρθε στο σπίτι μου όταν ήμουν 25 ετών. Είχα μόλις αποφοιτήσει από τη Νομική Σχολή του Στάνφορντ και σπούδαζα για τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου της Καλιφόρνιας. Η μητέρα μου τηλεφώνησε και είπε ότι ο παππούς μου Κρόζιερ Κίμπαλ, ο οποίος ζούσε στη Γιούτα, πέθαινε. Είπε ότι αν ήθελα να τον δω, θα έκανα καλά να πάω σπίτι. Ο παππούς μου ήταν 86 ετών και πολύ άρρωστος. Είχα μία υπέροχη επίσκεψη. Ήταν τόσο ευχαριστημένος που με είδε και μου είπε τη μαρτυρία του.
Όταν ο Κρόζιερ ήταν μόλις τριών ετών, ο πατέρας του, Ντέιβιντ Πάττεν Κίμπαλ, πέθανε σε ηλικία 44 ετών. Ο Κρόζιερ ήλπιζε ότι ο πατέρας του και ο παππούς του, Χήμπερ Τ. Κίμπαλ, θα ενέκριναν τη ζωή του και θα ένιωθαν ότι ήταν πιστός στην κληρονομιά του.
Η πρωταρχική συμβουλή του παππού μου προς εμένα ήταν να αποφύγω κάθε αίσθηση δικαιώματος ή προνομίου λόγω αυτών των πιστών προγόνων. Μου είπε ότι θα πρέπει να εστιάσω στον Σωτήρα και στην Εξιλέωση του Σωτήρος. Είπε ότι είμαστε όλοι τέκνα του στοργικού Επουράνιου Πατέρα. Ασχέτως του ποιοι είναι οι επίγειοι πρόγονοί μας, ο καθένας μας θα λογοδοτήσει στον Σωτήρα για το πόσο καλά τηρήσαμε τις εντολές Του.
Ο παππούς αναφερόταν στον Σωτήρα ως τον «φύλακα της πύλης», μία αναφορά στο Νεφί Β΄ 9:41. Μου είπε ότι ήλπιζε ότι είχε μετανοήσει αρκετά για να πληροί τις προϋποθέσεις για την ευσπλαχνία του Σωτήρος.
Ήμουν βαθιά συγκινημένος. Ήξερα ότι υπήρξε ένας ενάρετος άνδρας. Ήταν πατριάρχης και υπηρέτησε αρκετές ιεραποστολές. Με δίδαξε ότι κανείς δεν μπορεί να επιστρέψει στον Θεό με καλά έργα μόνο χωρίς το όφελος της Εξιλέωσης του Σωτήρος. Θυμάμαι μέχρι σήμερα τη μεγάλη αγάπη και εκτίμηση που είχε ο παππούς για τον Σωτήρα και την Εξιλέωσή Του.
Το 2019 κατά τη διάρκεια μίας ανάθεσης στην Ιερουσαλήμ, επισκέφθηκα ένα ανώγειο το οποίο μπορεί να ήταν κοντά στην τοποθεσία όπου ο Σωτήρας έπλυνε τα πόδια των Αποστόλων Του πριν από τη Σταύρωσή Του. Συγκινήθηκα πνευματικώς και σκέφθηκα πώς Εκείνος έδωσε εντολή στους Αποστόλους Του να αγαπούν ο ένας τον άλλον.
Θυμήθηκα την παρακλητική διαμεσολαβητική προσευχή του Σωτήρος για λογαριασμό μας. Αυτή η προσευχή συνέβη στην κυριολεξία τις τελευταίες ώρες της θνητής ζωής Του, όπως καταγράφηκε στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη.
Αυτή η προσευχή απευθυνόταν στους οπαδούς του Χριστού, συμπεριλαμβανομένων όλων μας. Στην παράκληση του Σωτήρος προς τον Πατέρα Του παρακάλεσε «για να είναι όλοι ένα· καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος με μένα και εγώ ενωμένος με σένα, και αυτοί, ενωμένοι με μας». Ο Σωτήρας κατόπιν συνέχισε: «Kαι εγώ, τη δόξα που μου έδωσες, έδωσα σ’ αυτούς· για να είναι ένα, όπως εμείς είμαστε ένα». Ενότητα είναι αυτό για το οποίο προσευχήθηκε ο Χριστός πριν από την προδοσία και τη Σταύρωσή Του. Η ενότητά μας με τον Χριστό και τον Επουράνιο Πατέρα μας μπορεί να αποκτηθεί μέσω της Εξιλέωσης του Σωτήρος.
Η σωτήρια ευσπλαχνία του Κυρίου δεν εξαρτάται από την καταγωγή, τη μόρφωση, την οικονομική κατάσταση ή τη φυλή. Βασίζεται στο να είμαστε ένα εν Χριστώ και τις εντολές Του.
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ και ο Όλιβερ Κάουντερυ έλαβαν την αποκάλυψη για την οργάνωση και διακυβέρνηση της Εκκλησίας το 1830 αμέσως μετά την οργάνωση της Εκκλησίας. Αυτό που είναι τώρα το τμήμα 20 διαβάστηκε από τον Προφήτη Τζόζεφ στην πρώτη συνέλευση της Εκκλησίας και ήταν η πρώτη αποκάλυψη που εγκρίθηκε με κοινή συναίνεση.
Το περιεχόμενο αυτής της αποκάλυψης είναι πράγματι αξιοσημείωτο. Μας διδάσκει τη σημασία και τον ρόλο του Σωτήρος και πώς να έχουμε πρόσβαση στη δύναμη και τις ευλογίες Του μέσω της εξιλεωτικής χάρης Του. Ο Προφήτης Τζόζεφ ήταν 24 ετών και είχε ήδη λάβει πολυάριθμες αποκαλύψεις και είχε ολοκληρώσει τη μετάφραση του Βιβλίου του Μόρμον με τη δωρεά και τη δύναμη του Θεού. Τόσο ο Τζόζεφ όσο και ο Όλιβερ αναγνωρίζονται ως χειροτονημένοι Απόστολοι, έχοντας έτσι την εξουσία να προεδρεύουν της Εκκλησίας.
Τα εδάφια 17 έως 36 περιέχουν μία σύνοψη της βασικής διδαχής της Εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένης της πραγματικότητας του Θεού, της Δημιουργίας της ανθρωπότητας, της Πτώσης και του σχεδίου σωτηρίας του Επουράνιου Πατέρα μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού. Το εδάφιο 37 περιέχει τις βασικές προϋποθέσεις για το βάπτισμα στην Εκκλησία του Κυρίου. Τα εδάφια 75 έως 79 διατυπώνουν τις προσευχές μεταλήψεως που χρησιμοποιούμε κάθε Ημέρα του Κυρίου.
Η διδαχή, οι αρχές, οι μεταλήψεις και οι πρακτικές που καθιέρωσε ο Κύριος μέσω του Τζόζεφ Σμιθ, του Προφήτη της Αποκατάστασης, είναι πράγματι θεμελιώδεις.
Οι προϋποθέσεις για το βάπτισμα, αν και βαθυστόχαστες, είναι μοναδικά απλές. Αυτή η προετοιμασία συμπεριλαμβάνει να είμαστε ταπεινοί ενώπιον του Θεού, έχοντας καρδιά συντετριμμένη και πνεύμα μεταμελημένο, μετανοώντας για όλες τις αμαρτίες μας, παίρνοντας επάνω [μας] το όνομα του Ιησού Χριστού, να αντέξουμε μέχρι το τέλος και να δείξ[ουμε] με τα έργα [μας] ότι έχου[με] λάβει το Πνεύμα του Χριστού.
Είναι σημαντικό ότι όλες οι προϋποθέσεις για το βάπτισμα είναι πνευματικές. Κανένα οικονομικό ή κοινωνικό επίτευγμα δεν είναι απαραίτητο. Οι φτωχοί και οι πλούσιοι έχουν τις ίδιες πνευματικές προϋποθέσεις.
Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις φυλής, φύλου ή εθνότητας. Το Βιβλίο του Μόρμον καθιστά σαφές ότι όλοι καλούνται να λάβουν μέρος στην καλοσύνη του Κυρίου «μαύρ[οι] και λευκ[οί], δέσμι[οι] και ελεύθερ[οι], άρρεν[ες] και θήλ[εις]… όλοι είναι ίδιοι για τον Θεό». «Όλοι οι άνθρωποι έχουν προνόμιο ο ένας όπως και ο άλλος και κανείς δεν αποκλείεται».
Δεδομένης της «ομοιότητάς» μας ενώπιον του Θεού, δεν έχει νόημα να τονίζουμε τις διαφορές μας. Κάποιοι λανθασμένα μας έχουν παροτρύνει «να φανταζόμαστε ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πιο διαφορετικοί από εμάς και ο ένας από τον άλλον απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα. [Μερικοί] παίρνουν πραγματικές, αλλά μικρές διαφορές και τις μεγεθύνουν σε χάσματα».
Επιπροσθέτως, ορισμένοι έχουν υποθέσει λανθασμένα ότι επειδή όλοι οι άνθρωποι καλούνται να λάβουν την καλοσύνη και την αιώνια ζωή Του, δεν υπάρχουν προϋποθέσεις συμπεριφοράς.
Ωστόσο, οι γραφές επιβεβαιώνουν ότι απαιτείται από όλα τα υπεύθυνα άτομα να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να τηρούν τις εντολές Του. Ο Κύριος καθιστά σαφές ότι όλοι έχουν ηθική βούληση και «είναι ελεύθεροι να διαλέξουν ελευθερία και αιώνια ζωή, μέσω του μεγάλου Μεσολαβητή όλων των ανθρώπων… και να ακού[ν] προσεκτικά τις μεγάλες του εντολές. Και να εί[ναι] πιστοί προς τα λόγια του και να διαλέξ[ουν] αιώνια ζωή». Για να λάβουμε τις ευλογίες της Εξιλέωσης του Σωτήρος, πρέπει να ασκούμε με καταφατικό τρόπο την ηθική μας ηθική βούληση για να επιλέξουμε τον Χριστό και να υπακούσουμε στις εντολές Του.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μου, το νόημα της «ηθικής βούλησης» και της «ελεύθερης βούλησης» έχει αναλυθεί και συζητηθεί. Υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά διανοητικά επιχειρήματα επί των θεμάτων αυτών.
Στο πρόσφατο εξώφυλλο μιας μεγάλης έκδοσης αποφοίτων πανεπιστημίου, ένας εξέχων βιολόγος-καθηγητής ισχυρίζεται: «Δεν υπάρχει χώρος για ελεύθερη βούληση». Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο καθηγητής αναφέρεται στο άρθρο λέγοντας: «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο Θεός, …και δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση, …και αυτό είναι ένα τεράστιο, αδιάφορο, άδειο σύμπαν». Δεν θα μπορούσα να διαφωνώ περισσότερο.
Μία θεμελιώδης διδαχή της πίστης μας είναι ότι έχουμε ηθική βούληση, η οποία περιλαμβάνει την ελεύθερη βούληση. Η ηθική βούληση είναι η ικανότητα να επιλέγουμε και να ενεργούμε. Είναι ουσιώδης στο σχέδιο σωτηρίας. Χωρίς ηθική βούληση, δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε, να προοδεύσουμε ή να επιλέξουμε να είμαστε ένα εν Χριστώ. Χάριν της ηθικής βούλησης, είμαστε «ελεύθερο[ι] να διαλέξ[ουμε] ελευθερία και αιώνια ζωή». Στο προγήινο συμβούλιο στους Ουρανούς, το σχέδιο του Πατέρα περιελάμβανε την ηθική βούληση ως βασικό στοιχείο. Ο Εωσφόρος επαναστάτησε και «επεδίωξε να καταστρέψει την ελευθερία επιλογής του ανθρώπου». Κατά συνέπεια, ο Σατανάς και όσοι τον ακολούθησαν έχασαν το προνόμιο να έχουν θνητό σώμα.
Άλλα προγήινα πνεύματα άσκησαν την ελευθερία επιλογής τους ακολουθώντας το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα. Τα πνεύματα που ευλογούνται εκ γενετής σε αυτήν τη θνητή ζωή εξακολουθούν να έχουν ελευθερία επιλογής. Είμαστε ελεύθεροι να επιλέγουμε και να ενεργούμε, αλλά δεν ελέγχουμε τις συνέπειες. «Οι επιλογές για το καλό και τη χρηστότητα οδηγούν στην ευτυχία, στην ειρήνη και στην αιώνια ζωή, ενώ οι επιλογές της αμαρτίας και του κακού καταλήγουν τελικώς στο ψυχικό άλγος και την αθλιότητα». Όπως είπε ο Άλμα: «Η κακία ποτέ δεν αποτέλεσε ευδαιμονία».
Σε αυτόν τον εξαιρετικά ανταγωνιστικό κόσμο, υπάρχει μία συνεχής προσπάθεια να υπερέχουμε. Η προσπάθεια να είμαστε όσο καλύτεροι μπορούμε είναι μία ενάρετη και αξιόλογη προσπάθεια. Είναι σύμφωνη με τη διδαχή του Κυρίου. Οι προσπάθειες να μειώσουμε ή να υποτιμήσουμε άλλους ή να προκαλέσουμε εμπόδια στην επιτυχία τους είναι αντίθετες με τη διδαχή του Κυρίου. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τις περιστάσεις ή άλλους για την απόφαση να ενεργήσουμε εναντίον των εντολών του Θεού.
Στον σημερινό κόσμο, είναι εύκολο να εστιάσουμε στην υλική και επαγγελματική επιτυχία. Κάποιοι χάνουν από τα μάτια τους τις αιώνιες αρχές και τις επιλογές που έχουν αιώνια σημασία. Θα ήταν σοφό να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Προέδρου Ράσσελ Μ. Νέλσον να «σκεφ[τόμαστε] επουράνια».
Οι πιο σημαντικές επιλογές μπορούν να γίνουν σχεδόν από όλους ασχέτως ταλέντων, ικανοτήτων, ευκαιριών ή οικονομικών συνθηκών. Η έμφαση στην προτεραιότητα των οικογενειακών επιλογών είναι ουσιώδης. Αυτό είναι ξεκάθαρο σε όλες τις γραφές. Σκεφθείτε την αφήγηση στο Νεφί Α΄, όπου ο Λεχί «αναχώρησε για την έρημο. Και εγκατέλειψε το σπίτι του και τη γη της κληρονομιάς του και το χρυσάφι του και το ασήμι του και τα πολύτιμα αντικείμενά του, και δεν πήρε τίποτα μαζί του, εκτός από την οικογένειά του».
Καθώς αντιμετωπίζουμε τις διακυμάνσεις της ζωής, πολλά γεγονότα συμβαίνουν επί των οποίων έχουμε λίγο ή καθόλου έλεγχο. Δυσκολίες υγείας και ατυχήματα προφανώς μπορούν να ενταχθούν σε αυτήν την κατηγορία. Η πρόσφατη πανδημία COVID-19 έχει επηρεάσει σοβαρά ανθρώπους που έκαναν τα πάντα σωστά. Για τις πιο σημαντικές επιλογές, έχουμε τον έλεγχο. Ενθυμούμενος τις ιεραποστολικές ημέρες μου, ο Πρεσβύτερος Μάριον Ν. Χανκς, ο πρόεδρος ιεραποστολής μας, μας έβαλε όλους να απομνημονεύσουμε μέρος ενός ποιήματος της Έλλα Γουίλερ Γουίλκοξ:
Σε θέματα αρχής, συμπεριφοράς, θρησκευτικής τήρησης και ενάρετης ζωής, έχουμε τον έλεγχο. Η πίστη και η λατρεία μας στον Θεό Πατέρα και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, είναι μία επιλογή που κάνουμε.
Παρακαλώ καταλάβετε ότι δεν υποστηρίζω λιγότερο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση ή το επάγγελμα. Αυτό που λέω είναι ότι όταν οι προσπάθειες που συσχετίζονται με την εκπαίδευση και το επάγγελμα έχουν μεγαλύτερη προτεραιότητα από την οικογένεια ή να είμαστε ένα εν Χριστώ, οι ακούσιες συνέπειες μπορεί να είναι πολύ δυσμενείς.
Η ξεκάθαρη και απλή διδαχή που διατυπώνεται στο Διδαχή και Διαθήκες 20 είναι συγκινητική και συναρπαστική καθώς ενισχύει και αποσαφηνίζει ιερές πνευματικές έννοιες. Διδάσκει ότι η σωτηρία έρχεται καθώς ο Ιησούς Χριστός δικαιώνει και καθαγιάζει τις μεταμελημένες ψυχές λόγω της χάριτος του Σωτήρος. Θέτει τις βάσεις για τον πρωταρχικό ρόλο της Εξιλέωσής Του.
Θα πρέπει να προσπαθούμε να συμπεριλάβουμε άλλους στον κύκλο της ενότητάς μας. Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τη νουθεσία του Προέδρου Ράσσελ Μ. Νέλσον να συναθροίσουμε τον διασκορπισμένο Ισραήλ και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος, πρέπει να συμπεριλάβουμε και άλλους στον κύκλο της ενότητάς μας. Όπως ο Πρόεδρος Νέλσον έχει διδάξει τόσο όμορφα: «Σε κάθε ήπειρο και πέρα από τα νησιά της θάλασσας, πιστοί άνθρωποι συγκεντρώνονται στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Οι διαφορές στην κουλτούρα, στη γλώσσα, το φύλο, τη φυλή και την εθνικότητα ξεθωριάζουν στην ασημαντότητα καθώς οι πιστοί εισέρχονται στο μονοπάτι της διαθήκης και έρχονται προς τον αγαπημένο Λυτρωτή μας».
Μας ενώνει η αγάπη μας και η πίστη μας στον Ιησού Χριστό και ως τέκνα ενός στοργικού Επουράνιου Πατέρα. Η ουσία του ανήκειν πραγματικά είναι να είμαστε ένα εν Χριστώ. Οι διατάξεις του βαπτίσματος και της μεταλήψεως που διατυπώνονται στο Διδαχή και Διαθήκες 20, μαζί με τις διαθήκες του ναού, μας ενώνουν με ιδιαίτερους τρόπους και μας επιτρέπουν να είμαστε ένα με κάθε αιωνίως σημαντικό τρόπο και να ζούμε με ειρήνη και αρμονία.
Δίδω τη σίγουρη και βέβαιη μαρτυρία μου ότι ο Ιησούς Χριστός ζει και χάριν της Εξιλέωσής Του, μπορούμε να είμαστε ένα εν Χριστώ. Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.