Kapitulo 32

Ang Atong Kalig-on Mao ang Atong Hugot nga Pagtuo

ang gawas sa Conference Center sa Temple Square

Sa Oktubre 1, 2000, si Presidente Hinckley—karon nobenta ka tuig ang panuigon—mipahinungod sa Boston Massachusetts Temple sa silangang Estados Unidos, nagtuman sa iyang tumong nga adunay usa ka gatos nga magamit nga mga templo sa kataposan sa tuig. Duha ka tuig ang milabay, samtang ang mga Kristiyanos sa tibuok kalibotan nangandam sa pagsaulog sa pagkatawo sa Manluluwas ug sa sinugdanan sa usa ka bag-ong milenyum, gipahinungod niya ang duha ka templo, sa Recife ug Porto Alegre, Brazil. Lain nga napulog siyam ka templo ang tingali gitukod o anaa sa mga ang-ang sa pagplano. Kini usa ka angay nga pagtapos sa usa ka tuig nga mipakita og mas daghang templo nga gipahinungod kay sa bisan kanus-a kaniadto sa kasaysayan sa Simbahan.

Sa panahon sa iyang kinabuhi, si Presidente Hinckley nakakita sa pagtubo sa Simbahan gikan sa usa ka institusyon nga may upat ka gatos ka libo nga miyembro, kadaghanan mipuyo sa Utah, ngadto sa usa nga adunay labaw sa napulog usa ka milyon nga miyembro sa 148 ka nasod. Sa 1910, ang tuig sa pagkatawo sa propeta, ang Simbahan dihay upat lamang ka templo, ug ang pagtuga anaa lamang sa Iningles. Karon ang mga templo sa Simbahan makita sa tibuok kalibotan, ug ang pagtuga anaay mga dosena nga mga pinulongan. Ang dinasig nga kausaban sa desinyo sa templo nakatabang sa paghimo niini nga posible.

Apan ang mga templo dili lamang ang mga gambalay nga anaa sa hunahuna ni Presidente Hinckley. Sulod sa pipila ka panahon, siya nakapahayag nga ang Salt Lake Tabernacle dili igo ang gidak-on sa pagpahimutang sa tanan kinsa buot motambong sa kinatibuk-ang komperensiya sa tinawo. Busa siya mitudlo og usa ka bag-ong balay tigumanan nga tulo ka beses ang gidaghanon sa makalingkod kay sa Tabernacle. Ang Conference Center, gitukod diha sa eskina amihanan sa Temple Square ug gipahinungod sa Oktubre 2000, usa ka hilabihan kanindot nga pagkatrabaho, ug kini nakapahimuot sa propeta.

Ubos sa pagpangulo ni Presidente Hinckley, ang Simbahan nakapadayon usab sa paggamit sa bag-ong teknolohiya. Wala madugay human mahimong presidente sa Simbahan, iyang naaprobahan ang paghimo og usa ka website diin ang mga tiggamit og internet makakita sa mga kasulatan, sa pagpamatuod ni Joseph Smith, ug sa mga pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensiya. Sa kataposan sa 2000, www.lds.org milakip og digital nga mga kopya sa mga kasulatan, treynta ka tuig nga mga magasin sa Simbahan, “Ang Pamilya: Usa ka Pamahayag ngadto sa Kalibotan,” ug “Ang Buhing Kristo: Ang Pagpamatuod sa mga Apostoles.”

Bisan og nakita ni Presidente Hinckley ang dakong kahimoan sa internet isip usa ka pwersa alang sa kaayohan, naobserbahan niya ang daotan usab niini. Ang pornograpiya usa ka grabe nga kabalaka. “Biyai kini!” siya mipakalooy. “Likayi kini sama sa usa ka sakit nga midagsang tungod kay kini sama lamang ka makamatay.” Iya usab nga gisalikway ang pisikal ug sekswal nga pag-abuso ug giawhag ang mga lider sa Simbahan sa pagtabang og dala sa mga tigbuhat og daotan ngadto sa hustisya.

Ang propeta sa gihapon nabalaka mahitungod sa gidaghanon sa mga Santos kinsa dili na aktibo sa Simbahan. Ubos sa iyang paggiya, ang mga misyonaryo nagbutang og mas dakong importansya sa pagkabig sa wala pa ang bunyag, ug ang mga lider sa misyon ug sa stake nag-uban og miting diha sa mga bag-ong coordinating council sa paghisgot kon sa unsang paagi himoon ang mas maayong pangalagad ngadto sa bag-ong mga miyembro. Samtang si Presidente Hinckley naguol nga ang mananambong sa miting sa sakramento wala maglambo, siya naawhag sa mga paningkamot nga mapabilin [retention efforts] pinaagi sa mga Santos sa tibuok kalibotan.

Sa pagsugod sa bag-ong milenyum, gibutang niya ang iyang paglaom sa nagtubong henerasyon. Nagkadaghan, sila nangadto og mga misyon ug naminyo diha sa balay sa Ginoo. Iya usab nga naobserbahan nga sila mas maayo nga pagka-edukar kay sa nanglabay nga mga henerasyon.

Isip presidente sa Simbahan, siya nangandoy alang sa mga paagi sa pagtabang sa batan-ong mga Santos pag-angkon og edukasyon ug pagbansay sa panarbaho nga ilang gikinahanglan. Sayo niana nga tuig, atol sa usa ka miting sa Church Board of Education, nabati niya ang Espiritu nga nagsulti kaniya nga ang Ricks College, usa ka duha ka tuig nga eskwelahan, kinahanglang mahimo og usa ka upat ka tuig nga unibersidad nga nganlan og BYU-Idaho. Ang ingon nga kausaban mohatag sa daghan pang batan-ong mga Santos sa Ulahing mga Adlaw og oportunidad sa pagtambong og usa ka unibersidad sa Simbahan.

Sa pagkasunod adlaw gipresentar ni Presidente Hinckley ang ideya ngadto sa apostoles, ug sila tanan nagkauyon niini. Siya dayon nakigtinambagay uban ni David A. Bednar, ang presidente sa Ricks College, ug sila mihukom nga ang bag-ong unibersidad kinahanglang mopunting sa pagtudlo ug sa paggamit sa online nga mga klase sa pagpauswag sa gidaghanon sa mga estudyante nga mipalista diha sa eskwelahan.

Ang propeta wala mag-usik og panahon sa pag-anunsyo sa kausaban. “Kini mahimong usa ka dako nga institusyon,” siya mipahayag.

Bag-ohay, siya usab nakahunahuna og maayo mahitungod sa batan-ong mga babaye ug mga lalaki sa naglambo nga mga nasod, ilabi na sa nahuman na nga mga misyonaryo. Nag-atubang sa kakabos ug kakulang sa edukasyon ug mga posibilad sa panarbaho, sila mawad-an og paglaom ug mapalayo gikan sa Simbahan. Sa iyang pag-awhag, ang Tigdumalang Bishopric nakasugod sa pagpalambo og usa ka bag-ong programa sa paghatag og gagmay nga mga pahulam ngadto sa mga Santos sa tibuok kalibotan sa pagtabang kanila pagbayad alang sa tulonghaan sa paggama [trade school] o unibersidad. Ang pagpahisama niini ngadto sa Perpetual Emigrating Fund, ang programa sa Simbahan alang sa pagtabang sa liboan ka mga Santos nga European sa pagpundok ngadto sa Utah sa mga 1800, giplano ni Presidente Hinckley ang pagtawag niini og Makanunayon nga Pundo sa Edukasyon [Perpetual Education Fund].

“Akong gibati nga kini nga programa usa ka dinasig ug makapanalangin sa mga kinabuhi sa daghan kaayong batan-ong mga lalaki ug mga babaye,” siya misulat. “Makapataas sa ilang mga panglantaw ug makaawhag sa pagpalampos sa ilang mga tumong.”

Sa Nobyembre, si Presidente Hinckley mihimo og usa ka espesyal nga sibya sa debosyonal alang sa kabatan-onan sa Simbahan. Sa pagtabang kanila nga mahimong mas maayong mga disipulo ni Jesukristo, iyang gidapit sila sa pagkat-on ug sa pagbansay sa unom ka P:

Pagmapasalamaton.

Pag-alisto.

Pagmalimpyo.

Pagmatinuoron.

Pagmapainubsanon.

Pagmainampoon.

Labaw og gamay sa usa ka bulan ang milabay, samtang naghinapos ang tuig, naghunahuna siya sa iyang kinabuhi ug sa kaayo sa Dios. Bisan tuod og ang lawas sa propeta lapoy, ang iyang espiritu nagdan-ag sa kalinaw og sa ka kontento. “Ang akong pagbati usa ka halawom nga pagpasalamat ngadto sa akong Amahan sa Langit ug sa Iyang Hinigugmang Anak,” girekord niya sa iyang journal kaniadtong Disyembre 31, 2000. “Kita karon mabinantayong naghunahuna ngadto sa usa ka bag-ong tuig.”

Duha ka bulan ang milabay, sa Pebrero 26, 2001, si Darius Gray ug Marie Taylor milingkod sa usa ka naghuot nga awditoryum diha sa Family History Library sa Siyudad sa Salt Lake. Diha sa atubangan sa kwarto, si apostol Henry B. Eyring namulong ngadto sa labaw sa usa ka gatos nga tigmantala ug talagsaong mga dinapit mahitungod sa proyekto sa Freedman nga Bangko.

Human sa napulog usa ka tuig nga trabaho, si Darius, Marie, ug labaw sa 550 ka boluntaryo sa Utah State Prison nakahuman sa pagkuha og impormasyon mahitungod sa tanang 484,083 Aprikano nga mga Amerikano nga gihinganlan diha sa mga rekord. Bag–ohay, ang Simbahan nakasugod sa paghatag og teknikal ug pinansyal nga suporta ngadto sa proyekto, ug ang impormasyon sa karon masiksik na ug anaa alang sa mga tigsiksik diha sa CD-ROM [Compact Disc Read Only Memory] ug diha sa bisan hain nga mga sentro sa family history sa Simbahan.

“Ngadto sa Aprikano nga mga Amerikano, ang mga rekord sa Freedman nga Bangko nagrepresentar sa labing dako nga tipiganan sa mga dokumento sa nadugtong nga kaliwatan nga nahibaloan nga aduna,” mianunsiyo si Elder Eyring. “Sa umaabot nga panahon, kini ato usab nga paglaom sa paghatag og koleksiyon sa mga impormasyon [database] nga walay bayad diha sa genealogical nga website sa Simbahan, FamilySearch.org.”

Sa mga adlaw nga umaabot ngadto niini nga pag-anunsiyo, si Darius nakighimamat uban sa mga lider diha sa Family History Department sa pagplano sa pagpagawas sa koleksiyon sa mga impormasyon. “Amo gayod kini nga buhaton,” naghunahuna siya. “Kini mahitabo.”

Ang kapalaran sa proyekto wala kanunay maklaro. Sa sinugdanan, ang pagkuha og ngalan alang sa buhat sa templo nahimo nga usa ka nag-awhag nga bahin sa proyekto. Apan taliwala sa mga 1990, misugod ang Simbahan sa pagwagtang sa kadasig sa mga tawo gikan sa paghatag og mga ngalan sa dili mga kadugo ngadto sa templo. Ang kausaban usa ka importante ug gikinahanglan nga sukdanan sa pagtahod sa mga pamilya sa namatay, apan kini mihimo sa proyekto sa paghunong. Agi og resulta, si Darius ug si Marie mibalhin sa ilang pagtutok ngadto sa paghimo og usa ka himan sa pagsiksik sa pagtabang sa Aprikano nga mga Amerikano sa pagpangita sa ilang mga katigulangan.

Nahuman ang mga bilanggo sa pagkuha sa mga ngalan sa Oktubre 1999. Human niana, mabinantayon silang mitino sa ilang mga pagkopya ug—bisan pa sa tulo ka semana nga pagsira sa bilanggoan—nahuman ang buhat sa tunga-tunga sa Hulyo 2000.

Usa ka binilanggo kinsa mitabang sa pagkoordinar sa proyekto nahimong emosyonal sa dihang sila nahuman. Wala gayod siya magdahom ang trabaho moapektar kaniya ingon ka dako sa nahimo niini. Nakabasa siya og makasakit sa kasingkasing nga mga rekord kabahin sa naulipon nga mga amahan ug mga inahan nga gipalayo gikan sa ilang mga pamilya. Ang ubang mga rekord naghisgot sa mga tawo nga gipamusil ngadto sa pagkamatay. Usa ka rekord nga iyang nakuha miasoy kabahin sa usa ka walay ngalan nga ulipong bata nga gibaylo alang sa usa ka himan sa umahan.

Daghang mga binilanggo ang adunay susama nga makausab sa kinabuhi nga mga kasinatian. Makausa, ang koordinitor miduol sa usa ka naghilak nga boluntaryo. “Ako dili makatuo sa paagi kini nga mga tawo gitratar,” ang binilanggo miingon. Nagbutang sa usa ka kamot diha sa abaga sa boluntaryo, namatikdan sa koordinitor ang tawo nga adunay tattoo nga may mga inisyal sa usa ka puti nga gamhanang grupo.

Karon nga ang impormasyon nakuha na, si Darius ug si Marie kinahanglang mangita og paagi sa paghimo niini nga maanaa sa mga tigsiksik—usa ka butang nga sila walay kapangohaan sa pagbuhat. Usa ka nabantog nga website sa genealogy mitanyag sa pagpalit sa impormasyon og napulo ka liboan ka dolyares, apan mibalibad si Darius ug si Marie, naghunahuna niini nga sayop sa pagganansiya gikan sa mga buhat sa binilanggo. Hinoon, ilang gihatag kini ngadto sa Simbahan agi og ilis sa paghimo niini nga maanaa ngadto sa tanan kinsa gusto nga mogamit niini.

Diha sa pagpaluwat nga hitabo alang sa CD-ROM, nga gibroadcast ngadto sa Washington, DC, ug sa napulog usa ka laing mga siyudad sa Estados Unidos, si Darius ug si Marie namulong mahitungod sa proyekto. Giangkon ni Darius nga ang mga rekord miasoy og daghang masakit ug dili maayo nga mga istorya. “Naghunahuna ako sa makadaghan nga kita nahadlok sa pagsulti mahitungod sa kaliwat,” gisultihan niya ang mga tigbalita, “apan ang kaliwat usa ka realidad. Kita kinahanglang makigbahin sa kasaysayan nga magkauyon.”

Gituohan niya nga ang pamilya mao ang labing importante nga bahin sa proyekto. “Kini nagpahibalo kanimo kon unsa ka importante ang pamilya,” miingon siya. “Bisan diha sa masinupakon nga kahimtang sa pagkaulipon, ang mga tawo nakigbisog sa pagpabilin nga magkahibaloay sa usag usa. Gitrabaho nila kini, mipabilin nga magkahibaloay sa usag usa.”

Miuyon si Marie. “Sa dihang nadiskobrehan nako ang mga rekord sa Freedman nga Bangko,” miingon siya, “akong nahulagway ang Aprikano nga mga Amerikano nga nagguba sa mga kadena sa pagkaulipon ug gimugna ang mga talikala sa mga pamilya.” Karon siya milaom nga ang mga rekord mopadayon sa pagdala sa mga pamilya nga maghiusa.

“Kana mao kon unsa kining tanan mahitungod,” miingon siya.

Sa dihang si Felicindo Contreras gitawag sa pagserbisyo isip usa ka bishop sa Santiago, Chile, ang iyang asawa, si Veronica, gi-release isip ang pangulo sa Relief Society sa ward. Apan sa wala madugay midawat siya og usa ka bag-ong calling: magtutudlo sa seminary ug sa institute sa stake.

Sulod sa daghang katuigan, ang mga institute sa relihiyon sa Simbahan sa kinatibuk-an gipadagan duol sa mga kampos sa unibersidad diha sa Estados Unidos. Apan sayo sa mga 1970, ang mga lider sa Church Educational System misugod sa pagpahiangay sa institute sa pagpadagan diha sa mga stake sa tibuok kalibotan. Ang kausaban mitugot sa tanang batan-ong mga hamtong diha sa Simbahan, dili lamang ang mga estudyante sa unibersidad, sa pagdawat og kaayohan gikan sa programa. Mga CES nga tagdumala sa rehiyon nagdumala sa mga klase, ug ang mga stake naghatag og mga magtutudlo.

Sa Chile, adlaw sa semana nga relihiyosong edukasyon gipadagan sa makadiyot dungan sa sobra sa usa ka dosena nga gipadagan sa Simbahan nga primarya ug sekondarya nga mga eskwelahan. Apan kini mahal alang sa Simbahan sa pagpadagan og mga eskwelahan sa matag nasod diin adunay mga miyembro, ug ang palisiya sa Simbahan midiktar nga sa dihadiha nga ang mga Santos adunay masudlan nga maayong sekular nga mga eskwelahan, mga eskwelahan sa Simbahan pagasirhan. Sa 1981, gisirhan sa Simbahan ang kataposan niining eskwelahan sa Chile ug misugod sa pagsalig lamang sa seminary ug institute sa paghatag sa mga Santos og relihiyosong edukasyon.

Ang mga pagtoon mipakita nga ang mga estudyante sa institute mas may purohan nga magpabiling aktibo diha sa Simbahan kay sa niadtong kinsa wala mitambong. Gani sa Chile, mga usa lamang sa lima sa tanang aktibo nga batan-ong hamtong nga mga Santos ang mipalista. Sa panahon sa call ni Veronica, tulo o upat lamang ka mga estudyante diha sa stake ang kanunay nga mitambong sa institute.

Mituo si Veronica nga ang mga klase sa institute mihimo og dako kaayong tahas sa pagtabang sa batan-ong mga tawo sa pag-uswag nga mas maduol ngadto sa Dios. Misugod siya sa pagsulti sa institute ngadto sa matag batan-ong hamtong—ug ginikanan sa usa ka batan-ong hamtong—nga iyang ikahimamat sa simbahan. Mibisita usab siya sa mga bishop sa matag ward, nag-aghat kanila sa pagdapit sa batan-ong mga tawo sa pagtambong sa mga klase. Daghan sa mga bishop ang mibulig, ilabi na sa dihang siya mipakigbahin sa iyang mga hugot nga pagtuo sa importansiya sa institute. Wala magdugay, sobra sa singkwenta ka estudyante miapil sa institute.

Tungod kay daghan sa iyang mga estudyante midiretso gikan sa trabaho o eskwelahan, kasagaran sila walay panahon sa pagkaon sa wala pa misugod ang klase. Naguol nga sila dili makahimo sa pagtutok diha sa iyang mga leksiyon kon sila gigutom, gisiguro ni Veronica nga ang mga estudyante adunay makaon kon sila mangabot. Kasagaran siya mihatag kanila og cake o usa ka gamay nga painit. Sa ubang mga panahon miandam siya og mas daghan, sama sa barbecue o ubang pagkaon. Apan dili gayod siya mosulti sa mga estudyante kon unsa nga pagkaon ang paabuton, naglaom nga ang misteryo niini moawhag kanila sa pag-anha sa klase.

Sa sinugdanan sa tuig, pangutan-on niya ang iyang mga estudyante kon unsa ang gusto nilang makat-onan. Base sa ilang tubag, mitudlo siya sa klase sa sumbanan nga mga kasulatan, pag-andam sa templo ug sa misyon, ug mahangturong kaminyoon.

Naggamit sa mga manwal sa institute isip usa ka pagsugod, mainampoong giandam ni Veronica ang iyang mga leksiyon, nangita og mga paagi sa pagtubag sa matag adlaw nga pakigbisog sa iyang mga estudyante. Gusto siyang modukidoki sa mga kasulatan kada bersikulo sa pag-awhag sa iyang mga estudyante sa paghunahuna og lawom mahitungod sa mga kinabuhi ug mga pagtulon-an sa mga katawhan ug sa mga propeta nga ilang gitun-an. Giawhag usab niya ang batan-ong mga tawo sa pagpangutana.

“Kon ako dili makahibalo sa tubag sa inyong pangutana o kabalaka nga kamo aduna,” mosulti siya, “akong pangitaon kini ug akong ihatag kaninyo ang tubag—o atong pangitaon kini og dungan.”

Samtang miuswag ang klase sa institute, ang mga estudyante nahimong nagkasuod pag-ayo nga grupo. Nalingaw sila sa paggahin og oras uban kaniya ug uban sa usag usa. Usahay, kon sila nag-atubang og personal nga mga problema, ang mga estudyante moduol kaniya aron magpatambag. Kanunay siyang moaghat kanila sa pagsulbad sa ilang mga kabalaka uban sa husto nga tawo.

“Tan-awa,” moingon siya kanila, “sulti ngadto sa inyong bishop o sa inyong papa o mama, tungod kay kon adunay problema sa panimalay, kinahanglan nga inyong sulbaron kini diha sa panimalay. Ug kon walay solusyon, lakaw ug pakigsulti sa inyong bishop. Mao kana ang labing maayong buhaton.”

Nasabtan ni Veronica nga ang iyang mga estudyante nag-atubang og mga hagit. Niana nga panahon, ang ekonomiya sa Chile nagkalisod, ug daghang batan-ong mga tawo naghunahuna kon unsaon nga sila makahimo sa pag-eskwela, pagminyo, ug pagtukod og usa ka pamilya. Diha sa bongbong ni Veronica nagbitay ang usa ka timaan nga mabasa “Hugot nga Pagtuo sa Matag Lakang [Faith in Every Footstep],” ug siya mituo nga ang paglihok nga may hugot nga pagtuo ug sa paggamit sa mga pagtulon-an ni Jesukristo sa matag adlaw nga kinabuhi mohatag og maayong mga resulta.

“Kita sa kanunay adunay mga pagkadagma,” gisultihan niya ang iyang mga estudyante. “Apan kita sa kanunay aduna sa mga kamot sa Ginoo nga nagtabang kanato.”

Sa Mayo 2001, si Seb Sollesta mibiya sa iyang panimalay sa Siyudad sa Iloilo, Pilipinas, sa pagpuyo ug pagtrabaho sa Estados Unidos—usa niya ka damgo sukad sa kolehiyo. Siya adunay mga higala ug mga paryente gikan sa Pilipinas kinsa mibalhin na ngadto sa U.S. ug sila mipuyo nga malipayon ug malampuson nga mga kinabuhi. “Tingali ako makabaton usab niana nga damgo,” gihunahuna niya.

Ang iyang asawa, si Maridan, wala makagusto sa iyang ideya nga mobiya sa panimalay aron sa pagbalhin ngadto sa pikas bahin sa kalibotan. “Ang imong damgo imo lamang nga damgo,” nasultihan niya siya. “Dili kana akong damgo.” Sila adunay tulo ka tinedyer nga anak nga mga lalaki nga padak-on, usa ka negosyo sa parmasyutika nga padaganon, ug mga calling sa Simbahan nga tumanon. Wala siya makasabot kon nganong siya gustong mopalayo.

“Ikaw nagkinahanglang mobalikbalik sa paghunahuna niini sa labing maalamong paagi,” siya nakatambag. “Isip bana ug asawa, kinahanglan kitang magpuyo ubos sa usa ka atop diha sa usa ka balay.”

Dili gusto nga mobabag sa damgo ni Seb, bisan pa niana, sa kataposan si Maridan miuyon sa pagbalhin. Silang duha nahibalo nga daghang mga magtiayong Filipino nagbulag og puyo, nga ang usa ka kauban nagpabilin sa Pilipinas samtang ang usa ka kauban mitrabaho sa langyaw nga dapit. Nganong dili sila makabuhat og sama?

Sa Estados Unidos, si Seb mipuyo uban sa iyang uyoan sa Long Beach, California, usa ka siyudad sa kasadpang baybayon sa nasod. Nakakita siya og usa ka trabaho nga magtrabaho sa gabiing dako nga turno diha sa duol nga ospital. Ang gabii nga mga oras malisod, ug ang trabaho mahagiton, apan kini maayo og sweldo, ug si Seb nalingaw sa trabaho.

Sa kataposan sa mga semana, mitambong siya sa lokal nga ward ug dayon mibisita sa mga paryente uban sa iyang uyoan. Gusto siyang makighigala og bag-ong mga higala ug nahimong nakaila og mas maayo sa iyang mga paryente. Apan gibati usab niya ang pag-inusara ug kamingaw sa iyang asawa ug mga anak. Siya ug si Maridan naninguha sa pagsultihanay sa telepono kada adlaw, apan ang pagbuhat sa mao hilabihan kaayo ka mahal. Ang paghimo og long-distance nga tawag ngadto sa Pilipinas, kinahanglan siyang mogamit og mga kard sa telepono nga nagkantidad og dyes dolyares ang oras.

Human makatrabaho og lima ka bulan sa California, si Seb misugod sa paghunahuna og seryoso mahitungod sa pagpauli ngadto sa Pilipinas. Ang iyang visa sa dili madugay dili na epektibo, ug kon siya gusto nga mopadayon sa pagtrabaho sa Estados Unidos, gikinahanglan niya nga ipalugway kini. Sa makadiyot, nahunahuna niya ang mahitungod ni Maridan ug sa ilang mga anak nga lalaki sa pakig-uban kaniya, tingali sa permanenting paagi, kon siya aduna nay igo nga salapi. Apan si Maridan walay interes sa pagpuyo sa Estados Unidos, ug siya (si Seb) dili buot mopuyo didto nga wala ang iyang pamilya.

Sa buntag sa Septiyembre 11, 2001, mapintas nga mga tigpalabilabi miagaw og tulo ka de pasahero nga eroplano diha sa silangang Estados Unidos ug gihagbong kini ngadto sa mga gambalay dapit sa Siyudad sa New York ug sa Washington, DC. Ikaupat nga eroplano mihagsa sa usa ka umahan human ang mga pasahero nakigbatok sa mga miagaw sa eroplano. Ang mga pag-atake mipatay og hapit tulo ka libo ka tawo ug nakaaghat sa pagpakaylap og pagdagmal ug kahadlok. Samtang ang mga tawo sa tibuok kalibotan nagbangotan, ang Estados Unidos ug ang mga kaabin niini nanumpa og “gubat sa terorismo” batok sa militante nga grupo nga nagpaluyo sa mga pag-atake.

Samtang si Seb nagtan-aw sa balita sa trahedya diha sa telebisyon, wala na siya mobati nga luwas kon hain siya. Gusto niya nga anaa uban sa iyang asawa ug mga anak. Ang iyang mga anak nga lalaki anaa sa edad nga daling ma-impluwensiya. Nagkinahanglan sila og usa ka tawo sa paggiya ug paglig-on kanila samtang sila nagkahamtong. Gikinahanglan siyang maanaa sa panimalay uban kanila ug sa ilang inahan.

Pipila ka adlaw human sa mga pag-agaw, misakay si Seb og eroplano padulong sa Pilipinas. Mipauli siya og mas sayo kay sa giplano, apan siya walay mga pagmahay. Ang tinuod nga kalipay, siya karon nakaamgo, wala magagikan sa kalibotanong kalamposan. Gikan kini sa pamilya.

Wala abti og usa ka bulan human sa Septyembre 11 nga mga pag-atake, namulong si Presidente Hinckley ngadto sa mga Santos diha sa kinatibuk-ang komperensiya mahitungod sa nagsaka nga panagbangi. “Kita nagpuyo sa usa ka panahon nga ang mabangis nga mga tawo nagbuhat og grabe ug salawayon nga mga butang,” siya mipahayag. “Ang atong kalig-on mao ang atong hugot nga pagtuo diha sa Makagagahom. Walay pwersa sa kalibotan nga makapugong sa buhat sa Dios. Ang kalisdanan mahimong mopataas sa ngil-ad nga ulo niini. Ang kalibotan mahimong masamok sa mga gubat ug mga hungihong sa mga gubat, apan kini nga kawsa mopadayon sa unahan.”

“Ug samtang kita magpadayon sa unahan,” mipadayon siya, “unta atong mapanalanginan ang katawhan nga makatabang ngadto sa tanan, sa pagbayaw niadtong gipangtamay ug gidaog-daog, pagpakaon ug pagsinina sa mga gipanggutom ug sa timawa, pagpaabot og gugma ug pagkasilingan niadtong mahimong dili kabahin niini nga Simbahan.”

Pipila ka bulan ang milabay, ang Siyudad sa Salt Lake midumala sa 2002 Winter Olympic Games, usa ka hitabo nga gipaabot ni Presidente Hinckley sulod sa daghang katuigan. Bisan pa sa bag-ohay nga mga pag-atake sa terorista, ang mga dula midala og wala mahinabo sukad nga gidaghanon sa tibuok kalibotan nga mga bisita ngadto sa Utah, lakip ang liboan nga mga tigmantala nga mahinamon sa pagpangutana mahitungod sa relihiyusong kabilin ug kultura sa siyudad. Si Presidente Hinckley misugod og panig-ingnan alang sa suporta sa Simbahan sa komunidad pinaagi sa pag-anunsiyo sa publiko nga ang mga misyonaryo dili mosangyaw ngadto sa mga turista sa Olympics. Sa gihapon, ang Simbahan mihimo og mga lakang sa pagtabang sa mga tigbalita ug ubang mga bisita sa pagkat-on mahitungod sa mga Santos.

Sa Oktubre 2001, ang mga lider sa Simbahan milunsad og usa ka bag-ong website nga gidisenyo sa pagtubag og sukaranang mga pangutana mahitungod sa mga tinuohan ug mga praktis sa Simbahan. Atol sa mga dula, ang Simbahan mipahimutang usab og usa ka sentro sa media diha sa Joseph Smith Memorial Building alang sa mga tigbalita. Bisan kinsa ang gustong mahibalo mahitungod sa Simbahan ug sa mga pagtulon-an niini makatambong sa Light of the World, usa ka pasundayag nga nakasentro mahitungod sa kasaysayan sa Simbahan ug ang mensahe sa gipahiuli nga ebanghelyo, gihimo upat ka adlaw sa usa ka semana diha sa Conference Center.

Human sa mga hitabo sa Septyembre 11, ang kawalay peligro usa ka dako kaayo nga kabalaka diha sa mga dula. Malukpanong mga paagi sa seguridad nagpanalipod sa matag lugar sa Olympic, gani ang mga tig-organisar mitrabaho og maayo sa pagpatunhay sa espiritu sa komunidad sa usa ka tigdumala nga siyudad sa Olympic. Sa pagtabang sa mga dula nga mahimong hapsay, ang Simbahan mihatag og mga kapangohaan ngadto sa Salt Lake Olympic Committee, parkinganan nga mga luna alang sa mga tawo, ug uban pang daghang mga serbisyo. Ang Tabernacle Choir mipahigayon atubangan sa tibuok kalibotan nga mananan-aw nga tulo ka bilyon ka mga tawo atol sa pagbukas nga mga seremonya. Ug daghang mga Santos, lakip ang returned nga mga misyonaryo kinsa nagserbisyo isip mga tighubad, mitampo pinaagi sa pagboluntaryo sa ilang oras.

Human ang mga dula natapos, ang propeta namalandong sa kasinatian diha sa iyang journal. “Ang Simbahan napanalanginan og dako kaayo niining Olympics,” siya misulat. “Wala kami mihimo og direkta nga pagpangita og katudloan, apan kami nakahimo og pakighigala ug mga magdadayeg sa tibuok kalibotan. Ang mga tawo kinsa hapit wala makaila kanamo sa karon maingon og napamilyar.”

Nahunahuna niya ang mahitungod sa daghang taas og mga katungdanan, mga pangulo sa estado, ug mga lider sa industriya kinsa mianha sa siyudad aron malingaw sa mga dula. Kini nakapahinumdom sa usa ka panagna ni Brigham Young nga ang Siyudad sa Salt Lake mahimong usa ka “dakong dalan sa mga nasod,” usa ka dapit diin ang mga hari ug mga emperador mobisita.

“Ang panagna natuman sa unsay among naobserbahan sulod sa milabay nga duha ka semana,” misulat si Presidente Hinckley. “Karon kita mopahiluna na ug mobalik sa pagtrabaho.”