2007
Świadectwa pism świętych
Listopad 2007 r.


Świadectwa pism świętych

Pisma święte Przywrócenia nie konkurują z Biblią; one dopełniają Biblię.

Wyrażamy miłość i podziw dla Prezydenta Henry’ego B. Eyringa, Starszego Quentina L. Cooka i Starszego Waltera F. Gonzáleza i modlimy się, aby błogosławieństwa Pana towarzyszyły im w ich nowych powołaniach.

Chcielibyśmy wyrazić płynącą z serca wdzięczność dla każdego z was — bracia i siostry. Na całym świecie wasz przykład służby i współczucia jest przyjmowany z dużą uwagą. W tym samym czasie wielu ludzi zastanawia się na temat historii i doktryn tego Kościoła. Pośród zadających pytania są ci, którzy wybierają obrzucanie oszczerstwami Księgi Mormona1.

Lekceważenie Księgi Mormona lub jakichkolwiek innych pism świętych wielce mnie martwi. Wyrażając swą troskę, zatytułowałem swoje uwagi „Świadectwa pism świętych”.

Definicje

Definiuję określenie pisma święte jako odnoszące się do Biblii i pism świętych Przywrócenia2. Członkowie Kościoła „[wierzą], że Biblia jest słowem Bożym, o ile jest poprawnie przetłumaczona. Wierzymy także, że Księga Mormona jest słowem Bożym”3. Pisma święte Przywrócenia zawierają również Nauki i Przymierza, a także Perłę Wielkiej Wartości.

Słownik definiuje rzeczownik świadectwo jako „potwierdzenie faktu lub wydarzenia: zeznanie”4. Termin świadectwo nabiera szczególnej wagi, gdy odnosi się do słowa Boga. W Biblii czytamy tę ważną deklarację: „Na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierać się będzie każda sprawa”5. To upewnia dzieci Boga w tym, że boskie doktryny są potwierdzane przez więcej niż jedno świadectwo pism świętych.

Pisma święte świadczą o Jezusie Chrystusie

Zarówno Biblia, jak i Księga Mormona są świadectwami o Jezusie Chrystusie. Nauczają, że On jest Synem Boga, że wiódł przykładne życie, że zadośćuczynił za całą ludzkość, że umarł na krzyżu i ponownie powstał jako zmartwychwstały Pan. Nauczają, że jest Zbawicielem świata.

Świadectwa pism świętych uwierzytelniają siebie nawzajem. Ta koncepcja została wyjaśniona dawno temu, gdy prorok napisał, że Księga Mormona została „spisana, abyście uwierzyli w [Biblię], a jeśli wierzycie w [Biblię], uwierzycie także w prawdziwość [Księgi Mormona]”6. Każda księga odsyła do drugiej. Każda księga jest dowodem, że Bóg żyje i przemawia do Swoich dzieci poprzez objawienia dane Swoim prorokom7.

Miłość dla Księgi Mormona powiększa miłość dla Biblii i vice versa. Pisma święte Przywrócenia nie konkurują z Biblią; one dopełniają Biblię. Jesteśmy zobowiązani męczennikom, którzy oddali swoje życie, abyśmy mogli mieć Biblię. Ona ustanawia nieskończoną naturę ewangelii i planu szczęścia. Księga Mormona przywraca i podkreśla biblijne doktryny, takie jak dziesięcina8, świątynia9, dzień Sabatu10 i kapłaństwo11.

Anioł proklamował, że Księga Mormona12 ustanowi prawdę Biblii13. Objawił on również, że zapisy w Biblii dostępnej w naszych czasach nie zawierają wszystkiego, co zawierały, gdy były oryginalnie spisywane przez proroków i apostołów14. Oświadczył on, że Księga Mormona przywróci proste i cenne rzeczy, które zostały zabrane z Biblii15.

W proroctwie z Księgi Mormona jest ostrzeżenie, że niektórzy ludzie będą się sprzeciwiać koncepcji dodatkowych pism świętych. Ci, którzy uważają, że „nie [potrzebują] dodać nic więcej do tej Biblii”16, niech rozważą pochodzącą od Boga radę:

„Czyż nie wiecie, że istnieje więcej narodów jak jeden? Czyż nie wiecie, że ja, Pan, wasz Bóg stworzyłem wszystkich ludzi i […] że panuję w niebie i na ziemi i przekazuję Moje słowo ludziom wszystkich narodów świata?

[…] Czyż nie wiecie, że świadectwo dwóch narodów jest dowodem dla was, że jestem Bogiem i że pamiętam o jednym narodzie tak samo jak o innym? Mówię więc jednemu narodowi te same słowa co drugiemu. I […] świadectwo [dwóch narodów] będzie także jedno”17.

Zawarta w pismach świętych historia Jezusa Chrystusa jest naprawdę historią z dwóch półkul18. Podczas gdy Maria i Józef na Wschodzie przygotowywali się na narodziny świętego dziecięcia w Betlejem19, Nefi na Zachodzie był nauczany przez nienarodzonego Mesjasza. Do Nefiego Pan powiedział: „Bądź dobrej myśli, […] jutro przyjdę na świat, by pokazać światu, że wypełnię wszystko, co nakazałem przepowiedzieć Moim świętym prorokom”20.

Do wątpiących w drugie świadectwo — Księgę Mormona — Pan wystosował ostrzeżenie: „[Ponieważ] żeście lekceważyli rzeczy, któreście otrzymali […] [pozostaniecie] w winie, dopóki nie [odpokutujecie] i nie [przypomnicie] sobie […] Księgi Mormona i poprzednich przykazań, którem [wam] dał, [Biblii i] […] [nie będziecie] czynić według tego, co napisałem”21.

Pan zapewnił inne pisma święte Przywrócenia22 i oświadczył, że te słowa również zostaną wypełnione23. Przy pomocy tych świadectw pism świętych fałszywe doktryny będą obalone24. Przy pomocy tych świadectw pism świętych doktryny Biblii są nie tylko potwierdzone, ale i wyjaśnione.

Pisma święte Przywrócenia wyjaśniają Biblię

W jaki sposób pisma święte Przywrócenia wyjaśniają Biblię? Istnieje wiele przykładów. Zacytuję tylko kilka, zaczynając od Starego Testamentu.

Izajasz napisał: „Poniżony aż do ziemi mówić będziesz i z prochu pokornie odzywać się będziesz, Twój głos dobędzie się z ziemi jak duch zmarłego, a twoja mowa z prochu jak szept”25. Czy jakiekolwiek inne słowa mogą bardziej opisywać Księgę Mormona, która pochodzi „z ziemi”, aby „[szeptać] z prochu” ludziom w naszych czasach?26

Jednak Izajasz nie był jedynym prorokiem Starego Testamentu, który przepowiedział Księgę Mormona. Ezechiel napisał:

„Weź sobie kawałek drewna i napisz na nim: Należy do Judy i synów izraelskich […]. Weź także drugi kawałek drewna i napisz na nim: Należy do Józefa, drewno Efraima, i całego domu izraelskiego […].

Potem złóż razem obydwa drewna w jeden kawałek, aby stanowiły jedno w twoim ręku”27.

Dzisiaj Święci żyjący w wielu narodach ziemi z wdzięcznością trzymają Biblię (drewno Judy) i Księgę Mormona (drewno Efraima) złączone razem jako jedno w ich rękach.

A co z Nowym Testamentem? Księga Mormona jest również pismem świętym świadczącym o jego naukach. Przykłady obejmują cudowne narodziny dzieciątka w Betlejem28, Jego Kazanie na Górze29 i ogromne cierpienie Zbawiciela30. O doktrynie Zmartwychwstania wspomina się częściej w Księdze Mormona niż w Biblii31.

O potrzebie Ducha Świętego wspomniał Paweł, zapytał on: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego […]? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty”32. Doktryna ta jest wyjaśniona przez inne świadectwo pism świętych, przekazane przez Pańskiego Proroka Przywrócenia. Nauczał on nas, abyśmy „wierzyli w Dar Ducha Świętego przez nałożenie rąk”33. Ten cenny i pełen mocy dar jest znów dostępny dla dzieci Boga.

Paweł odniósł się do trzech stopni pośmiertelnej chwały, gdy nauczał, że „[jest] blask słońca, a inny blask księżyca, i inny blask gwiazd”34. Ten przebłysk wiedzy o pośmiertelnej chwale został wyjaśniony przez inne świadectwo pism świętych. Pan objawił, że „jedna jest chwała celestialnych, jako jedna jest chwała słońca.

I jedna jest chwała terestialnych, jako jedna jest chwała księżyca.

I jedna jest chwała telestialnych, jako jedna jest chwała gwiazd”35.

Najwyższe z tych królestw, celestialne, jest zarezerwowane dla tych, którzy są posłuszni prawu tego królestwa:

„A ci, co nie są uświęceni przez prawo […] Chrystusowe, muszą odziedziczyć inne królestwo, nawet królestwo terrestrialne, lub królestwo telestialne.

Bowiem ten, co nie jest w stanie przestrzegać prawa królestwa celestialnego, nie może wytrzymać chwały celestialnej”36.

Te trzy stopnie chwały odnoszą się do pośmiertelnego życia. Odnoszą się do nieśmiertelności ludzkiej duszy. Ten dar nieśmiertelności stał się rzeczywistością z powodu Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa37. To ważne słowo — zadośćuczynienie — w każdej ze swych form, jest wymienione tylko raz w Nowym Testamencie w Biblii Króla Jakuba!38 W Księdze Mormona pojawia się ono 39 razy!39

Jan, pisząc w Nowym Testamencie księgę Objawienia, zobaczył „innego anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom”40. Jeden konkretny anioł dzierżył klucze odpowiedzialności za Księgę Mormona41. Był to anioł Moroni! To zaledwie kilka przykładów z wielu biblijnych doktryn, które są wyjaśnione w pismach świętych Przywrócenia42.

Księga Mormona: Jeszcze Jedno Świadectwo o Jezusie Chrystusie

Z chęcią dzielimy się z ludźmi na całym świecie pismami świętymi Przywrócenia. Księga Mormona odnotowuje osobistą służbę zmartwychwstałego Pana dla ludzi starożytnej Ameryki. Rozważcie te wieczne prawdy, które On ogłosił:

„Oto jestem Jezusem Chrystusem, Synem Boga. Stworzyłem niebo i ziemię i wszystko, co zawierają. Byłem z Ojcem od początku. […]

[…] I sprawdziły się słowa pisma świętego o Moim przyjściu.

Jestem światłem i życiem świata”.

Zbawiciel kontynuował:

„I kto przyjdzie do mnie ze skruszonym sercem i w pokorze ducha, ochrzczę go ogniem Ducha Świętego […].

[…] Przyszedłem na świat, aby przynieść odkupienie światu i uwolnić świat od grzechu.

Dlatego kto się nawróci i przyjdzie do Mnie jak małe dziecko, przyjmę go, gdyż z takich składa się królestwo Boże. Za takich umarłem i zmartwychwstałem, dlatego nawróćcie się i pójdźcie do Mnie […], a zostaniecie zbawieni”43.

Te deklaracje Pana podsumowują to, kim On naprawdę jest i kim chce, abyśmy naprawdę byli. On chce, abyśmy przyszli do Niego i zgodnie z planem zostali chwalebnie objęci Jego kochającymi ramionami.

Wyrażam moją głęboką wdzięczność za świadectwa pism świętych. Widziałem tę wielką przemianę, która dotyka ludzi, którzy stosują nauki Pana w swoim życiu. Taka przemiana prowadzi do błogosławieństwa życia wiecznego44.

Wiem, że Bóg żyje. Jezus jest Chrystusem. Jego ewangelia została przywrócona w tych ostatnich dniach. Prezydent Gordon B. Hinckley jest Jego prorokiem w tych czasach. Świadczę o tym w imię Jezusa Chrystusa, amen.

Przypisy

  1. Pełen tytuł brzmi: Księga Mormona: Jeszcze Jedno Świadectwo o Jezusie Chrystusie.

  2. Przywrócenie zostało przewidziane przez Piotra (zob. Dzieje Apostolskie 3), Jana (zob. Objawienie 14:6–8) i Pawła (zob. List do Efezjan 1:10). Prorok Józef Smith został poinstruowany, że w tej ostatniej dyspensacji nastąpi „[przywrócenie] wszystkiego, co zostało powiedziane ustami wszystkich świętych proroków od początku świata” (NiP 27:6).

  3. Zasady Wiary 1:8.

  4. Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary, 11 wyd. (2003), „witness”, 1439.

  5. II List do Koryntian 13:1. Podobne wypowiedzi pojawiają się w Ew. Mateusza 18:16 i Eter 5:4.

  6. Mormon 7:9.

  7. Do proroka obecnej dyspensacji Pan powiedział: „To pokolenie otrzyma moje słowo za twoim pośrednictwem” (NiP 5:10).

  8. Zob. Alma 13:15; 3 Nefi 24:8–10.

  9. Zob. 2 Nefi 5:16; Jakub 1:17; 2:2, 11; Mosjasz 2:5–7.

  10. Zob. Mosjasz 13:16–19; 18:23.

  11. Zob. 2 Nefi 6:2; Mosjasz 18:18; Alma 6:1; 13:1–3, 6–11; 3 Nefi 18:5; Moroni 3:1–4.

  12. Księga Mormona ma „[uczynić] wiadomym ludziom wszystkich plemion i języków, że Baranek Boży jest Synem Wiecznego Ojca i Zbawicielem świata i że wszyscy ludzie potrzebują do Niego przystąpić, aby mogli zostać zbawieni” (1 Nefi 13:40).

  13. Zob. 1 Nefi 13:40.

  14. Zob. 1 Nefi 13:28–29.

  15. Zob. 1 Nefi 13:40.

  16. 2 Nefi 29:6.

  17. 2 Nefi 29:7–8.

  18. Ponieważ On jest Stwórcą „[niezliczonych światów]” (Mojżesz 1:33), istnienie dodatkowych pism świętych z innych miejsc jest możliwe.

  19. Zob. Ew. Łukasza 2:4–6.

  20. 3 Nefi 1:13.

  21. NiP 84:54, 57.

  22. Zob. NiP 135:3.

  23. Zob. Józef Smith — Mateusz 1:31–35.

  24. Zob. 2 Nefi 3:12; Ezra Taft Benson: „A New Witness for Christ”, Ensign, list. 1984, 8.

  25. Ks. Izajasza 29:4.

  26. Izajasz przewidział, że Bóg dokona „[cudownego i dziwnego dzieła]” w ostatnich dniach (Ks. Izajasza 29:14). Te słowa Izajasza rozbrzmiewały w uszach mieszkańców starożytnej Ameryki: „I Pan wyciągnie swą rękę po raz drugi, aby ponownie przygarnąć swój lud z upadku i stanu zguby. Przystąpi On do dokonania cudownego i zadziwiającego dzieła pośród ludzi” (2 Nefi 25:17). To cudowne dzieło miało zawierać wyjście na światło dzienne Księgi Mormona i przywrócenie ewangelii. Izajasz był często cytowany w Księdze Mormona. Studiowanie tych cytatów może być nużące, ale to nie są powtórzenia. Spośród 433 wersetów z Księgi Izajasza w Księdze Mormona, 234 różni się od biblijnych odpowiedników.

  27. Ks. Ezechiela 37:16–17.

  28. Zob. 1 Nefi 11:13–20; Alma 7:10.

  29. Zob. 3 Nefi 12–14.

  30. Zob. Mosjasz 3:7. Relacja z pierwszej ręki o Jego cierpieniu została podana Jego prorokowi w dniach ostatnich (zob. NiP 19:16–19).

  31. Słowo zmartwychwstanie pojawia się w 40 wersetach Biblii Króla Jakuba; pojawia się ono w 56 wersetach w Księdze Mormona. Zob. także Jeffrey R. Holland, Christ and the New Covenant: The Messianic Message of the Book of Mormon (1997), 238–241.

  32. Dzieje Apostolskie 19:2. Zob. Dzieje Apostolskie 2:38 na temat nauk Piotra o potrzebie daru Ducha Świętego.

  33. History of the Church, 5:499.

  34. I List do Koryntian 15:41.

  35. NiP 76:96–98; zob. także 131:1.

  36. NiP 88:21–22.

  37. Zob. Mosjasz 16:10; Alma 42:23; Mormon 6:21.

  38. Zob. List do Rzymian 5:11.

  39. Zadośćuczynienie: 28 razy; zadośćuczynić lub zadość czyniący: 8 razy; zadośćuczynił: 3 razy. W kilku wersetach, słowo zadośćuczynienie pojawia się częściej niż raz (zob. 2 Nefi 9:7; Alma 34:9; 42:23).

  40. Objawienie 14:6.

  41. Zob. NiP 27:5; 128:20.

  42. Nowy Testament mówi o „[innych owcach], które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz” (Ew. Jana 10:16). Ta doktryna jest wyjaśniona w Księdze Mormona. Zawiera ona zapis o zmartwychwstałym Panu, przemawiającym do ludzi w starożytnej Ameryce. Tam Pan powiedział: „Zaprawdę powiadam wam, że jesteście tymi, o których powiedziałem: Mam jeszcze inne owce, które nie są w tym stadzie; i te muszę przywieść, i usłyszą one Mój głos, i będzie jedno stado i jeden pasterz” (3 Nefi 15:21). Część z wiedzy Pawła o chrzcie za zmarłych wyjawiona jest w Nowym Testamencie (zob. I List do Koryntian 15:29). Tylko w pismach świętych Przywrócenia jest wyjaśniona ta święta doktryna (zob. NiP 124:29–30, 41; 128:1, 11–12, 16–18; 138:47–48).

  43. 3 Nefi 9:15–16, 18, 20–22.

  44. Zob. 3 Nefi 9:14; NiP 30:8.